Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.380.2023.2.MBN

Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia czy dzierżawa przedmiotowych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz wskazania sposobu ujęcia tej transakcji na fakturze.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

§ustalenia czy dzierżawa przedmiotowych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT,

§wskazania sposobu ujęcia tej transakcji na fakturze.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 sierpnia 2023 r. (wpływ 17 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. W zakresie podatku od towarów i usług rozliczacie się Państwo w okresach miesięcznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyli Państwo grunty sklasyfikowane w Ewidencji Gruntów i Budynków pod symbolami m.in. Rlllb, RIVa, RIVb, PslV, RV, Lslll, LslV. Przed zakupem tych gruntów były one wszystkie wykorzystywane jako tereny upraw rolnych oraz tereny leśne (nieużytki). Sprzedaż tych gruntów była opodatkowana podatkiem od towarów i usług (według stawki podstawowej).

Część z tych gruntów wykorzystują Państwo w działalności podstawowej. Natomiast pozostałą część tych gruntów wydzierżawiali Państwo osobie fizycznej (dalej Dzierżawca), która prowadzi gospodarstwo rolne. Potwierdza to wpis dotyczący Dzierżawcy w rejestrze REGON, gdzie jego nazwę określono jako „Gospodarstwo rolne” oraz wskazano następujące kody działalności wg. PKD: 0111Z Uprawa zbóż, roślin strączkowych i roślin oleistych na nasiona, z wyłączeniem ryżu.

Pozostałe działalności wg PKD:

0113Z Uprawa warzyw, włączając melony oraz uprawa roślin korzeniowych i roślin bulwiastych,

0129Z Uprawa pozostałych roślin wieloletnich,

0142Z Chów i hodowla pozostałego bydła i bawołów,

0146Z Chów i hodowla świń.

Jednocześnie Dzierżawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z podmiotem tym zawarli Państwo umowę dzierżawy gruntów. Z tej umowy wynika, że grunty te mają być wykorzystywane do celów rolnych (na zasiewy).

Przedmiotowe grunty w ewidencji gruntów i budynków są oznaczone odpowiednimi symbolami. W umowie dla poszczególnych gruntów oznaczonych poszczególnymi symbolami wyszczególniono kwoty stanowiące sumarycznie czynsz za każdy okres rozliczeniowy. Jednocześnie w umowie określono, że umówiony czynsz (netto) powiększa się o podatek od towarów i usług według obowiązujących zasad i stawek.

Usługa dzierżawy będzie rozliczana w okresach rozliczeniowych nie dłuższych niż jeden rok kalendarzowy i żaden z tych okresów jeszcze nie upłynął.

W uzupełnieniu do wniosku, udzielili Państwo odpowiedzi na poniższe pytania:

1.jakie grunty będą Państwo, w ramach umowy, o której mowa we wniosku, wydzierżawiać; należy je opisać i podać numer ewidencyjny;

(...)

Na poszczególnych działkach znajdują się rowy lub inne urządzenia melioracyjne, sieć energetyczna, drogi polne, drzewa i krzewy.

2.w jaki sposób Dzierżawca będzie wykorzystywał dzierżawione tereny (na cele działalności rolniczej/inne niż działalność rolnicza); proszę opisać oddzielnie dla każdego rodzaju gruntu.

Zgodnie z umową Dzierżawca może wykorzystywać grunty będące przedmiotem umowy wyłącznie w celu określonym w umowie, tj. na cele rolne, a używanie tych gruntów na inne cele niż zasiewy stanowi przesłankę do rozwiązania bez wypowiedzenia umowy dzierżawy.

(…)

Grunty są wykorzystywane przez Dzierżawcę na cele działalności rolniczej.

3.jeżeli grunty będą dzierżawione na cele rolnicze, to czy treść umowy dzierżawy tych gruntów, która zostanie zawarta, będzie zawierać m.in. postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dzierżawione grunty są przeznaczone wyłącznie na cele rolnicze?

Tak jak wskazano we wniosku, zgodnie z umową „grunty te mają być wykorzystywane do celów rolnych”. Cel ten został wskazany w tytule umowy, poprzez obowiązek używania gruntów zgodnie z przeznaczeniem oraz zapis, że wykorzystywanie ww. gruntów na inne cele niż zasiewy stanowi podstawę do rozwiązania bez wypowiedzenia umowy dzierżawy.

Pytania

1.Czy biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe, mają Państwo całość transakcji (dzierżawa gruntów) uwzględnić w rozliczeniach z tytułu podatku od towarów i usług?

2.Czy biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe, mają Państwo do dzierżawy gruntów, oznaczonych w Ewidencji Gruntów i Budynków jako grunty rolne, zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług, a część czynszu przypadająca na te grunty ująć w odrębnej pozycji na fakturze?

3.Czy biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe, mają Państwo do dzierżawy gruntów, oznaczonych w Ewidencji Gruntów i Budynków jako grunty inne niż rolne, zastosować opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, a część czynszu przypadająca na te grunty ująć w odrębnej pozycji na fakturze?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

Ad.1

Dzierżawa gruntów nabytych przez Państwa podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%. Jednakże na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 95), zwolnieniu z podatku od towarów i usług podlega dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Dzierżawa (część czynszu), która przypada na grunty rolne podlega zwolnieniu z opodatkowania, natomiast dzierżawa (część czynszu) przypadająca na pozostałe grunty podlega opodatkowaniu według stawki 23%.

§ 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień posługuje się określeniem „dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze”, co należy odnieść do klasyfikacji gruntów w Ewidencji Gruntów i Budynków, jak też do postanowień umownych potwierdzających przeznaczenie tych gruntów. Nie może natomiast mieć znaczenia dla oceny tego stanu to, że Dzierżawca naruszy ustalenia umowne lub przeznaczenie gruntów w ww. Ewidencji. Jeżeli jednak stan naruszenia można ocenić jako trwały, tj. że Wnioskodawca godzi się z tym, że grunty są używane do innych celów niż rolnicze, to dzierżawa powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług z pominięciem ww. zwolnienia.

Ad. 2

Do dzierżawy gruntów rolnych w zakresie czynszu przypadającego na te grunty, Państwa zdaniem, powinno mieć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. O tym, które grunty są przeznaczone na cele rolne, przesądzają przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1390), które określają m.in. w § 9 ust. 1 i 2, że grunty rolne stanowią:

1)użytki rolne, do których zalicza się:

a)grunty orne, oznaczone symbolem R,

b)łąki trwałe, oznaczone symbolem Ł,

c)pastwiska trwałe, oznaczone symbolem Ps,

d)sady, oznaczone symbolem S,

e)grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem Br,

f)grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem Lzr,

g)grunty pod stawami, oznaczone symbolem Wsr,

h)grunty pod rowami, oznaczone symbolem W;

2)nieużytki, oznaczone symbolem N.

Wartość czynszu przypadająca na te grunty (przeznaczone do celów rolnych) − gdy dzierżawa dotyczy w części gruntów innych niż rolne i podlega opodatkowaniu − musi zostać wskazana w odrębnej pozycji na fakturze.

Ad. 3

Do dzierżawy gruntów innych niż rolne, w zakresie czynszu przypadającego na te grunty, Spółka nie może zastosować zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. rozporządzenia. O tym, które grunty są przeznaczone na cele rolne, przesądzają przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2021 r. poz. 1390), które określają m.in. w § 9 ust. ust. 1 i 2, że grunty rolne stanowią:

1)użytki rolne, do których zalicza się:

a)grunty orne, oznaczone symbolem R,

b)łąki trwałe, oznaczone symbolem Ł,

c)pastwiska trwałe, oznaczone symbolem Ps,

d)sady, oznaczone symbolem S,

e)grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem Br,

f)grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem Lzr,

g)grunty pod stawami, oznaczone symbolem Wsr,

h)grunty pod rowami, oznaczone symbolem W;

2)nieużytki, oznaczone symbolem N.

Zgodnie z § 9 ust. 2 i nast. ww. rozporządzenia np. grunty oznaczone Ls to grunty leśne, czyli grunty inne niż rolne. Wartość czynszu przypadająca na te grunty (inne niż rolne) − gdy dzierżawa dotyczy w części gruntów rolnych i podlega zwolnieniu z opodatkowania − musi zostać wskazana w odrębnej pozycji na fakturze.

Jednocześnie dla powyższej oceny nie ma znaczenia to, czy grunty inne niż rolne wykorzystywane są faktycznie do celów rolnych, gdyż będzie w takim przypadku mowa o wykorzystaniu na cele rolne, ale nie o przeznaczeniu na cele rolne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług nie uregulował instytucji umowy dzierżawy.

Kwestia ta została uregulowana w art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania

i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady dzierżawa gruntów stanowi odpłatne świadczenie usług na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy i czynność ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że pojęcia „używane” do oznaczania zwolnień od podatku winny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zgodnie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 955):

Zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Zatem, dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która podlega opodatkowaniu VAT, przy czym – na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia – korzysta ze zwolnienia od podatku, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług omawianej usługi, jeśli zawarta zostanie umowa dzierżawy gruntu, która w swojej treści zawierać będzie m.in. postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dzierżawiony grunt jest przeznaczony wyłącznie na cele rolnicze.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że o zastosowaniu zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, decydować będzie wykorzystanie dzierżawionych gruntów na cele rolnicze. Bez znaczenia pozostaje status podatkowy dzierżawcy, jak również przeznaczenie wydzierżawianego gruntu wynikające z Ewidencji Gruntów i Budynków, czy przeznaczenie gruntu zgodne z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego lub innych dokumentów wskazujących na jego przeznaczenie. Jedynym warunkiem, który pozwala na skorzystanie z ww. zwolnienia, jest cel, na jaki grunty te są wydzierżawiane.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia ,,cele rolnicze”, jednakże w art. 2 pkt 15 ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej − rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych;

Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyli Państwo grunty sklasyfikowane w Ewidencji Gruntów i Budynków pod symbolami m.in. Rlllb, RIVa, RIVb, PslV, RV, Lslll, LslV. Część z tych gruntów wykorzystują Państwo w działalności podstawowej. Natomiast pozostałą część tych gruntów wydzierżawiali Państwo osobie fizycznej (dalej Dzierżawca), która prowadzi gospodarstwo rolne. Dzierżawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z podmiotem tym zawarli Państwo umowę dzierżawy gruntów. Z tej umowy wynika, że grunty te mają być wykorzystywane do celów rolnych (na zasiewy). Zgodnie z umową Dzierżawca może wykorzystywać grunty będące przedmiotem umowy wyłącznie w celu określonym w umowie, tj. na cele rolne, a używanie tych gruntów na inne cele niż zasiewy stanowi przesłankę do rozwiązania bez wypowiedzenia umowy dzierżawy.

Na tle powyższego Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii sposobu opodatkowania dzierżawy gruntu na cele rolnicze i uwzględnienia tej transakcji w rozliczeniach z tytułu podatku od towarów i usług.

Jak wynika z powołanego przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do przedmiotu i celu takiej umowy. Zwolnienie z podatku VAT dzierżawy gruntów na cele rolnicze, o których mowa w przywołanym wyżej rozporządzeniu, nie odwołuje się do klasyfikacji gruntu, ale do jego rzeczywistego wykorzystania na cele rolnicze. Decydujące znaczenie w kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntów jest ich faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę oraz rzeczywiste wykorzystanie przez niego wyłącznie na cele rolnicze.

Zatem należy uznać, że w tym przypadku zapis w zawartej umowie dzierżawy o wykorzystywaniu gruntu przez dzierżawcę dla celów rolniczych oraz faktyczne wykorzystanie na cele rolnicze (na zasiewy) powoduje, że zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. Dla powyższego rozstrzygnięcia bez znaczenia pozostaje fakt sklasyfikowania gruntu zgodnie z Ewidencją Gruntów i Budynków.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak Państwo wskazali – dzierżawca będzie wykorzystywał opisane grunty wyłącznie na cele rolnicze (na zasiewy), to dzierżawa tych gruntów korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia.

Na mocy art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Przy czym zgodnie art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 − jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W przypadku zgłoszenia takiego żądania, podatnik nie ma możliwości wyboru sposobu dokumentowania sprzedaży − musi wystawić fakturę.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura określone zostały szczegółowo w art. 106e ustawy.

Odnośnie obowiązku uwzględnienia wartości transkacji dzierżawy gruntów w Państwa rejestrze VAT i JPK należy zauważyć, że:

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;.

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Stosownie do art. 109 ust. 3c ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani przesyłać do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c:

 1)za pierwszy i drugi miesiąc danego kwartału − w terminie do 25. dnia miesiąca następującego odpowiednio po każdym z tych miesięcy;

 2)za ostatni miesiąc danego kwartału, łącznie z deklaracją − w terminie do złożenia tej deklaracji.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, świadczenie usługi dzierżawy, powinni Państwo wykazywać w ewidencji sprzedaży zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w JPK_VAT z deklaracją.

Podsumowując, skoro dzierżawa przedmiotowych gruntów, tj.: (…) korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, to nie mają Państwo obowiązku wystawienia faktury dokumentującej tą transakcję. Taki obowiązek wystąpi w przypadku zgłoszenia takiego żądania przez Dzierżawcę. Natomiast świadczenie usługi dzierżawy powinni Państwo wykazywać w ewidencji sprzedaży zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w JPK_VAT z deklaracją.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za nieprawidłowe.

Co do kolejnych Państwa wątpliwości, wyrażonych w zadanych pytaniach nr 2 i 3, mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie co do zwolnienia przedmiotowej transakcji dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele rolnicze (na zasiewy), należy stwierdzić, że w przypadku, kiedy będą Państwo wystawiać fakturę dokumentującą transakcję dzierżawy gruntów, nie zachodzi obowiązek rozdzielania przedmiotowej transakcji dzierżawy gruntów wymienionych w opisie sprawy ze względu na ich symbole, zgodne z Ewidencją Gruntów i Budynków. Wszystkie wydzierżawione grunty, zgodnie z umową mają być wykorzystywane do celów rolnych, zatem podlegają temu samemu zwolnieniu i można je ująć na fakturze w jednej pozycji.

Podsumowując, biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe, do dzierżawy gruntów oznaczonych w Ewidencji Gruntów i Budynków jako grunty rolne oraz grunty inne niż rolne, powinni Państwo zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług i nie muszą Państwo ujmować tej transakcji na fakturze w oddzielnych pozycjach, ze względu na rodzaj gruntu.

W konsekwencji powyższego Państwa stanowisko w zakresie zadanego pytania nr 2 i 3 oceniłem jako nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację

indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Zatem, jeżeli w trybie postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy okaże się, że warunek rzeczywistego wykorzystania przedmiotowych gruntów na cele rolnicze nie zostanie spełniony, wydana interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego(…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00