Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.89.2023.1.MR

Prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 27 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-uznania, że dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…) stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, uprawniający do zastosowania stawki podatku 0% przewidzianej dla eksportu towarów, po spełnieniu reszty przesłanek, w przypadku wysyłki towaru dokonywanej za pośrednictwem (…) do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, mającej miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

-opodatkowania stawką 0% usługi wysyłki towaru, dokonywanej za pośrednictwem (…) lub firmy kurierskiej, do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, mającej miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…), NIP(…), REGON (…). Przeważająca działalność gospodarcza według PKD 47.91.Z –„Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet”. Od 20 stycznia 2022 r. jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W ramach prowadzonej działalności dokonuje Pan sprzedaży płyt (...) w większości na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, głównie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, Japonii czy też Australii, jak również Polski i terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem portali:

1.Własny sklep internetowy(…);

2.Baza płyt (…);

3.(…).

Wysyłka towarów w każdym przypadku organizowana jest przez Pana działalność (…) i odbywa się albo za pośrednictwem(…) albo za pośrednictwem firmy kurierskiej.

Jako przedsiębiorca ma Pan wątpliwości, czy sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, gdzie wysyłka następuje za pośrednictwem (…), może być opodatkowana stawką VAT 0%. Transakcja sprzedaży najczęściej wygląda następująco:

1.Klient (osoba fizyczna) składa zamówienie poprzez portal internetowy typu (…).

2.Klient płaci za zamówienie (na potwierdzeniu płatności jest widoczny adres doręczenia poza UE).

3.Firma (…) po otrzymaniu płatności wystawia fakturę VAT, stosując stawkę podatku 0%.

4.Przesyłka z zamówionym towarem rejestrowana jest poprzez system Elektronicznego (…) i wysyłana w terminie jednego miesiąca od dnia zapłaty, listem poleconym priorytetowym albo paczką priorytetową.

5.W raporcie generowanym przez system Elektronicznego (…), po miesiącu, widoczne są m.in. następujące statusy:

a)„doręczenie”

b)„Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”

c)„Przesyłka wysłana z Polski”.

W zależności od kraju przeznaczenia przesyłki mogą wystąpić wszystkie powyższe komunikaty lub tylko część z nich. Nie zawsze zatem występuje komunikat, iż przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia bądź, że przesyłka została doręczona. Wynika to z faktu, że poza granicami Polski przejmują je odpowiedniki (...) w innych krajach i tylko od nich zależy uaktualnianie ww. statusu.

W przypadkach określonych w pkt 5 lit. b i c, składa Pan reklamację do (…) poprzez elektroniczny system, że przesyłka nie została doręczona i prosi Pan o wyjaśnienie tej kwestii. (…) w takiej sytuacji, odpowiadając na zgłoszenie, potwierdza, że przesyłka została doręczona do adresata i podaje datę doręczenia, ewentualnie wskazuje, iż przesyłka zaginęła.

Trzeba zauważyć, iż faktura VAT wystawiona przez (…) obejmuje nie tylko cenę sprzedaży towaru, ale również cenę usługi, jaką jest wysyłka tego towaru. Koszt wysyłki (pakowania i transportu) nie jest samodzielną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę i zawsze jest ściśle związany ze sprzedażą towarów.

Pytania

1.Czy dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT i posiadając ten dokument, w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (…), po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pan prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów?

2.Czy w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (…) lub firmy kurierskiej, po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pan prawo zastosować dla usługi wysyłki stawkę VAT 0%?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem:

1.Dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT i posiadając ten dokument, w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (…), po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pan prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0% przewidzianą dla eksportu towarów.

2.W przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (…) lub firmy kurierskiej, po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pan prawo zastosować dla usługi wysyłki stawkę VAT 0%.

Ad 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej jako: „ustawa o VAT”), stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 oraz zgodnie z art. 146ea pkt 1 stawka podatku wynosi 23%.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Pojęcie „eksport towarów”, użyte w powyższym zdaniu, oznacza dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Dokumentem, o którym mowa w powyższym zdaniu, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Jeżeli podatnik nie otrzyma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania ww. dokumentu przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres.

Jednocześnie, w przypadku nieotrzymania tego dokumentu w ww. terminie, mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju, co oznacza, iż w takiej sytuacji, należy zastosować stawkę VAT 23%. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż w terminie dwóch okresów rozliczeniowych, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem, że wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6.

Przepisy art. 41 ust. 7, 9 i 11 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 41 ust. 9a ustawy o VAT stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż w tym ustępie, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw, potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.

Z powyższych przepisów wynika więc, że co do zasady, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Dokumentem takim jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Należy zatem zastanowić się, czy dokument wygenerowany w systemie Elektronicznego (…), może stanowić dokument, w oparciu o który można zastosować stawkę VAT 0%, tj. czy stanowi on dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż przepis art. 41 ust. 6a ustawy o VAT posługuje się pojęciem „w szczególności”, co oznacza, iż wskazany przez prawodawcę katalog dokumentów jest katalogiem otwartym (który został zaproponowany właśnie z uwagi na to, iż w zależności od państwa, w którym nastąpi objęcie procedurą wywozu, mogą występować różne dokumenty). Oznacza to, że wymienione w tym przepisie dokumenty są jedynie przykładowymi dokumentami, stanowiącymi dowód potwierdzający wywóz towarów poza UE. W efekcie, podatnicy uprawnieni są dokumentować eksport towarów również za pomocą innych dowodów, jeżeli zgromadzenie tych wskazanych w przepisach jest niemożliwe. Najistotniejsze jest, aby z takiego dowodu wynikało, iż podany towar opuścił UE. Wprowadzenie do art. 41 ust. 6a ustawy o VAT miało zakończyć spory z fiskusem dotyczące dokumentowania eksportu towarów. Nie tylko komunikat IE-599 jest jedynym potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, zwłaszcza, że niektóre państwa wyprowadzenia towaru mogą go nie stosować (por. prawomocny wyrok WSA w Łodzi z 23 czerwca 2016 r., I SA/Łd 437/16, LEX nr 2079770).

W kontekście zastosowania stawki 0% najistotniejsze jest potwierdzenie faktycznego wywozu towaru do kraju trzeciego. Tak wskazał Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 Milan Vinš przeciwko Odvolaci finančni ředitelstvi, z którego wynika, że art. 146 ust. 1 lit. a w związku z art. 131 dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z podatku od wartości dodanej, przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium UE, od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu w sytuacji, w której bezspornym jest, że zostały spełnione przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wywozu towarów z terytorium Unii.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 maja 2017 r., I GSK 975/15: „dla wykazania faktu wywozu towaru wystarczyło przedstawienie jednego z dokumentów, o których mowa w tym przepisie. Strona mogła także przedłożyć zupełnie inny, niewymieniony w tym przepisie dokument. Istotne, by dokument na który się powołuje był wiarygodny, a więc miał postać oryginału lub potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii. Dokument taki musi również pozwalać na identyfikację wywiezionego towaru w taki sposób, by możliwe było bez żadnych wątpliwości stwierdzenie, że dotyczy tego samego towaru, który został zgłoszony do procedury wywozu. Ocena mocy dowodowej i wiarygodności danego dokumentu należy natomiast do organu celnego, który potwierdza wyprowadzenie towarów eksporterowi lub zgłaszającemu, jeżeli jest przekonany, że dowody przedstawione są dostateczne”.

Jak wskazał WSA w Poznaniu: „Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zasada neutralności wymaga, aby odliczenie podatku VAT naliczonego przysługiwało, jeżeli zostały spełnione wymogi materialne, nawet wówczas, gdy niektóre wymogi formalne zostały pominięte przez podatników (wyrok TSUE z dnia 28 lipca 2016 r., C-332/15, pkt 45 oraz powołane tam orzecznictwo). Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, iż nie może budzić wątpliwości, że przewidziany przez art. 41 ust. 11 w zw. z ust. 6 i 6a ustawy o VAT, obowiązek dysponowania przez podatnika dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium UE, stanowi jedynie wymóg formalny zastosowania stawki 0% VAT. Przewidziany w przepisie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT katalog dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza granice UE jest otwarty. W orzecznictwie NSA również wskazuje, że celem art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki eksportu. Dla udowodnienia, że eksport towarów miał miejsce wystarczy zatem dowolny dokument i nie musi to być pieczęć urzędu celnego na karcie SAD. Przyjęcie, że tylko karta SAD jest dokumentem uprawniającym do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT naruszałoby zasadę neutralności (por. wyrok NSA z dnia 10 września 2014 r., I FSK 1304/13). Ponadto, tezy uchwały NSA z 11 października 2010 r., I FPS 1/10, potwierdzają wniosek, że w imię zasady neutralności i proporcjonalności VAT, dla ustalenia, że w sprawie należy zastosować stawkę właściwą dla eksportu towarów, wystarczy posiadanie przez podatnika takich dowodów, które łącznie potwierdzają fakt wywiezienia towarów poza obszar UE (wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 czerwca 2016 r., I SA/Łd 437/16, orzeczenie prawomocne (...); por. prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 2 lutego 2017 r., I SA/Po 993/16, LEX nr 2226556)”.

Mając na uwadze powyższe, Pana zdaniem, dokumenty wygenerowane w systemie Elektronicznego (...) mogą stanowić dokumenty zawierające się w katalogu dokumentów z art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, które to dokumenty potwierdzają wywóz towarów poza UE. Nie ma przy tym znaczenia, czy komunikat na tym dokumencie brzmi: „Przyjęcie przesyłki w kraju przeznaczenia” lub „Dostarczenie”, czy też „Wysłanie przesyłki z Polski”, gdyż każdy z tych komunikatów potwierdza wywóz towarów i dokonanie tym samym, eksportu towarów poza UE. Ponadto wskazać trzeba, że z opisu stanu faktycznego wynika, iż nawet w przypadku braku informacji o doręczeniu, Wnioskodawca otrzymuje taką wiadomość w wyniku rozpoznania jego reklamacji przez (...). Tym samym, posiadając taki dokument, Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę VAT 0% przewidzianą dla eksportu towarów.

Ad 2.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, ze sprzedażą towarów ściśle związana jest również usługa pakowania i transportu towaru. Koszt wysyłki (pakowania i transportu) nie jest więc samodzielną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę. Dla celów podatkowych w VAT, zdaniem Wnioskodawcy, należy więc uznać, że jest to jedna usługa, gdzie sprzedaż towarów jest świadczeniem głównym, a wysyłka świadczeniem pomocniczym, co razem tworzy tzw. „usługę kompleksową”. Tym samym koszty dodatkowe (pakowanie i transport) będą podwyższały podstawę opodatkowania dostawy towarów dokonanej w ramach eksportu.

Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku, a także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Tym samym stwierdzić należy, że skoro dodatkowe koszty pakowania i transportu podwyższają podstawę opodatkowania dostawy towarów, to Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% do wartości całej transakcji związanej z eksportem towaru, przy spełnieniu pozostałych warunków zastosowania tej stawki. Tak też stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 16 września 2016 r., nr IBPP2/4512-473/16-1/ICZ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy:

W myśl art. 41 ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 9a ustawy:

W myśl art. 41 ust. 9b ustawy:

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

·ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

·wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą pod nazwą (…). Przeważająca działalność gospodarcza według PKD 47.91.Z –„Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet”. Od 20 stycznia 2022 r. jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. W ramach prowadzonej działalności dokonuje Pan sprzedaży płyt (...) w większości na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, głównie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, Japonii czy też Australii, jak również Polski i terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem portali internetowych. Wysyłka towarów w każdym przypadku organizowana jest przez Pana działalność i odbywa się albo za pośrednictwem (...) albo za pośrednictwem firmy kurierskiej. Transakcja sprzedaży najczęściej wygląda następująco:

1.Klient (osoba fizyczna) składa zamówienie poprzez portal internetowy typu (…).

2.Klient płaci za zamówienie (na potwierdzeniu płatności jest widoczny adres doręczenia poza UE).

3.Firma (…) po otrzymaniu płatności wystawia fakturę VAT, stosując stawkę podatku 0%.

4.Przesyłka z zamówionym towarem rejestrowana jest poprzez system Elektronicznego (…) i wysyłana w terminie jednego miesiąca od dnia zapłaty, listem poleconym priorytetowym albo paczką priorytetową.

5.W raporcie generowanym przez system Elektronicznego (…), po miesiącu, widoczne są m.in. następujące statusy:

a)„doręczenie”

b)„Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”

c)„Przesyłka wysłana z Polski”.

W zależności od kraju przeznaczenia przesyłki, mogą wystąpić wszystkie powyższe komunikaty lub tylko część z nich. Nie zawsze zatem występuje komunikat, iż przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia bądź, że przesyłka została doręczona. Wynika to z faktu, że poza granicami Polski przejmują je odpowiedniki (…) w innych krajach i tylko od nich zależy uaktualnianie ww. statusu. W przypadkach określonych w pkt 5 lit. b i c, składa Pan reklamację do (…) poprzez elektroniczny system, że przesyłka nie została doręczona i prosi Pan o wyjaśnienie tej kwestii.(…) w takiej sytuacji, odpowiadając na zgłoszenie, potwierdza, że przesyłka została doręczona do adresata i podaje datę doręczenia, ewentualnie wskazuje, iż przesyłka zaginęła.

Wystawiona przez Pana faktura VAT obejmuje nie tylko cenę sprzedaży towaru, ale również cenę usługi, jaką jest wysyłka tego towaru. Koszt wysyłki (pakowania i transportu) nie jest samodzielną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę i zawsze jest ściśle związany ze sprzedażą towarów.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą stwierdzenia, czy dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…), posiadający komunikat „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”, stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT i posiadając ten dokument, w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (...), po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pan prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

W tym miejscu należy zauważyć, że definicja „towarów w przesyłce pocztowej” zawarta jest w art. 1 pkt 24 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. U. UE L 343 z 29 grudnia 2015 r. str. 1 ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie delegowane”). Zgodnie ze wskazanym przepisem:

Z kolei w art. 1 pkt 25 rozporządzenia delegowanego wskazano, że:

Z przywołanego wyżej przepisu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem możliwość opodatkowania eksportu towarów stawką 0% wymaga otrzymania dokumentu, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w powołanym wyżej art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Odnosząc powyższe do opisu stanu faktycznego należy zauważyć, że wskazał Pan, że dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie (…) będzie posiadał jeden z wymienionych komunikatów (statusów): „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski”. Przy czym w przypadku dwóch ostatnich statusów, występuje Pan do (…) z reklamacją, w wyniku której operator pocztowy potwierdza doręczenie przesyłki do adresata lub wskazuje, że przesyłka zaginęła. W konsekwencji, dokonując wysyłki towarów poza terytorium Unii Europejskiej, dysponuje Pan dokumentami z Elektronicznego Systemu (…) potwierdzającymi, że przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia w ramach realizowanego eksportu towarów.

Mając powyższe na uwadze, zauważyć należy, że dokumenty pochodzące z Elektronicznego Systemu (…), opatrzone statusem „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski”, nie są dokumentami, które zostały literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy. Są to natomiast dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, tj. dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej i uprawniające Pana – po spełnieniu reszty przesłanek – do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Uzasadnione w tym miejscu będzie odwołanie się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18, która dotyczyła sytuacji podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie. Trybunał stwierdził, że: „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się w obszernym wywodzie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem (...) poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i nie posiadał w związku z tym dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

We wskazanym wyroku NSA stwierdził, że: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny. W ocenie organu odwoławczego »(...) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia«. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…)

W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”.

W związku z powyższym, mając na uwadze przywołane orzeczenia TSUE i NSA należy uznać, że po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pan prawo do zastosowania stawki opodatkowania 0% przewidzianej dla eksportu towarów, które są przez Pana wysyłane za pośrednictwem (…) do osób fizycznych poza terytorium Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy posiada Pan dokumenty pochodzące z Elektronicznego Systemu (…), opatrzone statusem „doręczenie”, a w przypadku statusów: „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski” pod warunkiem posiadania odpowiedzi z (…) na zgłoszenie reklamacyjne, potwierdzające doręczenie przesyłki do adresata wraz z podaniem daty doręczenia. Tym samym należy podkreślić, że w przypadku posiadania dokumentu z Elektronicznego Systemu (...), opatrzonego statusem „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski”, dla prawa do zastosowania stawki 0%, powinien Pan jednocześnie posiadać odpowiedź (…) na zgłoszenie reklamacyjne, potwierdzającą, że przesyłka została doręczona do adresata wraz ze wskazaniem daty doręczenia.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1jest prawidłowe.

W dalszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem (…) lub firmy kurierskiej, po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pan prawo zastosować dla usługi wysyłki stawkę VAT 0%.

Odnosząc się do ww. wątpliwości, wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej dostawy.

Wskazał Pan w opisie sprawy, że dokonuje dostawy towarów na rzecz klientów, którzy mają miejsce zamieszkania poza UE. Koszty wysyłki towaru obejmują koszt opakowania i transportu. Zatem należy uznać, że w przedmiotowej sprawie kwota stanowiąca całość świadczenia należnego sprzedawcy obejmie również inne elementy kształtujące kwotę żądaną od nabywcy, wobec tego wszystkie elementy składające się na transakcję, w aspekcie gospodarczym, tworzą jedną całość.

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z jednym przedmiotem opodatkowania – jedną czynnością, tj. z dostawą towarów dostarczanych w przesyłkach pocztowych osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, mającym miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, dla której podstawą opodatkowania będzie łączna wartość dostawy towaru (płyt ...), wraz z kosztami wysyłki (pakowaniem i transportem). Tym samym koszty wysyłki (pakowanie i transport) podwyższają podstawę opodatkowania dostawy towarów dokonanej w ramach transakcji przedstawionej w opisie stanu faktycznego.

Podsumowując, jest Pan uprawniony do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% do wartości całej transakcji związanej z eksportem towaru, po spełnieniu reszty przesłanek dla zastosowania tej stawki.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie eksportu towarów, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celnoskarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).