KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), zwłaszcza jego art. 43 lit. f) w połączeniu z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3002/92 z dnia 16 października 1992 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady kontroli wykorzystania i/lub przeznaczenia produktów z interwencji (²) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (³). W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości należy je zatem ujednolicić.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 przewiduje stosowanie systemu interwencyjnego.

(3) Niektóre produkty pochodzące z zapasów interwencyjnych mogą być skierowane do szczególnego wykorzystania lub miejsca przeznaczenia. Należy ustanowić system kontroli zapewniający, że wykorzystanie i miejsce przeznaczenia tych produktów nie ulegają zmianie.

(4) W przypadkach gdy kontrola ta jest sprawowana przez więcej niż jedno państwo członkowskie, należy zastosować rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁴).

(5) Właściwe jest wyznaczenie innych organów, jak również organów celnych właściwych w zakresie wydawania egzemplarza kontrolnego T5 oraz kontroli wykorzystania lub osiągnięcia miejsca przeznaczenia produktów pochodzących z zapasów interwencyjnych.

(6) W celu zapewnienia równego traktowania sprzedaży po cenach obniżonych produktów z zapasów interwencyjnych i porównywalnych systemów gwarantujących udzielanie pomocy, w szczególności refundacji wywozowych, jak również w celu zapewnienia równego traktowania podmiotów gospodarczych w państwach członkowskich oraz ułatwienia odzyskiwania nienależnie przyznanych korzyści finansowych właściwe jest ustanowienie płatności kwoty równej kwocie zabezpieczenia nienależnie zwolnionego.

(7) W celu uproszczenia i zapewnienia skuteczności właściwe jest, aby po wykonaniu niezbędnych kontroli egzemplarz kontrolny T5 odsyłać bezpośrednio do agencji, która przyjęła zabezpieczenie; a w przypadku gdy dana sprawa dotyczy więcej niż jednego państwa członkowskiego, egzemplarze kontrolne T5 powinny być przesłane bezpośrednio przez każde z państw członkowskich do agencji, która przyjęła zabezpieczenie.

(8) Wydaje się pożądane, w celu uproszczenia procedur administracyjnych, zapewnienie większej elastyczności niż ta, na którą pozwala egzemplarz kontrolny, w przypadku gdy wywóz dokonywany jest zgodnie z systemem ustanowionym w art. 412–442a rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, które przewiduje, że w sytuacji, gdy przewóz ma swój początek wewnątrz Wspólnoty, a kończy się poza nią, w urzędzie celnym posterunku granicznego nie trzeba wykonywać żadnych formalności.

(9) W niektórych przypadkach produkty z interwencji są sprzedawane po cenach skalkulowanych z uwzględnieniem kwoty refundacji stosowanej dla krajów trzecich lub dla określonego kraju trzeciego. Dlatego stawka refundacji wywozowej, do której istnieje uprawnienie, jest odliczana od ceny sprzedaży.

(10) W celu zapewnienia należytego sfinalizowania operacji wymaga się wniesienia zabezpieczenia; kwota tego zabezpieczenia obliczana jest z uwzględnieniem różnych aspektów danej operacji, w szczególności ryzyka zakłócenia handlu i pełnego wywiązania się ze zobowiązań złożonych przez dany podmiot gospodarczy.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego do spraw Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia, bez uszczerbku dla szczegółowych odstępstw przewidzianych w regułach wspólnotowych odnoszących się do niektórych produktów rolnych, wspólne szczegółowe zasady kontroli wykorzystania lub miejsca przeznaczenia produktów pochodzących z zapasów interwencyjnych, zgodnie z art. 25 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, w przypadku gdy produkty te podlegają szczególnemu wykorzystaniu lub miejscu przeznaczenia.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia pod pojęciem „wysyłki” rozumie się wysłanie towarów z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, a pod pojęciem „wywozu” wysłanie towarów z państwa członkowskiego poza obszar celny Wspólnoty.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia Unia Gospodarcza Belgii i Luksemburga (BLEU) jest uważana za jedno państwo członkowskie.

Artykuł 2

1. Od chwili wycofania produktów, o których mowa w art. 1, z zapasów interwencyjnych, aż do momentu potwierdzenia przewidzianego wykorzystania lub osiągnięcia przewidzianego miejsca przeznaczenia, produkty te podlegają kontroli, obejmującej kontrolę bezpośrednią, kontrolę dokumentów i kontrolę księgową, przez wyznaczone organy kontrolne, zwane dalej „właściwymi organami kontrolnymi”.

W celu zapobiegania wszelkiej dyskryminacji na podstawie pochodzenia produktów każde państwo członkowskie wyznacza dla każdego specjalnego środka lub określonej części tego środka jeden organ kontrolny zajmujący się sprawdzaniem wykorzystania i miejsca przeznaczenia danych produktów, bez względu na ich pochodzenie (ze Wspólnoty lub krajowe).

2. Państwa członkowskie podejmują wszystkie niezbędne środki mające na celu zagwarantowanie, że kontrola określona w ust. 1 została wykonana oraz że produkty objęte interwencją nie zostały zastąpione innymi produktami.

Środki te stanowią w szczególności, że:

a) przedsiębiorstwa wykorzystujące produkty objęte interwencją lub przetworzone produkty objęte interwencją, na przykład podczas operacji zakupu, sprzedaży, składowania, transportu, przeładunku, przepakowania, obróbki lub przetwarzania poddają się wszelkim niezbędnym środkom kontroli lub nadzoru oraz prowadzą księgowość umożliwiającą właściwym władzom przeprowadzanie wszelkiej kontroli, jaką organy uznają za niezbędną;

b) produkty, o których mowa w lit. a), są składowane i przewożone oddzielnie niż inne produkty, tak aby możliwa była ich identyfikacja.

Państwa członkowskie informują Komisję o środkach przez nie podejmowanych na podstawie tego ustępu.

3. Procedurę stosowania egzemplarza kontrolnego T5, o którym mowa w art. 912a ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, stosuje się, gdy kontrola, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, ma być przeprowadzona w części lub w całości:

a) w państwie członkowskim innym niż to, w którym dokonano wycofania produktów z zapasów interwencyjnych;

lub

b) w państwie członkowskim innym niż to, w którym złożono zabezpieczenie.

Egzemplarz kontrolny T5 jest wydawany i stosowany zgodnie z przepisami rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, o ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

4. W sytuacji, gdy zgodnie z art. 3 ust. 1 sprzedająca agencja interwencyjna nie wydaje egzemplarza kontrolnego T5, zobowiązana jest dostarczyć polecenie wycofania. Państwa członkowskie mogą zezwolić na wydanie wypisu polecenia wycofania.

Do celów niniejszego rozporządzenia „agencja interwencyjna” i „agencja” oznaczają zarówno agencję płatniczą, jak i agencję interwencyjną.

Osoba zainteresowana przedkłada polecenie wycofania lub wypis właściwemu organowi kontrolnemu.

Artykuł 3

1. Egzemplarz kontrolny T5, określony w art. 2 ust. 3, jest wydawany przez:

a) sprzedającą agencję interwencyjną, w przypadku gdy produkty objęte skupem interwencyjnym są wysyłane do innego państwa członkowskiego w takim stanie, jak w chwili ich wycofania z zapasów interwencyjnych, zwanym dalej „stanem niezmienionym”;

lub

b) właściwy organ kontrolny, w przypadku gdy produkty objęte skupem interwencyjnym są wysyłane do innego państwa członkowskiego po ich przetworzeniu;

lub

c) urząd celny wyjścia:

(i) na podstawie przedstawienia polecenia wycofania wydanego przez agencję interwencyjną, w sytuacji gdy produkty objęte interwencją są wywożone w stanie niezmienionym i mają przekroczyć terytorium co najmniej jednego państwa członkowskiego;

(ii) na podstawie przedstawienia dokumentu kontrolnego wydanego przez właściwy organ kontrolny i stwierdzenia, że przetworzenie zostało dokonane pod kontrolą, w sytuacji, gdy produkty objęte interwencją podlegają wywozowi po przetworzeniu i mają przekroczyć terytorium jeszcze co najmniej jednego państwa członkowskiego.

W przypadku gdy zgodnie z art. 39 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 produkty są składowane w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym jest usytuowana sprzedająca agencja interwencyjna, wystawia ona lub zleca wystawienie na własną odpowiedzialność egzemplarza kontrolnego T5.

Państwa członkowskie mogą:

a) zezwolić, aby wyznaczony w tym celu organ wydawał egzemplarz kontrolny T5 zamiast sprzedającej agencji interwencyjnej;

b) podjąć decyzję o zezwoleniu upoważnionym posiadaczom produktów objętych interwencją na wydawanie egzemplarza kontrolnego T5 na odpowiedzialność agencji interwencyjnej. Upoważnienie wydaje się posiadaczowi na stosownych warunkach określonych w art. 912 g rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

W tych przypadkach wydanie egzemplarza podlega uprzedniemu przedłożeniu polecenia wycofania.

2. Polecenie wycofania oraz dokument kontrolny, określone w ust. 1, noszą numer seryjny i zawierają:

a) opis produktów, zgodnie z treścią pola 31 egzemplarza kontrolnego T5, określonego w art. 2 ust. 3, a także, w miarę potrzeby, wszelkie inne informacje konieczne w celach kontroli;

b) liczbę, rodzaj, oznaczenia i numery przesyłek;

c) masę brutto i masę netto produktów;

d) odniesienie do stosowanego rozporządzenia;

e) informacje mające występować w polach 104 i 106 egzemplarza kontrolnego T5, w szczególności numer umowy o sprzedaży zawartej z agencją interwencyjną.

Dokument kontrolny zawiera numer poprzedniego egzemplarza kontrolnego T5 lub polecenia wycofania.

Polecenie wycofania i dokument kontrolny są w posiadaniu organu celnego wyjścia.

3. Osoba zainteresowana dostarcza oryginał oraz dwie kopie egzemplarza kontrolnego T5. Organ wydający egzemplarz kontrolny T5 wysyła, tytułem informacji, kopię tego dokumentu do agencji, w której złożono zabezpieczenie, na podstawie art. 5, zachowując jego kopię.

4. Oryginał egzemplarza kontrolnego T5 jest przesyłany do osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela, który z kolei przedkłada go właściwemu organowi kontrolnemu w państwie członkowskim wykorzystania lub miejsca przeznaczenia.

5. Po należytym złożeniu podpisu przez właściwy organ kontrolny w państwie członkowskim wykorzystania lub miejsca przeznaczenia oryginał egzemplarza kontrolnego T5 jest przesyłany bezpośrednio do agencji, w której złożono zabezpieczenie określone w art. 5.

Pełną nazwę i adres agencji, w której złożono zabezpieczenie, podaje osoba zainteresowana w polu B egzemplarza kontrolnego T5.

6. W przypadku gdy tylko część produktów wymienionych w egzemplarzu kontrolnym T5 spełnia ustalone wymagania, właściwy organ podaje w polu egzemplarza kontrolnego T5, zatytułowanym „Kontrola wykorzystania lub miejsca przeznaczenia”, ilość produktów spełniających te warunki oraz datę lub daty przeprowadzonych operacji.

Artykuł 4

Dowód na to, że wymagania dotyczące kontroli określonej w art. 2 ust. 1 są przestrzegane, jest dostarczany w następujący sposób:

a) dla produktów, których wycofanie z zapasów interwencyjnych oraz wykorzystanie lub miejsce przeznaczenia zostały skontrolowane przez organ tylko jednego państwa członkowskiego — przez przedłożenie dokumentów określonych przez to państwo członkowskie;

b) dla produktów, których wykorzystanie lub miejsce przeznaczenia zostało skontrolowane przez organy jednego lub więcej państw członkowskich innego niż państwo, w którym nastąpiło wycofanie z zapasów interwencyjnych — za pomocą wszystkich egzemplarzy kontrolnych T5 wydanych w celu kontroli wykorzystania lub miejsca przeznaczenia, należycie poświadczonych i zatwierdzonych przez właściwe organy kontrolne;

c) dla produktów, których wykorzystanie lub miejsce przeznaczenia zostało skontrolowane przez organy państwa członkowskiego, w którym nastąpiło wycofanie z zapasów interwencyjnych, oraz jednego lub więcej innych państw członkowskich — za pomocą dokumentów określonych w lit. a) i b);

d) dla produktów, w odniesieniu do których formalności wywozowe oraz opuszczenie obszaru celnego Wspólnoty miały miejsce w państwie członkowskim ostatecznego przetworzenia i złożenia zabezpieczenia — za pomocą dokumentu lub dokumentów określonych przez to państwo członkowskie jako dowód wywozowy, a także za pomocą dokumentów wymienionych w lit. a) lub b), o ile obejmują one przetwarzanie.

Artykuł 5

1. Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie w celu zagwarantowania właściwego wykorzystania lub miejsca przeznaczenia produktów, o których mowa w art. 1, jest ono składane przed przejęciem tych produktów. Takie zabezpieczenie jest wnoszone:

a) w agencji interwencyjnej państwa członkowskiego, w którym ma być rozpoczęte lub zakończone przetwarzanie — w sytuacji gdy chodzi o produkty mające podlegać przetwarzaniu lub przetwarzaniu i wywozowi;

b) w sprzedającej agencji interwencyjnej — we wszystkich pozostałych przypadkach.

2. W przypadku gdy zabezpieczenie jest składane w agencji interwencyjnej innego państwa członkowskiego niż to, w którym znajduje się sprzedająca agencja interwencyjna, pierwsza z wymienionych agencji przekazuje niezwłocznie do sprzedającej agencji interwencyjnej zawiadomienie pisemne zawierające:

a) numer odpowiedniego rozporządzenia;

b) datę i/lub numer przetargu/sprzedaży;

c) numer umowy;

d) nazwę nabywcy;

e) kwotę zabezpieczenia w euro;

f) określenie produktu;

g) ilość produktów;

h) datę złożenia zabezpieczenia;

i) wykorzystanie lub miejsce przeznaczenia (w razie potrzeby).

Sprzedająca agencja interwencyjna sprawdza dane dotyczące zabezpieczenia.

Artykuł 6

1. W przypadku gdy po zwolnieniu całości lub części zabezpieczenia określonego w art. 5 stwierdza się, że dane produkty w całości lub w części nie zostały wykorzystane w wyznaczony sposób lub nie dotarły do wyznaczonego miejsca przeznaczenia, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dokonano zwolnienia zabezpieczenia, wymaga, zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 (⁵), od danego podmiotu gospodarczego zapłacenia kwoty równej kwocie zabezpieczenia, która uległaby przepadkowi w przypadku, w którym przed zwolnieniem zabezpieczenia wzięto by pod uwagę niedopełnienie warunków umowy. Kwota ta jest powiększona o odsetki naliczone od dnia zwolnienia zabezpieczenia do dnia poprzedzającego zapłatę.

Otrzymanie przez właściwy organ kwoty określonej w akapicie pierwszym stanowi odzyskanie korzyści finansowych przyznanych nienależnie.

2. Zapłata jest dokonana w terminie nieprzekraczającym 30 dni od daty otrzymania żądania zapłaty.

W przypadku gdy termin dokonania zapłaty nie zostanie dotrzymany, zainteresowane państwo członkowskie może postanowić, że zamiast zapłaty kwota należna będzie potrącona z przyszłych wypłat należnych danemu podmiotowi gospodarczemu.

3. Stopa procentowa obliczana jest zgodnie z przepisami prawa krajowego, ale nie może być niższa niż stopa procentowa stosowana w przypadkach odzyskiwania kwot na mocy przepisów krajowych.

W przypadku, w którym zwolnienie zabezpieczenia zostało dokonane skutkiem błędu właściwych władz, odsetek nie pobiera się wcale lub ustala się je co najwyżej w wysokości nienależnego zysku, określonego przez dane państwo członkowskie.

4. Państwa członkowskie mogą powstrzymać się od żądania zapłaty określonej w ust. 1, w przypadku gdy kwota należna nie przekroczy 60 EUR, pod warunkiem że na mocy prawa krajowego takie przypadki objęte są podobnymi przepisami.

5. Kwoty odzyskane zgodnie z ust. 1 są przekazywane agencji płatniczej i księgowane przez nią jako dochody przeznaczone na określony cel w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) w miesiącu ich rzeczywistego wpływu.

Artykuł 7

1. W przypadku gdy przepisy określone dla wykorzystania lub miejsca przeznaczenia nie mogą być dotrzymane z powodu siły wyższej, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym złożono zabezpieczenie, lub w razie braku złożenia zabezpieczenia organ państwa członkowskiego, w którym miało miejsce wycofanie z zapasów, podejmuje na wniosek osoby zainteresowanej następującą decyzję:

a) termin ustalony dla operacji przedłuża się o niezbędny okres, w następstwie zaistniałych okoliczności;

lub

b) kontrolę uznaje się za przeprowadzoną, jeżeli produkty nieodwracalnie stracono.

Jednakże w tych przypadkach siły wyższej, gdy środki określone w lit. a) i b) są nieodpowiednie, właściwy organ informuje o tym Komisję, która może wprowadzić niezbędne środki zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

2. Wniosek określony w ust. 1 wnosi się w ciągu trzydziestu dni, licząc od dnia, w którym zainteresowany dowiedział się o okolicznościach mogących być powodem zaistnienia siły wyższej, ale w terminie określonym przez szczegółowe rozporządzenie w sprawie przedstawienia dowodu koniecznego do dokonania zwolnienia z zabezpieczenia.

3. Osoba zainteresowana dostarcza dowód na wystąpienie okoliczności powołanych w charakterze siły wyższej.

ROZDZIAŁ II

PRODUKTY PODLEGAJĄCE OKREŚLONEMU WYKORZYSTANIU LUB SZCZEGÓLNEMU MIEJSCU PRZEZNACZENIA WE WSPÓLNOCIE

Artykuł 8

1. Uważa się, że produkty spełniają wymogi dotyczące określonego wykorzystania lub miejsca przeznaczenia, jeżeli zostanie stwierdzone:

a) w odniesieniu do tych produktów, które są przeznaczone do przetworzenia lub do których mają być włączone inne produkty, które to czynności określa się dalej słowem „przetworzenie”, że zostały przetworzone;

b) w odniesieniu do tych produktów, które są przeznaczone do bezpośredniego spożycia jako produkty zagęszczone, że zostały zagęszczone, zapakowane w celu sprzedaży detalicznej i przejęte przez handel detaliczny;

c) w odniesieniu do tych produktów, które są przeznaczone do spożycia w niektórych instytucjach lub organizacjach, lub siłach zbrojnych i podobnych siłach, że zostały dostarczone tym instytucjom i przez nie przejęte;

oraz, w razie potrzeby, że czynności określone w lit. a), b) i c) zostały wykonane w określonych terminach.

2. Wymagania wymienione w ust. 1 lit. a), b) i c) stanowią wymagania podstawowe w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (⁶).

Artykuł 9

1. Jeżeli stosowany jest egzemplarz kontrolny T5, należy wypełnić pola 103, 104, 106 i 107 części „Informacje dodatkowe”.

W polach 104 i 106 umieszcza się adnotacje określone w odpowiednim rozporządzeniu.

Należy również podać w polu 106 numer umowy o sprzedaży zawartej z agencją interwencyjną i, w razie potrzeby, numer wycofania.

W polu 107 należy podać numer odpowiedniego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy produkty są wysyłane do trzeciego państwa członkowskiego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 22.

3. W przypadku gdy dwie lub więcej operacji następują kolejno po sobie w tym samym państwie członkowskim, stosuje się odpowiednio przepisy art. 23.

Artykuł 10

Zwolnienie z zabezpieczenia jest uwarunkowane przedstawieniem dowodu, o którym mowa w art. 4.

Artykuł 11

W przypadku gdy egzemplarz kontrolny T5 nie dotrze do agencji określonej w art. 3 ust. 5 w terminie trzech miesięcy:

a) od wygaśnięcia terminu wyznaczonego dla wykonania danej czynności;

lub

b) od jego wystawienia, jeżeli nie wyznaczono żadnego terminu;

w związku z wystąpieniem okoliczności niezależnych od zainteresowanego, ten ostatni może złożyć wniosek do właściwych organów o uznanie równoważności innych dokumentów, podając podstawę takiego wniosku i dostarczając dokumenty towarzyszące. Dokumenty te muszą odwoływać się do egzemplarza kontrolnego T5 i zawierać potwierdzenie wydane przez właściwy organ kontrolny, który sprawdził lub zlecił sprawdzenie, że produkty zostały wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, jak również datę ich wykorzystania lub osiągnięcia miejsca przeznaczenia.

ROZDZIAŁ III

PRODUKTY WYWOŻONE ZE WSPÓLNOTY W STANIE NIEZMIENIONYM

Artykuł 12

1. Uznaje się, że produkty osiągnęły przewidziane miejsce przeznaczenia, jeżeli stwierdzono, że:

a) opuściły one w stanie niezmienionym obszar celny Wspólnoty. Do celów niniejszego rozporządzenia dostawy produktów, których wyłącznym przeznaczeniem jest spożycie na pokładzie platform wiertniczych lub wydobywczych, w tym również konstrukcji pomocniczych zapewniających wsparcie tego typu operacji, usytuowanych na obszarze europejskiego szelfu kontynentalnego lub na obszarze szelfu kontynentalnego nieeuropejskiej części Wspólnoty, jednak poza strefą trzech mil, licząc od linii bazowej używanej do określania zasięgu wód terytorialnych danego państwa członkowskiego, uznawane są za dostawy, które opuściły obszar celny Wspólnoty;

lub

b) osiągnęły swoje miejsce przeznaczenia w przypadku określonym w art. 33 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 (⁷);

lub

c) zostały umieszczone w magazynie zaopatrzenia żywnościowego zatwierdzonym na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 612/2009;

lub

d) w przypadkach gdy produkty miały podlegać przywozowi do państwa trzeciego, formalności celne związane z przekazaniem ich tam do spożycia zostały dopełnione;

oraz, w stosownych przypadkach, czynności określone w lit. a)–d) zostały wykonane we wskazanych terminach.

2. Wymogi ustanowione w ust. 1 lit. a)–d) stanowią zobowiązania pierwotne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, bez uszczerbku dla przepisów art. 16 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

3. W przypadku gdy produkty zostały umieszczone w magazynie zaopatrzenia żywnościowego zgodnie z ust. 1 lit. c), stosuje się art. 37–40 rozporządzenia (WE) nr 612/2009, z wyjątkiem art. 39 ust. 3, nawet jeśli nie przysługuje żadna refundacja.

4. Stosuje się przepisy art. 7 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 612/2009.

Artykuł 13

1. W przypadku gdy produkty objęte interwencją podlegają wywozowi w stanie niezmienionym, przyjęcie przez organy celne zgłoszenia wywozowego ma miejsce w państwie członkowskim, w którym nastąpiło wycofanie produktów z magazynów.

2. Zgłoszenie wywozowe oraz każdy inny dokument towarzyszący wymagany zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego mają, odpowiednio do danego przypadku, adnotację:

a) „Produkty objęte interwencją z prawem refundacji — rozporządzenie (WE) nr 1130/2009”;

lub

b) „Produkty objęte interwencją bez prawa refundacji — rozporządzenie (WE) nr 1130/2009”.

3. Nawet jeśli wywóz produktów nie uprawnia do otrzymania refundacji, produkty te, po przyjęciu stosownego zgłoszenia wywozowego, nie są już uważane za objęte art. 23 ust. 2 Traktatu, a do ich przepływu stosuje się przepisy art. 340c ust. 3 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2454/93.

4. Warunki dotyczące wymaganego terminu przyznania refundacji oraz przedstawianego w tym celu dowodu stosuje się, jeśli dotyczy to zwolnienia z zabezpieczenia.

Artykuł 14

1. W przypadku stosowania egzemplarza kontrolnego T5 należy wypełniać pola 103, 104, 106, 107 oraz, w razie potrzeby, pole 105 w części zatytułowanej „Informacje dodatkowe”.

Pola 104 i 106 powinny zawierać adnotacje określone w odpowiednim rozporządzeniu.

Należy również podać w polu 106:

a) numer umowy sprzedaży zawartej z agencją interwencyjną;

oraz

b) numer polecenia wycofania.

Numer odpowiedniego rozporządzenia podaje się w polu 107.

2. W przypadku gdy egzemplarz kontrolny T5, stanowiący dowód wywozu towarów, jest wymagany do zwolnienia z zabezpieczenia określonego w art. 5 i do dokonania wypłaty refundacji, właściwy organ przetrzymujący zabezpieczenie przekazuje niezwłocznie poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię egzemplarza kontrolnego T5 bezpośrednio do właściwego organu dokonującego wypłaty refundacji.

W tym przypadku zainteresowany wpisuje w polu 106 egzemplarza kontrolnego T5 następującą adnotację:

„Refundacja do zapłacenia przez … (z podaniem nazwy i pełnego adresu właściwego organu dokonującego wypłaty refundacji)”.

3. W przypadku gdy nie było możliwe wywiązanie się z terminu 12 miesięcy, przewidzianego na przedstawienie dowodu wywozu w celu dokonania wypłaty refundacji, zgodnie z art. 46 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 612/2009, z powodu opóźnień administracyjnych w przekazywaniu zabezpieczenia egzemplarza kontrolnego T5 przez agencję posiadającą zabezpieczenie do właściwego organu dokonującego wypłaty refundacji, data otrzymania egzemplarza przez agencję posiadającą zabezpieczenie będzie uważana jednocześnie za datę odbioru przez organ przyznający refundację.

Artykuł 15

1. Produkty, które po przyjęciu zgłoszenia wywozowego przez służby celne obejmuje jedna z procedur określonych w art. 412–442a rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 w celu ich przewozu do stacji miejsca przeznaczenia lub dostarczenia odbiorcy spoza obszaru celnego Wspólnoty, są uważane za wywiezione z chwilą objęcia ich taką procedurą.

2. W przypadku zastosowania ust. 1 urząd celny wyjścia przyjmujący zgłoszenie wywozowe zapewnia, że jedna z adnotacji podanych, odpowiednio, w art. 11 ust. 4 lub ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 612/2009 znajduje się w dokumencie wydanym jako dowód wywozu.

3. Urząd celny wyjścia może zezwolić na zmianę umowy przewozu tak, aby zakończenie przewozu nastąpiło wewnątrz Wspólnoty, jedynie po stwierdzeniu, że:

a) jeżeli w agencji interwencyjnej zostało złożone zabezpieczenie do celów zapewnienia, że wywóz miał miejsce, to zabezpieczenie nie zostało zwolnione;

lub

b) że złożone zostało nowe zabezpieczenie.

Jednakże jeżeli zabezpieczenie zostało zwolnione na podstawie ust. 1 i jeśli produkt nie opuścił obszaru celnego Wspólnoty w dopuszczalnym terminie, urząd celny wyjścia informuje o tym agencję odpowiedzialną za zwolnienie z zabezpieczenia i przekazuje jej w jak najszybszym terminie wszystkie niezbędne dane szczegółowe. W tych przypadkach uważa się, że zabezpieczenie zostało niesłusznie zwolnione, a jego kwota podlega odzyskaniu.

Artykuł 16

1. Zwolnienie zabezpieczenia wymaga przedstawienia dowodu określonego w art. 4.

Ponadto zwolnienie zabezpieczenia wymaga przedstawienia dowodu określonego w art. 16 i 17 rozporządzenia (WE) nr 612/2009:

a) jeżeli produkty mają być przywiezione do określonego państwa trzeciego; lub

b) jeżeli w przypadkach, gdy produkty mają być wywiezione ze Wspólnoty, występują poważne wątpliwości co do rzeczywistego miejsca przeznaczenia.

Właściwe władze państw członkowskich mogą wymagać przedstawienia dodatkowych dowodów, że dane produkty zostały rzeczywiście wprowadzone na rynek danego państwa trzeciego dokonującego przywozu.

W przypadkach zaistnienia poważnych wątpliwości co do rzeczywistego miejsca przeznaczenia produktów Komisja może wezwać państwa członkowskie do zastosowania przepisów niniejszego ustępu.

2. W przypadku gdy produkt ma być przywieziony do określonego państwa trzeciego i gdy kwota refundacji jest odliczana od ceny sprzedaży, a stosowny dowód, określony w ust. 1, nie został dostarczony:

a) część zabezpieczenia może zostać zwolniona po przedstawieniu dowodu, że produkt opuścił obszar celny Wspólnoty; kwota zwolniona jest równa najniższej kwocie refundacji, wyznaczonej zgodnie z art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 612/2009, obowiązującej w dniu, w którym przyjęto zgłoszenie wywozowe;

b) dodatkowo, oprócz kwoty określonej w lit. a), zostanie zwolniona ta część zabezpieczenia, która odpowiada różnicy między najniższą kwotą wskazaną w lit. a) a kwotą refundacji obowiązującą w dniu, w którym przyjęto zgłoszenie wywozowe do państwa trzeciego faktycznie dokonującego przywozu, do wysokości, do której kwota ta nie przekracza kwoty refundacji obowiązującej dla obligatoryjnego miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy:

(i) wywóz do wyżej wymienionego państwa trzeciego nie mógł być dokonany ze względu na siłę wyższą; oraz

(ii) dowód przywozu do innego kraju przeznaczenia został przedłożony zgodnie z ust. 1.

Artykuł 17

1. W przypadku stosowania art. 186 i 187 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (⁸):

a) zabezpieczenie określone w art. 5 ust. 1 niniejszego rozporządzenia ulega przepadkowi, jeżeli nie zostało jeszcze zwolnione;

b) kwota równa zabezpieczeniu musi być odzyskana, jeżeli zostało ono już zwolnione.

2. W przypadku gdy produkty, dla których złożono zabezpieczenie, określone w art. 5 ust. 1, opuszczają obszar celny Wspólnoty i jeżeli formalności wymagane dla uzyskania refundacji nie zostały spełnione, formalności te, do celów art. 185, 186 i 187 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, uznaje się za dokonane i stosuje się ust. 1.

3. Kwota zabezpieczenia określonego w ust. 1 i 2 jest uznawana za zabezpieczenie, które uległo przepadkowi w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78 (⁹).

4. Zainteresowany przedstawia właściwemu organowi dowód, mający postać świadectwa wydanego przez daną agencję interwencyjną, świadczący o tym, że przepisy ust. 1 były przestrzegane lub że żadne zabezpieczenie nie zostało złożone.

Artykuł 18

Jeżeli w następstwie okoliczności niezależnych od osoby zainteresowanej egzemplarz kontrolny T5 mający stanowić dowód, że produkty osiągnęły przewidziane miejsce przeznaczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, nie dotarł do agencji określonej w art. 3 ust. 5 w ciągu trzech miesięcy od jego wystawienia, osoba zainteresowana może, zgodnie z przepisami art. 46 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 612/2009, przedłożyć właściwemu organowi uzasadniony wniosek o uznanie równoważności innych dokumentów.

ROZDZIAŁ IV

PRODUKTY WYWOŻONE ZE WSPÓLNOTY PO ICH PRZETWORZENIU

Artykuł 19

Uznaje się, że produkty zostały wykorzystane w przewidziany sposób i osiągnęły przewidziane miejsce przeznaczenia, jeżeli stwierdzono, że wymogi zawarte w art. 8 i 12 zostały spełnione.

Artykuł 20

W przypadku gdy produkty mają podlegać wywozowi po przetworzeniu, przyjęcie zgłoszenia wywozowego przez organy celne ma miejsce w tym państwie członkowskim, w którym miało miejsce ostateczne przetworzenie.

Artykuł 21

1. W przypadku gdy produkty mają być wysłane w stanie niezmienionym w celu przetworzenia po dokonaniu ich wywozu, egzemplarz kontrolny T5 jest wydawany przez sprzedającą agencję interwencyjną i wypełnia się pola 103, 104, 106 i 107 w części „Informacje dodatkowe”.

Pola 104 i 106 zawierają adnotacje określone w odpowiednim rozporządzeniu.

Pole 106 zawiera ponadto:

a) numer umowy sprzedaży zawartej z agencją interwencyjną;

b) w razie potrzeby, numer wycofania; oraz

c) adnotację: „Produkty objęte interwencją, podlegające przy wywozie procedurze zewnętrznego tranzytu wspólnotowego”.

Pole 107 zawiera numer odpowiedniego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy produkty podlegają wysyłce po ich przetworzeniu w państwie członkowskim, w którym nastąpiło wycofanie z zapasów interwencyjnych, i są przeznaczone do dalszego przetworzenia już po dokonaniu wywozu, egzemplarz kontrolny T5 jest wydawany przez organ kontrolujący przetwarzanie.

Wypełnia się pola 103, 104, 106 i 107 w części egzemplarza kontrolnego T5 „Informacje dodatkowe”.

Pola 104 i 106 zawierają adnotacje określone w odpowiednim rozporządzeniu.

Pole 106 zawiera także:

a) numer umowy sprzedaży zawartej z agencją interwencyjną;

b) adnotację: „Produkty objęte interwencją, podlegające przy wywozie procedurze zewnętrznego tranzytu wspólnotowego”.

Pole 107 zawiera numer odpowiedniego rozporządzenia.

3. W przypadku gdy produkty podlegają wywozowi po ich przetworzeniu i mają przekroczyć przez terytorium jednego lub więcej innych państw członkowskich, egzemplarz kontrolny T5 jest wystawiany przez urząd celny wyjścia na podstawie przedstawienia dokumentu wydanego przez organ sprawdzający przetwarzanie. Dokument ten jest przechowywany przez urząd celny wyjścia.

Jednakże dokument ten nie jest wymagany, gdy ten urząd celny wyjścia sprawdził odpowiednie przetwarzanie.

Wypełnia się pola 103, 104, 106 i 107 oraz, w razie potrzeby, 105 w części egzemplarza kontrolnego T5 „Informacje dodatkowe”.

Pola 104 i 106 zawierają adnotacje określone w odpowiednim rozporządzeniu.

Pole 106 zawiera także:

a) numer umowy sprzedaży zawartej z agencją interwencyjną; i

b) w razie potrzeby, numer dokumentu określonego w akapicie pierwszym.

Pole 107 zawiera numer odpowiedniego rozporządzenia.

4. W przypadku gdy egzemplarz kontrolny T5, stanowiący dowód wywozu towarów, jest wymagany w celu zwolnienia z zabezpieczenia określonego w art. 5 i w celu dokonania wypłaty refundacji, właściwy organ posiadający zabezpieczenie przekazuje niezwłocznie poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię egzemplarza kontrolnego T5 bezpośrednio do właściwego organu dokonującego wypłacenia refundacji.

W tym przypadku osoba zainteresowana wpisuje w polu 106 egzemplarza kontrolnego T5 następującą adnotację:

„Refundacja do wypłacenia przez … (z podaniem państwa członkowskiego i wskazaniem pełnej nazwy i adresu właściwego organu dokonującego wypłacenia refundacji).”

Artykuł 22

1. W przypadku gdy produkty zostały wysłane do innego państwa członkowskiego w celu przetworzenia i jeżeli produkty przetworzone:

a) są wysyłane do trzeciego państwa członkowskiego lub innego państwa członkowskiego w celu dalszego ich przetworzenia;

lub

b) przekraczają terytorium trzeciego państwa członkowskiego lub innego państwa członkowskiego w celu wywiezienia;

wtedy właściwy organ określony w art. 21 ust. 2 lub 3 wydaje, odpowiednio, jeden lub więcej egzemplarzy kontrolnych T5.

Egzemplarz lub egzemplarze kontrolne T5 wypełnia się:

a) w przypadku określonym w akapicie pierwszym lit. a), jak określono w art. 21 ust. 2 lit. b);

b) w przypadku określonym w akapicie pierwszym lit. b), jak określono w art. 21 ust. 3 lit. b);

wykorzystując informacje podane w oryginale egzemplarza kontrolnego T5. Ponadto numer porządkowy, datę wydania dokumentu oryginalnego i nazwę organu, który go wydał, wpisuje się w polu 106 egzemplarza lub egzemplarzy kontrolnych T5.

2. W przypadku określonym w ust. 1 właściwy organ, który sprawdził operację, wpisuje odpowiednią adnotację i przesyła niezwłocznie oryginał egzemplarza kontrolnego T5 bezpośrednio do agencji określonej w art. 3 ust. 5 i podaje w oryginale egzemplarza kontrolnego T5, w polu zatytułowanym „Kontrola wykorzystania lub miejsca przeznaczenia”, że produkt został wysłany do innego państwa członkowskiego w celu dalszego przetworzenia, zapakowania, przejęcia lub wywozu. Oryginał egzemplarza kontrolnego T5 zawiera numer lub numery porządkowe egzemplarza lub egzemplarzy kontrolnych T5 w tym celu wystawionych lub odniesienie do egzemplarzy kontrolnych.

3. Dokument określony w art. 4 lit. a) zawiera podobne adnotacje do tych określonych w ust. 2.

Artykuł 23

1. W przypadku gdy dwie lub więcej operacji, z wyjątkiem wywozu (takie jak przetwarzanie, pakowanie, przejęcie), występują kolejno w tym samym państwie członkowskim, państwo to może zdecydować o uznaniu tych operacji za jedną operację. W tym przypadku nie wydaje się żadnego egzemplarza kontrolnego T5, zanim wszystkie przewidziane operacje nie zostaną wykonane.

Po wykonaniu kontroli wszystkich operacji oryginał egzemplarza kontrolnego T5 jest odsyłany do agencji określonej w art. 3 ust. 5. Państwa członkowskie podejmują wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania tego systemu.

2. W przypadku gdy państwa członkowskie decydują o nieprzestrzeganiu procedury określonej w ust. 1, właściwy organ wydaje po każdej operacji egzemplarz kontrolny T5. Właściwy organ, który sprawdził operację, podaje w polu egzemplarza kontrolnego T5 zatytułowanym „Kontrola wykorzystania lub miejsca przeznaczenia”, że produkt został wysłany wewnątrz tego samego państwa członkowskiego w celu dalszego przetworzenia, zapakowania, przejęcia lub wywozu. Oryginał egzemplarza kontrolnego T5 zawiera numer lub numery porządkowe egzemplarza lub egzemplarzy kontrolnych T5 w tym celu wystawionych lub odniesienie do egzemplarzy kontrolnych.

3. Dokument określony w art. 4 lit. a) zawiera podobne adnotacje do tych określonych w ust. 2.

Artykuł 24

Do niniejszego rozdziału stosuje się art. 11, art. 13 ust. 2, 3 i 4, art. 14 ust. 3 oraz art. 15–18.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 25

1. Państwa członkowskie informują Komisję o pełnej nazwie i adresie właściwych organów kontrolnych, określonych w art. 2 ust. 1. Komisja informuje pozostałe państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie informują co kwartał Komisję o przypadkach zastosowania przez nie art. 7 ust. 1, określając okoliczności, na które się powołano, ilości i podjęte środki.

3. W dniu 1 marca i 1 września każdego roku państwa członkowskie przesyłają do Komisji wykaz zawierający liczbę wniosków zgłoszonych na podstawie art. 11 lub 18, z podaniem przyczyny, o ile jest wiadoma, nieodesłania egzemplarzy kontrolnych T5, ilości i charakteru dokumentów dopuszczonych jako równoważne.

4. [1] Informacje i powiadomienia, o których mowa w art. 2 i 7 oraz w niniejszym artykule, przekazywane są zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (¹⁰).

Artykuł 26

Rozporządzenie (EWG) nr 3002/92 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 27

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 listopada 2009 r.