Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.179.2021.12.S.KW

Dotyczy ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 9 ust. 1 tej ustawy prawidłowe będzie działanie Wnioskodawcy polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznawane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych (zaksięgowanych) na podstawie dowodów źródłowych, których oryginalne wersje będą zniszczone, a pozostaną jedynie kopie w formie cyfrowej.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 28 kwietnia 2021 r. (data wpływu 4 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 czerwca 2022., sygn. III SA/Wa 2373/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 1101/22,

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 9 ust. 1 tej ustawy prawidłowe będzie działanie Wnioskodawcy polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznawane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych (zaksięgowanych) na podstawie dowodów źródłowych, których oryginalne wersje będą zniszczone, a pozostaną jedynie kopie w formie cyfrowej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej m. in. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczył, ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 9 ust. 1 tej ustawy prawidłowe będzie działanie Wnioskodawcy polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznawane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych (zaksięgowanych) na podstawie dowodów źródłowych, których oryginalne wersje będą zniszczone, a pozostaną jedynie kopie w formie cyfrowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o., zwana dalej „Spółką" lub „Wnioskodawcą" jest spółką z siedzibą w Polsce i czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka jest spółką należącą do międzynarodowej grupy B. Podmioty należące do grupy B zapewniają rozwiązania w zakresie przygotowania i ochrony powierzchni metalowych lub kompozytowych oraz materiałów na rynku w zakresie transportu lotniczego i energii. Oferowane przez grupę B produkty, tj. smary, barwniki oraz płyny służą do ochrony, odtłuszczania, reaktywacji i smarowania powierzchni.

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest świadczenie na rzecz lidera grupy B, tj. C, usług związanych z promocją sprzedaży towarów na terytorium Polski, w tym przede wszystkim wsparcie marketingowe C, reprezentacja przed nabywcami produktów, prowadzenie emisji reklam, kampanii i działań promocyjnych, badań rynku lokalnego.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka nabywa różnego rodzaju towary i usługi. Z uwagi na fakt, że ww. zakupy są przez nią wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, co do zasady przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących te zakupy.

W chwili obecnej Spółka w ramach prowadzonej działalności otrzymuje od dostawców faktury, które mają postać zarówno papierową, jak i w przeważającej części elektroniczną. Spółka jako odbiorca faktur elektronicznych wyraża oraz będzie wyrażała zgodę na ich stosowanie.

Spółka otrzymuje bądź pobiera w formacie plików elektronicznych PDF cykliczne faktury zakupowe w tym faktury za opłaty z tytułu leasingu samochodu osobowego, z tytułu usług medycznych zakupionych na rzecz pracowników Spółki, usług telekomunikacyjnych, z tytułu najmu powierzchni biurowej oraz faktury za usługi księgowe.

Niezależnie od powyższego, Spółka rozlicza okazjonalnie także faktury zakupowe z tytułu innych nabyć usług lub towarów. W związku z profilem działalności Spółka zleca cyklicznie zatrudnionym pracownikom podróże służbowe do potencjalnych klientów, co wiąże się m.in. z nabywaniem usług hotelarskich oraz paliwa samochodowego. Co do zasady, faktury z tytułu powyżej wskazanych nabyć są wystawiane w formie papierowej i przekazywane bezpośrednio pracownikom Spółki.

W odniesieniu do faktur otrzymywanych i wystawianych w formie papierowej obecnie obowiązuje procedura polegająca na zeskanowaniu ich treści i archiwizacji w formie elektronicznych plików w formacie PDF. Spółka korzysta z elektronicznego systemu przechowywania i archiwizowania dokumentów, zwanego dalej „Systemem".

W przyszłości Spółka chciałaby, aby faktury źródłowe (uprzednio zeskanowane) były przekazywane do zniszczenia. Rozwiązanie takie pozwoli na sprawniejsze wykonywanie obowiązków przez pracowników korzystających z dokumentacji na co dzień, co ograniczy koszty związane z procesem archiwizacji i źródłowych.

Procedura przechowywania dokumentów w formie elektronicznej wyglądałaby w następujący sposób:

  • Dokumenty będą skanowane po przeprowadzeniu weryfikacji formalnej (tj. po sprawdzeniu, czy dokument zawiera wszystkie wymagane elementy) oraz weryfikacji merytorycznej (tj. po sprawdzeniu, czy informacje zamieszczone na dokumencie są rzetelne).
  • Skany faktur oraz faktury elektroniczne będą wysyłane do Spółki w formie plików PDF. Czytelność faktury będzie zaś zapewniona poprzez wykorzystywanie odpowiedniej jakości sprzętu technicznego do skanowania dokumentów.
  • Proces przeniesienia treści dokumentów na nośniki elektroniczne będzie dotyczył wszystkich dokumentów, które Spółka otrzymuje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, czyli faktur, faktur korygujących, not korygujących, paragonów.
  • Każdy dokument będzie skanowany oddzielnie tak, aby zachować jego autentyczność, a plik zawierający zeskanowany dokument nazwany będzie zgodnie z oryginalnym numerem tego dokumentu.
  • Treść papierowego dokumentu zapisanego w wersji elektronicznej w formie nieedytowalnego pliku w formacie PDF, nie będzie mogła być w żaden sposób zmieniona, jej elektroniczny obraz oraz wydruk będzie możliwy w każdym czasie i nie będzie wykazywał żadnych różnic w stosunku do dokumentu oryginalnego otrzymanego w formie papierowej.
  • Autentyczność pochodzenia faktur będzie zapewniona przez Wnioskodawcę na podstawie przyjętej u niego procedury akceptacji wydatków, dzięki której każdorazowo będzie miał on pewność co do podmiotu, od którego otrzymał daną fakturę i będzie w stanie zweryfikować wykonanie świadczenia przez wystawcę faktury.
  • Otrzymane w formie papierowej dokumenty będą niszczone dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu.
  • System będzie pozwalał na wyszukiwanie dokumentów po określonych parametrach, takich jak np. nazwa kontrahenta, numer dokumentu, data wystawienia dokumentu. Dodatkowo wykorzystywane oprogramowanie będzie pozwalać na wyszukiwanie dokumentów po okresach do celów rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych.
  • Dokumenty przechowywane będą w wersji elektronicznej w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i ich czytelność od momentu ich otrzymania co najmniej przez okres 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Spółka będzie przechowywać otrzymane faktury w systemie przechowywania i archiwizowania dokumentów w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Spółka zapewnia i będzie zapewniała organowi podatkowemu na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do ww. faktur oraz możliwość ich wydrukowania, a także bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nim zawartych.

Pytania

1.Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 9 ust. 1 tej ustawy prawidłowe będzie działanie Wnioskodawcy polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznawane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych (zaksięgowanych) na podstawie dowodów źródłowych, których oryginalne wersje będą zniszczone, a pozostaną jedynie kopie w formie cyfrowej?

2.Czy w świetle art. 112a ust. 1 i art. 106m ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przechowywanie dokumentacji w postaci faktur jedynie w formie elektronicznej, po spełnieniu ogólnych warunków wymienionych w art. 86 ust. 1 powyższej ustawy, daje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych przez Spółkę nabyć?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek w zakresie pytania nr 2 dotyczący podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Spółki, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: ustawa o CIT) w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT działanie Spółki polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych (zaksięgowanych) na podstawie dowodów źródłowych, których oryginalne wersje zostały zniszczone, a pozostały jedynie kopie w formie cyfrowej, będzie prawidłowe.

UZASADNIENIE

Według art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m ustawy o CIT. W związku z powyższym w przedmiocie CIT wymogi związane z prowadzeniem ewidencji, w tym z udokumentowaniem kosztów określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U.2020.1325 tj.; dalej: "ustawa o rachunkowości").

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o rachunkowości podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane "dowodami źródłowymi". Co istotne, przepisy ustawy o rachunkowości nie zabraniają przechowywania dowodów źródłowych w formie elektronicznej, a tym samym dowody poniesienia kosztów przechowywane w formie elektronicznej mogą być podstawą ujęcia (kwalifikacji) w kosztach uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT. Z tych też względów przyjęty przez Spółkę sposób przechowywania dokumentów zdigitalizowanych, których pierwotna forma papierowa zostanie zniszczona jest zgodny z przepisami ustawy o rachunkowości.

Co istotne, art. 20 ust. 5 ustawy o rachunkowości zawiera postanowienie zgodnie z którym, przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera za równoważne z dowodami źródłowymi uważa się zapisy w księgach rachunkowych, wprowadzane automatycznie za pośrednictwem urządzeń łączności, informatycznych nośników danych lub tworzone według algorytmu (programu) na podstawie informacji zawartych już w księgach, pod warunkiem, że podczas rejestrowania tych zapisów zostaną spełnione co najmniej następujące warunki:

  • uzyskają one trwale czytelną postać zgodną z treścią odpowiednich dowodów księgowych;
  • możliwe jest stwierdzenie źródła ich pochodzenia oraz ustalenie osoby odpowiedzialnej za ich wprowadzenie;
  • stosowana procedura zapewnia sprawdzenie poprawności przetworzenia odnośnych danych oraz kompletności i identyczności zapisów;
  • dane źródłowe w miejscu ich powstania są odpowiednio chronione, w sposób zapewniający Ich niezmienność, przez okres wymagany do przechowywania danego rodzaju dowodów księgowych.

Dokument spełniający wskazane powyżej warunki, stanowił będzie zatem dowód księgowy w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Co więcej, zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. Wydruk jest dowodem równoważnym z dowodem księgowym, z którego treść została przeniesiona na informatyczny nośnik danych.

Powyższe wskazuje, że przepisy pozwalają na przechowywanie dowodów źródłowych, z wyłączeniem dokumentów enumeratywnie wskazanych w przepisach ustawy o rachunkowości, w formie elektronicznej, jeżeli ich treść będzie mogła zostać przechowana w trwałej oraz niezmienionej postaci na informatycznych nośnikach danych, w porównaniu z papierowym oryginałem.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, iż dowody poniesienia kosztów przechowywane w formie elektronicznej mogą stanowić podstawę ujęcia w kosztach uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości. Zdaniem Spółki, w przypadku zeskanowania faktur papierowych i następnie przeniesienia treści dokumentów na nośniki elektroniczne, a następnie zniszczeniu ich papierowych egzemplarzy, Spółka nie utraci prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów udokumentowanych otrzymanymi fakturami.

Spółka pragnie podkreślić, że dowód księgowy, który będzie odpowiedni do ujęcia danego kosztu lub wydatku w księgach rachunkowych, będzie stanowił również odpowiedni dokument to celów podatkowych. Zgodnie z art. 180 § 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U.2020.1325 tj.; dalej: „ordynacja podatkowa"), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, zaś katalog dowodów wskazany w art. 181 ordynacji podatkowej ma charakter katalogu otwartego. W szczególności dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, oczywistym jest, że za dowód należy także uznać kopie dokumentów przechowywane w formie elektronicznej, jeśli potwierdzają one fakt zaistnienia określonych zdarzeń gospodarczych.

W tym kontekście, w ocenie Spółki, jeśli posiadany przez nią dowód księgowy jest wystarczający do zaewidencjonowania kosztu w księgach rachunkowych, będzie on także wystarczający dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT podstawą kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT jest zasadniczo dowód źródłowy sporządzony zgodnie z ustawą o rachunkowości. Wystawione dowody źródłowe zgodne z ustawą o rachunkowości będą ujmowane w księgach rachunkowych Spółki i będą podstawą rozpoznania kosztów uzyskania przychodów. Zdigitalizowanie dowodów źródłowych oraz zniszczenie papierowej wersji dowodu źródłowego pozostaje bez wpływu na ujęcie danego kosztu w kosztach uzyskania przychodu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych ustawa o CIT odwołuje się do ustawy o rachunkowości, która dopuszcza przechowywanie w formie elektronicznej dowodów źródłowych stanowiących podstawę zapisów w księgach rachunkowych. Konsekwentnie w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT działanie Spółki polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych na podstawie dowodów źródłowych, których oryginalne wersje zostały zniszczone, a pozostały jedynie kopie w formie cyfrowej, jest działaniem prawidłowym.

Co należy podkreślić, powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 12 maja 2020 r. o nr 0111-KDIB1-2.4010.103.2018.11.BG gdzie wskazano, że: ,,(...) Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy stwierdzić, że wydatek poniesiony, spełniający przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, udokumentowany w sposób wymagany przepisami o rachunkowości może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy polegające na obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o koszty uzyskania przychodów rozpoznane na podstawie wydatków/kosztów ujętych w księgach rachunkowych (zaksięgowanych) na podstawie dowodów źródłowych, których oryginalne wersje zostały zniszczone, a pozostały jedynie kopie w formie cyfrowej jest prawidłowe."

Zbieżne stanowisko dotyczące archiwizacji cyfrowej zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 października 2016 r., nr 2461-IBPB-1-3.4510.838.2016.1.KB: „Niedopuszczalność przechowywania dokumentów podatkowych w postaci innej niż papierowa (np. w postaci skanu dokumentu papierowego) leżałaby w sprzeczności z regulacjami prawa podatkowego oraz przyjętym stanowiskiem sądów administracyjnych i organów podatkowych. Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym sposób dokumentowania wydatków i archiwizacji tj. dokumentowanie wydatków wyłącznie za pomocą skonów dokumentów papierowych i przechowywanie w formie elektronicznej, nie będzie stanowił samoistnej przesłanki wykluczającej możliwość ujęcia wydatku jako kosztu podatkowego należy uznać za prawidłowe."

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w sytuacji zeskanowania faktur papierowych i zapisania ich na serwerach w usystematyzowanej formie cyfrowej, a następnie zniszczeniu ich papierowych egzemplarzy, Spółka nie utraci prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów udokumentowanych otrzymanymi fakturami.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postepowania

Rozpatrzyłem Państwa wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych – 1 lipca 2021 r. wydałem postanowienie znak: 0114-KDIP2-1.4010.179.2021.4.KW o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie Państwa wniosku z 28 kwietnia 2021 r. - w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Postanowienie zostało przez Państwa odebrane 15 lipca 2021 r.

Pismem z 22 lipca 2021 r. (data wpływu 22 lipca 2021 r.) złożyli Państwo zażalenie na powyższe postanowienie.

Postanowieniem z 27 sierpnia 2021 r. znak: 0114-KDIP2 1.4010.179.2021.5.KW/JC utrzymałem w mocy zaskarżone postanowienie.

Postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie doręczono Państwu 7 września 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

6 października 2021 r. wnieśli Państwo skargę na postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wnieśli Państwo o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia z 27 sierpnia 2021 r. znak: 0114-KDIP2 1.4010.179.2021.5.KW/JC i poprzedzającego go postanowienia z 1 lipca 2021 r. znak: 0114-KDIP2-1.4010.179.2021.4.KW.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie wyrokiem z 9 czerwca 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 2373/21.

Pismem z 25 lipca 2022 r. wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 16 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 1101/22 oddalił skargę kasacyjną.

Odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął do mnie 25 maja 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

  • uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
  • ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych –stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 czerwca 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 2373/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 lutego 2023 r. sygn. akt II FSK 1101/22.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszlego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną do odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00