Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.955.2022.4.ACZ

Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej na pełnoletnie dziecko.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 18 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na dziecko. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 30 grudnia 2022 r. (wpływ 2 stycznia 2023 r.) oraz pismem z 18 stycznia 2023 r. (wpływ 23 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Pani dochód z umowy o pracę za 2021 r. wyniósł (…), a dochód męża z umowy o pracę za 2021 r. wyniósł (…).

Państwa pełnoletni syn .... urodzony (…) 1993 r. w .... jest kawalerem i mieszka z Państwem. Syn posiada od urodzenia orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności na stałe. Syn otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w wysokości (…) bezterminowo. Jednocześnie, Pani syn jest zatrudniony na umowę o pracę, a jego roczny dochód z tytułu zatrudnienia w 2021 r. wynosił (…).

Przez wszystkie lata wraz z mężem partycypujecie Państwo w kosztach utrzymania i wychowania syna. Dochody syna nie są wystarczające, dlatego też niezbędna jest Państwa pomoc w jego utrzymaniu, zakup leków, wizyty u lekarzy specjalistów.

W związku z powyższym wraz z mężem ponosi Pani wydatki na wychowanie i utrzymanie syna, a tym samym wykonuje Pani obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać pomimo osiąganych dochodów.

Informuje Pani, że w rozliczeniach rocznych korzystała Pani z prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej na syna ....., zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 poz. 1128 ze zm.). Urząd Skarbowy w .... pismem z dnia 5 września 2022 r. podważył słuszność odliczenia ulgi na pełnoletnie dziecko.

W uzupełnieniu wniosku z 30 grudnia 2022 r. wskazała Pani, że w roku podatkowym 2021, ciążył na Pani obowiązek alimentacyjny względem syna .....

Zasiłek pielęgnacyjny Pani syn ..... otrzymuje od (…) 1993 r.

W roku podatkowym (latach podatkowych) nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W okresie będącym przedmiotem wniosku uzyskiwała Pani dochody z tytułu umowy o pracę, opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. W roku (latach podatkowych) podatkowym osiągała Pani dochody wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek, dochody Pani i Pani małżonka nie przekroczyły kwoty 112 000 zł.

W roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek, Pani syn nie był na podstawie orzeczenia Sądu umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Nie jest Pani matką lub opiekunem prawnym innych dzieci.

W dniu 5 września 2022 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w .... wezwał do złożenia korekty PIT-37 za 2021 r., z uwagi na niesłusznie odliczoną ulgę na pełnoletnie dziecko – .....; znak sprawy: (…).

W uzupełnieniu wniosku z 18 stycznia 2023 r. wskazała Pani, że złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na dziecko za 2021 r. i lata kolejne.

W 2021 r. nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego oraz ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym i ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych – w stosunku do Pani, jak i Pani syna ...

Pytania

Czy przysługuje Pani prawo do odliczenia od podatku ulgi prorodzinnej na niepełnosprawnego syna z tytułu sprawowania nad nim opieki?

Czy spełnia Pani przesłanki warunkujące skorzystanie z ulgi prorodzinnej na niepełnosprawnego syna otrzymującego zasiłek pielęgnacyjny oraz dochód z umowy o pracę, bez względu na wiek syna?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, z uwagi na to, iż Pani syn ..... urodzony (…) 1993 r. posiada od urodzenia, czyli od (…) 1993 r. orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności na stałe i otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny od (…) 1993 r. bezterminowo, dochody syna z tytułu umowy o pracę nie wystarczają na jego utrzymanie, w związku z czym na rodzicach ciąży obowiązek alimentacyjny wobec syna.

W rozliczeniach rocznych PIT-37 korzystała Pani z prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej na syna, zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uważa Pani, że ulga ta była słusznie odliczana i posiadała Pani do niej prawo.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Z kolei, w myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Natomiast, jak stanowi art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym  do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)  92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)  166,67 zł na trzecie dziecko,

c)  225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Natomiast zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw z dnia 9 czerwca 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł;

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Zgodnie natomiast z treścią art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Art. 27f ust. 2b ww. ustawy stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

W myśl art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

W świetle art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Zgodnie z art. 27f ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Z kolei, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Zgodnie z treścią art. 27f ust. 6 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z kolei jak stanowi art. 27f ust. 6 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym  do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego do 31 grudnia 2021 r.:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie z zacytowanymi wyżej przepisami ulga prorodzinna, przy spełnieniu określonych wymogów, przysługuje między innymi podatnikowi utrzymującemu pełnoletnie dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego.

Przy czym, powołany wyżej przepis art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na obowiązek przedstawienia przez podatnika dokumentów potwierdzających prawo do skorzystania z ulgi. Poza zaświadczeniami i oświadczeniami wymienia on też inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. W przypadku pełnoletniego niepełnosprawnego dziecka należy posiadać dokumenty potwierdzające, że dziecko otrzymywało zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną, oraz że na podatniku ciążył obowiązek alimentacyjny wobec dziecka i był on wykonywany.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że w przypadku wychowywania dziecka pełnoletniego, o którym mowa w art. 27f ust. 6 i art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz o którym mowa w art. 27f ust. 6 i art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.), jako obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury itp.

W myśl art. 129 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.

Jednakże, stosownie do art. 130 ww. Kodeksu:

Obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka.

Z powyższego przepisu wynika, że obowiązek alimentacyjny krewnych małżonka (w tym rodziców) nie powstaje dopóki nie zajdą okoliczności wskazane w art. 132 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie bowiem z treścią powyższego przepisu:

Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

Stosownie natomiast do art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W myśl art. 133 § 2 ww. Kodeksu:

Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

W orzecznictwie został utrwalony pogląd, że kwestia niedostatku osoby uprawnionej do alimentacji musi być oceniana w sposób zindywidualizowany, poprzez porównanie czy posiadane przez nią środki są wystarczające na pokrycie życiowych i zdrowotnych potrzeb niezbędnych w jej sytuacji.

Z kolei stosownie do art. 133 § 3 ww. Kodeksu:

Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Jak stanowi art. 135 § 1 ww. Kodeksu:

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Przy czym stosownie do treści art. 135 § 2 ww. Kodeksu:

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zatem, do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dorosłe niepełnosprawne dziecko, określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, konieczne jest zaistnienie jednocześnie dwóch warunków:

·musi mieć miejsce wykonywanie ciążącego obowiązku alimentacyjnego,

·musi mieć miejsce utrzymywanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że wystąpiła Pani z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na dziecko za 2021 r. i lata kolejne.

Jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Pani dochód z umowy o pracę za 2021 r. wyniósł (…), a dochód męża z umowy o pracę za 2021 r. wyniósł (…).

Państwa pełnoletni syn ..... urodzony (…) 1993 r. jest kawalerem i mieszka z Państwem. Syn posiada od urodzenia orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności na stałe. Syn otrzymuje od urodzenia zasiłek pielęgnacyjny w wysokości (…) bezterminowo. Jednocześnie, Pani syn jest zatrudniony na umowę o pracę, a jego roczny dochód z tytułu zatrudnienia w 2021 r. wynosił (…).

Przez wszystkie lata wraz z mężem partycypujecie Państwo w kosztach utrzymania i wychowania syna. Dochody syna nie są wystarczające, dlatego też niezbędna jest Państwa pomoc w jego utrzymaniu, zakup leków, wizyty u lekarzy specjalistów. W związku z powyższym wraz z mężem ponosi Pani wydatki na wychowanie i utrzymanie syna, a tym samym wykonuje Pani obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać pomimo osiąganych dochodów. W 2021 r. ciążył na Pani obowiązek alimentacyjny względem syna.

W latach podatkowych będących przedmiotem wniosku osiągała Pani dochody według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochody Pani i Pani małżonka nie przekroczyły kwoty 112 000 zł.

W roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek, Pani syn nie był na podstawie orzeczenia Sądu umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych oraz nie jest Pani matką lub opiekunem prawnym innych dzieci.

W 2021 r. nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego oraz ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym i ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych – w stosunku do Pani i Pani syna.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że jeżeli jak wskazuje Pani w opisie sprawy ciąży na Pani obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego, niepełnosprawnego syna, który pomimo osiąganych dochodów nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać i rzeczywiście Pani ten obowiązek alimentacyjny wykonuje, ponosząc koszty utrzymania syna i zaspokajając jego potrzeby wynikające z niepełnosprawności – tj. zakup leków, wizyty u specjalistów, to stosownie do art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełnia Pani, jako rodzic, przesłanki warunkujące skorzystanie za 2021 r. oraz za 2022 r. z ulgi prorodzinnej na pełnoletniego syna otrzymującego zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny i osiągającego dochody z umowy o pracę, bez względu na jego wiek.

Zatem, przysługuje Pani prawo do odliczenia od podatku dochodowego w zeznaniu podatkowym za 2021 r. i za 2022 r. oraz w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny), kwoty z tytułu ulgi prorodzinnej na niepełnosprawnego, pełnoletniego syna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W interpretacji nie dokonano oceny istnienia obowiązku alimentacyjnego Pani wobec Pani syna, ponieważ kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.)mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Wobec tego, wydając przedmiotową interpretację oparto się na przedstawionym przez Panią stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w którym wskazano, że dochody Pani syna nie są wystarczające, dlatego też niezbędna jest pomoc Pani i Pani męża w jego utrzymaniu, zakup leków, wizyty u lekarzy specjalistów. W związku z powyższym wraz z mężem ponosi Pani wydatki na wychowanie i utrzymanie syna, a tym samym wykonuje Pani obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać pomimo osiąganych dochodów.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. W przypadku zatem, gdy przytoczony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pani małżonka).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00