Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.104.2023.1.AS

W odniesieniu do Inwestycji, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizowania Inwestycji, jak i po jej zakończeniu, a także w okresie trwałości Projektu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odzyskania podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do Inwestycji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (dalej „Wnioskodawca”), jako jednostka samorządu terytorialnego, złożyła wniosek o przyznanie pomocy, a następnie zamierza wystąpić z wnioskiem o płatność, tj. wypłatę dofinansowania ze środków Unii Europejskiej w ramach operacji typu „Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne”, w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wniosek dotyczy projektu pn. (…) (dalej „Projekt”, „Inwestycja”).

Gmina zamierza zaliczyć koszty podatku VAT realizowanej Inwestycji do kosztów kwalifikowalnych Projektu i tym samym mogą one być objęte dofinansowaniem, jednak Gmina musi wykazać, że podatek VAT nie będzie mógł być przez nią odzyskany w całości lub w części podczas realizowanej Inwestycji lub po jej zakończeniu, jak również w okresie trwałości Projektu.

W ramach inwestycji doposażona została świetlica wiejska w (…) w niezbędny sprzęt kuchenny, tj. m.in. (…). Ponadto świetlica została doposażona w sprzęt komputerowy, telewizor i zestaw nagłośnieniowy (…). Zainstalowane zostaną również panele fotowoltaiczne oraz system klimatyzacji w obiekcie.

Doposażenie świetlicy wiejskiej nie będzie służyło czynnościom opodatkowanym. Gmina nie będzie pobierała opłat z tego tytułu. Budynek świetlicy służyć będzie mieszkańcom Gminy do różnego rodzaju zebrań i spotkań (m.in wigilijnych, wielkanocnych oraz okolicznościowych organizowanych przez Urząd Gminy i Koła Gospodyń Wiejskich), jak również zajęć dla dzieci szkolnych i młodzieży. Doposażenie świetlicy wiejskiej pozwoli na lepsze wykorzystanie budynku, a realizacja operacji przyczyni się do poprawy jakości życia i aktywizacji ludności wiejskiej.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące wszystkie poniesione wydatki w ramach Inwestycji wystawiane będą na Wnioskodawcę, tj. Gminę.

Pytanie

Czy w odniesieniu do Inwestycji, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizowania Inwestycji, jak i po jej zakończeniu, a także w okresie trwałości Projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) w związku z Inwestycją nie istnieje możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno podczas realizacji Inwestycji, jak i po jej zakończeniu, a także w okresie trwałości Projektu, ponieważ Inwestycja ta należy do zadań własnych Gminy ustalonymi przepisami krajowymi. Wnioskodawca nie prowadzi i nie będzie powadzić sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem Inwestycji. Realizowane doposażenie świetlicy ma charakter tylko i wyłącznie ogólnodostępny względem całego obiektu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ww. ustawy:

Z treści wniosku wynika, że Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy na realizację Projektu. W ramach Inwestycji doposażona została świetlica wiejska m.in. w niezbędny sprzęt kuchenny, w sprzęt komputerowy, telewizor, zestaw nagłośnieniowy, panele fotowoltaiczne oraz system klimatyzacji. Doposażenie świetlicy wiejskiej nie będzie służyło czynnościom opodatkowanym. Gmina nie będzie pobierała opłat z tego tytułu. Budynek świetlicy służyć będzie mieszkańcom Gminy do różnego rodzaju zebrań i spotkań, jak również zajęć dla dzieci szkolnych i młodzieży. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące wszystkie poniesione wydatki w ramach Inwestycji wystawiane będą na Gminę. Ponadto Inwestycja ta należy do zadań własnych Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku prawa do odzyskania podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do Inwestycji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Projekt nie będzie służył czynnościom opodatkowanym, a ponadto Inwestycja ta należy do zadań własnych Gminy. Zatem realizując Inwestycję Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, lecz w zakresie realizacji zadań własnych Gminy polegających na zaspokajaniu potrzeb mieszkańców.

W konsekwencji, Gmina – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją Projektu. Tym samym, Gminie z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 80 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik powinien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, w odniesieniu do Inwestycji, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizowania Inwestycji, jak i po jej zakończeniu, a także w okresie trwałości Projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).