Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 25 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.491.2023.1.MMA

Uznanie transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych na stacjach paliw współpracujących z Koncernem za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

  • uznania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych na stacjach paliw współpracujących z X za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług – jest prawidłowe,
  • prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów a nabytych na stacjach paliw współpracujących z X – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług m.in. w zakresie uznania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych na stacjach paliw współpracujących z X za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów a nabytych na stacjach paliw współpracujących z X.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest spółką prawa polskiego działającą na rynku paliw płynnych, której przedmiotem przeważającej działalności jest sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych (PKD 46.71.Z).

Spółka zajmuje się również m.in.: wynajmem i dzierżawą pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77.1), wynajmem i dzierżawą pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych (PKD 77.3), sprzedażą hurtową i detaliczną pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.1), sprzedażą detaliczną paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw (PKD 47.30Z).

Spółka planuje zawrzeć z jednym lub z kilkoma X paliwowymi (w obu przypadkach dalej w liczbie pojedynczej: „X”) umowę, na podstawie której m.in. zostaną jej wydane karty paliwowe (dalej: „Umowa”). Umowa będzie określała warunki współpracy między Spółką a X, m.in. w zakresie wydawania oraz użytkowania kart paliwowych, zasad ich rozliczania oraz dokonywania transakcji z ich wykorzystaniem na stacjach paliw należących do X bądź na stacjach paliw podmiotów z nim współpracujących. Umowa będzie regulowała także sposoby ustalania cen oraz okresy rozliczeniowe i terminy płatności.

Karty te każdorazowo będą pozostawały własnością X jako ich emitenta, niezależnie od tego jaki podmiot będzie nimi dysponował i je wykorzystywał. Ponadto, dopuszczalnym będzie również skorzystanie ze zdematerializowanej formy kart paliwowych w postaci aplikacji mobilnej.

Spółka wskazuje, że karty paliwowe służą do bezgotówkowego nabywania niektórych towarów oraz usług na określonych stacjach paliw, tj. stacjach paliw X oraz stacjach podmiotów trzecich, z którymi X zawarł umowy o współpracy. Wśród towarów i usług możliwych do nabycia z wykorzystaniem kart paliwowych znajdują się m.in. paliwa silnikowe i inne „pozapaliwowe” towary oraz usługi myjni samochodowej. Zakres towarów i usług możliwych do nabycia z wykorzystaniem kart paliwowych będzie zakodowany  na karcie.

Zapisy Umowy będą zawierały również uregulowania dotyczące odpowiedzialności Spółki, zgodnie z którymi wszelkie szkody wynikające z niewykonania lub nienależytego wykonania postanowień Umowy, Spółka poniesie odpowiedzialność na zasadach ogólnych. Spółka odpowie także za własne działania lub zaniechania, jak i za działania użytkowników kart paliwowych. Umowa będzie regulowała także sposób ustalania ceny, terminów płatności oraz okresów rozliczeniowych. Cena będzie wynikała z cennika obowiązującego danego dnia w określonym punkcie sprzedaży oraz będzie mogła zostać pomniejszona o ewentualne rabaty przysługujące Spółce, zależne od rzeczywistych zakupów w danym przedziale czasowym.

Faktury dotyczące transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych będą wystawiane Spółce przez X po zakończeniu każdego z okresów rozliczeniowych. Faktury będą wystawiane przez X na podstawie faktycznych ilości towarów i usług nabytych w danym okresie z wykorzystaniem kart paliwowych. Dodatkowo, X będzie naliczał opłaty za wydanie kart paliwowych oraz miesięczne opłaty za obsługę każdej karty. Spółka dokonywała będzie płatności za nabyte towary i usługi poprzez przekazanie środków na rachunek bankowy X.

Spółka, planuje zawierać umowy handlowe sprzedaży paliw i usług w formie bezgotówkowej z jej kontrahentami (dalej kolejno: „Umowy z partnerami” oraz „Partnerzy”). Umowy z partnerami oraz warunki sprzedaży będą zawierały postanowienia określające:

  • towary i usługi mogące być przedmiotem transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych;
  • limity transakcji i środki dla kart paliwowych przyznanych danemu Partnerowi przez Spółkę (w zależności od jego sytuacji finansowej);
  • sposoby ustalania cen towarów i usług oraz określenie ewentualnych warunków przyznawania rabatów;
  • okoliczności upoważniające Spółkę do blokady kart paliwowych, np. wykorzystywanych niezgodnie z Umową z partnerem;
  • okresy rozliczeniowe i terminy płatności;
  • zasady odpowiedzialności stron oraz zasady zgłaszania i rozpatrywania reklamacji.

Transakcje nabycia towarów i usług przez Partnerów będą realizowane z wykorzystaniem kart paliwowych udostępnionych im na podstawie Umów z partnerami przez Spółkę (karty emitowane przez X). Każdy z Partnerów po zawarciu umowy ze Spółką będzie składał do niej wniosek o wydanie karty paliwowej o określonym limicie bądź asortymencie. Spółka przed wydaniem karty o określonym limicie/asortymencie będzie dokonywała każdorazowo oceny możliwości oraz wiarygodności Partnera.

Ceny towarów i usług nabywanych za pośrednictwem kart paliwowych przez Partnerów będą mogły różnić się od cen, którymi obciążana będzie przez X Spółka, podobnie jak różnić się będą mogły okresy rozliczeniowe oraz terminy płatności. Spółka będzie rozliczała się z Partnerem wyłącznie na podstawie faktycznej ilości towarów i usług nabytych przez Partnera z wykorzystaniem kart paliwowych.

Umowy z partnerami przewidywały będą, że to Spółka będzie podmiotem, do którego powinni oni zgłaszać wszelkie reklamacje oraz że to Spółka będzie podmiotem je rozpatrującym. Spółka będzie również podmiotem odpowiedzialnym względem Partnerów za jakość nabywanych towarów i usług. Ponadto to Spółka będzie ponosiła odpowiedzialność odszkodowawczą za ewentualne wady towarów i usług nabywanych przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych. Ewentualne rabaty, jakie Spółka może otrzymać od X nie będą przekazywane Partnerom. To Spółka będzie upoważniona do przyznania rabatu i co istotne ustalenia jego ewentualnej wysokości dla konkretnego Partnera, przy czym rabat ten zawsze będzie niższy od otrzymanego przez Spółkę od X.

Spółka nie będzie pobierała od Partnerów żadnych opłat za wydanie im kart paliwowych bądź ich obsługę i używanie przez Partnerów, zaś płatności za towary i usługi nabyte przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych będą uiszczane przez nich na rachunek bankowy Spółki na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury.

Karty paliwowe, w których posiadanie wejdą Partnerzy będą ograniczane indywidualnymi limitami oraz wybranym asortymentem, który będzie mógł zostać objęty płatnością z ich wykorzystaniem w określonych punktach sprzedaży. Nabywanie paliw może zostać ograniczone limitem ilościowym zaś nabywanie produktów „pozapaliwowych” - limitem kwotowym przypisanym do każdej karty. Zakres towarów i usług możliwych do nabycia z wykorzystaniem kart paliwowych będzie zakodowany na karcie.

Spółka wskazuje, że X jest czynnym podatnikiem VAT oraz posiada ważną koncesję na obrót paliwami ciekłymi.

Spółka również jest podatnikiem VAT czynnym i posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi ważną do 26 października 2025 r.

Pytania

1.Czy opisane transakcje dokonywane pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych na stacjach paliw X bądź współpracujących z X stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów?

2.Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Spółki, transakcje dokonywane między nią a Partnerami polegające na obciążeniu ich za towary i usługi wydane im bezpośrednio na stacjach paliw należących do X bądź z nim współpracujących będą stanowiły odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez X, dokumentujących nabycie towarów i usług z wykorzystaniem kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Ad. 1

W opinii Spółki, transakcje jakie będzie dokonywała ona z Partnerami, polegające na obciążeniu ich za towary wydane im bezpośrednio na stacjach paliw należących do X bądź z nim współpracujących, będą stanowiły odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Spółka, na podstawie zawartych umów z X, będzie nabywała określone towary lub usługi, które następnie będzie odsprzedawała swoim Partnerom. Natomiast faktyczne przekazanie towarów lub realizacja usług będzie zachodziło między stacją paliw X lub współpracującą z nim (pierwszy podmiot w łańcuchu), a kontrahentami (ostatni podmiot w łańcuchu). Wówczas, Spółka biorąc udział w łańcuchu dostaw będzie występowała zarówno jako nabywca, jak i dostawca towarów.

Spółka wskazuje, że będzie ona aktywnym uczestnikiem transakcji, po pierwsze negocjując warunki oferowanych przez X towarów i usług, zaś po drugie ustalając zasady współpracy ze swoimi Partnerami w zakresie dostaw towarów. W opinii Spółki niewątpliwie świadczy to o jej udziale w łańcuchu dostaw. Ponadto, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie kształtowała sposób w jaki ustalane będą ceny w transakcjach między nią a Partnerami, a także będzie uzgadniała towary i usługi możliwe do nabycia przez Partnerów przy użyciu kart paliwowych.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, która obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...). Spółka w opisanym zdarzeniu przyszłym występuje jako podatnik, o którym mowa w przytoczonym powyżej przepisie, ponieważ de facto działa jako handlowiec dokonujący obrotu tj. nabywający oraz odsprzedający towary i usługi.

W oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe, Partnerzy którzy będą nabywali paliwo z wykorzystaniem kart paliwowych, będą ograniczeni co do wyboru stacji paliwowej. Odpowiednie miejsca realizacji zakupu towarów i usług będą bowiem określone w umowie pomiędzy Spółką a jej Partnerami, umożliwiając im dokonywania zakupów z wykorzystaniem kart wyłącznie w tych miejscach. Dodatkowo, indywidualne karty będą mogły posiadać limity, ustalone w ramach umowy pomiędzy Spółką a Partnerem, które określą maksymalną ilość paliwa możliwego do zakupu.

Spółka będzie obciążała Partnerów za sprzedane paliwo i usługi, przy uwzględnieniu cen obowiązujących na wskazanych stacjach paliw. Ceny te będą obejmować ewentualne zniżki i rabaty, które różniły się będą w zależności od Partnerów i będą stanowiły element formowania ceny. W wyniku uwzględnienia tych rabatów, cena, po której Spółka będzie nabywała towary i usługi od X, będzie mogła różnić się od cen oferowanych Partnerom.

Dodatkowo, jak już wspomniano, rola Spółki będzie znacznie szersza niż jedynie udostępnianie odbiorcom kart paliwowych do dokonywania zakupów towarów lub usług, co stanowi istotną przesłankę w kierunku potencjalnego uznania transakcji za usługę finansową zwolnioną z VAT. Jednakże, Spółka nie tylko dostarczy środek płatniczy, lecz także będzie ponosiła odpowiedzialność za wszelkie ewentualne wady nabywanych towarów lub usług. Spółka będzie również zaangażowana w proces ew. reklamacji zgłaszanych przez użytkowników kart. Ponadto, Spółka będzie miała wpływ na kształtowanie limitów transakcyjnych dla użytkowników kart. Co więcej, Spółka zachowa prawo do dokonywania zmian w ustalonych limitach, zgodnie z warunkami umowy. Dodatkowo, Spółka będzie miała możliwość w dowolnym momencie, przy zachowaniu odpowiedniego terminu, zawiesić użytkowanie karty lub zablokować jej funkcje. Wszystkie te aspekty dodatkowo podkreślają, że rola Spółki w ramach transakcji przewyższa jedynie funkcję dostarczenia środka płatniczego, co jednoznacznie wyklucza możliwość uznania transakcji za usługę finansową.

Wobec powyższego, Spółka uważa, że świadczenia realizowane przez nią na rzecz Kontrahentów będą stanowiły odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju opodatkowaną VAT.

Wskazania wymaga, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzono, że wyrok TSUE w sprawie C-235/18, stanowiący powód wydania interpretacji ogólnej PT9.8101.3.2020 w sprawie kart paliwowych, nie obejmuje swoim zakresem wszystkich transakcji z użyciem kart paliwowych, odnosząc się do stanu faktycznego obejmującego transakcje w modelu trójstronnym (wyrok 5 czerwca 2019 r. sygn. I FSK 786/17, wyrok z 18 września 2019 r. sygn. I FSK 825/16 oraz z 9 września 2020 r. sygn. I FSK 163/16).

Wówczas, podkreślenia wymaga, że ze względu na różnorodność funkcjonujących w obrocie modeli wykorzystywania kart paliwowych, każdy stan faktyczny należy badać osobno, uwzględniając jego charakter oraz okoliczności towarzyszące transakcjom dokonywanym między podmiotami.

Spółka zaznacza również, że w analogicznym stanie faktycznym została wydana interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 czerwca 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.170.2021.2.SKJ), w której transakcje związane z udostępnieniem kart paliwowych, dokonywane przez wnioskodawcę w tożsamym łańcuchu dostaw, zostały uznane za odpłatną dostawę towarów lub świadczenie usług, nie zaś za usługę finansową. Ponadto, w przywołanej interpretacji indywidualnej uznano stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych na jego rzecz przez X (również tych dokumentujących nabycie towarów przy użyciu kart paliwowych przez kontrahentów wnioskodawcy).

Ad. 2

Zdaniem Spółki, transakcje dokonywane z X, w ramach których wydawane będą towary Partnerom Spółki posiadającym karty paliwowe, będą stanowiły odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Nabywane tą drogą przez Spółkę towary będą następnie przez nią odsprzedawane Partnerom, zatem będą służyły wykonywaniu przez Spółkę czynności opodatkowanych. Tym samym Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez X dokumentujących transakcje zrealizowane przez Partnerów przy użyciu kart paliwowych.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie zaś z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy podkreślić, że w kontekście konceptu „właściciela” polski oraz unijny system VAT opierają się na idei ekonomicznego przekazania prawa do dysponowania towarem w charakterze właściciela. Oznacza to, że termin „dostawa” zastosowany w ustawie o VAT nie może być bezpośrednio zrównany jedynie z terminem „sprzedaż” używanym w innych aktach prawnych, takich jak Kodeks cywilny. W ramach ustawy o VAT, dostawa obejmuje wszelkie formy oddawania towaru pod kontrolę innych podmiotów. W tym aspekcie istnieje możliwość uznania za dostawę sytuacji, w której nabywca danego towaru nie otrzymuje go fizycznie, a jedynie otrzymuje prawo do rozporządzania nim. Te prawo objawia się głównie poprzez kontrolę nad towarem oraz uprawnienie do decydowania o jego przeznaczeniu, włącznie z możliwością przyszłej odsprzedaży.

Przykładem takiej sytuacji jest dostawa łańcuchowa, gdzie towar jest przekazywany przez pierwszy podmiot do ostatniego w sekwencji, a pośredniczące podmioty nie wchodzą fizycznie w posiadanie samego towaru. Taka konstrukcja jest oparta na zastosowaniu fikcji prawnej, która w celu opodatkowania towarów i usług akceptowana jest jako założenie, zgodnie z którym każdy uczestniczący podmiot w sekwencji dostaw jest odpowiedzialny za dostawę towaru, mimo że fizyczne przekazanie zachodzi tylko raz.

Możliwość zastosowania dostawy łańcuchowej wymaga uznania, że dla każdego z uczestniczących podmiotów w takiej transakcji zachodzi transfer prawa do dysponowania towarem w charakterze właściciela, co oznacza zdolność do sprawowania nad nim kontroli. Niemniej jednak, z powyższego nie wynika konieczność, aby każdy z pośredniczących podmiotów musiał w praktyce „fizycznie” przejąć posiadanie towaru. W przypadku, gdy kolejny podmiot w sekwencji posiada prawo do ustalania ceny towaru, warunków jego nabycia, terminów płatności oraz ponosi obowiązki związane z ewentualnymi reklamacjami dotyczącymi, np. wadliwego towaru, należy uznać, że taki podmiot faktycznie posiada zdolność do zarządzania towarem jak właściciel.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Spółka poza udostępnianiem Partnerom kart paliwowych umożliwiających nabywanie towarów będzie wpływała na kształtowanie ceny negocjując osobno z X paliwowym przy zakupie paliwa oraz z Partnerami przy jego odsprzedaży. Ponadto, Spółka wpływała będzie na wysokość limitów transakcyjnych przypisanych do danej karty paliwowej oraz będzie posiadała prawo do ich zmiany. Spółka ponosić będzie również odpowiedzialność za ewentualne wady towarów i usług nabywanych przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych, oraz będzie podmiotem właściwym do składania reklamacji za wady towaru, a także będzie kształtować relację z Partnerem kupującym towar poprzez zablokowanie karty, w sytuacji gdy ten złamie postanowienia umowne.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnik ma prawo odliczyć podatek naliczony związany z nabytymi towarami lub usługami, o ile te towary i usługi zostały przez niego wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nabywała będzie określone towary i usługi od X w ramach realizowanego łańcucha dostaw. X będzie wówczas wystawiał Spółce faktury z wykazanym podatkiem z tytułu sprzedaży towarów, które następnie będą przez Spółkę odsprzedawane Partnerom i faktycznie wykorzystywane do prowadzonej przez nich działalności.

W związku z powyższym, Spółka uważa że będzie posiadała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez X z tytułu nabycia paliw i innych towarów i usług przez Spółkę, gdy te towary i usługi będą odsprzedawane Partnerom.

Spółka wskazuje, że analogiczne wnioski, do przedstawionych przez nią powyżej, wywiódł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 15 czerwca 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.141.2020.2.NK) oraz w interpretacji indywidualnej z 17 grudnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.547.2019.2.KO), w których uznano prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez dostawcę na rzecz wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów i usług w łańcuchu dostaw.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

  • uznania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych na stacjach paliw współpracujących z X za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług – jest prawidłowe,
  • prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w przepisie art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Z opisu sprawy wynika, że T. Sp. z o.o. jest spółką prawa polskiego działającą na rynku paliw płynnych, której przedmiotem przeważającej działalności jest sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych. Spółka zajmuje się również m.in.: wynajmem i dzierżawą pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, wynajmem i dzierżawą pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, sprzedażą hurtową i detaliczną pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, sprzedażą detaliczną paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw.

Spółka planuje zawrzeć z jednym lub z kilkoma Xami paliwowymi umowę, na podstawie której m.in. zostaną jej wydane karty paliwowe. Umowa będzie określała warunki współpracy między Spółką a X, m.in. w zakresie wydawania oraz użytkowania kart paliwowych, zasad ich rozliczania oraz dokonywania transakcji z ich wykorzystaniem na stacjach paliw należących do X bądź na stacjach paliw podmiotów z nim współpracujących. Umowa będzie regulowała także sposoby ustalania cen oraz okresy rozliczeniowe i terminy płatności.

Karty te każdorazowo będą pozostawały własnością X jako ich emitenta, niezależnie od tego jaki podmiot będzie nimi dysponował i je wykorzystywał. Ponadto, dopuszczalnym będzie również skorzystanie ze zdematerializowanej formy kart paliwowych w postaci aplikacji mobilnej. Spółka wskazuje, że karty paliwowe służą do bezgotówkowego nabywania niektórych towarów oraz usług na określonych stacjach paliw, tj. stacjach paliw X oraz stacjach podmiotów trzecich, z którymi X zawarł umowy o współpracy. Wśród towarów i usług możliwych do nabycia z wykorzystaniem kart paliwowych znajdują się m.in. paliwa silnikowe i inne „pozapaliwowe” towary oraz usługi myjni samochodowej. Zakres towarów i usług możliwych do nabycia z wykorzystaniem kart paliwowych będzie zakodowany na karcie.

Zapisy Umowy będą zawierały również uregulowania dotyczące odpowiedzialności Spółki, zgodnie z którymi wszelkie szkody wynikające z niewykonania lub nienależytego wykonania postanowień Umowy, Spółka poniesie odpowiedzialność na zasadach ogólnych. Spółka odpowie także za własne działania lub zaniechania, jak i za działania użytkowników kart paliwowych. Umowa będzie regulowała także sposób ustalania ceny, terminów płatności oraz okresów rozliczeniowych. Cena będzie wynikała z cennika obowiązującego danego dnia w określonym punkcie sprzedaży oraz będzie mogła zostać pomniejszona o ewentualne rabaty przysługujące Spółce, zależne od rzeczywistych zakupów w danym przedziale czasowym. Faktury dotyczące transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych będą wystawiane Spółce przez X po zakończeniu każdego z okresów rozliczeniowych. Faktury będą wystawiane przez X na podstawie faktycznych ilości towarów i usług nabytych w danym okresie z wykorzystaniem kart paliwowych. Dodatkowo, X będzie naliczał opłaty za wydanie kart paliwowych oraz miesięczne opłaty za obsługę każdej karty. Spółka dokonywała będzie płatności za nabyte towary i usługi poprzez przekazanie środków na rachunek bankowy X.

Spółka, planuje zawierać umowy handlowe sprzedaży paliw i usług w formie bezgotówkowej z jej kontrahentami. Umowy z partnerami oraz warunki sprzedaży będą zawierały postanowienia określające:

  • towary i usługi mogące być przedmiotem transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych;
  • limity transakcji i środki dla kart paliwowych przyznanych danemu Partnerowi przez Spółkę (w zależności od jego sytuacji finansowej);
  • sposoby ustalania cen towarów i usług oraz określenie ewentualnych warunków przyznawania rabatów;
  • okoliczności upoważniające Spółkę do blokady kart paliwowych np. wykorzystywanych niezgodnie z Umową z partnerem;
  • okresy rozliczeniowe i terminy płatności;
  • zasady odpowiedzialności stron oraz zasady zgłaszania i rozpatrywania reklamacji.

Transakcje nabycia towarów i usług przez Partnerów będą realizowane z wykorzystaniem kart paliwowych udostępnionych im na podstawie Umów z partnerami przez Spółkę (karty emitowane przez X). Każdy z Partnerów po zawarciu umowy ze Spółką będzie składał do niej wniosek o wydanie karty paliwowej o określonym limicie bądź asortymencie. Spółka przed wydaniem karty o określonym limicie/asortymencie będzie dokonywała każdorazowo oceny możliwości oraz wiarygodności Partnera.

Ceny towarów i usług nabywanych za pośrednictwem kart paliwowych przez Partnerów będą mogły różnić się od cen, którymi obciążana będzie przez X Spółka, podobnie jak różnić się będą mogły okresy rozliczeniowe oraz terminy płatności. Spółka będzie rozliczała się z Partnerem wyłącznie na podstawie faktycznej ilości towarów i usług nabytych przez Partnera z wykorzystaniem kart paliwowych.

Umowy z Partnerami przewidywały będą, że to Spółka będzie podmiotem, do którego powinni oni zgłaszać wszelkie reklamacje oraz że to Spółka będzie podmiotem je rozpatrującym. Spółka będzie również podmiotem odpowiedzialnym względem Partnerów za jakość nabywanych towarów i usług. Ponadto to Spółka będzie ponosiła odpowiedzialność odszkodowawczą za ewentualne wady towarów i usług nabywanych przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych. Ewentualne rabaty, jakie Spółka może otrzymać od X nie będą przekazywane Partnerom. To Spółka będzie upoważniona do przyznania rabatu i co istotne ustalenia jego ewentualnej wysokości dla konkretnego Partnera, przy czym rabat ten zawsze będzie niższy od otrzymanego przez Spółkę od X.

Spółka nie będzie pobierała od Partnerów żadnych opłat za wydanie im kart paliwowych bądź ich obsługę i używanie przez Partnerów, zaś płatności za towary i usługi nabyte przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych będą uiszczane przez nich na rachunek bankowy Spółki na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury.

Karty paliwowe, w których posiadanie wejdą Partnerzy będą ograniczane indywidualnymi limitami oraz wybranym asortymentem, który będzie mógł zostać objęty płatnością z ich wykorzystaniem w określonych punktach sprzedaży. Nabywanie paliw może zostać ograniczone limitem ilościowym zaś nabywanie produktów „pozapaliwowych” - limitem kwotowym przypisanym do każdej karty. Zakres towarów i usług możliwych do nabycia z wykorzystaniem kart paliwowych będzie zakodowany na karcie.

Spółka wskazuje, że X jest czynnym podatnikiem VAT oraz posiada ważną koncesję na obrót paliwami ciekłymi.

Spółka również jest podatnikiem VAT czynnym i posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi ważną do 26 października 2025 r.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy opisane transakcje dokonywane pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów z wykorzystaniem kart paliwowych na stacjach paliw współpracujących z X stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów.

W pierwszej kolejności należy wskazać na orzeczenie TSUE z 6 lutego 2003 r. w sprawie C- 185/01 (Auto Lease Holland BV), którego tezy mają istotne znaczenie dla analizy przedmiotowej sprawy. W ww. orzeczeniu Trybunał podkreślił, że pojęcie „dostawa towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie musi wiązać się z cywilnoprawnym przeniesieniem własności, lecz polega na przeniesieniu władztwa ekonomicznego (rozporządzanie, dysponowanie, posiadanie) nad towarami. W punkcie 32 swojego uzasadnienia Trybunał stwierdził, że „z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności, przewidzianego wewnętrznymi przepisami państw członkowskich”. Jednocześnie podkreślił, że pojęcie to należy rozumieć w ten sposób, iż obejmuje swoim zakresem każde przeniesienie aktywów materialnych przez jedną stronę w ten sposób, że uprawnia to drugą stronę takiej transakcji do faktycznego rozporządzania tą rzeczą, na takich prawach jakby był właścicielem”.

Powyższe zaakceptowano również w wyroku TSUE z 15 maja 2019 r. w sprawie C- 235/18 Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. Trybunał stwierdził, że rozważania przedstawione w orzeczeniu C-185/01 w odniesieniu do art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy znajdują zastosowanie do okoliczności niniejszej sprawy w odniesieniu do wykładni pojęcia „dostawy towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Należy zatem zbadać, czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na Vega International lub Vega Poland uprawnienie do dysponowania paliwem jak właściciel.

W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdym z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jeżeli zatem z zawartych postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że schemat transakcji realizowanych przez Państwa za pośrednictwem kart paliwowych, odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych opisanych powyżej. Spółka planuje zawrzeć z jednym lub z kilkoma X paliwowymi umowę, na podstawie której m.in. zostaną jej wydane karty paliwowe. Umowa będzie określała warunki współpracy między Spółką a X, m.in. w zakresie wydawania oraz użytkowania kart paliwowych, zasad ich rozliczania oraz dokonywania transakcji z ich wykorzystaniem na stacjach paliw należących do X bądź na stacjach paliw podmiotów z nim współpracujących. Spółka, planuje również zawierać umowy handlowe sprzedaży paliw i usług w formie bezgotówkowej z jej kontrahentami. Transakcje nabycia towarów i usług przez Partnerów będą realizowane z wykorzystaniem kart paliwowych udostępnionych im na podstawie Umów z partnerami przez Spółkę (karty emitowane przez X). Każdy z Partnerów po zawarciu umowy ze Spółką będzie składał do niej wniosek o wydanie karty paliwowej o określonym limicie bądź asortymencie. Spółka przed wydaniem karty o określonym limicie/asortymencie będzie dokonywała każdorazowo oceny możliwości oraz wiarygodności Partnera.

Zatem, w wyżej opisanej sytuacji pomiędzy X a Państwem dochodzi do dostawy towarów i świadczenia usług a następnie odsprzedają Państwo nabywane towary i usługi na rzecz Partnerów. Zatem występują tu Państwo jako pośrednik, który uczestniczy w łańcuchu dostaw/usług, będąc zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów i usług.

Przedstawione w opisie sprawy informacje przemawiają za uznaniem, że posiadają Państwo prawo dysponowania towarami jak właściciel, są Państwo aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw towarów, dokonują również odsprzedaży usług, które nabywane są przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych od stacji paliw należących do X bądź od stacji paliw podmiotów z nim współpracujących bowiem:

  • Spółka, planuje zawierać umowy handlowe sprzedaży paliw i usług w formie bezgotówkowej z jej kontrahentami. Umowy z partnerami oraz warunki sprzedaży będą zawierały postanowienia określające: towary i usługi mogące być przedmiotem transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych; limity transakcji i środki dla kart paliwowych przyznanych danemu Partnerowi przez Spółkę (w zależności od jego sytuacji finansowej); sposoby ustalania cen towarów i usług oraz określenie ewentualnych warunków przyznawania rabatów; okoliczności upoważniające Spółkę do blokady kart paliwowych np. wykorzystywanych niezgodnie z Umową z partnerem; okresy rozliczeniowe i terminy płatności oraz zasady odpowiedzialności stron oraz zasady zgłaszania i rozpatrywania reklamacji.
  • Ceny towarów i usług nabywanych za pośrednictwem kart paliwowych przez Partnerów będą mogły różnić się od cen, którymi obciążana będzie przez X Spółka, podobnie jak różnić się będą mogły okresy rozliczeniowe oraz terminy płatności. Spółka będzie rozliczała się z Partnerem wyłącznie na podstawie faktycznej ilości towarów i usług nabytych przez Partnera z wykorzystaniem kart paliwowych.
  • Umowy z partnerami przewidywały będą, że to Spółka będzie podmiotem, do którego powinni oni zgłaszać wszelkie reklamacje oraz że to Spółka będzie podmiotem je rozpatrującym. Spółka będzie również podmiotem odpowiedzialnym względem Partnerów za jakość nabywanych towarów i usług. Ponadto to Spółka będzie ponosiła odpowiedzialność odszkodowawczą za ewentualne wady towarów i usług nabywanych przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych. Ewentualne rabaty, jakie Spółka może otrzymać od X nie będą przekazywane Partnerom. To Spółka będzie upoważniona do przyznania rabatu i co istotne ustalenia jego ewentualnej wysokości dla konkretnego Partnera, przy czym rabat ten zawsze będzie niższy od otrzymanego przez Spółkę od X.
  • Spółka nie będzie pobierała od Partnerów żadnych opłat za wydanie im kart paliwowych bądź ich obsługę i używanie przez Partnerów, zaś płatności za towary i usługi nabyte przez Partnerów z wykorzystaniem kart paliwowych będą uiszczane przez nich na rachunek bankowy Spółki na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury.
  • Karty paliwowe, w których posiadanie wejdą Partnerzy będą ograniczane indywidualnymi limitami oraz wybranym asortymentem, który będzie mógł zostać objęty płatnością z ich wykorzystaniem w określonych punktach sprzedaży. Nabywanie paliw może zostać ograniczone limitem ilościowym zaś nabywanie produktów „pozapaliwowych” - limitem kwotowym przypisanym do każdej karty. Zakres towarów i usług możliwych do nabycia z wykorzystaniem kart paliwowych będzie zakodowany na karcie.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że pełnią Państwo rolę aktywnego pośrednika, mającego wpływ na warunki, w jakich dokonywane są transakcje.

Tym samym, w ramach wskazanego w opisie sprawy schematu współpracy pomiędzy stronami z wykorzystaniem kart paliwowych, będzie dochodziło do sprzedaży towarów/usług przez stacje współpracujące z X, za pośrednictwem X na Państwa rzecz, a następnie odsprzedaży tych towarów/usług przez Państwa na rzecz Partnerów.

W konsekwencji należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy Państwem a jego Partnerami dokonującymi zakupów na stacjach paliw współpracujących z X stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, a Państwo są zobowiązani do wykazania podatku należnego z tytułu tych transakcji.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania 1 należało uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także kwestii, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów a nabytych na stacjach paliw współpracujących z X.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym,

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości dotyczących kwestii, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów a nabytych na stacjach paliw współpracujących z X, należy wskazać, iż będą Państwo uprawnieni na zasadzie art. 86 ust. 1 ustawy do odliczenia podatku naliczonego.

W analizowanym przypadku występuje bowiem związek pomiędzy nabywanymi towarami i usługami, a opodatkowaną działalnością gospodarczą polegającą na odsprzedaży towarów i usług nabywanych na stacjach paliw podmiotów z nim współpracujących na rzecz Partnerów.

W konsekwencji na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, będą Państwo uprawnieni do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów a nabytych na stacjach paliw współpracujących z X.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia kwestii uznania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów na stacjach paliw współpracujących z X za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów a nabytych na stacjach paliw współpracujących z X.

Natomiast w zakresie uznania transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a jej Partnerami dokonującymi zakupów na stacjach paliw należących do za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na jej rzecz przez X a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych będących przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz jej Partnerów zastosowanie znajduje interpretacja ogólna Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 15 lutego 2021 r., znak PT9.8101.3.2020, w związku z czym wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00