Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.348.2023.1.ACZ

Opodatkowanie dochodów uzyskiwanych w Polsce i Wielkiej Brytanii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w Polsce i Wielkiej Brytanii.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1 października 2012 r. wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii pracował Pan i mieszkał wraz z synem i żoną. W okresie przebywania poza krajem, sezonowo – do 2014 r. prowadził Pan dodatkowo działalność gospodarczą w Polsce i rozliczał się Pan z tych dochodów w Polsce.

Pracował Pan w Wielkiej Brytanii do 29 sierpnia 2022 r. W Wielkiej Brytanii prowadził Pan dodatkowo działalność gospodarczą. Ostatnią fakturę wystawił Pan 30 sierpnia 2022 r.

W lipcu 2022 r. wraz z synem, córką (urodzoną w Wielkiej Brytanii w 2014 r.) i małżonką powrócił Pan do kraju. Od 15 lipca 2022 r. rozpoczął Pan pracę w Polsce na pełny etat.

Oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej za 2022 r.

Posiada Pan obywatelstwo polskie.

1 października 2012 r. wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii z rodziną (żoną i synem). W Wielkiej Brytanii mieszkał Pan od 1 października 2012 r. Tam rozliczał się Pan z osiąganych dochodów. Nie został Panu wydany certyfikat rezydencji podatkowej. Jedyny dokument łączący Pana z Wielką Brytanią to posiadanie statusu osiedleńczego z uwagi na przebywanie w tym kraju powyżej 5 lat. Niemniej jednak, wrócił Pan do kraju w lipcu i od 15 lipca posiada Pan zatrudnienie na umowę o pracę i umowę o dzieło.

W 2022 r. na terytorium Polski przebywał Pan krócej niż 183 dni. Pracuje Pan od 15 lipca 2022 r.

Dokładna data Pana powrotu do Polski z zamiarem stałego zamieszkania to 15 lipca 2022 r. Od dnia powrotu do Polski z zamiarem stałego zamieszkania, to w Polsce ma Pan centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). 15 lipca 2022 r. przeniósł Pan do Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Od momentu wyjazdu do Wielkiej Brytanii z rodziną do dnia powrotu do Polski z zamiarem stałego zamieszkania, posiadał Pan w Wielkiej Brytanii stałe ognisko domowe, które urządził i zastrzegł Pan dla swojego trwałego użytkowania (w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas).

Od momentu wyjazdu do Wielkiej Brytanii z rodziną do dnia powrotu do Polski z zamiarem stałego zamieszkania, to w Wielkiej Brytanii miał Pan centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) - centrum interesów osobistych rozumiane jako powiązania rodzinne, znajomi, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, itp. oraz centrum interesów gospodarczych, tj. posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.  

Siedziba Pana pracodawcy, dla którego pracował Pan mieszkając w Wielkiej Brytanii to Szkoła Podstawowa (…) w (…). Świadczył Pan pracę na podstawie umowy o pracę w wymiarze 3 dni. Dzień 29 sierpnia 2023 r. jest dniem zakończenia pracy zgodnie z terminem wypowiedzenia wynikającym z umowy o pracę ze szkołą.

Prowadził Pan na terytorium Wielkiej Brytanii działalność gospodarczą w okresie 17 listopada 2021 r. – 16 kwietnia 2023 r. Pragnie Pan jednak zaznaczyć, że faktycznie prowadzona działalność zakończyła się z dniem 30 sierpnia 2022 r., kiedy wystawił Pan ostatnią fakturę klientowi angielskiemu. Pracował Pan zdalnie dla angielskiego klienta. Potem nie wykonywał Pan żadnych czynności, a działalność oficjalnie zakończył Pan 16 kwietnia 2023 r. W związku z powrotem do Polski w lipcu 2022 r. nie przeniósł Pan działalności gospodarczej prowadzonej w Wielkiej Brytanii do Polski.

Działalność na terytorium Wielkiej Brytanii nie była prowadzona przez Pana za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, sporządzonej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840). Prowadzona przez Pana w Wielkiej Brytanii działalność gospodarcza to prywatne nauczanie języka, doradztwo w prowadzeniu działalności e-commerce.

Działalność została zamknięta oficjalnie 16 kwietnia 2023 r. 29 sierpnia 2022 r. zakończył Pan pracę u brytyjskiego pracodawcy w szkole podstawowej (…). 30 sierpnia 2022 r. wystawił Pan ostatnią fakturę w ramach prowadzonej działalności na terytorium Wielkiej Brytanii.

Dochody, które uzyskiwał Pan z Wielkiej Brytanii po powrocie do Polski z zamiarem stałego zamieszkania, tytuł z jakiego były one osiągane i do kiedy uzyskiwał Pan te dochody to: samozatrudnienie: 1357,13 GBP (dwie faktury z lipca i sierpnia 2022 r.), umowa o pracę (w wymiarze 3 dni) ze szkołą (…): 22 lipca 2022 r. – pensja za m-c czerwiec 2022 r. –767,38 GBP/22 sierpnia 2022 r. – 730,12 GBP – pensja za m-c lipiec 2022 r./22 września 2022 r. – 164 GBP – wyrównanie za m-c sierpień 2022 r., który był ostatnim miesiącem w pracy.

Pana powiązania osobiste i majątkowe z Wielką Brytanią w okresie od daty powrotu do Polski z dziećmi i małżonką do dnia 29 sierpnia 2022 r. to: konto bankowe, praca zdalna – samozatrudnienie.

Rozpoczął Pan 15 lipca 2022 r. pracę w Polsce na podstawie umowy o pracę na pełny etat oraz umowy o dzieło.

W 2022 r. po powrocie w lipcu 2022 r. do Polski uzyskał Pan w Polsce przychody z umowy o pracę na pełen etat oraz z umowy o dzieło.

Pytanie

Czy wracając do kraju w połowie roku podatkowego, jako rezydent podatkowy w Anglii, powinien Pan rozliczyć się z dochodu osiągniętego poza krajem w okresie styczeń-sierpień w Anglii, natomiast z dochodu osiągniętego po powrocie do Polski, tj. od lipca do grudnia 2022 r. powinien Pan rozliczyć się w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w związku z tym, że zmienił Pan rezydenturę podatkową w połowie roku podatkowego, powinien Pan rozliczać się z dochodów za okres styczeń-sierpień 2022 r. w Anglii, natomiast za okres po rozpoczęciu pracy w Polsce, tj. za okres od lipca do grudnia 2022 r., powinien Pan rozliczyć się w Polsce składając PIT-37.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Art. 3 ust. 2b ww. ustawy stanowi, że:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

  1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
  2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
  3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
  4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
  5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
  6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Jak stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie, zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 250, poz. 1840), zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369).

Stosownie do art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Przy czym wyjaśnienia wymaga, że postanowienia ww. art. 4 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy w myśl postanowień ust. 1 ww. Konwencji, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, tzn. gdy zachodzi kolizja ustawodawstw wewnętrznych obu państw w kwestii dotyczącej ustalenia miejsca zamieszkania. W konsekwencji reguły kolizyjne mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji gdy podatnik w tym samym czasie ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bowiem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem art. 4 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że posiada Pan obywatelstwo polskie.

1 października 2012 r. wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii z rodziną (żoną i synem). W Wielkiej Brytanii pracował Pan i mieszkał wraz z synem i żoną. W okresie przebywania poza krajem, sezonowo – do 2014 r. prowadził Pan dodatkowo działalność gospodarczą w Polsce i rozliczał się Pan z tych dochodów w Polsce.

Pracował Pan w Wielkiej Brytanii do 29 sierpnia 2022 r. i tam rozliczał się Pan z osiąganych dochodów. Świadczył Pan pracę u brytyjskiego pracodawcy na podstawie umowy o pracę w szkole podstawowej w wymiarze 3 dni. Dzień 29 sierpnia 2022 r. jest dniem zakończenia pracy zgodnie z terminem wypowiedzenia wynikającym z umowy o pracę ze szkołą.

W Wielkiej Brytanii prowadził Pan dodatkowo w okresie 17 listopada 2021 r. – 16 kwietnia 2023 r. działalność gospodarczą. Ostatnią fakturę wystawił Pan 30 sierpnia 2022 r. Pracował Pan zdalnie dla angielskiego klienta. Działalność na terytorium Wielkiej Brytanii nie była prowadzona przez Pana za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Prowadzona przez Pana w Wielkiej Brytanii działalność gospodarcza to prywatne nauczanie języka, doradztwo w prowadzeniu działalności e-commerce.

Nie został Panu wydany certyfikat rezydencji podatkowej. Jedyny dokument łączący Pana z Wielką Brytanią to posiadanie statusu osiedleńczego z uwagi na przebywanie w tym kraju powyżej 5 lat.

15 lipca 2022 r. wraz z synem, córką urodzoną w Wielkiej Brytanii i małżonką powrócił Pan do Polski na stałe.

Od momentu wyjazdu do Wielkiej Brytanii z rodziną do dnia powrotu do Polski z zamiarem stałego zamieszkania, posiadał Pan w Wielkiej Brytanii stałe ognisko domowe, które urządził i zastrzegł Pan dla swojego trwałego użytkowania oraz ośrodek interesów życiowych.

Od 15 lipca 2022 r. posiada Pan w Polsce zatrudnienie na umowę o pracę i umowę o dzieło. Od dnia powrotu do Polski z zamiarem stałego zamieszkania, to w Polsce ma Pan ośrodek interesów życiowych. W 2022 r. na terytorium Polski przebywał Pan krócej niż 183 dni.

W związku z powrotem do Polski w lipcu 2022 r. nie przeniósł Pan działalności gospodarczej prowadzonej w Wielkiej Brytanii do Polski.

Dochody, które uzyskiwał Pan z Wielkiej Brytanii po powrocie do Polski z zamiarem stałego zamieszkania, tytuł z jakiego były one osiągane i do kiedy uzyskiwał Pan te dochody to: samozatrudnienie: 1357,13 GBP (dwie faktury z lipca i sierpnia 2022 r.), umowa o pracę (w wymiarze 3 dni) ze szkołą (…): 22 lipca 2022 r. – pensja za m-c czerwiec 2022 r. –767,38 GBP/22 sierpnia 2022 r. – 730,12 GBP – pensja za m-c lipiec 2022 r./22 września 2022 r. – 164 GBP – wyrównanie za m-c sierpień 2022 r., który był ostatnim miesiącem w pracy.

Pana powiązania osobiste i majątkowe z Wielką Brytanią w okresie od daty powrotu do Polski z dziećmi i małżonką do dnia 29 sierpnia 2022 r. to: konto bankowe, praca zdalna – samozatrudnienie.

W 2022 r. po powrocie w lipcu 2022 r. do Polski uzyskał Pan w Polsce przychody z umowy o pracę na pełen etat oraz z umowy o dzieło.

Mając zatem na uwadze, że skoro 1 października 2012 r. wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii z rodziną (żoną i synem), uzyskał Pan w tym kraju status osiedleńczy, prowadził działalność gospodarczą, był zatrudniony na umowę o pracę, rozliczał się Pan tam z osiąganych dochodów oraz gdzie do momentu powrotu do Polski na stałe – posiadał Pan stałe ognisko domowe oraz centrum interesów osobistych i gospodarczych, uznać należy, że w 2022 r. – do momentu powrotu do Polski na stałe, tj. do 14 lipca 2022 r., nie posiadał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski.

W konsekwencji, w okresie od 1 stycznia do 14 lipca 2022 r. podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowi, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że dochody osiągnięte w tym czasie w Wielkiej Brytanii z tytułu wykonywanej tam pracy i prowadzonej działalności gospodarczej nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast mając na uwadze, że w związku z powrotem do Polski na stałe, przeniósł Pan do Polski centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), uznać należy, że od momentu powrotu do Polski na stałe, tj. od 15 lipca 2022 r., podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że w Polsce od 15 lipca 2022 r. podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Tak więc co do zasady dochody (przychody) uzyskane po powrocie do Polski, bez względu na miejsce położenia ich źródeł podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są:

1) stosunek służbowy , stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2) działalność wykonywana osobiście ;

3) pozarolnicza działalność gospodarcza;

4) działy specjalne produkcji rolnej ;

5) (uchylony)

6) najem , podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c;

8) odpłatne zbycie , z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku , licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;

8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;

9) inne źródła .

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak stanowi art. 11a ust. 1-3 ww. ustawy:

1.Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

2.Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

3.Kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast, zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania dochodów uzyskanych przez Pana po powrocie do Polski na stałe 15 lipca 2022 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej z terytorium Polski, należy odnieść się do przepisów ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania dotyczących zysków przedsiębiorstw.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. Konwencji:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Przy tym, stosownie do treści art. 3 ust. 1 lit. f) ww. Konwencji:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenie „przedsiębiorstwo” ma zastosowanie do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Warunek określony w art. 7 ust. 1 ww. Konwencji należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 3 Komentarza do art. 7 ust. 1), przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. Konwencji:

Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

a)siedzibę zarządu,

b)filię,

c)biuro,

d)fabrykę,

e)warsztat,

f)kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Z kolei, w myśl art. 5 ust. 4 ww. Konwencji:

Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

a)użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;

c)utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

f)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach od a) do e) niniejszego ustępu, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

W świetle powyższego – dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga w Wielkiej Brytanii z wykonywania działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu w Polsce, chyba że osoba ta dysponuje stałą placówką w Wielkiej Brytanii w celu wykonywania tej działalności. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi może być opodatkowany w Wielkiej Brytanii.

Mając zatem na uwadze, fakt, że jak wskazano we wniosku, działalność na terytorium Wielkiej Brytanii nie była prowadzona przez Pana za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, a po powrocie do Polski na stałe 15 lipca 2022 r. – nie przeniósł Pan działalności gospodarczej prowadzonej w Wielkiej Brytanii do Polski, uznać należy, że dochody osiągnięte przez Pana z Wielkiej Brytanii, po powrocie do Polski na stałe, z tytułu prowadzonej na terytorium Wielkiej Brytanii działalności gospodarczej, bez pośrednictwa zakładu położonego w tym kraju, podlegają opodatkowaniu tylko w Pana miejscu zamieszkania, tj. w Polsce.

Przechodząc natomiast do kwestii opodatkowania dochodów uzyskanych przez Pana po powrocie do Polski na stałe 15 lipca 2022 r. z tytułu umowy o pracę z brytyjskim pracodawcą należy zauważyć, że miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, zakres obowiązku podatkowego rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez państwo rezydencji z państwem, w którym praca jest wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

W myśl art. 14 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ww. Konwencji:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

a)odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i

b)wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c)wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle powyższego, wynagrodzenia z tytułu pracy najemnej osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że są to świadczenia osiągane z pracy najemnej wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii.

Z kolei w sytuacji, gdy warunki określone w cytowanym art. 14 ust. 2 ww. Konwencji zostaną spełnione łącznie, to otrzymane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Niespełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków oznacza, że zgodnie z art. 14 ust. 1 Konwencji ww. wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania podatnika oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana.

W konsekwencji, jeżeli wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który ma siedzibę w Wielkiej Brytanii – tak jak w przedmiotowej sprawie, co z kolei równoznaczne jest z niespełnieniem przesłanki określonej w art. 14 ust. 2 pkt b) ww. Konwencji, dochód Pana jako pracownika podlega opodatkowaniu – stosownie do art. 14 ust. 1 ww. Konwencji – tj. zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii, niezależnie od tego, że przebywa Pan tam przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować właściwą metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że art. 22 ust. 2 lit. a) ww. umowy polsko-brytyjskiej, został zastąpiony przez art. 5 ust. 6 Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).

W art. 5 ust. 6 Konwencji MLI zastępującym art. 22 ust. 2 lit. a) Konwencji wskazano na stosowanie następującej metody unikania podwójnego opodatkowania:

W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w [Polsce] uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami [Konwencji], mogą być opodatkowane w [Zjednoczonym Królestwie] (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez [Zjednoczone Królestwo] wyłącznie z powodu, że dany dochód lub zyski majątkowe są także dochodem lub zyskami majątkowymi uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium [Zjednoczonego Królestwa]), [Polska] zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w [Zjednoczonym Królestwie].

Przy czym zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji przez Polskę:

- w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz

- w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji przez Zjednoczone Królestwo:

- w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Zjednoczonym Królestwie, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz

- w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Zjednoczone Królestwo, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu 1 kwietnia 2019 r. dla podatku od spółek i od 6 kwietnia 2019 r. dla podatku dochodowego oraz podatku od zysków majątkowych.

Jednocześnie w myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Stosownie natomiast do art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem, w przypadku gdy podatnik osiąga dochody za granicą, w kraju gdzie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje metodę proporcjonalnego odliczenia lub Polska nie podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w celu unikania podwójnego opodatkowania stosuje się metodę proporcjonalnego odliczenia. W takiej sytuacji podatnik ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego w Polsce, nawet jeżeli w Polsce nie uzyskał żadnych dochodów.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że w Pana przypadku właściwą metodą unikania podwójnego opodatkowania jest metoda proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody z pracy najemnej za granicą ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, lub w przypadku podatnika uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej te dochody, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Ponadto, należy wskazać na zapis art. 27g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1)ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub

2)z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

– ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Stosownie do art. 27g ust. 2 ww. ustawy:

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć kwoty 1360 zł.

Jak stanowi art. 27g ust. 3 ww. ustawy:

Odliczenia nie stosuje się, gdy dochody ze źródeł, o których mowa w ust. 1, uzyskane zostały w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 23v ust. 2.

W myśl art. 27g ust. 4 ww. ustawy:

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do podatku obliczanego zgodnie z art. 30c.

Wobec powyższego przysługuje Panu prawo do zastosowania powyższego odliczenia w zakresie przychodów ze stosunku pracy z Wielkiej Brytanii, uzyskanych od 15 lipca 2022r.

W myśl natomiast art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 14 lipca 2022 r. podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowi, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Oznacza to, że dochody osiągnięte przez Pana w okresie od 1 stycznia do 14 lipca 2022 r. w Wielkiej Brytanii z tytułu wykonywanej tam pracy i prowadzonej działalności gospodarczej nie podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest Pan zobowiązany do ich wykazania w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce za 2022 r.

Natomiast, ponieważ w związku z powrotem do Polski na stałe 15 lipca 2022 r., przeniósł Pan do Polski centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), stwierdzić należy, że od momentu powrotu do Polski na stałe, tj. od 15 lipca 2022 r., podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że w Polsce od 15 lipca 2022 r. podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), a zatem również tych uzyskanych z tytułu umowy o pracę zawartej z brytyjskim pracodawcą i działalności gospodarczej prowadzonej w Wielkiej Brytanii.

W konsekwencji, jest Pan zobowiązany do wykazania i rozliczenia w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce za 2022 r., dochodów osiągniętych przez Pana z Wielkiej Brytanii z tytułu umowy o pracę oraz z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskanych od 15 lipca 2022 r., tj. od dnia powrotu przez Pana do Polski na stałe, do 31 grudnia 2022 r., oraz dochodów uzyskanych w tym czasie ze stosunku pracy i umowy o dzieło na terytorium Polski.

Przy czym, dochody uzyskane przez Pana od 15 lipca 2022 r. z tytułu prowadzonej przez Pana na terytorium Wielkiej Brytanii działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Nie dochodzi zatem w odniesieniu do tych dochodów do podwójnego opodatkowania, wobec czego nie ma zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Natomiast dochody uzyskane przez Pana od 15 lipca 2022 r. z tytułu umowy o pracę zawartej z brytyjskim pracodawcą, podlegają opodatkowaniu – stosownie do art. 14 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania – zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii z zastosowaniem metody unikania podwójnego opodatkowania w postaci proporcjonalnego odliczenia.

W konsekwencji, Pana stanowisko, w którym stwierdził Pan, że w związku z tym, że zmienił Pan rezydenturę podatkową w połowie roku podatkowego powinien się rozliczać się Pan z dochodów za okres styczeń-sierpień 2022 r. w Wielkiej Brytanii, natomiast za okres po rozpoczęciu pracy w Polsce, tj. za okres od lipca do grudnia 2022 r. powinien rozliczyć się Pan w Polsce, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00