Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.757.2022.3.OS

Prawo do pełnego odliczenia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, eksploatacją a także użytkowaniem motocykla wyścigowego bez konieczności złożenia deklaracji VAT-26 ani prowadzenia ewidencji przejechanych kilometrów oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 stycznia 2023 r. (data wpływu 30 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od dnia 06 sierpnia 2020 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą polegającą między innymi na produkcji sprzętu sportowego i świadczeniu usług związanych z doradztwem w zakresie informatyki. Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług a motocykl wyścigowy będzie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W roku 2022 oraz w 2023 spełnia Pan warunki statusu małego podatnika zgodnie z art. 5a pkt 20 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z zamiarem świadczenia usług wynajmu motocykli wyścigowych, które mogą jeździć tylko po torach wyścigowych rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej od dnia 11 grudnia 2022 r. o usługi wypożyczania sprzętu sportowego (77.21.Z) oraz wynajmu pozostałych urządzeń (77.39.Z). W celu świadczenia ww. usług wynajmu motocykli wyścigowych, zamówił Pan w listopadzie 2022 r. pierwszy motocykl wyścigowy. Motocykl nie podlega rejestracji ani homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego, w związku z czym nie jest i nie będzie dopuszczony do użytku drogowego. Pojazd nie posiada elementów wymaganych w ruchu drogowym takich jak lusterka, światła, kierunkowskazy czy klakson, natomiast niektóre kluczowe elementy jak opony, układ hamulcowy, elektronika sterująca silnika są specyficzne dla zastosowania w sporcie i wymagają specjalnej obsługi co uniemożliwia użycie w ruchu drogowym. Porusza się on wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych a na miejsca treningów i wyścigów transportowany jest przez inny pojazd z garażu, w którym jest serwisowany i przechowywany. Wskazany motocykl wyścigowy będzie wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na jego wynajmie do jazd na torach wyścigowych. Motocykl będzie stanowił środek trwały ujęty w ewidencji środków trwałych w ramach działalności gospodarczej, zaliczony do grupy 740 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych chociażby ze względu na fakt, że nie został on dopuszczony do ruchu drogowego a jego konstrukcja uniemożliwia użytkowanie tego pojazdu poza miejscami do tego przeznaczonymi, tj. torem wyścigowym.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy w opisanym zdarzeniu przysługuje Panu prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, eksploatacją a także użytkowaniem motocykla wyścigowego i nie jest do tego wymagane złożenie deklaracji VAT-26 ani prowadzenie ewidencji przejechanych kilometrów?

Pana stanowisko w sprawie

Motocykl wyścigowy nie stanowi pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie spełnia kryteriów do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż nie jest on przeznaczony do poruszania się po drodze. Motocykl będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, będzie przysługiwać Panu prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotowym motocyklem wyścigowym zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i nie jest do tego wymagane złożenie deklaracji VAT-26 ani prowadzenie ewidencji przejechanych kilometrów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

1)przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

a)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

b)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a)kolejny numer wpisu,

b)datę i cel wyjazdu,

c)opis trasy (skąd – dokąd),

d)liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości (50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczenia podatku zawarte w art. 86 ustawy.

Stosownie do art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

Na podstawie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 988 ze zm.):

Przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ww. ustawy:

Przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch.

W myśl art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym:

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego.

Natomiast art. 2 pkt 45 cyt. ustawy wskazuje, że:

Motocykl - pojazd samochodowy dwukołowy kategorii L3e albo dwukołowy z bocznym wózkiem kategorii L4e, albo trójkołowy kategorii L5e o symetrycznym rozmieszczeniu kół, spełniający kryteria klasyfikacji dla pojazdów odpowiednio dla kategorii L3e albo L4e, albo L5e, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Dz. Urz. UE L 60 z 02.03.2013, str. 52, z późn. zm.).

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy:

Droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy stanowi, że:

Przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Jak wskazano we wniosku, prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą polegającą między innymi na produkcji sprzętu sportowego i świadczeniu usług związanych z doradztwem w zakresie informatyki. Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług a motocykl wyścigowy będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z zamiarem świadczenia usług wynajmu motocykli wyścigowych, które mogą jeździć tylko po torach wyścigowych rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej od dnia 11 grudnia 2022 r. o usługi wypożyczania sprzętu sportowego (77.21.Z) oraz wynajmu pozostałych urządzeń (77.39.Z). Motocykl nie podlega rejestracji ani homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego, w związku z czym nie jest i nie będzie dopuszczony do użytku drogowego. Pojazd nie posiada elementów wymaganych w ruchu drogowym takich jak lusterka, światła, kierunkowskazy czy klakson, natomiast niektóre kluczowe elementy jak opony, układ hamulcowy, elektronika sterująca silnika są specyficzne dla zastosowania w sporcie i wymagają specjalnej obsługi co uniemożliwia użycie w ruchu drogowym. Porusza się on wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych a na miejsca treningów i wyścigów transportowany jest przez inny pojazd z garażu, w którym jest serwisowany i przechowywany. Wskazany motocykl wyścigowy będzie wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na jego wynajmie do jazd na torach wyścigowych. Motocykl będzie stanowił środek trwały ujęty w ewidencji środków trwałych w ramach działalności gospodarczej oraz nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych chociażby ze względu na fakt, że nie został on dopuszczony do ruchu drogowego a jego konstrukcja uniemożliwia użytkowanie tego pojazdu poza miejscami do tego przeznaczonymi, tj. torem wyścigowym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – przedmiotowy motocykl nie został dopuszczony do ruchu drogowego i na miejsca treningów i wyścigów transportowany jest przez inny pojazd z garażu, w którym jest serwisowany i przechowywany oraz nie posiada elementów wymaganych w ruchu drogowym, to nie dotyczą go wymogi uregulowane przepisami szczególnymi zawartymi w art. 86a ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy przedmiotowy motocykl nie spełnia kryteriów do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż nie jest on przeznaczony do poruszania się po drodze. Zatem nie stanowi on również motocyklu, o którym mowa w art. 2 pkt 45 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego nie mają zastosowania również przepisy art. 86a ust. 7 i art. 86a ust. 12 ustawy o VAT bowiem dla tego rodzaju pojazdu nie zachodzi konieczność prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia oświadczenia VAT-26.

W konsekwencji, kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków z nim związanych należy rozpatrywać na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, iż z wyżej cytowanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Dokonywane zakupy mają pośredni związek z działalnością, jeżeli ma miejsce związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi zakupami, a powstaniem obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Groupplc v. Commissioners of Customs & Excise), TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży. W wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta, TSUE stanął na stanowisku, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług a motocykl wyścigowy będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Przedmiotowy motocykl będzie wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na jego wynajmie do jazd na torach wyścigowych oraz nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych. Ponadto w związku z zamiarem świadczenia usług wynajmu motocykli wyścigowych, które mogą jeździć tylko po torach wyścigowych rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej od dnia 11 grudnia 2022 r. o usługi wypożyczania sprzętu sportowego (77.21.Z) oraz wynajmu pozostałych urządzeń (77.39.Z).

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz wskazane we wniosku okoliczności dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz wskazanie że przedmiotowy motocykl będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, stwierdzić należy, że warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione.

Zatem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwać Panu prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z nabyciem, eksploatacją a także użytkowaniem motocykla wyścigowego, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu i składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o ww. pojeździe na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy o VAT. Przy czym prawo do odliczenia podatku będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00