Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.616.2023.1.SH

1. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na terenie Spółki lub poza nią związane z kompleksową organizacją szkoleń, na które składają się koszty wynajmu sali ze sprzętem, zaproszeń, materiałów biurowych, materiałów szkoleniowych, wyżywienia oraz wydatki na noclegi (zakwaterowanie), parkingi, drobne upominki z logo Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT). 2. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę, w sytuacji gdy są to usługi gastronomiczne ponoszone w trakcie delegacji pracownika, wykonującego zadania służbowe w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania i wzmocnienia (zwiększenie sprzedaży) relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 października 2023 r., za pośrednictwem platformy ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 23 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- wydatki ponoszone przez Spółkę na terenie Spółki lub poza nią związane z kompleksową organizacją szkoleń, na które składają się koszty wynajmu sali ze sprzętem, zaproszeń, materiałów biurowych, materiałów szkoleniowych, wyżywienia oraz wydatki na noclegi (zakwaterowanie), parkingi, drobne upominki z logo Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (nie podlegając wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),

- wydatki ponoszone przez Spółkę, w sytuacji gdy są to usługi gastronomiczne ponoszone w trakcie delegacji pracownika, wykonującego zadania służbowe w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania i wzmocnienia (zwiększenie sprzedaży) relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych (nie podlegając wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka w toku prowadzonej przez siebie działalności przeprowadzała i będzie przeprowadzać cykliczne spotkania w postaci szkoleń lub konferencji, gdzie prezentowane są najnowsze modele produktowe, w tym ich specyfika pod kątem konserwacji i naprawy. Dzięki temu klienci (dealerzy) Spółki, zwłaszcza posiadający status autoryzowanych serwisów, zdobywają niezbędną wiedzę do prowadzenia efektywnej sprzedaży, w tym należytego informowania klientów detalicznych o kwestiach technicznych oferowanych towarów. Zdobyta podczas szkoleń wiedza jest warunkiem koniecznym do prawidłowego wykonywania usług serwisowych przez klientów Spółki. Szkolenia mogą być 1-dniowe lub kilkudniowe.

Uczestnikami szkoleń są z reguły osoby wysokiego szczebla organizacyjnego klientów Spółki: właściciele, prezesi i członkowie zarządu, dyrektorzy zarządzający, kierownicy serwisów.

Każde szkolenie ma ściśle określony program, który jest komunikowany w zaproszeniu do klienta. Po odbytym szkoleniu, uczestnicy otrzymują materiały edukacyjne, marketingowe i wypełnione jako wzór formularze zamówień/napraw na nowe produkty.

Podczas prowadzonych szkoleń omawiane są również praktyczne aspekty w obszarach około sprzedażowych, jak np. proces składania i realizacji zamówień poprzez nowe narzędzia zdalne/internetowe, czy warunki przedłużonej gwarancji. Szkolenia te, poza dostarczeniem niezbędnej wiedzy produktowej, służą wymianie doświadczeń, wiedzy i najnowszych trendów biznesowych pomiędzy uczestnikami a Spółką.

Z uwagi na rozległość podejmowanych tematów, szkolenia te często zajmują więcej niż jeden dzień, stąd potrzeba zapewnienia noclegów i wyżywienia dla ich uczestników.

Spółka nie posiada własnego zaplecza lokalowego (centrum konferencyjnego) niezbędnego do organizacji wydarzeń. Dlatego też, szkolenia prowadzone są w dogodnie zlokalizowanych z siedzibami uczestników w hotelach. Spółka, każdorazowo podpisuje z danym hotelem umowę o kompleksową organizację szkolenia/konferencji. Na tej podstawie Spółka opłaca wynajem sal konferencyjnych, noclegi i wyżywienie (śniadanie, obiad, kolacja, bufet kawowy) oraz dodatkowe usługi np. parkingi dla wszystkich uczestników (klienci i pracownicy Spółki). Może się zdarzyć, że w trakcie szkolenia wręczane są drobne upominki. Wśród wręczanych upominków znajdują się między artykuły oznaczone jej logo, takie jak kalendarze, kubki, koszulki itp.

Ponoszone koszty ujęte są w ewidencji księgowej Spółki i dokumentowane są w zgodzie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawy CIT”): fakturami, harmonogramem szkoleń i wykazem ich uczestników, wykazem z budżetu jednostki, formularzem zapotrzebowania, umową z hotelem.

Do końca roku podatkowego rozpoczynającego się 1 kwietnia 2022 r., a kończącego 31 marca 2023 r., wydatki za noclegi, parking, usługi gastronomiczne (poza przerwą kawową), oprawę muzyczną, pakiet alkoholowy dla uczestników szkoleń były traktowane przez Spółkę jako koszty reprezentacji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT.

Pracownicy Spółki, w ramach delegacji, przede wszystkim przedstawiciele handlowi z działu sprzedaży, którzy dokonują comiesięcznych objazdów przypisanych do siebie regionów, odbywają spotkania z klientami Spółki. Spotkania te odbywają się zarówno w siedzibie klientów Spółki, jak i poza nią, w godzinach pracy klienta oraz poza nimi. Główną przyczyną odbywania spotkań poza siedzibą klientów Spółki, są warunki lokalowe. Mianowicie, klienci Spółki to głównie sklepy, często niewielkie, gdzie prawie cała powierzchnia jest wykorzystana na ekspozycję, magazyn, obsługę konsumenta.

Spotkania poza siedzibą klienta odbywają się w lokalach gastronomicznych z uwagi na odpowiednie warunki i neutralność miejsca, co daje możliwość koncentracji stricte na sprawach biznesowych bez faworyzowania którejkolwiek ze stron.

W trakcie tych spotkań, dany lokal świadczy usługi gastronomiczne, takie jak: dostarczanie posiłków, napoi bezalkoholowych i alkoholowych.

Z uwagi na fakt, że Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, klienci jako zdecydowanie mniejsze jednostki biznesowe oczekują poniesienia kosztów tych usług przez Spółkę. Taka jest również praktyka biznesowa w Polsce. To dostawca jako bardziej zainteresowany relacją biznesową ponosi koszty spotkań. Stąd też, Spółka ponosi te koszty. Spotkania mają na celu utrzymanie relacji biznesowych. Na każdym z nich, odbywają się negocjacje biznesowe, czy to dotyczące polityki sprzedaży Spółki (zachęty do sprzedaży określonych towarów, obniżki cen, warunki udzielania rabatów), czy to do poszerzenia gamy asortymentu Spółki u klienta. Przy tych spotkaniach dochodzi również do wymiany doświadczeń odnośnie sprzedaży konsumenckiej, technicznych aspektów (usterki, wytrzymałość) towarów Spółki, obsługi zamówień kontrahentów przez Spółkę (zwłaszcza poprzez platformy internetowe).

Do końca roku podatkowego rozpoczynającego się 1 kwietnia 2022 r., a kończącego 31 marca 2023 r. , wydatki za usługi gastronomiczne podczas spotkań z klientami Spółki były traktowane przez Spółkę jako koszty reprezentacji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT.

Pytania

2. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę, w sytuacji gdy są to usługi gastronomiczne ponoszone w trakcie delegacji pracownika, wykonującego zadania służbowe w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania i wzmocnienia (zwiększenie sprzedaży) relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad pytanie nr 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Dla możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych na gruncie ustawy CIT konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1) istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła;

2) właściwe udokumentowanie wydatku;

3) wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy CIT jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów;

4) wydatek został poniesiony przez podatnika i ma charakter definitywny.

Dla ustalenia czy określony wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodu dla Spółki ważna jest jego celowość. Oznacza to, że poniesienie kosztu musi być ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. Celem określenia, czy dany wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy zbadać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością osiągnięcia przychodu.

Prezentowane na szkoleniach dla klientów (dealerów) Spółki, w tym posiadających status autoryzowanych serwisów informacje mają na celu zapoznanie tych podmiotów z aktualną ofertą sprzedaży, przedstawienie parametrów technicznych, nowości produktowych, przekazanie informacji w zakresie prawidłowego zastosowania.

Zdaniem Spółki, nie ma znaczenia, czy wydatki ponoszone są w trakcie rozmów prowadzonych na terenie Spółki, czy w miejscu organizacji szkolenia czy poza tymi terenami, tj. np. w restauracji. Celem podstawowym przeprowadzanych szkoleń jest podniesienie efektywności sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę oraz zapewnienie jakościowych usług serwisu prowadzonych przez podmioty zewnętrzne (autoryzowani klienci Spółki). W zamierzeniu Spółki, szkolenia powinny skutkować dodatkowymi zamówieniami, a co za tym idzie - zwiększeniem przychodów Spółki. Bez odbycia szkoleń, klienci Spółki nie posiadaliby wystarczającej wiedzy, by być zdolnym do właściwego i efektywnego oferowania towarów Spółki oraz świadczenia usług serwisu klientom detalicznym. Wobec powyższego poniesienie przez Spółkę kosztów organizacji szkoleń/konferencji produktowych ma na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w zgodzie z definicją z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, organizacja szkoleń wpływała, wpływa i będzie wpływać na zwiększenie osiąganego przychodu Spółki, albowiem osoby przeszkolone pozyskają wiedzę na temat produktów Spółki w ramach prowadzonej przez siebie działalności, osoby te będą mogły polecać swoim klientom zakup produktów Spółki. Wobec tego są podstawy do ustalenia, że szkolenia są ukierunkowane na doprowadzanie do nawiązania i rozbudowania kontaktów gospodarczych.

Wymienienie w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT przykładowych wydatków (na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych) nie oznacza, że wydatki te nie mogą być kosztami uzyskania przychodów. Wskazaną regulację należy interpretować w ten sposób, że wydatki te nie są kosztami uzyskania przychodów wyłącznie wtedy, gdy mają charakter wydatków na reprezentację.

W tym miejscu należy przywołać uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11., zgodnie z którym: „tylko wydatki na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.”.

Powyższe potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna z 23 lutego 2018 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.318.2017.1.AS: „wydatki na konsumpcję podczas szkoleń produktowych prowadzonych w siedzibie Spółki, jak i poza firmą w wynajętych salach - zarówno na artykuły spożywcze jak i posiłki - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kontrahenci w aktywny sposób uczestniczą w dystrybucji urządzeń Spółki, zatem organizowanie dla nich szkoleń produktowych jest uzasadnione, a z uwagi na czas ich trwania (4-9 godzin) wydatki na konsumpcję ponoszone w celu zapewnienia efektywności tego typu spotkań są racjonalne”;

- Interpretacja indywidualna z 27 stycznia 2014 r., wydana przez Izbę Skarbową w Łodzi, Znak: IPTPB3/423-461/13-2/PM: „W związku z powyższym, należy stwierdzić, że wydatki, tj. koszty pobytu (noclegu), koszty wyżywienia, poczęstunku w postaci: kawy, herbaty, ciastek, jak również wyżywienie dostarczane przez firmę cateringową (catering), podawany podczas szkoleń dla przedsiębiorców i pracowników Spółki, spożywany w siedzibie Spółki, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te ponoszone są bowiem w związku z przeprowadzanymi przez Wnioskodawcę szkoleniami produktowymi, których celem ma być podniesienie efektywności sprzedaży towarów produkowanych przez Spółkę oraz zapoznanie przedsiębiorców-właścicieli sklepów i hurtowni budowlanych oraz osób kierujących działami budowlanymi w marketach budowlanych ze sposobami i warunkami prawidłowego montażu okien i wyłazów kominiarskich produkowanych przez Spółkę. Celem tych szkoleń nie jest zatem wyłącznie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Poniesione wydatki na zakup ww. artykułów spożywczych i usług cateringowych spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ww. ustawy; są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”;

- Interpretacja indywidualna z 10 listopada 2022 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.53.2022.3.AP: „Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym koszty Szkoleń będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów. Ocena stanowiska: Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na terenie Spółki lub poza nią związane z kompleksową organizacją szkoleń, na które składają się koszty wynajmu sali ze sprzętem, zaproszeń, materiałów biurowych, materiałów szkoleniowych, wyżywienia oraz wydatki na noclegi (zakwaterowanie), parkingi, drobne upominki z logo Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Ad pytanie nr 2

Spółce przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług gastronomicznych w związku z podróżami służbowymi pracowników, podczas których dochodzi do bezpośrednich spotkań z klientami. Wydatki na nabycie usług gastronomicznych związane są z działaniami pracowników Spółki zmierzającymi do zwiększenia przychodów, stąd też mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w zgodzie z definicją z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty te dotyczą wydatków ponoszonych przez Spółkę w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania i wzmocnienia (zwiększenie sprzedaży) relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi.

W tym celu Spółka organizuje spotkania biznesowe z potencjalnymi i dotychczasowymi kontrahentami, które mają miejsce poza siedzibą Spółki. Ze względów organizacyjnych - dostępna obsługa i dogodna lokalizacja - pracownicy Spółki w tracie podróży służbowych spotykają się z kontrahentami przeważnie w restauracjach lub salach konferencyjnych z dostępem do usług gastronomicznych. W wielu przypadkach możliwość zamówienia usług cateringowych bez odpowiedniego wyprzedzenia nie jest możliwa. W takim wypadku Spółka ponosi koszty posiłku (np. lunchu, obiadu, czy kolacji). W czasie tych spotkań omawiane są kwestie biznesowe związane z dotychczasową działalnością partnerów handlowych, a także sprawy dotyczące nowych rozwiązań handlowych i produktowych, w tym także umów handlowych. Spotkania mają na celu utrzymanie relacji biznesowych. Na każdym z nich, odbywają się negocjacje biznesowe, czy to dotyczące polityki sprzedaży Spółki (zachęty do sprzedaży określonych towarów, obniżki cen, warunki udzielania rabatów), czy to do poszerzenia gamy asortymentu Spółki u klienta. Przy tych spotkaniach dochodzi również do wymiany doświadczeń odnośnie sprzedaży konsumenckiej, technicznych aspektów (usterki, wytrzymałość) towarów Spółki, obsługi zamówień kontrahentów przez Spółkę (zwłaszcza poprzez platformy internetowe).

W interpretacji z 25 listopada 2013 r. wydanej przez Ministerstwo Finansów, Znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 wskazano co następuje: „dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych etc., tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych. (...) Nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej”.

Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę w sytuacji, gdy są to usługi gastronomiczne ponoszone w trakcie delegacji pracownika, wykonującego zadania służbowe w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania i wzmocnienia relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do zadanych pytań, wyznaczających zakres wniosku przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na terenie Spółki lub poza nią związane z kompleksową organizacją szkoleń, na które składają się koszty wynajmu sali ze sprzętem, zaproszeń, materiałów biurowych, materiałów szkoleniowych, wyżywienia oraz wydatki na noclegi (zakwaterowanie), parkingi, drobne upominki z logo Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT) oraz czy wydatki ponoszone przez Spółkę, w sytuacji gdy są to usługi gastronomiczne ponoszone w trakcie delegacji pracownika, wykonującego zadania służbowe w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania i wzmocnienia (zwiększenie sprzedaży) relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Tym samym przedmiotem oceny stanowiska Wnioskodawcy była wyłącznie kwestia możliwości zaliczenia wydatków wskazanych w pytaniu Nr 1 oraz pytaniu Nr 2 do kosztów uzyskania przychodów, za wyjątkiem alkoholu, bowiem ani z ww. pytań ani ze stanowiska Wnioskodawcy w sprawie nie wynika wprost, aby chcieli Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów również wydatki poniesione na zakup alkoholu.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Jednocześnie należy zauważyć, że w złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym – dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich szkoleń czy spotkań integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy, a tym samym wpłynie pozytywnie na przychody, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy:

Ad 1

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zawartych we wniosku w pytaniu Nr 1, wskazać należy, że jak wynika z wniosku, Spółka w toku prowadzonej przez siebie działalności przeprowadzała i będzie przeprowadzać cykliczne spotkania w postaci szkoleń lub konferencji, gdzie prezentowane są najnowsze modele produktowe, w tym ich specyfika pod kątem konserwacji i naprawy. Dzięki temu klienci (dealerzy) Spółki, zwłaszcza posiadający status autoryzowanych serwisów, zdobywają niezbędną wiedzę do prowadzenia efektywnej sprzedaży, w tym należytego informowania klientów detalicznych o kwestiach technicznych oferowanych towarów. Zdobyta podczas szkoleń wiedza jest warunkiem koniecznym do prawidłowego wykonywania usług serwisowych przez klientów Spółki. Szkolenia mogą być 1-dniowe lub kilkudniowe.

Uczestnikami szkoleń są z reguły osoby wysokiego szczebla organizacyjnego klientów Spółki: właściciele, prezesi i członkowie zarządu, dyrektorzy zarządzający, kierownicy serwisów.

Z uwagi na rozległość podejmowanych tematów, szkolenia te często zajmują więcej niż jeden dzień, stąd potrzeba zapewnienia noclegów i wyżywienia dla ich uczestników.

Spółka nie posiada własnego zaplecza lokalowego (centrum konferencyjnego) niezbędnego do organizacji wydarzeń. Dlatego też, szkolenia prowadzone są w dogodnie zlokalizowanych z siedzibami uczestników hotelach. Spółka, każdorazowo podpisuje z danym hotelem umowę o kompleksową organizację szkolenia/konferencji. Na tej podstawie Spółka opłaca wynajem sal konferencyjnych, noclegi i wyżywienie (śniadanie, obiad, kolacja, bufet kawowy) oraz dodatkowe usługi np. parkingi dla wszystkich uczestników (klienci i pracownicy Spółki). Może się zdarzyć, że w trakcie szkolenia wręczane są drobne upominki. Wśród wręczanych upominków znajdują się między artykuły oznaczone jej logo, takie jak kalendarze, kubki, koszulki itp.

Ponoszone koszty ujęte są w ewidencji księgowej Spółki i dokumentowane są w zgodzie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: fakturami, harmonogramem szkoleń i wykazem ich uczestników, wykazem z budżetu jednostki, formularzem zapotrzebowania, umową z hotelem.

Wydatki ponoszone są w trakcie rozmów prowadzonych na terenie Spółki lub w miejscu organizacji szkolenia, jak również poza tymi terenami, tj. np. w restauracji.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do opisu sprawy w kontekście pytania Nr 1, stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Spółkę na terenie Spółki lub poza nią związane z kompleksową organizacją szkoleń, na które składają się koszty wynajmu sali ze sprzętem, zaproszeń, materiałów biurowych, materiałów szkoleniowych, wyżywienia oraz wydatki na noclegi (zakwaterowanie), parkingi, drobne upominki z logo Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT i nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Przesądza o tym m.in. fakt, że prezentowane na szkoleniach dla klientów (dealerów) Spółki, w tym posiadających status autoryzowanych serwisów informacje mają na celu zapoznanie tych podmiotów z aktualną ofertą sprzedaży, przedstawienie parametrów technicznych, nowości produktowych, przekazanie informacji w zakresie prawidłowego zastosowania.

Celem podstawowym przeprowadzanych szkoleń jest podniesienie efektywności sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę oraz zapewnienie jakościowych usług serwisu prowadzonych przez podmioty zewnętrzne (autoryzowani klienci Spółki). Co również istotne szkolenia powinny skutkować dodatkowymi zamówieniami, a co za tym idzie - zwiększeniem przychodów Spółki. Bez odbycia szkoleń, klienci Spółki nie posiadaliby wystarczającej wiedzy, by być zdolnym do właściwego i efektywnego oferowania towarów Spółki oraz świadczenia usług serwisu klientom detalicznym. Wobec powyższego poniesienie przez Spółkę kosztów organizacji szkoleń/konferencji produktowych ma na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w zgodzie z definicją z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wynika z wniosku organizacja szkoleń wpływała, wpływa i będzie wpływać na zwiększenie osiąganego przychodu Spółki, albowiem osoby przeszkolone pozyskają wiedzę na temat produktów Spółki w ramach prowadzonej przez siebie działalności, osoby te będą mogły polecać swoim klientom zakup produktów Spółki. Szkolenia są ukierunkowane na doprowadzanie do nawiązania i rozbudowania kontaktów gospodarczych. Ponadto ww. wydatki poniesione na organizację szkoleń nie będą miały charakteru reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Zatem zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem, że wydatki ponoszone przez Spółkę na terenie Spółki lub poza nią związane z kompleksową organizacją szkoleń, na które składają się koszty wynajmu sali ze sprzętem, zaproszeń, materiałów biurowych, materiałów szkoleniowych, wyżywienia oraz wydatki na noclegi (zakwaterowanie), parkingi, drobne upominki z logo Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT (nie podlegając wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT), o ile w zakres wyżywienia nie wchodzi alkohol.

Jednocześnie na marginesie zauważyć należy, że wydatek na alkohol nie może być uznany za związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Alkohol nie jest konieczny, czy też niezbędny podczas takich spotkań. Zatem, trudno jest doszukać się w tym przypadku związku alkoholu z osiąganiem przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodu przez Wnioskodawcę. Tym samym wydatki na alkohol nie stanowią i nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów, ponieważ podlegają one wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT z ww. kosztów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało uznać za prawidłowe z ww. zastrzeżeniem.

Ad. 2

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zawartych w pytaniu Nr 2, wskazać należy, że Pracownicy Spółki, w ramach delegacji, przede wszystkim przedstawiciele handlowi z działu sprzedaży, którzy dokonują comiesięcznych objazdów przypisanych do siebie regionów, odbywają spotkania z klientami Spółki. Spotkania te odbywają się zarówno w siedzibie klientów Spółki, jak i poza nią, w godzinach pracy klienta oraz poza nimi. Główną przyczyną odbywania spotkań poza siedzibą klientów Spółki, są warunki lokalowe. Klienci Spółki to głównie sklepy, często niewielkie, gdzie prawie cała powierzchnia jest wykorzystana na ekspozycję, magazyn, obsługę konsumenta.

W trakcie tych spotkań, dany lokal świadczy usługi gastronomiczne, takie jak: dostarczanie posiłków, napoi bezalkoholowych i alkoholowych.

Spotkania mają na celu utrzymanie relacji biznesowych. Na każdym z nich, odbywają się negocjacje biznesowe, czy to dotyczące polityki sprzedaży Spółki (zachęty do sprzedaży określonych towarów, obniżki cen, warunki udzielania rabatów), czy to do poszerzenia gamy asortymentu Spółki u klienta. Przy tych spotkaniach dochodzi również do wymiany doświadczeń odnośnie sprzedaży konsumenckiej, technicznych aspektów (usterki, wytrzymałość) towarów Spółki, obsługi zamówień kontrahentów przez Spółkę (zwłaszcza poprzez platformy internetowe).

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Spółkę w sytuacji, gdy są to usługi gastronomiczne (koszty posiłku, np. lunchu, obiadu, czy kolacji) ponoszone w trakcie delegacji pracownika, wykonującego zadania służbowe w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania i wzmocnienia relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT i nie podlegają wyłączeniu na podstawi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Inaczej natomiast należy ocenić kwestię alkoholu, który jest/będzie serwowany w trakcie ww. spotkań. Wydatek na alkohol nie może być uznany za związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Alkohol nie jest konieczny, czy też niezbędny podczas takich spotkań. Zatem, trudno jest doszukać się w tym przypadku związku alkoholu z osiąganiem przychodów przez Wnioskodawcę. Tym samym wydatki na alkohol nie stanowią i nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, ponieważ podlegają one wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT z ww. kosztów.

Zatem, jeżeli do wydatków, które ponosicie Państwo na usługi gastronomiczne podczas delegacji służbowej pracowników nie będzie wliczany alkohol, to usługi gastronomiczne mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 należało uznać za prawidłowe, z ww. zastrzeżeniem.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroku sądu administracyjnego stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz., 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383).

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.616.2023.1.SH