Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.199.2023.2.JKU

Brak prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 maja 2023 r. (wpływ 22 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miasto (…) (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada osobowość prawną oraz pełną zdolność do czynności prawnych. Zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280), od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi ze swoimi jednostkami organizacyjnymi wspólne rozliczenie VAT.

Gmina zamierza zrealizować inwestycję w zakresie przeprowadzenia remontu lokali mieszkaniowych dofinansowaną z Funduszu Dopłat w ramach realizacji przez BGK rządowego programu budownictwa komunalnego.

Okres realizacji inwestycji to: październik 2023 r. – sierpień 2026 r. Źródło finansowania: wkład własny: 3 483 573,25 zł, wsparcie finansowe: 1 934 292,98 zł, razem 2 417 866,23 zł.

Inwestycja dotyczy 33 mieszkań położonych w 29 różnych budynkach wielorodzinnych zlokalizowanych na terenie miasta (…), z czego: 2 mieszkania powstaną z jednego obecnego, 2 mieszkania powstaną z połączenia innych (z czterech mieszkań powstaną dwa), 29 mieszkań pozostanie bez zmiany powierzchni, w obecnym kształcie.

We wszystkich mieszkaniach zostaną wykonane: prace budowlane, prace sanitarne oraz zakup wyposażenia: armatura łazienkowa, zlewozmywaki, kuchenka gazowa lub elektryczna.

Przystępując do realizacji inwestycji Gmina realizuje swoje zadanie własne w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej obejmujące sprawy budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.).

Mieszkania będą wynajmowane na podstawie umów najmu osobom fizycznym zgodnie z uchwałą Nr (…) Prezydenta Miasta z dnia 21 października 2020 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta. W lokalach mieszkalnych nie będzie prowadzona działalność gospodarcza.

Część mieszkań nie będzie wyposażona w liczniki poboru energii cieplnej (ciepłomierze) – w takich przypadkach dostawy mediów (koszty z faktury od dostawcy) będą rozliczane proporcjonalnie do powierzchni każdego lokalu. Potencjalni najemcy będą refakturowani tymi kosztami proporcjonalnie. W pozostałych lokalach, zaopatrzonych w liczniki ciepła, najemcy będą refakturowani na podstawie indywidualnego zużycia.

Kosztami zużycia ciepłej i zimnej wody we wszystkich lokalach mieszkalnych (ujętych we wniosku), najemcy będą refakturowani na podstawie wskazań liczników (wodomierzy). Obciążanie ryczałtem za zużycie wody nie będzie miało miejsca.

Na dostawy gazu i energii elektrycznej do poszczególnych lokali najemcy będą zawierać umowy indywidualnie bezpośrednio z dostawcami.

Refakturowanie kosztów zużycia mediów będą jedyną występującą sprzedażą.

Właścicielem remontowanej infrastruktury jest Gmina. Gmina jest odpowiedzialna za zarządzanie swoimi zasobami mieszkaniowymi. Na podstawie zawartej umowy, ww. zasoby są administrowane przez spółkę (…) Sp. z o.o. (100% udziałów Gminy) do tego powołaną. Koszty na utrzymanie i eksploatację ponoszone są przez Gminę, która zapewnia w swoim budżecie finansowanie kosztów utrzymania i eksploatacji mieszkań komunalnych. Środki na ww. koszty pochodzą również z czynszów wpłacanych przez lokatorów na konto z Gminy.

Faktury potwierdzające wydatki ponoszone w trakcie realizacji inwestycji będą wystawiane na Gminę.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.Wydatki inwestycyjne będą służyły zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych przyszłym najemcom. Przychody (sprzedaż) z tytułu najmu lokali mieszkalnych będą rozliczane w następujący sposób:

1) dostawa mediów (zużycie wody) do lokali – następować będzie poprzez refakturowanie na podstawie wskazań liczników i według stawek stosowanych przez dostawców, natomiast na dostawy gazu i energii elektrycznej najemcy będą zawierać indywidualnie umowy z dostawcami tych mediów,

2)czynsz najmu lokali o charakterze mieszkalnym – będzie traktowany jako sprzedaż zwolniona zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT,

3)opłata za gospodarowanie odpadami – nie jest opodatkowana (rozliczanie tych opłat jest realizowane bezpośrednio w Wydziale Finansowym Urzędu Miasta), ze względu na przyjętą zasadę rozliczania budynków 100% gminnych przez tutejszy Wydział.

2.Mieszkania wyremontowane w ramach realizacji inwestycji będą służyły wyłącznie do celów mieszkalnych.

3.Koszty realizowanych prac budowlanych, w tym sanitarnych, w remontowanych mieszkaniach nie będą refakturowane.

Pytanie

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mieszkania wyremontowane w ramach realizacji projektu będą wynajmowane na podstawie umowy najmu osobom fizycznym. Czynsz najmu lokali o charakterze mieszkalnym jest zwolniony z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, w związku z tym w powyższym zakresie rezultaty inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, przyjęty przez Gminę sposób rozliczania pozostałych kosztów eksploatacyjnych remontowanych mieszkań, zgodnie z którym umowy dotyczące mediów zawierane są bezpośrednio z dostawcą lub następuje refaktura ponoszonych kosztów, nie daje również prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z prowadzoną inwestycją. Nie dochodzi bowiem do przeniesienia na mieszkańca (w drodze refakturowania) kosztów prowadzonej przez Gminę inwestycji, ponieważ refakturowane na rzecz mieszkańca koszty dotyczą wyłącznie faktu zużycia przez te podmioty mediów. W konsekwencji, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku VAT związanego z nakładami ponoszonymi podczas realizacji inwestycji. Zatem refakturowanie kosztów mediów nie ma również wpływu na prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z prowadzoną inwestycją.

W związku z tym, że nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku VAT dotyczącego wydatków ponoszonych na realizację inwestycji, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnego budownictwa mieszkaniowego (…).

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że:

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza zrealizować inwestycję w zakresie przeprowadzenia remontu lokali mieszkaniowych dofinansowaną z Funduszu Dopłat w ramach realizacji przez BGK rządowego programu budownictwa komunalnego. Okres realizacji inwestycji to: październik 2023 r. – sierpień 2026 r. Inwestycja dotyczy 33 mieszkań położonych w 29 różnych budynkach wielorodzinnych zlokalizowanych na terenie miasta. Przystępując do realizacji inwestycji Gmina realizuje swoje zadanie własne w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej obejmujące sprawy budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o samorządzie gminnym. Mieszkania będą wynajmowane na podstawie umów najmu osobom fizycznym zgodnie z uchwałą Prezydenta Miasta w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta. W lokalach mieszkalnych nie będzie prowadzona działalność gospodarcza. Część mieszkań nie będzie wyposażona w liczniki poboru energii cieplnej (ciepłomierze) – w takich przypadkach dostawy mediów (koszty z faktury od dostawcy) będą rozliczane proporcjonalnie do powierzchni każdego lokalu. Potencjalni najemcy będą refakturowani tymi kosztami proporcjonalnie. W pozostałych lokalach, zaopatrzonych w liczniki ciepła, najemcy będą refakturowani na podstawie indywidualnego zużycia. Kosztami zużycia ciepłej i zimnej wody we wszystkich lokalach mieszkalnych (ujętych we wniosku), najemcy będą refakturowani na podstawie wskazań liczników (wodomierzy). Obciążanie ryczałtem za zużycie wody nie będzie miało miejsca. Na dostawy gazu i energii elektrycznej do poszczególnych lokali najemcy będą zawierać umowy indywidualnie bezpośrednio z dostawcami. Refakturowanie kosztów zużycia mediów będzie jedyną występującą sprzedażą. Właścicielem remontowanej infrastruktury jest Gmina. Gmina jest odpowiedzialna za zarządzanie swoimi zasobami mieszkaniowymi. Na podstawie zawartej umowy, ww. zasoby są administrowane przez spółkę (100% udziałów Gminy) do tego powołaną. Koszty na utrzymanie i eksploatację ponoszone są przez Gminę, która zapewnia w swoim budżecie finansowanie kosztów utrzymania i eksploatacji mieszkań komunalnych. Środki na ww. koszty pochodzą również z czynszów wpłacanych przez lokatorów na konto z Gminy. Faktury potwierdzające wydatki ponoszone w trakcie realizacji inwestycji będą wystawiane na Gminę. Wydatki inwestycyjne będą służyły zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych przyszłym najemcom. Przychody (sprzedaż) z tytułu najmu lokali mieszkalnych będą rozliczane w następujący sposób: dostawa mediów (zużycie wody) do lokali – następować będzie poprzez refakturowanie na podstawie wskazań liczników i według stawek stosowanych przez dostawców, natomiast na dostawy gazu i energii elektrycznej najemcy będą zawierać indywidualnie umowy z dostawcami tych mediów, czynsz najmu lokali o charakterze mieszkalnym – będzie traktowany jako sprzedaż zwolniona zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, opłata za gospodarowanie odpadami – nie jest opodatkowana (rozliczanie tych opłat jest realizowane bezpośrednio w Wydziale Finansowym Urzędu Miasta), ze względu na przyjętą zasadę rozliczania budynków 100% gminnych przez tutejszy Wydział. Mieszkania wyremontowane w ramach realizacji inwestycji będą służyły wyłącznie do celów mieszkalnych. Koszty realizowanych prac budowlanych, w tym sanitarnych, w remontowanych mieszkaniach nie będą refakturowane.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy przypomnieć, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie jak wynika z jej opisu warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony.

Należy zauważyć, że sposób rozliczania pozostałych kosztów eksploatacyjnych remontowanych mieszkań, zgodnie z którym umowy dotyczące mediów zawierane są bezpośrednio z dostawcą lub następuje refaktura ponoszonych kosztów, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z prowadzoną inwestycją. Nie dochodzi bowiem do przeniesienia na mieszkańca (w drodze refakturowania) kosztów prowadzonej przez Gminę inwestycji, ponieważ refakturowane na rzecz mieszkańca koszty dotyczą wyłącznie faktu zużycia przez te podmioty mediów. Natomiast inwestycja w zakresie przeprowadzenia remontu lokali mieszkaniowych, nie będzie wiązała się ze zużyciem ciepłej i zimnej wody bądź energii cieplnej, czy też gazu i energii elektrycznej przez poszczególnych najemców. W opisanych okolicznościach sprawy nie dochodzi do przeniesienia na najemców (w drodze refakturowania) kosztów inwestycji w zakresie przeprowadzenia remontu lokali mieszkaniowych.

Wyjaśnić bowiem należy, że wydatki dotyczące poniesionych kosztów mediów nie wpływają na odliczenie podatku VAT z tytułu innych zakupów, tj. w tym przypadku zakupów inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych. W zaistniałych okolicznościach nie dojdzie bowiem do sytuacji, w której będzie miało miejsce przeniesienie na najemców kosztów inwestycji. Sama inwestycja polegająca na przeprowadzeniu remontu lokali mieszkalnych będzie służyła wyłącznie do celów mieszkalnych, a w lokalach mieszkalnych nie będzie prowadzona działalność gospodarcza (najem lokali mieszkalnych będzie przez Gminę traktowany – jak wynika z opisu sprawy – jako sprzedaż zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy) i nie będzie miała związku z faktycznym zużyciem mediów.

W związku z powyższym, skoro jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy lokale mieszkalne, które są wynajmowane osobom fizycznym, wchodzą w skład zasobu mieszkaniowego Miasta i nie będą wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT generujących podatek należny, to stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, w odniesieniu do zakupów dokonanych w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu dotyczącego remontu lokali mieszkalnych nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z przeprowadzaną inwestycją.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym  lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00