Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 14 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.722.2023.3.MB

Skutki podatkowe otrzymania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 3 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 grudnia 2023 r. (wpływ 5 grudnia 2023 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan TW

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani IW

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca będący stroną postępowania, TW, zam. (…) jest osobą fizyczną i jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT). Dalej nazywany TW lub Podatnikiem.

Wnioskodawca TW nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.

Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczynią niebędącą stroną postępowania jest IW, zam. (…), jest osobą fizyczną i jest polską rezydentką podatkową w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT). Dalej nazywana IW.

Wnioskodawca TW i Wnioskodawczyni IW dalej będą nazywani także Wnioskodawcami.

Wnioskodawca TW i Wnioskodawczyni IW są małżeństwem. Małżonkowie TW i IW objęci są ustrojem ustawowej wspólności majątkowej.

Wnioskodawca TW wraz z małżonką IW w październiku 1998 r. zakupili od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa do majątku prywatnego, objętego wspólnością ustawową, grunt rolniczy niezabudowany w (...), obejmujący działkę nr A o łącznej powierzchni (…) za kwotę (…) zł brutto (Akt Notarialny ...).

Działka ta nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przy nabyciu działek nie występował podatek od towarów i usług, wobec czego nie nastąpiło jego odliczenie.

Małżonkowie TW i IW prowadzili wspólnie działalność gospodarczą jako (…) od 1996 r. do 2005 r. Od 2006 r. działalność gospodarcza kontynuowana jest tylko przez Wnioskodawczynię IW pod nazwą (…). W zakresie prowadzonej działalności jest m.in. obrót nieruchomościami, sprzedaż nieruchomości wybudowanych na własnym gruncie (…).

Zakupiona nieruchomość nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych prowadzonego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni IW ani nie została w tej działalności użyta.

Niezależnie od tego, w latach 2013-2022 Wnioskodawca TW prowadził działalność gospodarczą w ramach dwóch spółek cywilnych, jednakże zakupiona wspólnie z Małżonką IW nieruchomość nie miała związku z żadną z tych działalności.

Wnioskodawca TW jako rolnik korzystał w latach 2004 – 2018 r. z programów wsparcia dla rolników, tj. tzw. programów dopłat bezpośrednich.

Działalność Wnioskodawcy TW ograniczała się jedynie do utrzymania nieruchomości i nieodpłatnego udostępnienia innym rolnikom nieruchomości do skoszenia z niej traw w odpowiednim terminie co było wymogiem koniecznym do spełnienia warunków uprawniających Wnioskodawcę TW do dopłat bezpośrednich przeznaczonych dla rolników, tj. utrzymania użytków rolnych w stanie nadającym się do wypasu lub uprawy bez konieczności podejmowania działań przygotowawczych wykraczających ponad zwykłe praktyki rolnicze.

Wnioskodawca TW nie podejmował innych działań, ani żadnych fizycznych ingerencji w grunt, tym bardziej celem czerpania z niego pożytków.

W związku z posiadaną nieruchomością Wnioskodawca TW wystąpił do Wójta Gminy o ustalenie warunków zabudowy dla tej nieruchomości. Decyzją z 2013 r. Wójt Gminy ustalił warunki zabudowy pozwalającej Wnioskodawcy TW na utworzenie zabudowy zagrodowej poprzez wybudowanie budynku mieszkalnego, budynków inwentarskich, gospodarczych i magazynowych.

W pierwotnym założeniu miało to zagwarantować ewentualną możliwość utworzenia zabudowy zagrodowej poprzez wybudowanie budynku mieszkalnego (np. dla pracowników gospodarstwa), budynków inwentarskich, gospodarczych i magazynowych.

Wnioskodawca TW nigdy nie zrealizował inwestycji w żadnym zakresie. Wnioskodawca TW nie kontaktował się z żadnymi architektami i projektantami, nie zlecał żadnych operatów szacunkowych ani projektów mających na celu choćby zainicjowanie procesu realizacji inwestycji.

Wnioskodawca TW nie prowadził żadnych prac ziemnych na nieruchomości – nie utwardzano podłoża, nie ogradzano terenu, a także nie wnioskował o doprowadzenie do nieruchomości przyłączy wodnokanalizacyjnych. Wnioskodawca TW nie dokonywał podziałów nieruchomości na mniejsze działki.

Wnioskodawca TW złożył jedynie wniosek do operatora energetycznego o informacje o istniejących przyłączach energetycznych oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej na danym terenie. Przyłącza nie zostały wykonane.

Wnioskodawca TW odstąpił od jakiejkolwiek realizacji pierwotnych zamysłów. Ma to związek z tym, że Wnioskodawca TW powziął pierwsze informacje o możliwym przebiegu planowanej inwestycji drogowej między innymi przez wyżej wskazaną działkę.

Z obawy o ryzyko utraty znacznych środków finansowych i związanych z wybudowaniem zabudowy Wnioskodawca TW odstąpił budowy tego gospodarstwa rolnego.

Od 2018 r. Wnioskodawca TW wydzierżawiał grunt na rzecz innego czynnego rolnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności rolniczej. W tym zakresie również Wnioskodawca TW nie działał jako podatnik VAT, nie prowadząc działalności gospodarczej i nie podejmując jej w sposób zorganizowany, ciągły i w celu osiągnięcia zysku.

O niepodejmowaniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w tym zakresie świadczy zawieranie umów z jednym dzierżawcą na kilkuletni okres, a także niepodejmowanie aktywności mających na celu maksymalizację zysku z przedmiotowej nieruchomości – tj. Wnioskodawca TW nie korzystał z pośredników nieruchomości, płatnych reklam czy zewnętrznego zarządcy nieruchomości.

W piśmie z 2022 r. Wojewoda zawiadomił Wnioskodawcę TW i jego Małżonkę IW o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej Budowa drogi […], obejmującego m.in. działkę nr B, C, D.

Z zawiadomienia wynika, że działka nr A została podzielona na mniejsze i tylko część jej ma być objęta realizowaną inwestycją drogową. W 2023 r. Wojewoda wysłał zawiadomienie o wydaniu decyzji nr (…) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wnioskowanej przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. W 2023 r. Wnioskodawca TW wraz Małżonką IW wysłali do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział oświadczenie o wydaniu nieruchomości.

Na dzień składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji, prace budowlane są prowadzone GDDKiA na gruncie w szerokim zakresie.

W 2023 r. Wojewoda wysłał zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oznaczoną jako działki nr B, C, D w G oraz o wyznaczeniu osoby, która przeprowadzi operat szacunkowy wartości nieruchomości. W tym celu został powołany rzeczoznawca majątkowy.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku podali Państwo następujące informacje:

Działka dopiero ma zostać podzielona po zakończeniu inwestycji.

Nieruchomość jest objęta planowanym wywłaszczeniem w zakresie jak niżej:

·działka B (po podziale) - pow. (…) ha (przed podziałem A),

·działka C (po podziale) - pow. (…) ha (przed podziałem A),

·działka D (po podziale) - pow. (…) ha (przed podziałem A).

W księdze wieczystej nr (…), według stanu z 11.2023 r., nie widnieją zapisy potwierdzające podział działki nr A na części.

Zgodnie z informacją otrzymaną w piśmie nr (…) z 10.2022 r. od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad działka o numerze A obręb G jest objęta inwestycją pn.: „Budowa drogi (…)”.

Przedstawiony poniżej wykaz zmian danych ewidencyjnych dotyczących działki o identyfikatorze nr A przedstawia podział na:

·działka B - pow. (…) ha,

·działka C - pow. (…) ha,

·działka D - pow. (…) ha,

·działka E - pow. (…) ha,

·działka F - pow. (…) ha,

·działka G - pow. (…) ha.

Zawiadomienie nr (…) z 1.2023 r. otrzymane od Wojewody o wydaniu w dniu 1.2023 r. decyzji nr (…) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej potwierdza wydanie w/w decyzji na podstawie art. 11a, art.11f ust.3 i ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. – o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 176 ze zm.), w związku z art. 49 i art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 ze zm.).

Pytanie

Czy otrzymane przez obu Małżonków (Wnioskodawcę TW i Wnioskodawczynię IW) odszkodowanie jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, zbycie nieruchomości na warunkach opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podst. art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska własnego.

Przychody, z tytułu odszkodowania wypłacanego przez Wojewodę w związku z wywłaszczeniem dokonanym w związku z realizacją inwestycji drogowej będą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienił zamknięty katalog źródeł przychodu. Jednym z wymienionych źródeł są inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT).

Ustawodawca w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT wymienił rodzaje przychodów, które mogą zostać uznane za przychody z innych źródeł. Ustawodawca wymieniając przykładowe kategorie przychodów, które mogą zostać uznane za przychody z innych źródeł posłużył się w przepisie sformułowaniem „w szczególności” co oznacza, że definicja ta ma charakter otwarty.

Z tego względu do tego źródła należy zakwalifikować przychody z tytułu odszkodowania otrzymanego w związku z wywłaszczeniem nieruchomości należącej do podatnika.

Odszkodowanie zasadniczo stanowi przychód, jednakże otrzymanie niektórych kategorii odszkodowań może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o PIT. Przepis ten na zasadzie wyjątku wprowadza zwolnienie przedmiotowe dla określonych kategorii przychodów.

Podstawy prawnej legalizującej instytucję wywłaszczenia należy szukać w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 128 ust. 1 tej ustawy wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT zwolnione z opodatkowania są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest otrzymanie odszkodowania, które przyznane zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z wyżej wskazaną podstawą prawną, zwolnienie nie będzie przysługiwać jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

– nabycie nieruchomości nastąpi w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem oraz

– cena jej nabycia będzie o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie jeden z warunków albo niespełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Wnioskodawcy na dzień składania wniosku nie znają kwoty odszkodowania, które uzyskają w związku z wywłaszczeniem.

Wnioskodawcy przypominają, że nieruchomość została nabywa do majątku wspólnego małżeńskiego w 1996 r., a postępowanie wywłaszczeniowe zostało w 2022 r., tym samym bez względu na kwotę uzyskanego w przyszłości odszkodowania Wnioskodawcy niewątpliwie mają prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT.

Przedstawiona wykładnia przepisów znajduje odzwierciedlenie w aktualnej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lipca 2023 r., nr 0115-KDIT1.4011.421.2023.1.JG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 komentowanej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu, między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Zwolnienie nie przysługuje jednak jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

·nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem oraz

·cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo niespełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest otrzymanie m.in. odszkodowania, które przyznane zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

W przypadku nabywania nieruchomości pod drogi, na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 162 ze zm.) – zwanej również „specustawą” drogową, prawodawca zdecydował się na całkowite oddzielenie od siebie postępowań o wywłaszczenie i o odszkodowanie.

Z chwilą wejścia w życie ww. ustawy, do katalogu zawartego w art. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 344 ze zm.) dodany został zapis, że ustawa o gospodarce nieruchomościami nie narusza innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami, w tym omawianej ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r.

Przywołany art. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami zawiera ogólne wyłączenie stosowania jej przepisów, ale tylko w takim zakresie, w jakim nie narusza to zasad określonych w wymienionych ustawach. Ustawodawca przyznał zatem pierwszeństwo w stosowaniu regulacjom zawartym w ustawach wymienionych w tym przepisie, przed zasadami wynikającymi z ustawy o gospodarce nieruchomościami. Powyższy przepis ma charakter normy kolizyjnej co oznacza, że przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami mają charakter uzupełniający w stosunku do innych ustaw, w zakresie spraw nieuregulowanych w tych ustawach. Tym samym, nabywanie nieruchomości pod drogi, na zasadach określonych w „specustawie” drogowej ma charakter szczególny wobec wywłaszczenia regulowanego przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami; przepisy ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowią lex specialis w stosunku do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

O takiej relacji wymienionych wyżej aktów prawnych świadczy również kompleksowość regulacji zawartej w „specustawie” drogowej oraz odesłanie zawarte w art. 23 tej ustawy, zgodnie z którym:

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich, stosownie do treści art. 11a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

1. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

2. W przypadku inwestycji drogowej realizowanej na obszarze dwóch lub więcej województw albo powiatów, decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi wydaje odpowiednio wojewoda albo starosta, na którego obszarze właściwości znajduje się największa część powierzchni przeznaczonej na realizację inwestycji drogowej.

2a. Wojewoda albo starosta wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla inwestycji objętej wnioskiem właściwego zarządcy drogi, w tym dla wszystkich elementów, o których mowa w art. 11f ust. 1.

3. Decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydaje się w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.

4. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej może być wydana po uprzednim przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, jeżeli jest ona wymagane przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2022 r. poz. 1029, 1260, 1261, 1783, 1846 i 2185).

Po myśli art. 11f ust. 1 pkt 6 powołanej wyżej ustawy:

Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl natomiast art. 12 ust. 4 ww. ustawy:

Nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1) własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,

2) własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Zgodnie z art. 12 ust. 4a ww. ustawy:

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

W myśl ust. 4f ww. przepisu:

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 4g ww. ustawy

Jeżeli decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy:

Do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Stosownie natomiast do treści art. 18 ust. 1 ustawy:

Wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Stosownie do art. 23 ww. ustawy:

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Na podstawie art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

W myśl art. 130 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości.

Zgodnie z art. 132 ust. 1a tej ustawy:

W sprawach, w których wydano odrębną decyzję o odszkodowaniu, zapłata odszkodowania następuje jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o odszkodowaniu stała się ostateczna.

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość będącą przedmiotem wywłaszczenia nabyliście Państwo w październiku 1998 r. do majątku prywatnego, objętego wspólnością ustawową, natomiast we wrześniu 2022 r. Wojewoda zawiadomił Państwa o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej budowy drogi (…), obejmującego m.in. działki nr B, C, D wyodrębnione z ww. nieruchomości. W styczniu 2023 r. Wojewoda wysłał zawiadomienie o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wnioskowanej przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. W czerwcu 2023 r. Wojewoda wysłał zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość (...) oraz o wyznaczeniu osoby, która przeprowadzi operat szacunkowy wartości nieruchomości.

Wobec tego w rozpatrywanej sprawie nie został spełniony jeden z warunków wykluczających możliwość zastosowania omawianego zwolnienia (moment nabycia nieruchomości). Zatem, odszkodowanie wypłacone przez Wojewodę w związku z wywłaszczeniem dokonanym w związku z realizacją inwestycji drogowej będzie korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pozostałych pytań dotyczących podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W odniesieniu do przywołanej przez Państwa interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00