Na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa:

1) formy doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych, zwanego dalej „doskonaleniem zawodowym”;

2) sposób i zakres doskonalenia zawodowego.

§ 2.Doskonalenie zawodowe jest realizowane w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1) kursu doskonalącego;

2) seminarium.

§ 3.1. Kurs doskonalący jest formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 60 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności z zakresu medycyny ratunkowej i organizacji ratownictwa medycznego.

2. Kurs doskonalący jest realizowany według programu nauczania zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia, uwzględniającego zakres wiedzy i umiejętności, o których mowa w § 7, opracowanego przez zespół ekspertów, legitymujących się doświadczeniem zawodowym i dorobkiem naukowym w zakresie medycyny ratunkowej, powołany przez Dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, działającego na podstawie odrębnych przepisów.

3. Kurs doskonalący jest prowadzony w formie stacjonarnej lub niestacjonarnej z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem nauczania, o którym mowa w ust. 2.

§ 4.Seminarium jest formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności niezbędnych do realizacji zadań na stanowisku dyspozytora medycznego, realizowaną zgodnie z programem nauczania uwzględniającym zakres wiedzy i umiejętności, o których mowa w § 7, opracowanym przez organizatora kształcenia i zatwierdzonym przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny ratunkowej właściwego ze względu na siedzibę organizatora kształcenia.

§ 5.1. Doskonalenie zawodowe realizowane jest w trzyletnich okresach rozliczeniowych, zwanych dalej „okresami edukacyjnymi”.

2. Okres edukacyjny rozpoczyna się z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym dysponent jednostki zatrudnił dyspozytora medycznego albo zawarł z nim umowę cywilnoprawną.

3. Dopełnienie przez dyspozytora medycznego obowiązku doskonalenia zawodowego polega na odbyciu w okresie edukacyjnym co najmniej jednego kursu doskonalącego i seminarium z zakresu wiedzy i umiejętności, o których mowa w § 7.

§ 6.1. Przebieg doskonalenia zawodowego, w formach określonych w § 2, dokumentuje się w karcie doskonalenia zawodowego, zwanej dalej „kartą doskonalenia”.

2. Karta doskonalenia zawiera:

1) imię i nazwisko dyspozytora medycznego;

2) nazwę i pieczątkę dysponenta jednostki;

3) datę rozpoczęcia okresu edukacyjnego;

4) informacje dotyczące przebiegu doskonalenia zawodowego:

a) formę kształcenia,

b) nazwę i adres organizatora kształcenia,

c) czas trwania kształcenia i jego temat,

d) podpis organizatora kształcenia.

3. Organizator kształcenia potwierdza w karcie doskonalenia odbyte formy doskonalenia, o których mowa w § 2.

4. Karta doskonalenia z wymaganymi wpisami jest podstawą do jego zaliczenia przez dysponenta jednostki, który zatrudnia dyspozytora medycznego albo zawiera z nim umowę cywilnoprawną.

§ 7.Doskonalenie zawodowe dyspozytorów medycznych obejmuje w szczególności następujący zakres:

1) system ratownictwa medycznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w innych krajach;

2) jednostki współpracujące z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwanej dalej „ustawą”, oraz inne jednostki realizujące zadania z zakresu ratownictwa;

3) organizacja systemu powiadamiania;

4) zasady i procedury przyjmowania wezwań oraz dysponowania zespołami ratownictwa medycznego;

5) wybrane zagadnienia z medycyny ratunkowej niezbędne do realizacji zadań dyspozytora medycznego;

6) podstawy prawne i zasady współdziałania z jednostkami współpracującymi z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, oraz innymi jednostkami realizującymi zadania z zakresu ratownictwa, a także służbami porządku publicznego, w tym zadania i zasady działania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;

7) zasady zbierania wywiadu medycznego, podstawy i algorytmy zbierania wywiadu medycznego przez dyspozytorów medycznych, system kodowania i kwalifikacji wezwań;

8) podstawy odpowiedzialności karnej i cywilnej dyspozytora medycznego;

9) zasady komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z osobami z zaburzeniami psychosomatycznymi;

10) zasady komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z dziećmi;

11) zasady komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z osobami o utrudnionym kontakcie;

12) zasady udzielania pierwszej pomocy oraz zasady przekazywania niezbędnych informacji osobom udzielającym pierwszej pomocy;

13) zasady współpracy z lotniczymi zespołami ratownictwa medycznego, wskazania do ich użycia i sposób dysponowania;

14) zasady korzystania ze środków łączności na potrzeby systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne;

15) zasady korzystania ze sprzętu do nawigacji satelitarnej na potrzeby systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne;

16) zasady czytania i analiza map w pozycjonowaniu zdarzeń;

17) zasady postępowania w przypadku wystąpienia katastrof naturalnych lub awarii technicznych w rozumieniu ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U. Nr 62, poz. 558 i Nr 74, poz. 676 oraz z 2006 r. Nr 50, poz. 360 i Nr 191, poz. 1410);

18) zasady postępowania w przypadku zdarzeń masowych i katastrof;

19) zasady koordynacji działań ratowniczych na poziomie województwa oraz w przypadku potrzeby użycia zespołów ratownictwa medycznego spoza obszaru województwa;

20) zadania lekarza koordynatora ratownictwa medycznego i zasady współpracy.

§ 8.Osoba, która w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonuje zadania na stanowisku dyspozytora medycznego, rozpoczyna pierwszy okres edukacyjny z dniem 1 stycznia 2008 r.

§ 9.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.