Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.58.2023.1.TW

Skutki podatkowe wypłaty świadczenia pieniężnego przez ubezpieczyciela.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 1 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wypłaty świadczenia pieniężnego przez ubezpieczyciela. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej także: Zainteresowany) jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Syn Wnioskodawcy był w 2011 r. najemcą lokalu mieszczącego się w nieruchomości położonej w (…) (dalej „Nieruchomość”). Na przełomie marca i kwietnia 2011 r. ustalił on, że choć wynajmującym jest Miasto (…) (z którym miał podpisaną umowę), to faktycznie właścicielami wpisanymi w księgę wieczystą tej Nieruchomości są osoby fizyczne. Jedną z tych osób była (…).

Powyższą informację przekazał on Zainteresowanemu, który skontaktował się z (…). Z rozmowy z tą osobą wynikało w szczególności, że toczy się postępowanie cywilne, którego przedmiotem jest kwestia wydania Nieruchomości oraz rozliczeń związanych z jej posiadaniem. (…) wyraziła wolę zbycia zarówno Nieruchomości jak i wszelkich roszczeń z nią związanych.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawca nie dysponuje specjalistyczną wiedzą prawniczą udał się do adwokata (…) (dalej: „Adwokat”) w celu ustalenia sposobu najkorzystniejszego nabycia udziału w tej nieruchomości oraz wszelkich roszczeń z nim związanych. W celu najpełniejszego ustalenia stanu prawnego zarówno Nieruchomości, jak i toczącego się sporu cywilnego, Wnioskodawca poprosił (…) o udzielenie pełnomocnictwa zarówno jemu, jak i Adwokatowi. (…) w dniu 5 lipca 2011 r. odwołała pełnomocnictwo udzielone swojemu dotychczasowemu pełnomocnikowi i udzieliła pełnomocnictwa procesowego Adwokatowi oraz osobnego pełnomocnictwa Wnioskodawcy.

Na podstawie ww. pełnomocnictwa, w dniu (…) Adwokat zgłosił się jako pełnomocnik (…) do sprawy (…) prowadzonej przez Sąd Okręgowy w (…).

Po zapoznaniu się ze sprawą przez Adwokata i uzyskaniu jego rad i wskazówek, Wnioskodawca w dniu 26 sierpnia 2011 r. nabył od (…) udział wynoszący 1/2 (jedną drugą) części w prawie własności Nieruchomości. Także w tym dniu na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 26 sierpnia 2011 r., (…) przelała na rzecz Wnioskodawcy wszelkie prawa i obowiązki związane z przedmiotową Nieruchomością, w tym wierzytelności jakie przysługiwały jej względem Miasta (…), objęte powództwem w sprawie o sygn. akt: (…) Sądu Okręgowego w (…).

Pozwem z dnia (…), skierowanym do Sądu Okręgowego w (…) p/ko Miastu (…), który został ostatecznie doprecyzowany w dniu (…), (…) domagała się:

1. nakazania Gminie Miejskiej (…) wydania Nieruchomości w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku;

2. zasądzenia od Gminy Miejskiej (…) na swoją rzecz świadczenia pieniężnego tytułem pobranych pożytków za okres 10 lat, tj. od dnia (…) roku do dnia wniesienia pozwu,

3. zasądzenia od Gminy Miejskiej (…) na swoją rzecz świadczenia pieniężnego tytułem zwrotu pobranych pożytków za okres 10 lat, tj. od dnia (…) do dnia wniesienia pozwu, których z powodu złej gospodarki nie uzyskano,

4. zasądzenia od pozwanej Gminy Miejskiej na rzecz powódki (…) świadczenia pieniężnego tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości za okres 10 lat tj. od dnia 1 czerwca 1998 roku do dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu (…) podała, iż jest współwłaścicielem Nieruchomości, która to nieruchomość na mocy orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej została w dniu 11 grudnia 1952 r. wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa. W wyniku komunalizacji ostatecznie Nieruchomość ta znalazła się w posiadaniu Gminy Miejskiej w (…) na podstawie decyzji Wojewody (…) z dnia (…).

W pierwszej połowie lat 90-tych ubiegłego wieku (…) podjęła starania zmierzające do odzyskania Nieruchomości. W dniu (…) Wojewoda (…) wydał decyzję, którą odmówił wszczęcia postępowania, ale na skutek jej zaskarżenia w dniu (…) Minister Gospodarki Terenowej i Budownictwa uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Ponowna odmowna decyzja Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia (…) została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia (…) uchylił tę decyzję. Na mocy decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa z dnia (…) stwierdzono nieważność orzeczenia z dnia (…), na mocy którego Nieruchomość została wywłaszczona. Powyższa decyzja została zaskarżona przez Miasto (…). Wyrokiem z dnia (…) Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) oddalił skargę Miasta (…) na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa z dnia (…) Następnie wyrokiem z dnia (…) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę Miasta (…) na powyższy wyrok Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) z dnia (…). Wpis (…) do księgi wieczystej Nieruchomości nastąpił w dniu (…)

W dniu (…) Zainteresowany udzielił pełnomocnictwa Adwokatowi, którym upoważnił go do występowania w jego imieniu przed Sądem Okręgowym w (…) w sprawie o sygn. akt (…) i dochodzenia w jego imieniu wszelkich roszczeń związanych z przedmiotową Nieruchomością. W dniu (…) Adwokat poinformował o powyższych okolicznościach Sąd Okręgowy w (…), zgłaszając się jako pełnomocnik Zainteresowanego.

Pismem z dnia (…) Adwokat sprecyzował żądania zawarte w pierwotnej wersji pozwu oświadczając, że:

1. cofa powództwo w zakresie wydania Nieruchomości będącej przedmiotem sporu z uwagi na fakt, iż w dniu (…) doszło do jej protokolarnego przejęcia przez współwłaścicieli,

2. cofa powództwo w zakresie uprzednio zgłoszonych roszczeń dotyczących zwrotu pożytków oraz zwrotu pożytków nie uzyskanych z powodu złej gospodarki,

3. dochodzi zapłaty świadczenia pieniężnego tytułem należnego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z Nieruchomości za okres od dnia (…) do dnia (…),

4. dochodzi zapłaty świadczenia pieniężnego tytułem przypadającej na rzecz Zainteresowanego części odszkodowania za zbycie przez Miasto (…) dwóch lokali w Nieruchomości.

Adwokat w żaden sposób nie zweryfikował różnego charakteru roszczenia za bezumowne korzystanie oraz roszczenia o zwrot pożytków. Całkowicie także błędnie Adwokat żądał wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości 10 lat wstecz od dnia wydania nieruchomości tj. od dnia 1 listopada 2002 r. zamiast żądać rozliczenia pożytków za okres 10 lat wstecz od dnia wniesienia powództwa przez Irmę Guzowską (czego prawidłowo żądał jej uprzedni pełnomocnik).

Sąd Okręgowy w (…) w wyroku z dnia (…) po rozpoznaniu sprawy przeciwko Miastu (…) stwierdził, iż wytoczone przez (…) (w miejsce której wstąpił Wnioskodawca) powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Wnioskodawca, po wydaniu wyroku przez Sąd I instancji, został zapewniony przez Adwokata, że wyrok ten jest błędny i należy wnieść od niego apelację. Zgodził się więc na jej wniesienie. Jednocześnie jednak, w piśmie z dnia (…), za poradą Adwokata, Wnioskodawca cofnął oświadczenia swojego pełnomocnika złożone przed Sądem I instancji w przedmiocie cofnięcia powództwa w części dotyczącej zwrotu pożytków oraz pożytków nieuzyskanych z powodu złej gospodarki.

Z uwagi na fakt, iż z treści uzasadnień wyroków Sądów obu instancji wynika wprost, że oddalenie powództwa i apelacji było wynikiem błędów pełnomocnika Wnioskodawcy (Adwokata), polegających w szczególności na cofnięciu powództwa w zakresie roszczeń o wartość pobranych pożytków oraz o wartość pożytków niedobranych z powodu złej gospodarki. Pismem z dnia (…) Wnioskodawca wezwał Adwokata do zapłaty świadczenia pieniężnego tytułem odszkodowania za szkody wyrządzone podczas wykonywania czynności adwokata.

W dniu (…) Adwokat dokonał zgłoszenia szkody w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej adwokatów. Po zapoznaniu się z materiałami z akt sprawy, pismem z dnia (…) (dalej także: „Ubezpieczyciel”) odmówiła wypłaty żądanej kwoty podając, iż nie ma ku temu podstaw.

Pismem z dnia (…), Wnioskodawca wezwał Ubezpieczyciela do dobrowolnej zapłaty odszkodowania w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej Adwokata z tytułu niezachowania przez niego należytej staranności, uwzględniającej zawodowy charakter prowadzonej działalności. Ubezpieczyciel odmówił jednak Zainteresowanemu wypłaty odszkodowania.

W związku z powyższą postawą pozwanej pozwem z dnia (…) skierowanym do Sądu Okręgowego w (…) (sygn. akt (…)) Wnioskodawca wniósł o zasądzenie od (…) świadczenia pieniężnego tytułem zapłaty części odszkodowania za działanie Adwokata. Wyrokiem z dnia (…) Sąd Okręgowy w (…) zasądził żądaną kwotę w całości.

Następnie pozwem z dnia (…) Zainteresowany wniósł o zasądzenie od (…) świadczenia pieniężnego, tj. kolejnej części przysługującego mu roszczenia. W skład powyższego roszczenia wchodziło:

1. świadczenie pieniężne stanowiące pozostałą część wartości pożytków pobranych i nie pobranych z powodu złej gospodarki;

2. świadczenie pieniężne tytułem zwrotu kosztów procesu, którymi Wnioskodawca został obciążony przez Sąd I Instancji na skutek czynności podjętych przez Adwokata;

3. świadczenie pieniężne tytułem opłaty sądowej za apelację;

4. świadczenie pieniężne tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, którymi Wnioskodawca został obciążony przez Sąd II Instancji na skutek czynności podjętych przez Adwokata.

W dniu (…) pomiędzy Wnioskodawcą a Ubezpieczycielem została zawarta ugoda pozasądowa w celu zaspokojenia roszczeń objętych ww. pozwem z dnia (…) Mocą wspomnianej ugody Ubezpieczyciel zobowiązał się uiścić na rzecz Wnioskodawcy określoną kwotę pieniędzy (świadczenie pieniężne) tytułem należności głównej wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Natomiast Wnioskodawca zobowiązał się cofnąć powództwo przeciwko Ubezpieczycielowi oraz nie podnosić w przyszłości roszczeń objętych tym postępowaniem sądowym. Zarówno Wnioskodawca, jak i Ubezpieczyciel wykonali zobowiązania wynikające z zawartej ugody.

Otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie pieniężne nie dotyczy składnika majątku związanego z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Nie stanowi również dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a ustawy o PIT.

Pytanie

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie pieniężne opisane szczegółowo w przedstawionym stanie faktycznym, w części obejmującej należność główną (bez odsetek za opóźnienie) korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie na przedstawione powyżej zapytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Uzasadnienie stanowiska

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak z powyższego wynika przychodem w rozumieniu ustawy o PIT jest każda forma przysporzenia majątkowego, tj. pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika lub postawione do jego dyspozycji w roku kalendarzowym, a także wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, które zostały otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy o PIT jest uzupełnieniem katalogu źródeł przychodów, zawartego w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Uszczegóławia on pkt 9 tego katalogu „inne źródła”. Przepis ten nie zawiera zamkniętego katalogu przychodów z innych źródeł, gdyż poprzez użycie określenia „w szczególności” jedynie wymienia w sposób przykładowy tego rodzaju przychody i stanowi wskazówkę, co do kierunku interpretacji pojęcia przychodu z „innych źródeł”.

Co do zasady odszkodowanie stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Niektóre z odszkodowań, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w art. 21 ust. 1 ustawy o PIT korzystają ze zwolnienia od podatku.

I tak, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Podkreślenia wymaga, że ze zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, korzystają środki wypłacone przez instytucję ubezpieczeniową z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia. W przypadku tego zwolnienia bez znaczenia pozostaje, czy odszkodowanie wypłacane jest w drodze wyroku sądowego, ugody sądowej (sądowej i pozasądowej), czy też dobrowolnie przez ubezpieczyciela.

Przez umowę ubezpieczenia, zgodnie z art. 805 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (dalej: „KC”), ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę (art. 805 § 1 KC).

Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1. przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;

2. przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej (art. 805 § 2 KC).

W myśl art. 821 KC przedmiotem ubezpieczenia majątkowego może być każdy interes majątkowy, który nie jest sprzeczny z prawem i daje się ocenić w pieniądzu.

Z art. 822 § 1 KC wynika, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. W myśl § 2 powołanego przepisu, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

Odszkodowanie otrzymane przez Pana z tytułu odpowiedzialności cywilnej w następstwie błędów popełnionych przez Adwokata jest odszkodowaniem otrzymanym z tytułu ubezpieczenia majątkowego.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że odszkodowanie w części obejmującej należność główną (bez odsetek za opóźnienie), wypłacone Wnioskodawcy przez Ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia OC Adwokata w związku z popełnionymi przezeń błędami jako ubezpieczenia majątkowego, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie niewątpliwie mieści się w pojęciu kwot wypłacanych z tytułu ubezpieczeń osobowych i majątkowych, o których mowa w tym przepisie. W niniejszym przypadku nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a i b. Otrzymane odszkodowanie nie dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, jak również z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c. Otrzymane odszkodowanie nie stanowi także dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wskazane w pkt 9 tego przepisu – inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w omawianym przepisie. Dlatego też każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Odszkodowanie stanowi – co do zasady – przychód w rozumieniu cytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu.

Niektóre z nich – wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednak podkreślam, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

2)dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

W przepisie tym ustawodawca posługuje się zwrotem „kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń”. Zatem jeżeli świadczenie wypłacone zostało z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, a nie mieści się ono w punktach a i b tego przepisu, to takie świadczenie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przez kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń objęte dyspozycją tego przepisu rozumie się świadczenia, do wypłaty których zobowiązany jest ubezpieczyciel w związku z zawartą umową ubezpieczenia.

Stosownie do art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Na podstawie art. 805 § 2 ustawy – Kodeks cywilny:

Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1)przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;

2)przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Z art. 822 § 1 ustawy – Kodeks cywilny wynika, że:

Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zatem świadczenie należne od ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia OC ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku wystąpienia zdarzenia wyrządzającego szkodę osobie trzeciej.

Pana wątpliwości dotyczą określenia, czy otrzymane przez Pana świadczenie pieniężne opisane szczegółowo w przedstawionym stanie faktycznym, w części obejmującej należność główną (bez odsetek za opóźnienie) korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z przedstawionym przez Pana opisem stanu faktycznego stwierdzam, że wypłacone Panu odszkodowanie, w części obejmującej należność główną (bez odsetek za opóźnienie), stanowi przychód z innych źródeł, o którym mówi art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Przepis ten wymienia jako wolne od podatku kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. Otrzymane przez Pana odszkodowanie nie dotyczy bowiem składników majątku związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą; nie stanowi również dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w związku z otrzymanym odszkodowaniem nie ma Pan obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja nie rozstrzyga o skutkach podatkowych wypłaty świadczenia pieniężnego dotyczącego ustawowych odsetek za opóźnienie bowiem kwestia ta nie była przedmiotem Pana wątpliwości zawartych w pytaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00