KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (¹), w szczególności jej art. 4a ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (²), w szczególności jej art. 4a ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (³), w szczególności jej art. 6 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/5 5/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (⁴), w szczególności jej art. 23 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (⁵), w szczególności jej art. 6 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (⁶), w szczególności jej art. 6 ust. 2,a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/56/WE i 2002/57/WE, Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom materiału siewnego roślin rolniczych na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego należącego do odmiany, dla której dane Państwo Członkowskie złożyło wniosek o włączenie do krajowego katalogu, zgodnie z dyrektywą Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie Wspólnego Katalogu Odmian Gatunków Roślin Rolniczych (⁷).

(2) Ponadto, zgodnie z dyrektywą 2002/55/WE, Państwa Członkowskie mogą zezwolić hodowcom materiału siewnego warzyw lub ich przedstawicielom na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego należącego do odmiany, dla której co najmniej w jednym Państwie Członkowskim złożono wniosek o włączenie do krajowego katalogu, zgodnie z powyższą dyrektywą.

(3) Aby umożliwić Państwom Członkowskim wydanie takiego zezwolenia, należy ustanowić przepisy wykonawcze do wyżej wymienionych dyrektyw, obejmujące w szczególności cele do osiągnięcia i warunki, na jakich zezwolenia mogą być udzielane, etykietowanie opakowań materiału siewnego oraz ilości w przypadku materiału siewnego roślin rolniczych. W przypadku odmiany pochodzącej z organizmów zmodyfikowanych genetycznie, właściwym jest również zezwolenie na wprowadzenie do obrotu takiego organizmu zmodyfikowanego genetycznie, zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym.

(4) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ I

Postanowienia ogólne

Artykuł 1

Przedmiot

Celem niniejszej decyzji jest ustanowienie przepisów, na mocy których Państwo Członkowskie może zezwolić na wprowadzenie do obrotu:

a) materiału siewnego należącego do odmiany gatunków roślin rolniczych, dla której dane Państwo Członkowskie złożyło wniosek o włączenie do krajowego katalogu, zgodnie z art. 1 ust. 2 dyrektywy 2002/5 3/WE, o ile spełnione są postanowienia rozdziału II niniejszej decyzji; lub

b) materiału siewnego należącego do odmiany gatunków warzyw, dla której co najmniej w jednym Państwie Członkowskim złożono wniosek o włączenie do krajowego katalogu, zgodnie z art. 3 ust. 3 dyrektywy 2002/55/WE, i dla której przedstawiono szczegółowe informacje techniczne, o ile spełnione są postanowienia rozdziału III niniejszej decyzji.

ROZDZIAŁ II

Gatunki roślin rolniczych

Artykuł 2

Zezwolenie

1. W przypadku gatunków roślin rolniczych, objętych dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/56/WE i 2002/57/WE, Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom mającym siedzibę na ich terytorium na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego należącego do odmiany, dla której dane Państwo Członkowskie złożyło wniosek o włączenie do krajowego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych („krajowego katalogu”), o ile spełnione są postanowienia art. 3-18 niniejszej decyzji.

2. Jeżeli zezwolenie wydano zgodnie z niniejszą decyzją, Państwa Członkowskie zapewnią, aby posiadacz zezwolenia przestrzegał warunków lub ograniczeń wynikających z takiego zezwolenia.

Artykuł 3

Wniosek

1. O zezwolenie może wystąpić osoba, która należycie złożyła wniosek o włączenie danej odmiany do katalogu krajowego danego Państwa Członkowskiego (dalej zwana „wnioskodawcą”; „ wnioskodawca” oznacza również przedstawiciela takiej osoby, pod warunkiem że został on urzędowo wyznaczony).

2. Wnioskodawca powinien przedstawić następujące informacje:

a) przewidziane próby i analizy;

b) nazwa Państwa Członkowskiego, w którym przeprowadzone mają być próby i analizy;

c) opis odmiany;

d) zachowanie odmiany.

Artykuł 4

Przedmiot

Zezwolenia mogą być wydawane jedynie na próby i analizy przeprowadzone w przedsiębiorstwach rolnych w celu zebrania informacji dotyczących uprawy i wykorzystania odmiany.

Artykuł 5

Warunki techniczne

1. Materiał siewny roślin pastewnych odpowiada warunkom określonym w załącznikach I i II do dyrektywy 66/401/EWG dla:

a) kwalifikowanego materiału siewnego (wszystkie gatunki z wyjątkiem Pisum sativum i Vicia faba) ; lub

b) „kwalifikowanego materiału siewnego, drugie pokolenie” (Pisum sativum, Vicia faba).

2. Materiał siewny roślin zbożowych odpowiada warunkom określonym w załącznikach I i II do dyrektywy 66/402/EWG dla:

a) kwalifikowanego materiału siewnego (Phalaris canariensis, z wyjątkiem mieszańców, Secale cereale, Sorghum bicolor, Sorghum sudanense, Zea mays, mieszańce Avena sativa, Hordeum vulgare, Oryza sativa, Triticum aestivum, Triticum durum, Triticum spelta oraz x Triticosecale z wyjątkiem odmian samopylnych); lub

b) „kwalifikowanego materiału siewnego, drugie pokolenie” (Avena sativa, Hordeum vulgare, Oryza sativa, Triticum aestivum, Triticum durum, Triticum spelta i odmiany samopylne x Triticosecale, z wyjątkiem mieszańców we wszystkich przypadkach).

3. Materiał siewny buraka odpowiada warunkom określonym w załączniku I do dyrektywy 2002/54/WE dla kwalifikowanego materiału siewnego.

4. Materiał siewny sadzeniaków ziemniaków odpowiada warunkom określonym w załącznikach I i II do dyrektywy 2002/56/WE dla sadzeniaków kwalifikowanych.

5. Materiał siewny roślin oleistych i włóknistych odpowiada warunkom określonym w załącznikach I i II do dyrektywy 2002/57/WE dla:

a) kwalifikowanego materiału siewnego (wszystkie gatunki z wyjątkiem Linum usitatissimum);

b) „kwalifikowanego materiału siewnego, drugie i trzecie pokolenie” (Linum usitatissimum).

Artykuł 6

Badanie

1. Spełnienie warunków określonych w art. 5 ocenia się:

a) w przypadku sadzeniaków ziemniaków w drodze badań urzędowych;

b) w innych przypadkach w drodze badań urzędowych lub badań pod urzędowym nadzorem.

2. Ocena spełnienia warunków odnoszących się do tożsamości odmianowej i czystości odmianowej odbywa się na podstawie opisu dostarczonego przez wnioskodawcę lub na tymczasowym opisie odmiany opierającym się na wynikach urzędowego badania pod względem odrębności, trwałości i wyrównania, zgodnie z dyrektywą 2002/53/WE.

3. Badanie przeprowadza się zgodnie z obowiązującymi metodami międzynarodowymi, o ile takie metody istnieją.

4. Dla potrzeb badania próbki pobiera się urzędowo lub pod urzędowym nadzorem lub, w przypadku sadzeniaków ziemniaka, urzędowo zgodnie z właściwymi metodami.

5. Próbki pobiera się z partii jednorodnych.

6. Maksymalna waga partii i minimalna waga próbki podane są:

a) dla roślin pastewnych: w załączniku III do dyrektywy 66/401/EWG;

b) dla zbóż: w załączniku III do dyrektywy 66/402/EWG;

c) dla buraka: w załączniku II do dyrektywy 2002/54/WE;

d) dla roślin oleistych i włóknistych: w załączniku III do dyrektywy 2002/5 7/WE.

Artykuł 7

Ilości

Dozwolone ilości dla każdej odmiany nie przekraczają następujących wartości procentowych materiału siewnego tego samego gatunku wykorzystanego rocznie w Państwie Członkowskim, dla którego materiał siewny jest przeznaczony:

a) w przypadku pszenicy durum: 0,05%;

b) w przypadku grochu polnego, fasoli polnej, owsa, jęczmienia i pszenicy: 0,3%;

c) we wszystkich innych przypadkach: 0,1%.

Jednakże jeśli wyżej wymienione ilości nie wystarczą do obsiania 10 ha w Państwie Członkowskim, dla którego materiał siewny jest przeznaczony, dopuszcza się ilość potrzebną do obsiania takiego obszaru.

Artykuł 8

Opakowania i plombowanie

Materiał siewny może być wprowadzony do obrotu jedynie w zamkniętych opakowaniach lub kontenerach posiadających plomby. Opakowania materiału siewnego oraz kontenery są zamykane urzędowo lub pod urzędowym nadzorem w taki sposób, aby nie można było ich otworzyć bez uszkodzenia systemu plombującego lub pozostawienia śladu próby uszkodzenia etykiety urzędowej, o której mowa w art. 9, bądź opakowania. Celem zabezpieczenia zamknięcia system plombujący obejmuje przynajmniej urzędową etykietę lub przytwierdzoną urzędową plombę.

W przypadku sadzeniaków ziemniaka opakowania powinny być nowe, a kontenery czyste.

Artykuł 9

Oznakowanie

1. Opakowania materiału siewnego są opatrzone etykietą urzędową w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.

2. Etykieta wymieniona w ust. 1 zawiera następujące informacje:

a) organ kwalifikujący oraz Państwo Członkowskie lub ich odpowiednie skróty;

b) numer referencyjny partii;

c) miesiąc i rok zaplombowania;

d) gatunek;

e) nazwa odmiany, pod którą materiał siewny jest wprowadzony do obrotu (oznaczenie hodowcy, proponowana nazwa lub nazwa zatwierdzona) oraz numer oficjalnego wniosku o włączenie odmiany, jeżeli taki istnieje;

f) wskazanie „odmiana jeszcze niewłączona oficjalnie”;

g) informacja „tylko dla prób i analiz”;

h) wskazanie, jeżeli ma to zastosowanie, „odmiana genetycznie zmodyfikowana”;

i) rozmiar (jedynie w przypadku sadzeniaków ziemniaka);

j) deklarowana masa netto lub brutto, deklarowana ilość czystego materiału siewnego lub, jeśli ma to zastosowanie, kłębków;

k) w przypadku wskazania wagi i wykorzystania pestycydów granulowanych, zapraw nasiennych lub innych dodatków stałych, charakter dodatku oraz przybliżony stosunek wagi czystego materiału siewnego lub, jeśli ma to zastosowanie, kłębków do wagi całkowitej.

3. Etykieta, o której mowa w ust. 1, jest koloru pomarańczowego.

Artykuł 10

Zabiegi chemiczne

Wszelkie przeprowadzane zabiegi chemiczne odnotowywane są bądź na etykiecie urzędowej, zgodnie z art. 9, bądź na etykiecie dostawcy oraz na opakowaniu lub wewnątrz niego lub na kontenerze.

Artykuł 11

Okres ważności

Bez uszczerbku dla art. 13 i 14, okres ważności zezwoleń wydawanych zgodnie z przepisami niniejszej decyzji nie przekracza jednego roku i jest odnawialny, zgodnie z art. 12.

Artykuł 12

Przedłużanie ważności zezwoleń

1. Bez uszczerbku dla art. 13 i 14, zezwolenia, o których mowa w art. 2, przedłużane są na okres nieprzekraczający jednego roku.

2. Do wniosków załącza się następujące dokumenty:

a) odniesienie do oryginalnego zezwolenia;

b) wszelkie dostępne informacje uzupełniające informacje już dostarczone dotyczące opisu, zachowania odmiany i/lub uprawy odmiany lub wykorzystania odmiany, będące przedmiotem oryginalnego zezwolenia;

c) dowody na to, iż ocenianie danej odmiany pod kątem włączenia do katalogu nadal jest w toku, jeśli Państwo Członkowskie nie ma możliwości uzyskać tych informacji w inny sposób.

Artykuł 13

Utrata ważności

Zezwolenia tracą ważność, jeżeli wniosek o włączenie do krajowego katalogu jest wycofany lub odrzucony, lub jeżeli odmiana figuruje już w katalogu.

Artykuł 14

Zabezpieczenia

W drodze odstępstwa od zezwolenia wydanego zgodnie z art. 2, Państwo Członkowskie może zabronić stosowania danej odmiany na całym terytorium swojego kraju lub na jego części lub ustanowić właściwe warunki uprawy danej odmiany dla przypadków uwzględnionych pod lit. c), zgodnie z warunkami stosowania produktów będących wynikiem takiej uprawy:

a) jeżeli ustalono, że uprawa danej odmiany może być szkodliwa z punktu widzenia wpływu zdrowotnego na uprawę innych odmian lub gatunków; lub

b) jeżeli oficjalne próby upraw przeprowadzone we wnioskującym Państwie Członkowskim wykazują, że dana odmiana w żadnej części terytorium tego państwa nie daje wyników odpowiadających tym, jakie otrzymano z porównywalnej odmiany zatwierdzonej na terytorium tego Państwa Członkowskiego lub jeżeli ogólnie wiadomo, że dana odmiana nie nadaje się do uprawy w żadnej części jego terytorium ze względu na okres jej dojrzewania; lub

c) jeżeli istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, iż dana odmiana stwarza zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego.

Artykuł 15

Obowiązki sprawozdawcze

1. Państwo Członkowskie, które wydało zezwolenie, może wymagać, aby upoważniona osoba składała sprawozdanie dotyczące:

a) wyników przeprowadzonych prób i analiz w przedsiębiorstwach rolnych w celu zebrania informacji dotyczących uprawy i wykorzystania odmiany;

b) ilości materiału siewnego wprowadzonego do obrotu podczas dozwolonego okresu oraz Państwa Członkowskiego, dla którego materiał siewny był przeznaczony.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 lit. b), mają charakter poufny.

Artykuł 16

Kontrola zachowania odmiany

Państwo Członkowskie udzielające zezwolenia może przeprowadzić kontrolę zachowania odmiany.

Jeżeli zachowanie odmiany ma miejsce w Państwie Członkowskim innym niż państwo udzielające zezwolenia, Państwa Członkowskie służą sobie pomocą administracyjną w związku z koniecznymi kontrolami.

Państwo Członkowskie może zgodzić się na zachowanie odmiany w państwie trzecim, pod warunkiem że zadecyduje się, zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2002/53/WE, że przeprowadzone w państwie trzecim kontrole praktyk stosowanych przy zachowaniu odmian są tak samo pewne, jak kontrole przeprowadzone w Państwach Członkowskich.

Artykuł 17

Zgłoszenie

Państwa Członkowskie informują siebie nawzajem i Komisję o:

a) wniosku, zaraz po jego otrzymaniu, lub o odrzuceniu wniosku o zezwolenie; oraz

b) przyznaniu, przedłużeniu, cofnięciu lub wycofaniu zezwolenia.

Artykuł 18

Wymiana informacji

Państwa Członkowskie używają komputerowych systemów wymiany informacji w celu ułatwienia wymiany informacji w zakresie wniosków o włączenie odmiany do krajowego katalogu oraz zezwoleń na materiał siewny odmian jeszcze niewłączonych do katalogu.

Artykuł 19

Publikacja listy odmian

Komisja może opublikować na podstawie informacji dostarczonych przez Państwa Członkowskie listę odmian, które zostały zatwierdzone.

ROZDZIAŁ III

Gatunki warzyw

Artykuł 20

Zezwolenie

1. W przypadku gatunków warzyw, objętych dyrektywą 2002/55/WE, Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom mającym siedzibę na ich terytorium na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego należącego do odmiany, dla której co najmniej w jednym Państwie Członkowskim złożono wniosek o włączenie do krajowego katalogu odmian gatunków warzyw („krajowego katalogu”), i dla której przedstawiono szczegółowe informacje techniczne, o ile spełnione są postanowienia art. 21-37 niniejszej decyzji.

2. Jeżeli zezwolenie wydano zgodnie z niniejszą decyzją, Państwa Członkowskie zapewnią, aby posiadacz zezwolenia przestrzegał warunków lub ograniczeń wynikających z takiego zezwolenia.

Artykuł 21

Wniosek

1. O zezwolenie może wystąpić osoba, która należycie złożyła wniosek o włączenie danej odmiany do katalogu krajowego w co najmniej jednym Państwie Członkowskim (dalej zwana „wnioskodawcą”; „ wnioskodawca” oznacza również przedstawiciela takiej osoby, pod warunkiem że został on urzędowo wyznaczony).

2. Wnioskodawca powinien przedstawić następujące informacje:

a) opis odmiany;

b) zachowanie odmiany.

Artykuł 22

Przedmiot

Zezwolenie przyznawane jest jedynie w celu zdobywania praktycznej wiedzy podczas uprawy.

Artykuł 23

Warunki techniczne

Materiał siewny warzyw odpowiada warunkom określonym w załączniku II do dyrektywy 2002/55/WE.

Artykuł 24

Badanie

1. Materiał siewny warzyw poddawany jest urzędowej kontroli a posteriori mającej na celu ocenę, czy spełnia on warunki odnoszące się do tożsamości odmianowej i czystości odmianowej na podstawie opisu dostarczonego przez wnioskodawcę lub tymczasowego opisu odmiany opierającego się na wynikach urzędowego badania pod względem odrębności, trwałości i wyrównania, zgodnie z art. 7 dyrektywy 2002/55/WE.

2. Próbki pobiera się z partii jednorodnych.

3. Maksymalna masa partii i minimalna masa próbki są podane w załączniku III do dyrektywy 2002/55/WE.

Artykuł 25

Genetycznie zmodyfikowane odmiany

W przypadku materiału zmodyfikowanego genetycznie zezwolenie może być wydane jedynie wówczas, gdy zostały przyjęte właściwe środki mające na celu zapobieganie niekorzystnym skutkom dla zdrowia ludzi i zagrożeniom środowiska naturalnego. Materiał zmodyfikowany genetycznie musi być zatwierdzony bądź na mocy dyrektywy 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(⁸), bądź na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

Artykuł 26

Dostawca

Osoby odpowiedzialne za umieszczanie etykiet, nadruków lub pieczęci na opakowaniach:

a) informują Państwa Członkowskie o datach rozpoczęcia i zakończenia swojej działalności;

b) prowadzą rejestr wszystkich partii materiału siewnego i przez okres nie krótszy niż trzy lata udostępniają je Państwom Członkowskim;

c) pobierają próbki z każdej partii przeznaczonej do obrotu i udostępniają je Państwom Członkowskim przez okres nie krótszy niż dwa lata.

Działania wymienione w lit. b) i c) podlegają urzędowym wyrywkowym kontrolom.

Artykuł 27

Opakowania i plombowanie

Materiał siewny może być wprowadzony do obrotu jedynie w zamkniętych opakowaniach posiadających plomby. Opakowania materiału siewnego są zamykane w taki sposób, aby nie można było ich otworzyć bez uszkodzenia systemu plombującego lub pozostawienia śladu próby uszkodzenia etykiety urzędowej, o której mowa w art. 28, bądź opakowania.

Artykuł 28

Oznakowanie

1. Opakowania materiału siewnego są oznakowane etykietą dostawcy, nadrukiem lub pieczęcią w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.

2. Etykieta wymieniona w ust. 1 zawiera następujące informacje:

a) numer referencyjny partii;

b) miesiąc i rok zaplombowania;

c) gatunek;

d) nazwa odmiany, pod którą materiał siewny jest wprowadzony do obrotu (oznaczenie hodowcy, proponowana nazwa lub nazwa zatwierdzona) oraz numer oficjalnego wniosku o włączenie odmiany, jeżeli taki istnieje;

e) wskazanie „odmiana jeszcze niewłączona oficjalnie”;

f) wskazanie, jeżeli ma to zastosowanie, „odmiana genetycznie zmodyfikowana”;

g) deklarowana masa netto lub brutto, deklarowana ilość czystego materiału siewnego lub, jeśli ma to zastosowanie, kłębków;

h) w przypadku wskazania wagi i wykorzystania pestycydów granulowanych, zapraw nasiennych lub innych dodatków stałych, charakter dodatku oraz przybliżony stosunek wagi czystego materiału siewnego lub, jeśli ma to zastosowanie, kłębków do wagi całkowitej.

3. Etykieta, o której mowa w ust. 1, jest koloru pomarańczowego.

Artykuł 29

Zabiegi chemiczne

Wszelkie przeprowadzane zabiegi chemiczne odnotowywane są na etykiecie urzędowej, zgodnie z art. 28, oraz na opakowaniu lub wewnątrz niego.

Artykuł 30

Okres ważności

Bez uszczerbku dla art. 32 i 33, okres ważności zezwoleń wydawanych zgodnie z przepisami niniejszej decyzji nie przekracza jednego roku i jest odnawialny zgodnie z art. 31.

Artykuł 31

Przedłużanie ważności zezwoleń

1. Bez uszczerbku dla art. 32 i 33, zezwolenia, o których mowa w art. 20, przedłużane są maksymalnie dwukrotnie na okres nieprzekraczający jednego roku.

2. Do wniosków załącza się następujące dokumenty:

a) odniesienie do oryginalnego zezwolenia;

b) wszelkie dostępne informacje uzupełniające informacje już dostarczone dotyczące opisu, zachowania odmiany i/lub praktycznej wiedzy zdobytej podczas uprawy odmiany, będące przedmiotem oryginalnego zezwolenia;

c) dowody na to, iż ocenianie danej odmiany pod kątem włączenia do katalogu nadal jest w toku, jeśli Państwo Członkowskie nie ma możliwości uzyskania tych informacji w inny sposób.

Artykuł 32

Utrata ważności

Zezwolenia tracą ważność, jeżeli wniosek o włączenie do krajowego katalogu zostaje wycofany lub odrzucony, lub jeżeli odmiana zostaje włączona do katalogu.

Artykuł 33

Zabezpieczenia

W drodze odstępstwa od zezwolenia wydanego zgodnie z art. 20a, Państwo Członkowskie może zabronić stosowania danej odmiany na całym terytorium swojego kraju lub na jego części lub ustanowić właściwe warunki uprawy danej odmiany dla przypadków uwzględnionych pod lit. b), zgodnie z warunkami stosowania produktów będących wynikiem takiej uprawy:

a) jeżeli ustalono, że uprawa danej odmiany może być szkodliwa z punktu widzenia wpływu zdrowotnego na uprawę innych odmian lub gatunków, lub

b) jeżeli istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, iż dana odmiana stwarza zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego.

Artykuł 34

Obowiązki sprawozdawcze

1. Państwo Członkowskie, które wydało zezwolenie, może wymagać, aby upoważniona osoba składała sprawozdanie dotyczące:

a) praktycznej wiedzy zdobytej podczas uprawy;

b) ilości materiału siewnego wprowadzonego do obrotu podczas dozwolonego okresu oraz Państwa Członkowskiego, dla którego materiał siewny był przeznaczony.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 lit. b), mają charakter poufny.

Artykuł 35

Kontrola zachowania odmiany

Państwo Członkowskie udzielające zezwolenia może przeprowadzić kontrolę zachowania odmiany.

Jeżeli zachowanie odmiany ma miejsce w Państwie Członkowskim innym niż państwo udzielające zezwolenia, Państwa

Członkowskie służą sobie pomocą administracyjną w związku z koniecznymi kontrolami.

Państwo Członkowskie może zgodzić się na zachowanie odmiany w państwie trzecim, pod warunkiem że zadecyduje się, zgodnie z art. 37 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2002/55/WE, że przeprowadzone w państwie trzecim kontrole praktyk stosowanych przy zachowaniu odmian są tak samo pewne, jak kontrole przeprowadzone w Państwach Członkowskich.

Artykuł 36

Zgłoszenie

Państwa Członkowskie informują siebie nawzajem i Komisję o:

a) wniosku, zaraz po jego otrzymaniu, lub o odrzuceniu wniosku o zezwolenie; oraz

b) przyznaniu, przedłużeniu, cofnięciu lub wycofaniu zezwolenia.

Artykuł 37

Wymiana informacji

Państwa Członkowskie używają komputerowych systemów wymiany informacji w celu ułatwienia wymiany informacji w zakresie wniosków o włączenie odmiany do krajowego katalogu oraz zezwoleń na materiał siewny odmian jeszcze niewłączonych do katalogu.

Artykuł 38

Publikacja listy odmian

Komisja może opublikować na podstawie informacji dostarczonych przez Państwa Członkowskie listę odmian, które zostały zatwierdzone.

ROZDZIAŁ IV

Artykuł 39

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 grudnia 2004 r.