Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.659.2023.1.KK

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2002 r. w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej oraz nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani obywatelką Rzeczypospolitej Polskiej i nie posiada innych obywatelstw. Jest Pani mężatką w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej. Nie prowadziła Pani i nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski. Przedmiotowy lokal niżej opisany, nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy i wykorzystywany w działalności gospodarczej.

12 marca 2002 r. (…) nabyła Pani w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej ze środków wspólnych, wyodrębniony lokal mieszkalny nr 2, położony na pierwszym piętrze dwulokalowego budynku mieszkalnego, położonego przy ul. (…) pod nr (…) w ... (…), w powiecie (…), w województwie (…), o powierzchni użytkowej 78,31 m² oraz przynależne 2 piwnice o powierzchni użytkowej 25,31 m². Z własnością tego lokalu związany był udział 4726/10000 części w nieruchomości wspólnej, obejmujący grunt oznaczony nr ewidencyjnym działki (…), o obszarze 1042 m², klatkę schodową, korytarz w piwnicy oraz strych.

19 grudnia 2022 r. (Repetytorium A numer (…), notariusz (…)) wspólnie z właścicielami lokalu mieszkalnego nr 1 ww. dwulokalowego budynku mieszkalnego położonego przy ul. (…) pod nr (…) w .....(…), w powiecie , województwie (…), dokonaliście zniesienia odrębnej własności lokali i zniesienia współwłasności przedmiotowego dwulokalowego budynku mieszkalnego, położonego przy ul. (…) pod nr (…) w ....., w powiecie (…), w województwie (…) i ustanowienie odrębnej własności lokali. Poprzez tę czynność dokonaliście podziału wspólnie użytkowanego strychu po 1/2 i przyłączenie do wcześniej wyodrębnionych lokali mieszkalnych - zaświadczenie z 24 listopada 2022 r., znak (…), Starostwa Powiatowego w (…) o spełnieniu wymagań ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 z późn. zm.). Podział wspólnie użytkowanego strychu po 1/2 i przyłączenie do wcześniej wyodrębnionych lokali mieszkalnych, nie spowodował powstania obowiązku podatkowego na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 111) oraz ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadku i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.).

10 marca 2023 r. (Repetytorium (…) notariusz (…)) w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej, sprzedała Pani wyodrębniony lokal mieszkalny nr 2, położony na pierwszym piętrze dwulokalowego budynku mieszkalnego, położonego przy ul. (…) pod nr (…) w ...., w powiecie (…), w województwie (…) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

Zniesienie współwłasności 19 grudnia 2022 r. nastąpiło nieodpłatnie, nie wystąpiły spłaty ani dopłaty. Wartość rynkowa naszych udziałów w przedmiotowej nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności zwiększyła się o kwotę ..... zł, czyli po ..... zł na każdego z małżonków. Zwiększenie wartości udziałów w przedmiotowej nieruchomości, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych oraz podatek od spadków i darowizn nie należy się, co potwierdzają zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) z 7 marca 2023 r.: unp: (…) sprawa: (…) i unp: (…) sprawa: (…). Wartość nieruchomości nie była sporządzana przez rzeczoznawcę majątkowego, została ona ustalona na podstawie oferowanych w Internecie cen sprzedaży na terenie gminy .....

Sprzedaż ww. lokalu nastąpiła okazjonalnie, w sposób przypadkowy oraz nieregularny  – otrzymała Pani ofertę kupna przez przyszłych nabywców ze względu na swoje niezamieszkiwanie w przedmiotowym lokalu nr 2.

Posiada Pani obecnie (stanowiące majątek osobisty):

-dwie niezabudowane nieruchomości gruntowe,

-jedną nieruchomość gruntową zabudowaną garażem,

-jedną nieruchomość gruntowa zabudowaną segmentem w ciągu szeregowym, wpisanym do rejestru zabytków nieruchomych województwa warmińsko-mazurskiego.

Do 10 marca 2023 r. nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości i nie przewiduje w przyszłości sprzedaży posiadanych nieruchomości.

Pytanie

Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z przynależnościami oraz udziałem w nieruchomościach wspólnych stanowi źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Sprzedaż nieruchomości 10 marca 2023 r. nie stanowi źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - sprzedaż nieruchomości nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy :

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma ustalenie daty ich nabycia.

Aby stwierdzić, czy sprzedaż przez Panią nieruchomości w 2023 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zatem, poprzez „nabycie”, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny :

Jak stanowi art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego :

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego :

W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości – w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności oraz zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w rzeczy wspólnej.

Kwestie ustanowienia odrębnej własności lokalu reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Na mocy art. 2 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali:

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy:

Art. 3 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy:

Z art. 8 ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Z treści wniosku wynika, że jest Pani w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustawowa wspólność małżeńska. Nie prowadziła Pani i nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 12 marca 2002 r. nabyła Pani w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej ze środków wspólnych, wyodrębniony lokal mieszkalny nr (...), położony na pierwszym piętrze dwulokalowego budynku mieszkalnego, położonego przy ul. (...) pod nr (...) o powierzchni użytkowej 78,31 m² oraz przynależne 2 piwnice o powierzchni użytkowej 25,31 m². Z własnością tego lokalu związany był udział 4726/10000 części w nieruchomości wspólnej, obejmujący grunt oznaczony nr ewidencyjnym działki (...), o obszarze 1042 m², klatkę schodową, korytarz w piwnicy oraz strych. W dniu 19 grudnia 2022 r. wspólnie z właścicielami lokalu mieszkalnego nr 1 ww. dwulokalowego budynku mieszkalnego położonego przy ul. (...) pod nr (...), dokonaliście zniesienia odrębnej własności lokali i zniesienia współwłasności przedmiotowego dwulokalowego budynku mieszkalnego, położonego przy ul. (...) pod nr (...) i ustanowienia odrębnej własności lokali. Poprzez tę czynność dokonaliście podziału wspólnie użytkowanego strychu po 1/2 i przyłączenie do wcześniej wyodrębnionych lokali mieszkalnych – zaświadczenie z 24 listopada 2022 r., znak (...), Starostwa Powiatowego o spełnieniu wymagań ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Podział wspólnie użytkowanego strychu po 1/2 i przyłączenie do wcześniej wyodrębnionych lokali mieszkalnych, nie spowodował powstania obowiązku podatkowego na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadku i darowizn. W dniu 10 marca 2023 r. w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej, sprzedała Pani wyodrębniony lokal mieszkalny nr 2, położony na pierwszym piętrze dwulokalowego budynku mieszkalnego, położonego przy ul. (...) pod nr (...) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej. Zniesienie współwłasności 19 grudnia 2022 r. nastąpiło nieodpłatnie, nie wystąpiły spłaty ani dopłaty. Wartość rynkowa udziału Pani i Pani męża w przedmiotowej nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności zwiększyła się o kwotę 4 572,50 zł, czyli po 2 286,25 zł na każdego z małżonków. Zwiększenie wartości udziałów w przedmiotowej nieruchomości, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych oraz podatek od spadków i darowizn nie należy się, co potwierdzają zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego. Wartość nieruchomości nie była sporządzana przez rzeczoznawcę majątkowego, została ona ustalona na podstawie oferowanych w Internecie cen sprzedaży na terenie Gminy. Opisana we wniosku nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy i wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Sprzedaż ww. nieruchomości nastąpiła okazjonalnie, w sposób przypadkowy oraz nieregularny – otrzymała Pani ofertę kupna przez przyszłych nabywców ze względu na swoje niezamieszkiwanie w przedmiotowym lokalu nr 2. Do 10 marca 2023 r. nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości i nie przewiduje w przyszłości sprzedaży posiadanych nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że sprzedaż przez Panią w 2023 r. ww. nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2002 r. w ramach współwłasności ustawowej małżeńskiej, nie stanowi źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Natomiast we wniosku wskazała Pani, że w wyniku zniesienia współwłasności nabyła składniki majątkowe o wartości rynkowej wyższej niż wartość jej udziału przed zniesieniem współwłasności. W związku z tym, sprzedaż przez Panią nieruchomości w 2023 r., w części odpowiadającej udziałowi nabytemu ponad przysługujący udział w drodze zniesienia współwłasności w 2022 r., została dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Z kolei zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Nadmienić należy, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:

Reasumując, sprzedaż przez Panią w 2023 r. ww. nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2002 r. w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zatem, sprzedaż tego udziału w 2023 r. nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z tym, Pani stanowisko w tym zakresie uznano za prawidłowe.

Natomiast sprzedaż przez Panią ww. nieruchomości w 2023 r., w odniesieniu do udziału nabytego w 2022 r. w wyniku zniesienia współwłasności, w części przekraczającej udział nabyty do ustawowej wspólności małżeńskiej w 2002 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż nastąpiła przed upływem pięcioletniego terminu określonego w tym przepisie. Tym samym, dochód uzyskany z tego źródła podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W swoim stanowisku zawartym we wniosku wskazała Pani, że sprzedaż nieruchomości w 2023 r. w ogóle nie podlega opodatkowaniu. W związku z tym, Pani stanowisko w zakresie odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w wyniku zniesienia współwłasności, uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja dotyczy Zainteresowanej, natomiast nie wywiera natomiast skutku prawnego dla męża Zainteresowanej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).