Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.321.2023.2.ID

Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na Inwestycję.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków ponoszonych na Inwestycję.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 sierpnia 2023 r. (wpływ 4 wrzesień 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Gmina (dalej: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Działalność Gminy obejmuje m.in. realizację zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 40).

Realizując swoje zadania własne, o których mowa powyżej Gmina w latach 2023-2024 realizuje/będzie realizować inwestycję pn. „(…)” (dalej: „Inwestycja”).

Zakres robót związanych z realizacją Inwestycji obejmuje w szczególności:

1.prace przygotowawcze:

a)niwelacja terenu,

b)przesadzenie kolidującej roślinności (krzewy),

2.roboty rozbiórkowe i demontażowe:

a)demontaż schodów betonowych,

b)demontaż fragmentu sieci wodociągowej,

3.roboty budowlane:

a)roboty ziemne – wykonanie wykopów, wykonanie niezbędnych nasypów, formowanie skarp,

b)budowa niecki żelbetowej basenu,

c)budowa budynku zaplecza technicznego,

d)budowa elementów zagospodarowania terenu, tj.:

·budowa utwardzenia terenu w postaci plaży o nawierzchni żywiczno-mineralnej położonej wokół niecki,

·basenu,

·budowa utwardzenia terenu w postaci plaży o nawierzchni piaszczystej,

·budowa utwardzenia terenu w postaci tarasu drewnianego,

·budowa utwardzeń terenu w postaci chodników stanowiących połączenia piesze pomiędzy plażami a basenem (kostka brukowa – powierzchnia wypłukiwana),

·budowa/montaż (…) basenowych,

·budowa/montaż słupów i opraw oświetlenia terenu wraz z instalacją zasilającą,

·budowa ścian oporowych,

·budowa ogrodzeń i balustrad,

e)budowa niezbędnych elementów infrastruktury:

·budowa przyłącza wodociągowego oraz instalacji zewnętrznej wodociągowej,

·budowa przyłącza kanalizacji sanitarnej oraz instalacji zewnętrznej kanalizacji sanitarnej,

·budowa przyłącza elektrycznego,

·budowa przyłącza teletechnicznego,

·budowa prefabrykowanego budynku stacji transformatorowej,

e)przebudowa kolidujących infrastruktury technicznej – przekładka instalacji wodociągowej (dalej: „Obiekt”, „Basen”).

Gmina poniosła/będzie ponosić w ramach Inwestycji również wydatki na dokumentację projektową i pełnienie funkcji inspektora nadzoru.

Basen będzie funkcjonować w sezonie letnim, przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, umożliwiających kąpiele na świeżym powietrzu w otwartych basenach.

Wydatki ponoszone przez Gminę na Inwestycję są/będą dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Gminę jako nabywcę towarów/usług z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT naliczonego.

Po zakończeniu przedmiotowej Inwestycji, Gmina zamierza przekazać Basen do administrowania jednostce budżetowej, tj. Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (dalej: „OSiR”). W konsekwencji, gdy w dalszej części wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego będzie mowa o Gminie, należy przyjąć, iż chodzi o działania realizowane przez Gminę za pośrednictwem OSiR.

Zgodnie z założeniami, OSiR udostępniać będzie Obiekt wyłącznie odpłatnie, w sposób polegający na pobieraniu opłat za wstęp. Opłaty takie będą pobierane w wysokości standardowej lub ulgowej w zależności od grupy osób korzystających.

Gmina planuje, aby od określonych grup osób zostały pobierane opłaty w wysokości ulgowej, tj.:

·dzieci do 3 roku życia, osoby z niepełnosprawnościami, emeryci i renciści z kartą mieszkańca,

·dzieci powyżej 3 roku życia posiadające kartę mieszkańca lub legitymację szkolną z placówki szkolnej znajdującej się na terenie Gminy,

·dorośli od 18 roku życia posiadający kartę mieszkańca,

·studenci do 26 roku życia posiadający legitymację studencką i kartę mieszkańca,

·rodzina 2+3 posiadająca kartę dużej rodziny lub kartę dużej rodziny i kartę mieszkańca,

·emeryci i renciści nieposiadający karty mieszkańca,

·grupy zorganizowane prowadzące zajęcia, tj. półkolonie, grupy sportowe.

Zgodnie z założeniami Gmina wyklucza nieodpłatne udostępnianie Obiektu (w tym zwolnienia z opłat), tym samym Obiekt służyć będzie działalności ściśle komercyjnej.

Mając na uwadze powyższe, Gmina pragnie wskazać, iż na terenie Basenu obowiązywać będzie cennik ustalający wysokość opłat za wstęp na Obiekt, a także określający jakie podmioty będą mogły korzystać z ulgowych wejść.

Przedmiotowy Obiekt nie będzie udostępniany na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy, w szczególności Gmina nie będzie wykorzystywać go nieodpłatnie na cele stricte publiczne, np. na rzecz uczniów szkół w ramach zajęć szkolnych.

Pytanie

Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na Inwestycję zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Gminie przysługuje/będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na Inwestycję zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Działalność gospodarcza

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji ustawowej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z przedmiotowym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przywołana wyżej definicja działalności gospodarczej pozwala na uznanie za podatników wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym i to niezależnie od celu takiej działalności ani od jej rezultatu, bowiem działalność gospodarcza nie musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku. To pozwala na uznanie za podatników VAT także tych podmiotów, które nie działają w celu osiągnięcia zysku. Należy przyjąć, że działalnością gospodarczą jest aktywność wykonywana zawodowo, w sposób profesjonalny. Wykonywanie czynności okazjonalnie – poza sferą prowadzonej przez dany podmiot działalności gospodarczej – uniemożliwia uznanie podmiotu za podatnika, oczywiście w zakresie przedmiotowych czynności.

Gmina prowadząc działalność w zakresie udostępniania Obiektu będzie dokonywać szeregu czynności faktycznych i prawnych, będzie posiadać odpowiednie środki do wykonywania tej działalności, zatrudniać pracowników i świadczyć usługi na rzecz ostatecznych odbiorców jej usług – korzystających. Powyższe wskazuje, że Gmina (za pośrednictwem OSiR) niewątpliwie działać będzie w sposób profesjonalny, wykonując działalność gospodarczą w sposób zorganizowany i ciągły. Należy również zaznaczyć, iż Gmina prowadzić będzie działalność będącą przedmiotem wniosku w celach zarobkowych, gdyż działalność wykonywana przez Gminę prowadzić będzie do powstania przychodów ze sprzedaży biletów za wstęp na Obiekt.

Całość działalności w zakresie udostępniania Basenu będzie wykonywana przez Gminę w ramach działalności gospodarczej. Jak Gmina wskazała w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – Basen wykorzystywany będzie bowiem wyłącznie za odpłatnością.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, na terenie Basenu obowiązywać będzie cennik ustalający wysokość opłat za wstęp na Obiekt, a także określający jakie podmioty będą mogły korzystać z ulgowych wejść.

Mając na uwadze przedstawione przez Gminę argumenty, stoi ona na stanowisku, że wszystkie czynności w zakresie udostępniania Obiektu, które będą przez nią świadczone, związane będą z wykonywaniem przez nią działalności gospodarczej.

Gmina jako podatnik VAT

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, iż w zakresie w jakim jednostki samorządu terytorialnego działają na podstawie umów cywilnoprawnych działają one w charakterze podatnika VAT, a nie organu władzy publicznej.

Gmina sprzedając bilety za odpłatnością zawierać będzie umowy cywilnoprawne, a więc w tym zakresie niewątpliwie działać będzie jako podatnik VAT.

Umowa, która będzie zawierana przez Gminę z korzystającymi jest klasyczną umową adhezyjną zawieraną przez korzystającego z Obiektu poprzez przystąpienie, która została uregulowana w art. 384 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy, w szczególności ogólne warunki umów, wzór umowy, regulamin, wiąże drugą stronę, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści (jeżeli posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte). Przepis ten obejmuje konsumentów w zakresie umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego.

Jak wskazano w komentarzu do kodeksu cywilnego pod redakcją M. Załuckiego :

·„Wzorce umowy to dokumenty obejmujące klauzule kształtujące prawa i obowiązki w stosunkach dwustronnych, przygotowane z góry przez jedną stronę, zwykle dla nieoznaczonego kontrahenta, na potrzeby nieograniczonej liczby powtarzających się transakcji, umożliwiające zawarcie umowy bez konieczności prowadzenia negocjacji, najczęściej w trybie adhezyjnym (...)”;

·„Do umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego zalicza się w doktrynie umowy, w których konsument jest zobowiązany do zapłaty kwoty nieprzekraczającej 50 złotych (por. art. 3 ust. 1 pkt 10 PrKonsU), (...)”.

Zatem Gmina sprzedając korzystającym bilety wstępu na Obiekt zawierać będzie umowy cywilnoprawne.

Należy wskazać, że umowa zawierana będzie z momentem zapłaty za bilet. Umowa taka stanowić będzie umowę zobowiązaniową, na mocy której jedna ze stron tej transakcji (korzystający) otrzyma świadczenie w postaci możliwości korzystania z Basenu, a druga strona umowy (tj. Gmina) otrzyma w zamian zapłatę.

Z tego względu, Gmina stoi na stanowisku, że powinna być uznana za podatnika VAT działającego w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Prawo do odliczenia VAT naliczonego

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści powyższego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Gmina wskazała, iż w latach 2023-2024 nabywa/nabędzie towary i usługi, które są/będą bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności gospodarczej. Związek ten jest oczywisty i w najwyższym stopniu bezpośredni. Gmina nabywa/nabędzie towary i usługi w celu wykonywania działalności polegającej na udostępnianiu Obiektu, która w całości związana będzie z wykonywaniem działalności gospodarczej polegającej na udostępnianiu Basenu za odpłatnością (bilety opodatkowane VAT).

Mając na uwadze, iż cała prowadzona przez Gminę działalność wskazana w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wykonywana będzie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż Gminie przysługuje/będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od zrealizowanych/zaplanowanych na lata 2023-2024 wydatków związanych z nabyciem towarów i usług służących do wykonywania działalności w zakresie udostępniania Basenu.

Gmina pragnie wskazać, iż jej stanowisko zostało przedstawione w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, które zostały wydane w zbliżonych stanach faktycznych, przykładowo:

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP4- 1.4012.573.2021.2.APR,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.239.2021.1.KK,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 kwietnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1- 2.4012.106.2021.1.SM,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 kwietnia 2021 r., sygn. 0113- KDIPT1-2.4012.91.2021.1.KT.

Reasumując, w opinii Gminy, w odniesieniu do ponoszonych w latach 2023-2024 wydatków związanych z realizacją Inwestycji, powinno jej przysługiwać prawo do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

  • podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  • podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Jak wynika z opisu sprawy Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje/będzie realizować Inwestycje pn. „(…)”. Zakres robót związanych z realizacja Inwestycji obejmuje m.in. prace przygotowawcze, roboty rozbiórkowe i demontażowe, roboty budowlane. Gmina w ramach Inwestycji poniosła/będzie ponosić również wydatki na dokumentację projektową i pełnienie funkcji inspektora nadzoru. Basen będzie funkcjonować w sezonie letnim. Po zakończeniu Inwestycji, Gmina zamierza przekazać Basen do administrowania jednostce budżetowej OSiR. Nabywane w ramach Inwestycji towary i usługi będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych, powstały obiekt będzie udostępniany wyłącznie odpłatnie poprzez pobieranie opłaty za wstęp w wysokości opłaty standardowej lub ulgowej w zależności od grupy osób korzystających. Wydatki związane z realizacją Inwestycji są/będą dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na Inwestycję.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego zastaną spełnione, ponieważ jak wskazała Gmina – Inwestycja będzie wykorzystywana odpłatnie poprzez pobieranie opłat za wstęp i Gmina wyklucza nieodpłatne udostępnianie Obiektu. Nabywane towary i usługi będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

W konsekwencji w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Gminę na realizację Inwestycji pn. „(…)”, warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy zostaną spełnione. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a przedmiotowe wydatki ponoszone na realizację Inwestycji mają/będą miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na Inwestycję. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwało w przypadku niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00