Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.406.2023.1.LK

Dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z duplikatów faktur za okres właściwy dla otrzymania faktury pierwotnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z duplikatów faktur za okres właściwy dla otrzymania faktury pierwotnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 2 listopada 2011 r. prowadzi Pan indywidualną działalność w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności zajmuje się Pan produkcją mebli w stałej zabudowie (zwłaszcza mebli kuchennych, szaf wnękowych, stolarki budowlanej). Przeważającym rodzajem Pana działalności jest produkcja mebli kuchennych (PKD 31.02.Z).

Rozliczał się Pan (i nadal rozlicza się) z podatku dochodowego od osób fizycznych w formie karty podatkowej. W związku z tym nie był Pan zobligowany do prowadzenia jakiejkolwiek ewidencji w szczególności podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W okresie od 2 listopada 2011 r. do 20 grudnia 2020 r. korzystał Pan ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym nie był Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Nie prowadził Pan również ewidencji zakupów ani ewidencji sprzedaży.

Z uwagi na charakter prowadzonej działalności ponosił Pan liczne koszty (m.in. zakup materiałów do wykonania mebli - płyty laminowane, MDF, narzędzia do wykonywania oraz montażu mebli w stałej zabudowie). Otrzymywał Pan faktury VAT kosztowe, których jednak nie ewidencjonował ani nie gromadził. Faktury te ulegały zagubieniu lub zniszczeniu.

Wynikało to z faktu, iż nie był Pan zobligowany do prowadzenia ww. ewidencji, ponieważ rozliczał się z podatku dochodowego w formie karty podatkowej oraz korzystał ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 14 marca 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (…) wszczął wobec Pana kontrolę w zakresie rzetelności rozliczeń z budżetem państwa w zakresie podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. (znak sprawy (…)). W toku przeprowadzonej kontroli Organ ustalił, iż z dniem 22 grudnia 2020 r. przekroczył Pan limit 200 000 zł obrotu, uprawniający do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT - w załączeniu protokół z kontroli podatkowej. W konsekwencji winien Pan zarejestrować się jako czynny podatnik VAT z dniem 21 grudnia 2020 r.

Jeszcze w toku kontroli Podatnik złożył wniosek o rejestrację jako podatnik VAT z dniem 23 grudnia 2020 r. Nieścisłość co daty rejestracji Pana (…) w rejestrze czynnych podatników VAT zostanie niezwłocznie skorygowana zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez Organ podatkowy w protokole z kontroli.

W związku z utratą zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług 21 grudnia 2020 r., po Pana stronie powstał obowiązek złożenia jednolitych plików kontrolnych za okres grudzień 2020 r. - czerwiec 2023 r. oraz uregulowania zaległego podatku VAT za poszczególne okresy rozliczeniowe wraz z odsetkami za opóźnienie od zaległości podatkowych. W tym miejscu zauważyć należy, że przysługuje Panu uprawnienie do obniżenia wartości podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - stosownie do treści art. 86 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Złożył Pan do właściwego organu podatkowego jednolite pliki kontrolne za okres grudzień 2020 r. - grudzień 2022 r. Pozyskał Pan również duplikaty faktur kosztowych wystawionych przez dostawców w okresie grudzień 2020 - grudzień 2022. Rozliczając poszczególne okresy rozliczeniowe, korzystał Pan z możliwości obniżenia wartości podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w okresach właściwych dla otrzymania faktury pierwotnej (nie zaś daty wystawienia duplikatu).

Pytanie

Czy po otrzymaniu duplikatu faktur VAT prawidłowe jest odliczenie podatku VAT za okres właściwy dla daty otrzymania faktury pierwotnej?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem przysługuje możliwość odliczenia naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur kosztowych w dacie wystawienia pierwotnej faktury kosztowej nie zaś w dacie wystawienia duplikatu.

Jak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 20 października 2014 r., IPPP1/443-1082/14-2/JŻ, „duplikat jest ponownie wystawioną fakturą, zawierającą dane zawarte w fakturze, która uległa zniszczeniu albo zaginęła, opatrzoną wyrazem „duplikat”. Duplikat faktury wystawia sprzedawca na wniosek nabywcy wyłącznie w przypadku, gdy faktura pierwotna ulegnie zniszczeniu bądź zaginie. Duplikat faktury ma moc prawną równą fakturze pierwotnej (duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej), dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze co faktura „pierwotna” i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego”. A zatem na podstawie otrzymywanych duplikatów faktur podatnicy mogą odliczać podatek naliczony.

Sposób powstawania prawa do odliczenia podatku naliczonego zależy od tego, czy podatnik otrzymał fakturę, która zaginęła lub uległa zniszczeniu. 

W prezentowanym stanie faktycznym otrzymywał Pan faktury pierwotne, jednak najczęściej ulegały one zniszczeniu lub zagubieniu. Nie prowadził Pan bowiem żadnych ewidencji (tj. podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rejestru zakupów oraz rejestru sprzedaży VAT).

Jeżeli duplikat został wydany, bo faktura uległa zniszczeniu/zagubieniu, ale wcześniej dotarła do odbiorcy, lecz nie została zaksięgowana, to w polach: „data wystawienia dowodu zakupu” i „data wpływu dowodu zakupu” należy podać datę wystawienia i wpływu faktury pierwotnej, jeżeli duplikat został wydany, bo faktura uległa zniszczeniu, ale wcześniej nie trafiła do odbiorcy, to należy rozliczyć podatek VAT zgodnie z datą otrzymania duplikatu, (...).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”,

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy,

 Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy,

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy,

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w: ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy,

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy,

 Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego generalnie skorelowane jest z momentem, w którym podatek VAT staje się wymagalny, czyli z momentem powstania obowiązku podatkowego. Jednakże, aby podatnik nabył prawo do odliczenia muszą zostać spełnione jeszcze dwie przesłanki, tj. transakcja faktycznie zaistniała i podatnik posiada fakturę dokumentującą tę transakcję.

Zatem należy stwierdzić, że odliczenia podatku naliczonego na podstawie przepisów ustawy w odniesieniu do nabytych towarów lub wyświadczonych usług – co do zasady – można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  • powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
  • podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w oparciu o art. 86 ust. 10 ustawy (z uwzględnieniem warunku wskazanego w art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy), to na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy, będzie mógł dokonać tego odliczenia w trzech kolejnych okresach rozliczeniowych. Przy czym – co należy podkreślić – termin „trzech kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

W sytuacji natomiast, gdy podatnik nie odliczy podatku naliczonego, ani zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy (z uwzględnieniem art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy), ani w terminie, o którym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy, będzie mógł – na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy – zrealizować to prawo poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Według przywołanego art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, jednym z warunków dokonania odliczenia podatku VAT jest posiadanie przez podatnika faktury dokumentującej zakup związany z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Zatem otrzymanie faktury przez podatnika wyznacza moment, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa.

Podkreślić przy tym należy, że decydujące znaczenie – dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji – ma fakt czy podatnik otrzymał (a jeśli tak, to kiedy) fakturę pierwotną oraz data otrzymania duplikatu faktury pierwotnej.

W sytuacji, gdy podatnik otrzymał fakturę pierwotną, ale ją zagubił, obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik ma prawo dokonać po otrzymaniu duplikatu faktury dokumentującej zakup, w rozliczeniu za okres, w którym nastąpił wpływ faktury pierwotnej, przez złożenie korekty deklaracji podatkowej. Jednakże w sytuacji, gdy podatnik nie otrzymał faktury pierwotnej, odliczenia podatku naliczonego może dokonać w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał duplikat lub za trzy następne okresy rozliczeniowe (art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Należy wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy,

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem z treści art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, by do nabycia uprawnienia do odliczenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Tak więc podatnik, w zakresie, w jakim nabyte towary wykorzystuje do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy,

Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy,

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy,

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy,

jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Powyższe przepisy stanowią o terminie dokonania rejestracji dla celów podatku VAT w zależności od zaistniałej sytuacji lub statusu podatnika. W przypadku podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia zgodnie na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 w związku z dokonaniem sprzedaży towarów nieobjętych tym zwolnieniem, powinni oni dokonać rejestracji dla celów podatku VAT przed dniem utraty tego prawa.

Rejestracja następuje w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Natomiast na mocy art. 99 ust. 1 ustawy,

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja prawa do odliczenia następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Kwestie dotyczące faktur uregulowane są w przepisach Działu XI ustawy o VAT (art. 106a – 108).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106l ust. 1 ww. ustawy:

W przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie:

1) podatnik lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia, wystawia ponownie fakturę:

a) na wniosek nabywcy - zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika,

b) zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy;

Należy wskazać, że faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego zakupu.

Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario, nie będzie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Elementy formalne faktury, wymienione w przepisie art. 106e ust. 1 pkt 1-7 ustawy o VAT, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Natomiast braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z opisu sprawy wynika, że od 2 listopada 2011 r. prowadzi Pan indywidualną działalność. Rozliczał się Pan (i nadal rozlicza się) z podatku dochodowego od osób fizycznych w formie karty podatkowej. W związku z tym nie był Pan zobligowany do prowadzenia jakiejkolwiek ewidencji w szczególności podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W okresie od 2 listopada 2011 r. do 20 grudnia 2020 r. korzystał Pan ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym nie był Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Nie prowadził Pan również ewidencji zakupów ani ewidencji sprzedaży. Z uwagi na charakter prowadzonej działalności ponosił Pan liczne koszty (m.in. zakup materiałów do wykonania mebli - płyty laminowane, MDF, narzędzia do wykonywania oraz montażu mebli w stałej zabudowie). Otrzymywał Pan faktury VAT kosztowe, których jednak nie ewidencjonował ani nie gromadził. Faktury te ulegały zagubieniu lub zniszczeniu.

W dniu 14 marca 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (…) wszczął wobec Pana kontrolę w zakresie rzetelności rozliczeń z budżetem państwa w zakresie podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. W toku przeprowadzonej kontroli Organ ustalił, iż z dniem 22 grudnia 2020 r. przekroczył Pan limit 200 000 zł obrotu, uprawniający do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. W konsekwencji powinien Pan zarejestrować się jako czynny podatnik VAT z dniem 21 grudnia 2020 r.

W związku z utratą zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług z dniem 21 grudnia 2020 r., po Pana stronie powstał obowiązek złożenia jednolitych plików kontrolnych za okres grudzień 2020 r. - czerwiec 2023 r. oraz uregulowania zaległego podatku VAT za poszczególne okresy rozliczeniowe wraz z odsetkami za opóźnienie od zaległości podatkowych. Złożył Pan do właściwego organu podatkowego jednolite pliki kontrolne za okres grudzień 2020 r. - grudzień 2022 r. Pozyskał Pan również duplikaty faktur kosztowych wystawionych przez dostawców w okresie grudzień 2020 - grudzień 2022. Rozliczając poszczególne okresy rozliczeniowe, korzystał Pan z możliwości obniżenia wartości podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w okresach właściwych dla otrzymania faktury pierwotnej (nie zaś daty wystawienia duplikatu).

Pana wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z duplikatów faktur za okres właściwy dla otrzymania faktury pierwotnej.

Należy podkreślić, że podstawowym warunkiem uzyskania prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur jest związek dokonywanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. W okolicznościach sprawy do momentu rejestracji był Pan podatnikiem zwolnionym podmiotowo, co skutkowało brakiem prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w wystawianych na Pana rzecz fakturach. Po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik podatku VAT, nabył Pan prawo do pełnego odliczenia podatku VAT jedynie z faktur, które dokumentowały nabycie towarów i usług wykorzystywanych do czynności opodatkowanych. W sytuacji, gdy zakupy dotyczyłyby zarówno czynności zwolnionych tj. wykorzystywanych przez Pana jako podatnika zwolnionego podmiotowo jak również czynności opodatkowanych wykonywanych po rejestracji do podatku VAT zastosowanie może znaleźć art. 90 ustawy.

Celem faktury (duplikatu faktury) jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.

Co do zasady uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego z wystawionego duplikatu faktury powstanie w terminie jego otrzymania (oczywiście przy spełnieniu pozostałych warunków określonych przez ustawodawcę).

Wskazać należy, że duplikat faktury, co do zasady, stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego w okresie otrzymania faktury pierwotnej pod warunkiem, że podatnik otrzymał fizycznie fakturę „pierwotną”. Tylko w sytuacji, gdy dany podatnik nie otrzymałby faktury „pierwotnej”, byłby uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z wystawionego duplikatu w terminie jego otrzymania.

Należy zauważyć, że w omawianej sprawie w odniesieniu do faktur dotyczących wyłącznie wydatków służących Panu do czynności opodatkowanych w okresie po utracie zwolnienia podmiotowego spełnia Pan warunki umożliwiające odliczenie podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy. Duplikaty faktur, które Pan pozyskał dotyczą faktur które Pan już otrzymał, a które uległy zniszczeniu, bądź zaginęły. Tym samym, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanych duplikatów faktur w terminie właściwym dla odliczenia podatku VAT z faktur pierwotnych.

Zatem Pana stanowisko dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego z duplikatów faktur za okres właściwy dla otrzymania faktury pierwotnej jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wskazujemy również, że nie jesteśmy uprawnieni do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. ; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00