Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.213.2023.2.AKS

Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wpłaty celowej otrzymanej od Spółki przeznaczonej na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem oraz braku konieczności wystawienia na rzecz Spółki faktury.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wpłaty celowej otrzymanej od Spółki przeznaczonej na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem oraz braku konieczności wystawienia na rzecz Spółki faktury. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 czerwca 2023 r. (wpływ 23 czerwca 2023 r.).

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 23 czerwca 2023 r.)

1.Spółka A jest właścicielem nieruchomości położonej w gminie (...), składającej się z działek ewidencyjnych numer 1, 2 oraz 3 („Nieruchomość”).

2.A Sp. z o.o. planuje inwestycję polegającą na budowie hali magazynowo-produkcyjnej na terenie Nieruchomości (zwaną dalej „Inwestycją Niedrogową”).

3.Gmina określana dalej jako Zarządca Drogi, planuje budowę drogi publicznej o kategorii gminnej od skrzyżowania z drogą powiatową do terenów inwestycyjnych we wsi (...) dla obsługi komunikacyjnej tych terenów (zwaną dalej „Inwestycją Drogową”), która to Inwestycja Drogowa będzie miała wpływ na obsługę komunikacyjną Inwestycji Niedrogowej, jednakże w planowanym przez Zarządcę Drogi zakresie nie jest spowodowana Inwestycją Niedrogową.

4.Inwestycja Niedrogowa będzie korzystała z Inwestycji Drogowej, a A zależy na rozszerzeniu zakresu Inwestycji Drogowej w zakresie budowy oraz umożliwienia korzystania z ogólnodostępnego ciągu komunikacyjnego w postaci chodnika dla pieszych wraz z oświetleniem wzdłuż budowanej przez Zarządcę drogi publicznej, w granicach jej pasa drogowego, który to chodnik będzie wykorzystywany również, ale nie wyłącznie dla potrzeb dojścia pracowników na teren zakładu wybudowanego przez A, w związku z czym A wystąpił do Zarządcy Drogi o skorygowanie parametrów Inwestycji Drogowej, umożliwiających powyższe skomunikowanie Inwestycji Niedrogowej z Inwestycją Drogową w zakresie dojścia osób pieszych. Należy podkreślić, że przedmiotowy chodnik usytuowany wzdłuż budowanej drogi będzie służył wszystkim mieszkańcom, a nie tylko pracownikom A, będzie miał charakter ogólnodostępny i będzie służył do komunikacji pieszej nie tylko w celu dojścia na teren zakładu A, ale również wszystkim pieszym poruszającym się wzdłuż przedmiotowej drogi publicznej.

5.Zarządca Drogi zobowiązuje się zrealizować całą Inwestycję Drogową włącznie z chodnikiem jako zamówienie publiczne sfinansowane w całości z budżetu gminy, a A zobowiązuje się do wpłaty na rzecz budżetu kwoty (...) zł ogółem stanowiącej dodatkowy w stosunku do dotychczasowego zakresu budowy samej drogi koszt budowy chodnika wraz z oświetleniem. Kwota (...) zł obejmuje również podatek od towarów i usług VAT zapłacony przez Zarządcę Drogi dla wykonawcy całej inwestycji na podstawie wystawionej przez wykonawcę faktury VAT.

6.Kwota wynikająca z rozszerzonego zakresu prac o budowę chodnika zostanie przekazana Zarządcy Drogi w formie wpłaty celowej na rachunek Zarządcy Drogi z przeznaczeniem na realizację powyższego zadania w oparciu o art. 16 ustawy o drogach publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1693 t. j.), z uwagi na fakt, iż budowa chodnika wraz z oświetleniem została sfinansowana w celu poprawy warunków Inwestycji Niedrogowej. Kwota ta zostanie potraktowana jako dochód budżetu Gminy.

7.Strony ustaliły, że rozliczenie wpłaty celowej, o której mowa powyżej, nastąpi z uwzględnieniem obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

8.A Sp. z o.o. dobrowolnie dokona wpłaty celowej na rzecz rozszerzenia prac na budowę chodnika co zarazem nie jest obowiązkiem wynikającym z udziału w kosztach budowy wynikającym z art. 16 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 645 ze zm.).

9.Po wybudowaniu drogi wraz z chodnikiem Gmina będzie jej właścicielem i będą na niej spoczywały obowiązki wynikające z art. 20 ustawy o drogach publicznych.

10.Gmina w związku z wpłatą celową nie jest zobowiązana i nie będzie zobowiązana w przyszłości do świadczenia jakichkolwiek usług ani dostawy towarów na rzecz A Sp. z o.o.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 23 czerwca 2023 r.)

Czy otrzymana wpłata celowa od A podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i czy Zarządca drogi, czyli Gmina, powinna czy wystawić dla A fakturę VAT na podstawie wpłaty celowej przeznaczonej na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 23 czerwca 2023 r.)

Państwa zdaniem, zgodnie z art. 29a ust. 1, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji (wpłaty celowej) za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy. Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Nie jest obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Dla określenia, czy dane dotacje mają czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie – czy podlegają opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie podlega opodatkowaniu.

Spółka dokonująca wpłaty celowej na rzecz Gminy nie otrzymała w zamian żadnego towaru, ani też nie została na jej rzecz świadczona żadna usługa. Spółka nie nabędzie żadnych szczególnych praw do korzystania ze zrealizowanej inwestycji drogowej. Zrealizowana inwestycja drogowa będzie drogą publiczną i każdy będzie mógł z niej korzystać na równych prawach. Nie mamy tu do czynienia z przeniesieniem prawa własności do nowo wybudowanego chodnika, który wraz z całą wybudowaną drogą pozostanie przez cały czas własnością Gminy jako Zarządcy Drogi i będzie bez żadnych ograniczeń służył absolutnie wszystkim użytkownikom pasa drogi publicznej.

A Sp. z o.o. nie nabędzie żadnych szczególnych praw do korzystania z chodnika, będą z niego korzystali wszyscy użytkownicy drogi publicznej na jednakowych zasadach.

Dlatego wpłata celowa dokonana przez Spółkę na rzecz Gminy na realizację inwestycji drogowej – w Państwa ocenie – nie jest powiązana ze sprzedażą towarów ani świadczeniem usług, wobec powyższego nie stanowi dotacji kosztowej, wobec powyższego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie ma również podstaw dla wystawienia przez Gminę faktury VAT dla Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane.

Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

W ww. wyroku w sprawie C-102/86 TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT. Otrzymana zapłata powinna być więc konsekwencją wykonania świadczenia.

Tak więc przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest, czy wykonano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym łącznie spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne z tytułu wykonanych czynności (wynagrodzenie).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

─podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

─podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:

W rozpatrywanej sprawie zasadnym jest również odwołanie się do zapisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 645 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o drogach publicznych:

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi, że:

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

W myśl z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Należy zauważyć, że co do zasady budowa (przebudowa) dróg publicznych, jest realizacją celu publicznego na poziomie samorządowym, a więc jako zadanie jednostek samorządu terytorialnego mające na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty nie stanowi czynności związanej z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka A jest właścicielem nieruchomości położonej w gminie (...), składającej się z działek ewidencyjnych numer 1, 2 oraz 3 (Nieruchomość). A Sp. z o.o. planuje inwestycję polegającą na budowie hali magazynowo-produkcyjnej na terenie Nieruchomości.

Gmina, określana dalej jako Zarządca Drogi, planuje budowę drogi publicznej o kategorii gminnej od skrzyżowania z drogą powiatową do terenów inwestycyjnych we wsi (...) dla obsługi komunikacyjnej tych, która to Inwestycja Drogowa będzie miała wpływ na obsługę komunikacyjną Inwestycji Niedrogowej, jednakże w planowanym przez Zarządcę Drogi zakresie nie jest spowodowana Inwestycją Niedrogową. Inwestycja Niedrogowa będzie korzystała z Inwestycji Drogowej, a A zależy na rozszerzeniu zakresu Inwestycji Drogowej w zakresie budowy oraz umożliwienia korzystania z ogólnodostępnego ciągu komunikacyjnego w postaci chodnika dla pieszych wraz z oświetleniem wzdłuż budowanej przez Zarządcę drogi publicznej, w granicach jej pasa drogowego, który to chodnik będzie wykorzystywany również, ale nie wyłącznie dla potrzeb dojścia pracowników na teren zakładu wybudowanego przez A, w związku z czym A wystąpił do Zarządcy Drogi o skorygowanie parametrów Inwestycji Drogowej, umożliwiających powyższe skomunikowanie Inwestycji Niedrogowej z Inwestycją Drogową w zakresie dojścia osób pieszych. Przedmiotowy chodnik usytuowany wzdłuż budowanej drogi będzie służył wszystkim mieszkańcom, a nie tylko pracownikom A, będzie miał charakter ogólnodostępny i będzie służył do komunikacji pieszej nie tylko w celu dojścia na teren zakładu A, ale również wszystkim pieszym poruszającym się wzdłuż przedmiotowej drogi publicznej. Zarządca Drogi zobowiązuje się zrealizować całą Inwestycję Drogową włącznie z chodnikiem jako zamówienie publiczne sfinansowane w całości z budżetu gminy, a A zobowiązuje się do wpłaty na rzecz budżetu kwoty (...) zł ogółem stanowiącej dodatkowy w stosunku do dotychczasowego zakresu budowy samej drogi koszt budowy chodnika wraz z oświetleniem. Kwota (...) zł obejmuje również podatek od towarów i usług VAT zapłacony przez Zarządcę Drogi dla wykonawcy całej inwestycji na podstawie wystawionej przez wykonawcę faktury VAT. Kwota wynikająca z rozszerzonego zakresu prac o budowę chodnika zostanie przekazana Zarządcy Drogi w formie wpłaty celowej na rachunek Zarządcy Drogi z przeznaczeniem na realizację powyższego zadania. Kwota ta zostanie potraktowana jako dochód budżetu Gminy. Strony ustaliły, że rozliczenie wpłaty celowej, o której mowa powyżej, nastąpi z uwzględnieniem obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. A Sp. z o.o. dobrowolnie dokona wpłaty celowej na rzecz rozszerzenia prac na budowę chodnika, co zarazem nie jest obowiązkiem wynikającym udziału w kosztach budowy wynikającym z art. 16 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Po wybudowaniu drogi wraz z chodnikiem Gmina będzie jej właścicielem i będą na niej spoczywały obowiązki wynikające z art. 20 ustawy o drogach publicznych. Gmina w związku z wpłatą celową nie jest zobowiązana i nie będzie zobowiązana w przyszłości do świadczenia jakichkolwiek usług ani dostawy towarów na rzecz A Sp. z o.o.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy otrzymana przez Gminę od Spółki wpłata celowa przeznaczona na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że obowiązek udziału inwestorów w budowie lub przebudowie drogi publicznej wynika z ustawy o drogach publicznych.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Jednakże stosownie do art. 16 ust. 2 ustawy o drogach publicznych:

Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie udział inwestora prywatnego – A Sp. z o.o. – w rozszerzeniu zakresu Inwestycji Drogowej w zakresie budowy oraz umożliwienia korzystania z ogólnodostępnego ciągu komunikacyjnego w postaci chodnika dla pieszych wraz z oświetleniem wzdłuż budowanej przez Zarządcę drogi publicznej, nie jest spowodowany jego inwestycją niedrogową i nie wynika z art. 16 ww. ustawy, to nie można go uznać za odpłatność za świadczenie usług.

Jak wynika z okoliczności sprawy A Sp. z o.o. dobrowolnie dokona wpłaty celowej na rzecz rozszerzenia prac na budowę chodnika, co zarazem nie jest obowiązkiem wynikającym udziału w kosztach budowy wynikającym z art. 16 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że przedmiotowy chodnik usytuowany wzdłuż budowanej drogi będzie służył wszystkim mieszkańcom, a nie tylko pracownikom A, będzie miał charakter ogólnodostępny i będzie służył do komunikacji pieszej nie tylko w celu dojścia na teren zakładu A, ale również wszystkim pieszym poruszającym się wzdłuż przedmiotowej drogi publicznej. Po wybudowaniu drogi wraz z chodnikiem Gmina będzie jej właścicielem i na niej będą spoczywały obowiązki wynikające z art. 20 ustawy o drogach publicznych. Gmina w związku z wpłatą celową nie jest zobowiązana i nie będzie zobowiązana w przyszłości do świadczenia jakichkolwiek usług ani dostawy towarów na rzecz A Sp. z o.o.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie brak jest świadczenia wzajemnego, za którego wykonanie wypłacane jest wynagrodzenie. W opisanej sytuacji nie dochodzi do odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług przez Gminę na rzecz Spółki, a przekazane przez Spółkę środki finansowe nie stanowią wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, otrzymana wpłata celowa od A Sp. z o.o. przeznaczona na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina powinna wystawić dla A fakturę VAT na podstawie wpłaty celowej przeznaczonej na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem.

Należy wskazać, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy, w Rozdziale 1 – Faktury.

W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy jakie powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że faktura dokumentuje dokonanie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatną dostawę towaru lub odpłatne świadczenie usług, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, podatnik podatku od towarów i usług wykonujący czynności podlegające opodatkowaniu w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy, wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub wykonania usługi.

Fakturę wystawia się tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Tym samym podatnik nie może z tytułu wykonania czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wystawić faktury.

Jak wyżej rozstrzygnięto, otrzymana wpłata celowa od A Sp. z o.o. przeznaczona na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, brak jest podstaw do wystawienia faktury w celu udokumentowania ww. czynności, bowiem faktury są dowodem dokumentującym wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, Gmina nie ma obowiązku wystawienia dla A Sp. z o.o. faktury VAT na podstawie wpłaty celowej przeznaczonej na sfinansowanie budowy chodnika wraz z oświetleniem.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Maja Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 22 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).