Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.172.2022.2.MR

W zakresie ustalenia, czy: - stanowić będą koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu w ramach ulgi B+R, wydatki poniesione na wytworzenie każdego z pięciu prototypów w swojej klasie gabarytowej a wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86), - mogą Państwo dokonać bezpośredniego ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wszystkich wydatków składających się na łączny koszt wytworzenia - w skład którego wchodzą zarówno wydatki kwalifikowane w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową jak i pozostałe wydatki niekwalifikowane - danego prototypu zgonie z art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy o CIT, w miesiącu poniesienia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 listopada 2022 r., wpłynął Państwa wniosek z 8 listopada 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy:

-stanowić będą koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu w ramach ulgi B+R, wydatki poniesione na wytworzenie każdego z pięciu prototypów w swojej klasie gabarytowej a wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86),

-mogą Państwo dokonać bezpośredniego ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wszystkich wydatków składających się na łączny koszt wytworzenia - w skład którego wchodzą zarówno wydatki kwalifikowane w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową jak i pozostałe wydatki niekwalifikowane - danego prototypu zgonie z art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy o CIT, w miesiącu poniesienia.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 stycznia 2023 r., (data wpływu 10 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (…). Działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1981 r. Wnioskodawca zamierza podjąć prace nad udoskonaleniem produkcji metodą rozdmuchową. Celem projektu jest opracowanie dokumentacji technicznej a następnie budowa w pełni elektrycznych maszyn do (...). Metoda ta była (…). Projekt będzie zorientowany na stworzenie konstrukcji, która pozwoli na zmianę wspomnianej już technologii ze wskazaniem na zmniejszenie gabarytów, mas, mocy a co za tym idzie oszczędność potrzebnej energii użytej w (…). Wnioskodawca zamierza na podstawie stworzonych dokumentacji wyprodukować kilka maszyn o różnych typach i gabarytach. Wnioskodawca podnosi, że standardowa maszyna do (…) składa się z następujących elementów:

1)wózek - który wykonuje ruchy od pozycji pod trzpieniami do pozycji pod głowicą, wózek zawiera w sobie układ zamykania formy;

2)układ zamykania formy - który znajduje się w ruchomym wózku i zawiera formę, która ma możliwość otwierania się oraz zamykania z określoną siłą;

3)układ ruchu trzpieni - który wykonuje ruchy do i od formy od góry, umożliwiając rozdmuchiwanie wyrobu;

4)układ ruchomej głowicy - który wykonuje ruchy całą platformą wytłaczarki wraz z wytłaczarką z jej napędem i głowicą.

W trybie automatycznym standardowa maszyna wykonuje następujący cykl pracy:

a)podjazd otwartej formy pod głowicę wytłaczarską, z której zwisają lub zwisa uplastyczniony rękaw;

b)zamknięcie formy a następnie odcięcie rękawa gorącym lub zimnym nożem;

c)odjazd zamkniętej formy z nie uformowanych gorącym rękawem pod zespół trzpieni;

d)ruch trzpieni do formy i rozdmuchiwanie wyrobu wewnątrz formy;

e)otwarcie formy.

Projektowana maszyna do (…) nie będzie posiadała ruchomego zespołu zawierającego formę. Maszyna ta będzie składała się z podobnych części jak standardowa maszyna jednak części te będą pełnić inne zadania. Zmieni się również kinematyka. Maszyna będzie się składała z:

1)wózka - który w odróżnieniu od standardowej maszyny nie będzie wykonywał ruchów między pozycją trzpieni do pozycji pod głowicą. Nadal wózek zawiera w sobie układ do zamykania formy”,

2)układ zamykania formy - który ma nadal możliwość otwierania się i zamykania z określoną siłą;

3)układ ruchu trzpieni - który wykonuje ruchy do i od formy od dołu umożliwiając rozdmuchiwanie wyrobu oraz w odróżnieniu od standardowej maszyny odebranie go po uformowaniu w gnieździe narzędzia;

4)układ ruchomej głowicy - który wykonuje w odróżnieniu od standardowej maszyny nadążny ruch całą platformą wraz z wytłaczarką jej napędem i głowicą.

W trybie automatycznym maszyna wyposażona w wymienione powyżej zespoły wykonuje następujący cykl pracy otwarta forma oczekuje na opuszczenie zespołu ruchomej głowicy z wiszącymi lub wiszącym uplastycznionym rękawem, który jest zamykany w formie. Kolejno jednocześnie następuje odcięcie rękawa gorącym lub zimnym nożem, w tym czasie głowica ruchoma wraz z całym zespołem plastyfikującym, wykonuje nadążny ruch do góry po to, aby napływający wąż nie kolidował już z odciętym fragmentem węża. Następnie do zamkniętej formy wsuwane są od dołu trzpienie rozdmuchowe po czym następuje rozdmuchiwanie wyrobu wewnątrz formy. Po czasie potrzebnym na uformowanie i utwardzenie wyrobu następuje dekompresja. Sprężone powietrze, które formuje wyrób jest usuwane, po czym następuje otwarcie formy, a wykonany wyrób pozostając na trzpieniach, jest przenoszony poza obszar narzędzia formułującego i przekazany do kolejnej fazy technologicznej, zaś zespół zwierający rozpoczyna kolejny cykl. Planowane zmiany ról poszczególnych zespołów w maszynie w całym procesie kształtowania opakowania (pojemnika) pozwalają na:

1)znaczne zmniejszenie wielkości zespołów napędowych a co za tym idzie spowoduje ograniczenie zużycia energii potrzebnej do poruszania poszczególnymi zespołami;

2)ograniczenie nakładów jakie należy ponieść na zakup i zabudowę zespołów o dużej mocy;

3)powinna także wpłynąć na skrócenie czasu pełnego cyklu wykonania opakowania co poprawi energooszczędność.

Wnioskodawca zamierza w pierwszej kolejności opracować technologię kształtowania (…) zgodnie z założeniem „unieruchomieniem" wózka z zespołem zawierającym formę. Następnie wykona projekt oraz opracowanie sterowania maszyną. Kolejno wykonanie części oraz zakup handlowych podzespołów (np. silniki, przekładnie, itp.). Po zebraniu wszystkich niezbędnych elementów i części Wnioskodawca zbuduje maszynę na terenie swojego zakładu oraz dokonana jej uruchomienia. Ostatnim etapem będzie etap testowania maszyny. W przypadku, gdy testy wypadną pozytywnie maszyna zostanie oddana do użytku a Wnioskodawca na tej samej dokumentacji będzie mógł zbudować kolejne maszyny w danej klasie wielkości. Maszyna jak i projekt będą stanowić wyłączną własność Wnioskodawcy. Wszystkie maszyny będą użytkowane przez Wnioskodawcę - nie będą przeznaczone na sprzedaż. Celem Wnioskodawcy jest uzyskanie przewagi technologicznej w stosunku do konkurencji. Wnioskodawcy będzie przysługiwała całość praw autorskich do dokumentacji i projektów. W ramach pracy nad projektem pracownicy Wnioskodawcy będą projektowali, wytwarzali części do maszyny, następnie dokonają jej złożenia i zaprogramowania. Pracownicy będą prowadzili ewidencję, w której będą wykazywać czas poświęcony na pracę nad projektem. Wnioskodawca nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Nie wyklucza jednak możliwości podjęcia współpracy z uczelnią techniczną (np. (…)) celem uzyskania specjalistycznych opinii.

Wnioskodawca już wcześniej przy innych projektach współpracował z (…) i w tym projekcie najpewniej również skorzysta z fachowców z tejże uczelni wyższej. Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję ponoszonych kosztów zgodnie z ustawą. Projekty zrealizowane przez Wnioskodawcę będą wymagały specjalistycznej wiedzy z zakresu (…). Pracownicy zaangażowani w projekt posiadają wykształcenie kierunkowe wykorzystuje zdobytą wiedzę do realizacji projektów. Wnioskodawca zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą wskazuje, że planowana zmiana technologii ,w dacie składania wniosku jest rozwiązaniem nie funkcjonującym obecnie na rynku, z pewnością jest to rozwiązanie innowacyjne dla Wnioskodawcy. Powszechnie stosuje się dotychczasową technikę. Z pewnością wprowadzone rozwiązanie przyczyni się do rozwoju prowadzonego przedsiębiorstwa i będzie miało wpływ na poziom uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży opakowań (zwiększenie możliwości produkcyjnych). Wnioskodawca wykorzystuje aktualnie dostępną, posiadaną wiedzę i umiejętności do tworzenia zupełnie nowych rozwiązań jak również rozwijania nowych.

Wnioskodawca z całą pewnością może stwierdzić, że żadna z czynności związanych z opracowaniem dokumentacji technicznej oraz budową maszyn prototypowych nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Wnioskodawca zamierza rozpocząć projekt w 2022. Po zakończeniu projektu Wnioskodawca będzie korzystał z dokumentacji tworząc kolejne maszyny a dodatkowo będzie wprowadzał ulepszenia. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję pozwalającą wyodrębnić koszty związane z realizacja projektu. Koszty związane z projektem nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie - Wnioskodawca zakłada, że całość projektu zostanie sfinansowana ze środków własnych. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT.

Maszyny wytworzone w wyniku opisanych prac rozwojowo-badawczych nie będą przez Wnioskodawcę wprowadzone w ewidencję środków trwałych i będą wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Będą miały charakter prototypu i wykorzystywane będą w celu prac rozwojowych do ich ciągłego udoskonalania i ulepszania, jak również, w celu produkcji wyrobów finalnych Wnioskodawcy. Ze względu na duże koszty wytworzenia prototypów, nie uzasadnionym ekonomicznie byłoby pozostawienie tych maszyn jako prototypy, wykorzystywane tylko do dalszych modyfikacji i ulepszeń. Na prototypach tych Wnioskodawca będzie prowadził także produkcję swoich finalnych wyrobów (między innymi (…)). To zaś zapewni, po pierwsze: możliwość testowania, wprowadzanych nowych rozwiązań, w trakcie procesu produkcyjnego, a pod drugie pozwoli Wnioskodawcy na osiąganie przychodów, które wygenerują środki finansowe na pokrycie kosztów poniesionych na prace badawczo - rozwojowe związane z wytworzeniem i ciągłym ulepszaniem i udoskonalaniem prototypów.

Wnioskodawca wskazując na opisany jak wyżej stan faktyczny zdarzenia przyszłego otrzymał interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (…) nr (…).

DIKS uznał stanowisko Wnioskodawcy dotyczące oceny prac nad (…), o których mowa w opisie stanu przyszłego, jako spełniającymi definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy o CIT za prawidłowe.

Podobnie za prawidłowe, uznał stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych środków trwałych zlokalizowanych w tzw. narzędziowni, które będą wykorzystywane przy obróbce części niezbędnych do budowy projektowanych maszyn.

Przyjmując zatem , że maszyny zostaną wyprodukowane w wyniku prac badawczo rozwojowych to podobnie kosztami kwalifikowanymi podlegającymi odliczeniu w ramach ulgi B+R będą, zdaniem Wnioskodawcy wydatki na ich wytworzenie, a w szczególności na wytworzenie każdego z planowanych 5 prototypów tj. po jednym prototypie w każdym typoszeregu, w części, w jakiej stanowią wydatki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p. Wnioskodawca, nie wprowadzi prototypów powstałych w swoich typoszeregach w środki trwałe a koszty związane z ich wyprodukowaniem zamierza wykazywać w kosztach bieżących.

Podobnie w wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 12.09.2019 r., I SA/Go 578/19, LEX nr 2724772, czytamy: „Oznacza to, że odpisy od wartości początkowej prototypu nie stanowią kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. Kosztami kwalifikowanymi podlegającymi odliczeniu w ramach ulgi B+R są natomiast wydatki na jego wytworzenie, w części, w jakiej stanowią wydatki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p.”. Podobnie Pismo z dnia 4.01.2017 r., wydane przez: Izba Skarbowa w Katowicach, 2461-IBPB-1-3.4510.865.2016.2.TS, Ustalenie, czy działalność w zakresie badań i rozwoju nad produkcja odlewów żeliwnych spełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p., która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d u.p.d.o.p. Możliwość zaliczenia materiałów i surowców zużytych na wytworzenie matryc, narzędzi lub oprzyrządowania, niezbędnych do wyprodukowania prototypu lub serii pilotażowej do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p, (...).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

1.Wnioskodawca wskazał, że Spółka planuje, ponoszone wydatki, odpisać od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zeznaniach za poszczególne lata podatkowe, w których te wydatki zostaną poniesione.

2.Spółka w stosunku do przychodów z zysków kapitałowych nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

3.Wnioskodawca zamierza wydatki, które mogą stanowić koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo- rozwojowej zaliczać do kosztów uzyskania przychodów danego roku zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w miesiącu, w którym zostały poniesione.

4.Wnioskodawca dokona odliczenia zgodnie z limitami wskazanymi w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

5.Wnioskodawca wskazał, że na moment złożenia wniosku, nie jest w stanie jednoznacznie określić, wszystkich wydatków, które poniesie na wytworzenie 5 prototypów maszyn, a które można by zaliczyć do odpowiedniego punktu w katalogu kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p.

Przy zaliczaniu poniesionego wydatku jako kosztu kwalifikowanego w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, Spółka będzie się kierowała zapisami art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p.

6.Wnioskodawca wskazał, że na koszt wytworzenia danego prototypu maszyny składają się zarówno wydatki kwalifikowane w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową oraz pozostałe wydatki nie kwalifikowane. Wszystkie wydatki stanowiące koszt wytworzenia (zarówno kwalifikowane w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową jak i niekwalifikowane) danego prototypu maszyny są ponoszone przez Spółkę bezpośrednio w związku z prowadzonymi pracami badawczo-rozwojowymi oraz są ponoszone wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową Spółka odliczy tylko te wydatki związane z kosztem wytworzenia danego prototypu maszyny, które są wydatkami kwalifikowanym w ramach tej ulgi zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

7.Wnioskodawca wskazał, że chce wykonać prototypy w 4 klasach maszyn jakich używa obecnie (…) oraz 1 wykraczającej poza dotychczas stosowany gabaryt - w sumie 5 prototypów (…).

8.Zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca, poniesione wydatki na wytworzenie 5 prototypów maszyn zaliczy do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu poniesienia. Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 15 ust.4a pkt 3), koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów także poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3. Stąd odpowiedź Spółki do pytania 8 odnosi się do możliwości ewentualnego powstania wartości niematerialnych i prawnych. Z tego też powodu nie powstaną wartości niematerialne i prawne.

9.W ramach działalności badawczo-rozwojowej nie powstaną wartości niematerialne i prawne. Wszystkie wydatki ponoszone w ramach tej działalności Spółka zaliczy, co kosztów uzyskania przychodów w miesiącu poniesienia, zgodnie z art. 15 ust.4a pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

10.Wnioskodawca zakłada, że prowadzone prace rozwojowe, związane z wytworzeniem przedstawionych we wniosku 5 prototypów maszyn zakończą się wynikiem pozytywnym. Dodatkowo Wnioskodawca nie zamierza utworzyć wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji, ponieważ wszystkie wydatki związane z kosztem wytworzenia danego prototypu maszyny będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust.4a pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

11.Spółka wskazała, że zamierza, zaliczyć koszty prac rozwojowych związanych z wytworzeniem 5 prototypów maszyn, do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym zostały poniesione.

Pytania

1.  Czy stanowić będą koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu w ramach ulgi B+R, wydatki poniesione na wytworzenie każdego z pięciu prototypów w swojej klasie gabarytowej a wymienione w art. 18d ust.2 pkt 1-4a Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86)?

2.Czy Spółka może dokonać bezpośredniego ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wszystkich wydatków składających się na łączny koszt wytworzenia - w skład którego wchodzą zarówno wydatki kwalifikowane w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową jak i pozostałe wydatki niekwalifikowane - danego prototypu zgonie z art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy o CIT, w miesiącu poniesienia?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy kosztami kwalifikowanymi podlegającymi odliczeniu w ramach ulgi B+R są wydatki na wytworzenie, w części, w jakiej stanowią wydatki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p każdego z prototypów w swoim typoszeregu.

Ulga podatkowa B+R polega na odliczeniu kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania pomimo faktu, że wydatki te zostały wliczone w koszty przez odpis amortyzacyjny lub według zasad ogólnych . Nie stosuje się w tym przypadku art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. wyłączającego zwykle takie odpisy z kosztów podatkowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Ustawodawca w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo - rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 3k u.p.d.o.p., do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p., podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Podkreślić należy, że wytworzone w wyniku prac badawczych maszyny będzie obejmowała jedna dokumentacja do wszystkich maszyn odpowiednio zmodyfikowana i dostosowana do wielkości maszyny (w tym (…) itd.) Planuje się stworzenie dokumentacji, obejmującej rodzinę maszyn wg. typoszeregu opisanego poniżej. Każda z maszyn w swojej klasie będzie wymagać indywidualnej ścieżki wytworzenia, od dedykowanego projektu przez prototyp po maszynę przeznaczoną do realizacji regularnej produkcji opakowań. Idea funkcjonalności maszyn będzie tożsama, natomiast różnica gabarytowa a tym samym przeznaczenie do produkcji różnych co do wielkości i wydajności wyrobów gotowych będzie wymagała dodatkowych założeń, parametryzacji, obliczeń oraz doboru podzespołów i wyposażenia. Wnioskodawca chce wykonać prototypy w 4 klasach maszyn jakich używa obecnie (…) oraz 1 wykraczającej poza dotychczas stosowany gabaryt - w sumie 5 prototypów: (…)

Tylko prototypy w swoim typoszeregu uznaje za działalność badawczo-rozwojową. Jeżeli prototypy przejdą testy i sprawdzą się w seryjnej produkcji wyrobów finalnych -Wnioskodawca wprowadzi do regularnej produkcji na bazie prototypów i ich dokumentacji wszystkie zatwierdzone maszyny i będzie je seryjnie produkować celem użycia wewnętrznie w swoich zakładach produkcyjnych do produkcji butelek, pojemników i kanistrów - co jest przedmiotem jego podstawowej działalności. Tym samym dokumentacja projektu będzie składała się z pięciu wyodrębnionych a przypisanych do poszczególnych prototypów w swoim typoszeregu ewidencji (łącznie składających się na dokumentację prac rozwojowych), z których wynikały będą wydatki poniesione odrębnie na poszczególne prototypy w swoich typoszeregach.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy jest to możliwe na podstawie w art.15 ust. 4a ustawy z 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.) - dalej u.p.d.o.p. wskazano, że koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1)w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy. Wnioskodawca ma prawo do zakwalifikowania wydatków na prace rozwojowe, jako kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia, nawet, jeżeli prace te zakończyły się wynikiem pozytywnym, mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy i spełnione zostały pozostałe przesłanki wskazane w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

W zakresie momentu rozliczenia podatkowego ponoszonych wydatków w związku z realizowaniem prac badawczo rozwojowych w art. 15 ust.4a ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.) - dalej u.p.d.o.p. wskazano, że koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1)w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2)jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3)poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

W sytuacji, gdy przedsiębiorca ponosi w ramach ulgi B+R koszty prac rozwojowych, powinien w pierwszej kolejności rozpoznać koszt uzyskania przychodu na podstawie właśnie art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p. Równocześnie w art. 18 d u.p.d.o.p. określono szczegółowe zasady rozliczania kosztów kwalifikowanych prac B+R.

Zgodnie z art.18d ust. 8 u.p.d.o.p., odliczenia kosztów prac B+R dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W świetle powyższych wyjaśnień i regulacji uznać należy, że to podatnik sam powinien podjąć decyzje o sposobie rozliczenia wydatków B+R w oparciu o warianty przewidziane w art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p. Wydatki poniesione na prace badawczo-rozwojowe Spółka może więc rozliczyć w jeden, wybrany przez Spółkę sposób.

Zgodnie z przepisem art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., amortyzacji podlegają niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

‒     produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

‒   techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio dokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

‒z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Prowadzone przez Spółkę prace rozwojowe spełniają przesłanki umożliwiające uznanie ich za wartości niematerialne i prawne w postaci kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., niemniej, w ocenie Spółki, wykładnia art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p. prowadzi do wniosku, że podatnik ma możliwość dokonania wyboru jednego ze wskazanych w tym przepisie sposobów zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe uwagi na grunt zaprezentowanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka wskazuje, że literalne brzmienie przepisu art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p., a zwłaszcza użycie przez ustawodawcę spójnika "albo" oznaczającego alternatywę rozłączną przy enumeratywnym wyliczeniu możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków wskazuje, że Wnioskodawca ma prawo wyboru jednego z wymienionych w tym przepisie sposobów rozliczenia wydatków na prace rozwojowe. Dlatego też wydatki poniesione na prace rozwojowe mogą być potrącone w miesiącu, w którym zostały poniesione, albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy. Dodatkowo, podatnik może również potrącić je jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo też uwzględnić w rachunku kosztów przez odpisy amortyzacyjne. Przy czym, wybór ostatniego wariantu jest możliwy wyłącznie wówczas, gdy koszty prac rozwojowych zostały zakończone wynikiem pozytywnym, a ponadto zostały spełnione pozostałe kryteria wynikające z powoływanego powyżej art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

W ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. ustala jedynie warunki konieczne dla uznania kosztów prac rozwojowych za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji. Jeżeli przesłanki określone w tym przepisie zostaną spełnione, to podatnik zyskuje możliwość (a nie obowiązek) zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., nie nakłada na podatników bezwzględnego obowiązku uznania za wartości niematerialne i prawne kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym przy spełnieniu dodatkowych warunków wymienionych w tym przepisie, a następnie zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

W konsekwencji, w przypadku spełnienia przesłanek z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. podatnik ma nadal możliwość zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów na pozostałe sposoby dopuszczone przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p.

Innymi słowy, istnieje możliwość zaliczenia wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych w wyniku prac rozwojowych, spełniających przesłanki z art. 16b ust. 2 pkt 3 -ustawy o p d.o.p., do kosztów uzyskania przychodu w dowolnie wybrany przez podatnika sposób, mieszczący się w dyspozycji art. 15 ust. 4a pkt 1-3 ustawy o p.d.o.p.

Zatem, podatnik ma prawo wyboru, czy wydatki na prace rozwojowe zakończone sukcesem ująć jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 lub 2 ustawy o p.d.o.p. albo rozliczyć w okresie nie dłuższym niż 12 począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione (art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy o p.d.o.p.), czy dokonując odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych (art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o p.d.o.p.).

Oznacza to, że Wnioskodawca ma prawo do zakwalifikowania wydatków na prace rozwojowe jako kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia, nawet jeżeli prace te zakończyły się wynikiem pozytywnym, mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy i spełnione zostały pozostałe przesłanki wskazane w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

Wnioskodawca wskazuje, że zaprezentowane przez niego stanowisko zgodnie z którym pomimo rachunkowego traktowania kosztów prac rozwojowych jako wartości niematerialnych i prawnych podatnik może podjąć decyzję o zaliczaniu kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów w sposób określony w art. 15 ust. 4a pkt 1 lub pkt 2 ustawy o p.d.o.p. (tj. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone), znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych i interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe.

Przykładowo WSA w Bydgoszczy w wyroku z 18 grudnia 2012 r. (I SA/Bd 933/12) wskazał, że "Zapis art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p. w jego literalnym brzmieniu na 2009 r., nie stoi na przeszkodzie interpretacji jakiej dokonała skarżąca, tj. że ma ona prawo wyboru któregokolwiek z trzech sposobów zaliczania kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów, o jakich mowa w tym przepisie, bez względu na to czy wykonane przez nią prace rozwojowe można uznać za wartości niematerialne i prawne określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. Użycie spójnika "albo" oznacza, że formalnie mamy do czynienia ze zdaniami rozłącznymi, zaś materialnie - zachodzi konieczność zadecydowania, wyboru wskazanej opcji. Zatem rozpisując w punktach oddzielonych wyrazem "albo" sposób, w jaki możliwym jest zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów, ustawodawca nie tylko nie uzależnił ich stosowania od siebie nawzajem, ale stworzył konieczność wyboru jednej z trzech możliwości."

Ponadto, podobny pogląd wyraził również Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 28 sierpnia 2014 r., sygn. I SA/Wr 1594/14, w którym stwierdził, że "Z literalnego brzmienia art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p. na co słusznie wskazała skarżąca spółka, wynika, że podatnik ma prawo wyboru jednego z trzech wskazanych sposobów zaliczania kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów, o jakich mowa w tym przepisie. W powołanym przepisie, wskazując trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, użyto spójnika "albo" (alternatywa rozłączna), oznacza to, że podatnik może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych (...). Wybór ostatniego z wymienionych sposobów rozliczenia kosztów prac rozwojowych możliwy jest wówczas gdy w wyniku prac rozwojowych powstaną wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art.16b ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p (...) brak podstaw do przyjęcia, że w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 16b ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. nie jest możliwe zaliczenie kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych według zasad wskazanych w art. 15 ust. 4a pkt 1 lub pkt 2 u.p.d.o.p (...) Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów podatkowych wyłącznie w sposób określony w art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p., przy czym amortyzacji mogą podlegać wyłącznie koszty prac rozwojowych spełniających warunki określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy i wówczas gdy podatnik wybierze taki sposób rozliczenia kosztów podatkowych."

Co więcej, również organy podatkowe uznają, że podatnik ma swobodę wyboru jednego spośród wskazanych w przepisie art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p. sposobów zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów wskazując jednocześnie, że dla kwalifikacji wydatków ujmowanych w rachunku podatkowym nie ma znaczenia sposób ujęcia kosztów w księgach rachunkowych. Jednym z przykładów może być interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 22 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.617.2018.2.MO, w której wskazał, że "Użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p., sformułowania "mogą" (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych. (...)

Wskazać ponadto należy, że zgodnie z przywołanymi przepisami u.p.d.o.p., podmioty prowadzące prace rozwojowe mają możliwość rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania, niezależnie od ich końcowego rezultatu (tj. od tego czy ich wynik będzie pozytywny, czy negatywny), a także również wówczas, gdy prace te w ogóle nie zostały zakończone - pod warunkiem, że spełniają one przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów. (...) Bez znaczenia w tej sytuacji jest sposób ujęcia kosztów w księgach rachunkowych." Takie samo stanowisko można również odnaleźć w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 września 2017 r., 0111-KDIB1-3.4010.259.2017.1.MST,czy interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 5 stycznia 2016 r., sygn. IBPB-1-2/4510-716/15/AK. "dla celów bilansowych, Spółka zdecydowała o zaliczeniu kosztów zakończonych wynikiem pozytywnym prac rozwojowych do wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 33 ust. 2 ustawy o rachunkowości, tzn.:

‒     koszty te zostały poniesione na własne potrzeby Wnioskodawcy przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii,

‒produkt lub technologia wytwarzania były ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone,

‒techniczna przydatność produktu lub technologii została stwierdzona i odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie Spółka podjęła decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,

‒koszty prac rozwojowych zostały pokryte, według przewidywań, przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Tym samym, zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy o rachunkowości, dla celów bilansowych Spółka rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych uwzględniając okres ekonomicznej użyteczności rezultatów zakończonych pozytywnym wynikiem prac rozwojowych. Alternatywnie, jeżeli nie było możliwe wiarygodne oszacowanie okresu ekonomicznej użyteczności rezultatów zakończonych prac rozwojowych, to okres dokonywania odpisów nie będzie przekraczał 5 lat."

Równocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pomimo analogicznej treści przepisów zawierających przesłanki umożliwiające zaliczenie kosztów prac rozwojowych do wartości niematerialnych i prawnych na gruncie ustawy o p.d.o.p. oraz ustawy o rachunkowości (art.16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. oraz art. 33 ust. 2 ustawy o rachunkowości), zdaniem Spółki może ona podjąć decyzję o zaliczaniu kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów w wybrany przez siebie sposób wynikający z art. 15 ust. 4a ustawy o p.d.o.p. Wnioskodawca podkreśla, że pomiędzy przepisami prawa bilansowego a przepisami prawa podatkowego nie zachodzi żadna hierarchia ani zależność w tej kwestii, tzn. uznanie w księgach rachunkowych prac rozwojowych za wartości niematerialne i prawne nie determinuje takiej, kwalifikacji na gruncie ustawy o p.d.o.p. Dlatego też, rachunkowy (bilansowy) sposób ujęcia wydatków związanych z pracami rozwojowymi nie wpływa na ich rozliczenie podatkowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym wyżej stanie faktycznym /zdarzeniu przyszłym pomimo spełnienia wynikających z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. przesłanek umożliwiających zaliczenie kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym do wartości niematerialnych i prawnych oraz zaliczenia tych kosztów do wartości niematerialnych i prawnych na gruncie prawa bilansowego, koszty prac rozwojowych mogą być odniesione w ciężar kosztów uzyskania przychodów, w sposób określony w art. 15 ust. 4a pkt 1 lub pkt 2 ustawy o p.d.o.p., tj. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone.

Podobnie pismo z dnia 24 października 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-3.4010.383.2019.1.MO Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop,

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 za koszty kwalifikowane uznaje się m.in:

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop  kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 updop:

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i 2 jest kwestia uznania za koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu w ramach ulgi B+R, wydatków poniesionych na wytworzenie każdego z pięciu prototypów w swojej klasie gabarytowej, a wymienionych w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wszystkich wydatków składających się na łączny koszt wytworzenia danego prototypu zgonie z art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy o CIT, w miesiącu poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z przedstawionego we wniosku opisy sprawy wynika, że:

-prowadzą Państwo prace badawczo-rozwojowe nad udoskonaleniem produkcji (…) w wyniku której zostaną wyprodukowane maszyny o różnych typach i gabarytach (5 prototypów),

-wszystkie maszyny będą przez Państwa użytkowane na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, nie będą przeznaczone na sprzedaż, oraz będzie Państwu przysługiwała całość autorskich praw do dokumentacji i projektów,

-planowana przez Państwa zmiana technologii jest dla Państwa rozwiązaniem innowacyjnym, nie funkcjonującym obecnie na rynku,

-w zakresie wprowadzonego przez Państwa rozwiązania wykorzystują Państwo posiadaną wiedzę i umiejętności do tworzenia zupełnie nowych rozwiązań jak i również ich rozwijania,

-żadna z czynności związanej z opracowaniem dokumentacji technicznej oraz budową maszyn nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku,

-ww. maszyny nie będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych, nie będą też stanowić wartości niematerialnych i prawnych, będą one miały charakter prototypu i będą wykorzystywane w ramach prowadzonych przez Państwa prac rozwojowych

-na moment złożenia wniosku, nie są Państwo w stanie jednoznacznie określić, wszystkich wydatków, które poniesie na wytworzenie 5 prototypów maszyn, a które można by zaliczyć do odpowiedniego punktu w katalogu kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p. Jednakże przy zaliczaniu poniesionego wydatku jako kosztu kwalifikowanego w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, będą się Państwo kierować zapisami art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p.,

-w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową odliczą Państwo tylko te wydatki związane z kosztem wytworzenia danego prototypu maszyny, które są wydatkami kwalifikowanym w ramach tej ulgi zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

-ponoszone wydatki, zamierzają Państwo odpisać od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zeznaniach za poszczególne lata podatkowe, w których te wydatki zostaną poniesione,

-dokonają Państwo odliczenia z tytułu ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

-będą Państwo prowadzić ewidencję pozwalającą wyodrębnić koszty związane z realizacją projektu, z których będą wynikały wydatki poniesione odrębnie na poszczególne prototypy w swoich typoszeregach,

-zgodnie z art.15 ust. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poniesione wydatki na wytworzenie 5 prototypów maszyn zaliczą Państwo do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że aby dany wydatek mógł zostać uwzględniony dla potrzeb kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową, to poza posiadaniem przymiotu kosztu kwalifikowanego (zamknięty katalog wskazany w art. 18d ust. 2 i 3 updop), musi on być jednocześnie kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie może być podatnikowi zwrócony w jakiejkolwiek formie.

Biorąc pod uwagę, że przepisy updop, odnoszą się do podstawowego okresu rozliczeniowego jakim jest rok podatkowy, zasadne jest ustalenie, w jakim momencie poszczególne wydatki na działalność badawczo-rozwojową, mogą być ujęte w uldze na cele badawczo-rozwojowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 updop:

Podkreślić należy, że rok podatkowy został przez ustawodawcę zdefiniowany w art. 8 ust. 1 updop, zgodnie z którym:

Z kolei, w stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe.

W myśl art. 15 ust. 4a updop, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 updop:

Użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a updop, sformułowania „mogą” (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych.

W powołanym powyżej przepisie, wskazując trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, użyto ponadto spójnika „albo” (alternatywa rozłączna). Oznacza to, że podatnik, wg własnego uznania, może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych.

Zatem, na podstawie powołanego wyżej przepisu, podatnicy mają wybór, co do sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych.

Należy zauważyć, że przepisy updop nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych, zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1, pkt 2 albo 3 updop. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 updop.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że to koszty kwalifikowane wskazane w art. 18d updop powinny podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym zgodnie z właściwymi przepisami updop stanowić powinny podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Ponadto, zgodnie z przywołanymi przepisami updop, podmioty prowadzące prace rozwojowe mają możliwość rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania, niezależnie od ich końcowego rezultatu (tj. od tego czy ich wynik będzie pozytywny, czy negatywny), a także również wówczas, gdy prace te w ogóle nie zostały zakończone – pod warunkiem, że spełniają one przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, prawidłowe jest Państwa stanowisko zgodnie z którym, kosztami kwalifikowanymi podlegającymi odliczeniu w ramach ulgi B+R są/będą wydatki na wytworzenie, w części, w jakiej stanowią wydatki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a u.p.d.o.p każdego z 5 prototypów w swoim typoszeregu, oraz koszty prac rozwojowych mogą być przez Państwa zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy.

Tym samym, Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 1 i 2 uznaje się za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotem niniejszej interpretacji, nie była ocena, czy prowadzone przez Państwa prace spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych. Kwestia ta została przyjęta jako element zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że odnosząc się do Państwa argumentacji opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacjach indywidualnych oraz wyroków sądów, powołanych przez Państwa, interpretacje indywidualne i orzecznictwo są rozstrzygnięciem wydanym w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się odnoszącym, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).