Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.406.2023.5.MPU

Dotyczy dostawy Nieruchomości, zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, możliwości wyboru opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia własności Nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek wspólny z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że:

- dostawa Nieruchomość będących przedmiotem wniosku będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług z możliwością wyboru opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT,

- jeżeli Nieruchomości będące przedmiotem wniosku stanowią grunty budowlane niezabudowane, to czy słusznym jest, że ich dostawa będzie opodatkowana na zasadach ogólnych i nie będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9,

- nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia własności Nieruchomości,

wpłynął 30 października 2023 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 grudnia 2023 r. (data wpływu 14 grudnia 2023 r.) oraz pismem z 9 stycznia (data wpływu 9 stycznia 2024 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: (XX.)

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (XY.)

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

Sprzedający jest spółką, której głównym przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W toku prowadzonej działalności Sprzedający zawiesił swoją działalność na okres od (…) (…) (…) r. do (…) (…) (…) r., a następnie w dniu (…) (…) (…) r. postanowił ją wznowić. Jednakże w związku z podjętą przez Wspólników uchwałą, działalność spółki została ponownie zawieszona w dniu (…) (…) (…) r.

Sprzedający jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”) i dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT (ma 100% prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego).

Sprzedający jest właścicielem dwóch niezabudowanych (w rozumieniu cywilistycznym) obecnie nieruchomości gruntowych, położonych w (…) przy ul. (…), które mają być przedmiotem umowy sprzedaży („Umowa sprzedaży”) będącej przedmiotem niniejszego wniosku tj.

- działki o numerze (…) o powierzchni (…) ha z obrębu o numerze (…), (…) ,(…) położonej w woj. (…) , w gminie (…) (…), w dzielnicy (…) („Działka 1”);

- działki o numerze (…) o powierzchni (…) ha z obrębu o numerze (…), (…) położonej w woj. (…), w gminie (…) (…) , w dzielnicy (…) („Działka 2”)

- o łącznym obszarze (...) m2 (dalej łącznie jako: „Nieruchomości”), które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone są jako (...) – tereny (...) do adaptacji (uchwalonym Uchwałą nr (…) Rady Miasta (…) (…) z dnia (…) (…) (…) r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru „(…)”).

Sprzedający nabył własność Nieruchomości z mocy prawa z dniem (…) (…) (…) r. w drodze zasiedzenia, co zostało stwierdzone prawomocnym postanowieniem o zasiedzenie, wydanym w dniu (…) (…) (…) r. przez Sąd (…) dla (…) (…) w (…), Wydział (…) (…), syg. Akt (…) (…) zmienionym postanowieniem Sądu (…) (…) w (…), Wydział (…) (…) (…), syg. Akt (…) (…) z dnia (…) (…) (…) r.

W dniu (…) (…) (…) r. na posiedzeniu niejawnym Sąd (…) (…) (…) (…) (…) (…) wydał postanowienie, na mocy którego (XX.) z siedzibą w (…), wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd (…) dla (…) w (…) pod numerem KRS (…), nabyła poprzez zasiedzenie z dniem (…) (…) (…) roku własność nieruchomości położonej w (…) przy ulicy (…), obręb (…), stanowiącej działki o projektowanych numerach:

- (…) o powierzchni (…) ha,

- (…) o powierzchni (…) ha,

- (…) o powierzchni (…) ha.

W toku ww. postępowania i na jego potrzeby działka (…) została wydzielona z działki (…), a także działka (…) została wydzielona z działki (…).

W dniu (…) (…) (…) r. Sprzedający zawarł z Nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży („Umowa Przedwstępna”), w której wskazano m.in., że:

- dla Nieruchomości nie jest prowadzona księga wieczysta,

- w dniu (…) (…) (…) r. Sprzedający złożył wniosek wieczystoksięgowy do Sądu (…) dla (…) w (…), (…) Wydziału Ksiąg Wieczystych, który zarejestrowano pod numerem (…) zawierający żądanie założenia księgi wieczystej dla nieruchomości składającej się z działek o nr (…) i (…) o łącznym obszarze (…) ha oraz żądanie wpisu własności na rzecz Sprzedającego,

- nieruchomości przylegają do nieruchomości, których właścicielem na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu (…) (…) (…) r. stał się Nabywca,

- nieruchomości nie stanowią nieruchomości rolnej w rozumieniu art. 461 Kodeksu Cywilnego, nieruchomości nie są położone w specjalnej strefie ekonomicznej ani na terenie parku narodowego, na obszarze rewitalizacji wyznaczonym na podstawie uchwały rady gminy.

W wypisie z rejestru gruntów z dnia (…) (…) (…) roku (dalej jako: „Wypis I”) zamieszczono informację, że Działka 1 stanowi część działki (…), albowiem ustalono, iż w toku postępowania sądowego zasiedzianej działce nadano błędny numer ((…)) i wskazano nieprawidłowo jej powierzchnię (była o (…) m2 za duża). W tym samy dokumencie widnieje informacja wskazująca, że na Działce 1 znajdują się budynki przemysłowe (dalej jako: „Budynki”), których obecnie już nie ma. W związku z powyższym, Sprzedający w dniu (…) (…) (…) r. otrzymał aktualny wypis z rejestru gruntów (dalej jako: „Wypis II”), który potwierdza wyżej wskazane informacje, tj. łączna powierzchnia Nieruchomości (oznaczonych symbolem (…) jako zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy) wynosi (…) m.kw. W Wypisie II potwierdzone są także informacje takie jak to, że Działka 1 oraz Działka 2 są niezabudowane oraz nie posiadają dostępu do drogi publicznej.

W odniesieniu do wyżej wskazanych Budynków należy wskazać, że w istocie był to jeden budynek w złym stanie technicznym (dalej jako: „Budynek”) oraz dwa kontenery („Kontenery”). Budynek był posadowiony na części obu działek składających się na Nieruchomości na wylanej płycie betonowej. Został on posadowiony na nienależącym wtedy do Sprzedającego terenie przez (…) w czasach kiedy władało ono na mocy (…) (…) należącą do spółki nieruchomością. Sprzedający nigdy nie posiadał dokumentacji budowlanej tego obiektu.

W (…) roku ze względu na zły stan Budynku (m.in. mocno uszkodzony dach) Sprzedający chcąc uzyskać oficjalne pozwolenie na jego rozbiórkę dowiedział się, że nie ma możliwości wydania takiego pozwolenia, ponieważ Budynek ten jest samowolą budowlaną i oficjalnie nie istnieje. Pomimo, że Budynek ten oficjalnie nie istniał, to znajdował się on na wyrysach działek stanowiących Nieruchomości. Budynek fizycznie istniał do (…) (…) roku, jako że został wyburzony. Natomiast w odniesieniu do Kontenerów, należy wskazać, iż były one niezwiązane z gruntem i należały do dzierżawcy Sprzedającego, które zabrał on z terenu po tym, jak (…) (…) (…) roku Sprzedający rozwiązał z nim umowę dzierżawy. W związku z powyższym, Sprzedający powziął niezbędne kroki w celu aktualizacji danych znajdujących się w Wypisie I, tak aby odzwierciedlały one rzeczywisty stan Nieruchomości (Wypis II).

Obie z działek wchodzących w skład Nieruchomości przylegają do siebie i są razem częściowo ogrodzone – ogrodzenie jest na podmurówce, która okala obie działki na prawie całej długości („Ogrodzenie”). Ogrodzenie jest częścią składową Nieruchomości. Dodatkowo Nieruchomości są utwardzone betonem / płytami betonowymi („Betonowe płyty”), które istniały już w momencie, kiedy Sprzedający objął Nieruchomości w posiadanie w trakcie biegu okresu zasiedzenia Nieruchomości. Sprzedający nie poniósł jakichkolwiek nakładów modernizujących na Ogrodzenie oraz Betonowe płyty w ciągu ostatnich dwóch lat przed planowaną datą podpisania Umowy Sprzedaży. Sprzedający dokonał zasiedzenia Nieruchomości, na których już były Ogrodzenie oraz Betonowe płyty, a po dacie formalnego zasiedzenia Nieruchomości (rok (…)) nie dokonywał jakiejkolwiek modernizacji tych obiektów (np. wyrównania, uzupełniania nawierzchni) oraz nie ponosił wydatków na ich ulepszenie. Poza wskazanymi obiektami (Ogrodzeniem i Betonowymi płytami) na Nieruchomościach nie znajdują się budynki, budowle lub ich części takie jak obiekty liniowe, o których mowa w art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682) - zwana dalej "Prawo budowlane"), w tym np.: drogi, wodociągi, kanały, gazociągi, ciepłociągi, rurociągi, linie i trakcje elektroenergetyczne, linie kablowe nadziemne i, umieszczone bezpośrednio w ziemi, podziemne oraz kanalizacje kablowe.

Nieruchomości od daty nabycia tytułu prawnego były wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Zbywcę (wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT). Nieruchomości będące przedmiotem wniosku były przedmiotem dzierżawy prawdopodobnie już od (…) roku (Sprzedający nie posiada dokumentacji z tego okresu) do (…) (…) (…) r. Nieruchomości nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej i do dnia podpisania Umowy Sprzedaży nie zostaną wydzierżawione lub wynajęte. W związku z tym pierwsze zasiedlenie Nieruchomości nastąpiło dawniej niż dwa lata przed planowaną datą zawarcia Umowy Sprzedaży Nieruchomości (bowiem już w latach (…) tych).

Sprzedający nie jest/nie był rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zbywca jest i pozostanie czynnym płatnikiem VAT do czasu podpisania Umowy Sprzedaży zasiedzianych Nieruchomości na rzecz Nabywcy.

Nabytą Nieruchomość Kupujący zamierza wykorzystać do realizacji inwestycji polegającej na wybudowaniu (aaaa) („Inwestycja”), czyli będzie to inne przeznaczenie niż obecny sposób wykorzystywania Nieruchomości przez Zbywcę. Nabywca dokonuje sprzedaży w 100% opodatkowanej podatkiem VAT. Nabywca będzie używał Inwestycji w celu przeznaczenia jej na wynajem lub przeznaczy ją do dalszej odsprzedaży.

Umowa Sprzedaży zostanie zawarta po założeniu księgi wieczystej dla przedmiotu umowy i prawomocnym wpisaniu Sprzedającego jako właściciela Nieruchomości oraz uzyskaniu niniejszej interpretacji podatkowej ze wspólnego wniosku Zbywcy i Nabywcy.

Sprzedaż nie będzie obejmować jakichkolwiek innych składników Zbywcy, w tym składników niematerialnych, w tym zobowiązań, ani wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo składników majątku, które mogłyby stanowić przedsiębiorstwo czy zorganizowaną część przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące działania gospodarcze. Sprzedaż nie będzie powodować przejęcia wartości niematerialnych i prawnych, know-how, aktywów mogących stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorstwo Sprzedającego, czy też środków pieniężnych lub papierów wartościowych Sprzedającego. Przenoszony majątek nie będzie stanowić zorganizowanego kompleksu praw i rzeczy, by był zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że w przypadku gdy opisana we wniosku transakcja będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), Zainteresowana wraz z Kupującym złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania VAT, spełniające wymogi wskazane w art. 43 ust. 10 w zw. z art. 43 ust. 11 ww. ustawy o VAT albo przed zawarciem umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości tj. Działki 1 oraz Działki 2, albo w akcie notarialnym dotyczącym zawarcia umowy przyrzeczonej Nieruchomości tj. Działki 1 oraz Działki 2.

Jak wskazano w uzasadnieniu wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, zdaniem Zainteresowanej w analizowanej sprawie Betonowe płyty znajdujące się na Nieruchomościach stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm. („Prawo budowlane”). Odnosząc się natomiast do kwestii kalifikacji Ogrodzenia znajdującego się na Nieruchomościach, zdaniem Zainteresowanej będzie ono urządzeniem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. W związku z tym Ogrodzenie nie stanowi budowli zgodnie z Prawem budowlanym.

Z uwagi na fakt, że Nieruchomości są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone jako (…) – tereny produkcyjne do adaptacji (uchwalonym Uchwałą nr (…) Rady (…) (…) (…) z dnia (…) (…) (…) r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru „(…)”), z tego względu, Nieruchomości te należy uznać za tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zatem na Działce 1 oraz Działce 2 dopuszczona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego możliwość posadowienia budynków lub budowli.

Natomiast w piśmie uzupełniającym z 9 stycznia 2024 r. wskazali Państwo, że w przypadku, gdy opisana we wniosku transakcja będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), Zainteresowana wraz z Kupującym złożą w dacie zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości tj. Działki 1 oraz Działki 2 w formie aktu notarialnego, w tym akcie notarialnym zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budowli i ich części posadowionych na Działce 1 oraz Działce 2, spełniające wymogi wskazane w art. 43 ust. 10 w zw. z art. 43 ust. 11 ww. ustawy o VAT.

Pytania w zakresie podatku VAT (oznaczone we wniosku nr 1-3)

1. Czy dostawa Nieruchomość będących przedmiotem wniosku będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług z możliwością wyboru opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?

2. Jeżeli Nieruchomości będące przedmiotem wniosku stanowią grunty budowlane niezabudowane, to czy słusznym jest, że ich dostawa będzie opodatkowana na zasadach ogólnych i nie będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9?

3. Czy Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia własności Nieruchomości?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie podatku VAT (w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr1-3)

1.Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy Nieruchomości jako nieruchomości zabudowane budowlami w postaci Betonowych płyt będą zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością wyboru opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

2.Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Kolejno zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, iż w przypadkach dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, grunt nie będzie stanowić odrębnej dostawy towarów, lecz opodatkowany będzie w ramach dostawy budynku, budowli lub ich części. Jeśli więc na działce ewidencyjnej znajdują się budowle, sprzedaż takiej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach i według stawki właściwej dla dostawy posadowionych na tej działce budowli.

Zgodnie z art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem szeregu innych przepisów ustawy o VAT. Jednocześnie, art. 43 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje katalog zwolnień od VAT. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zdaniem Wnioskodawcy zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania do dostawy Działki 1 oraz Działki 2, gdyż są to Nieruchomości zabudowane w rozumieniu ustawy o VAT.

Ustawa o VAT nie definiuje budynku ani budowli. Znaczenie tych pojęć można ustalić powołując się na wykładnię systemową zewnętrzną. Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego przez budynek rozumieć należy obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Zgodnie z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, budowlę należy rozumieć jako każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego, obiekt liniowy należy rozumieć jako obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane oraz kable zainstalowane w kanale technologicznym nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. Natomiast w myśl art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego urządzeniem budowlanym jest urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zdaniem Wnioskodawcy w analizowanej sprawie Betonowe płyty znajdujące się na Nieruchomościach stanowią budowle w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego. Wniosek ten potwierdza praktyka organów podatkowych w podobnych sprawach. Przykładowo w indywidualnych interpretacjach wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („DKIS”) z dnia 26 maja 2023 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.223. 2023.2.AB, z dnia 16 grudnia 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.806.2022.2.ŻR wskazano, że: „organ uznawał za budowle w rozumieniu Prawa budowlanego m.in. takie obiekty jak: nawierzchnię utwardzoną w części kruszywem, w części asfaltem i w części płytami betonowymi, nawierzchnię utwardzoną betonem, asfaltem lub płytami jumbo, drogę utwardzoną trylinką betonową, drogę utwardzoną kamieniem naturalnym”.

Tożsame stanowisko zostało zaprezentowane przykładowo w indywidualnej interpretacji DKIS z dnia 15 maja 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.68.2020.2.MS, zgodnie z którą: „Droga z płyt betonowych uznana została za budowlę w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 marca 2015 r. nr IPPP1/4512-63/15-2/IGO. Wnioskodawca stwierdza więc, że „znajdującą się na Działkach drogę z płyt MON należy uznać za budowlę na gruncie Podatku VAT”. Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy uznając drogę z płyt betonowych za budowlę. (…) Powyższe potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 grudnia 2017 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.654.2017.2.AGW, w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż nieruchomości na których znajduje się plac handlowy z płyt jumbo, betonu lub asfaltu, są nieruchomościami zabudowanymi. Organ uznając stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, potwierdził również tym samym stanowisko wnioskodawcy, iż plac handlowy z płyt jumbo, betonu lub asfaltu stanowi budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowano także w indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez DKIS z dnia 8 czerwca 2020 r., znak: 0114-KDIP4-3.4012.82.2020.5.EK, w której wskazano, że: „Zgodnie z dawnym orzecznictwem (które na gruncie czynności klasyfikacji do określonych kategorii prawa budowlanego zachowuje swą aktualność) przyjmuje się, że budowlę stanowi parking: wybetonowany, wyasfaltowany, wyłożony warstwą kamienno-żużlową związaną betonem, bądź też płyty chodnikowe (Wyrok NSA z dnia 3 czerwca 2003 r., II SA/Ka 1741/01, Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2004 r., I IV SA 3522/02). Powyższe stanowisko spotyka się również z akceptacją aktualnego orzecznictwa (tak np. w Interpretacji Indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2018 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.634.2017.1.AO).” W tejże interpretacji wskazano także, że w orzecznictwie podkreśla się, że droga posiadająca określony stopień utwardzenia jest budowlą, stosownie do ustawowej definicji zawartej w art. 3 pkt 3 Pr. Bud. (Wyrok WSA w Lublinie z dn. 6 maja 2008 r., II SA/Lu 76/08, w przeciwieństwie do dróg gruntowych - zob. prawomocny wyr. WSA w Krakowie z dn. 14 kwietnia 2015 r., II SA/Kr 132/15)”.

W interpretacji DKIS z dnia 8 czerwca 2020 r., znak: 0114-KDIP4-3.4012.82.2020.5.EK wskazano także, że: „Plac parkingowy o nawierzchni z trylinki i ogrodzeniem uznawany jest za przesądzający o zabudowanym charakterze terenu”. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 14 marca 2017 r., 3063-ILPP1-1.4512.50.2017.2.SJ). Podobnie za budowlę uznawano: utwardzony plac (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 15 lipca 2015 r., IBPP1/4512-330/15/DK, Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 18 marca 2011 r., IBPP3/443-979/10/IK), utwardzenie z płyt betonowych, chodnik z płyt betonowych, plac zabudowany kostką betonową (…) Podkreślenia wymaga fakt, że utwardzenia wykonane z płyt lub kostki brukowej są uznawane przez organ na gruncie podatku od towarów i usług za budowlę (np. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 16 lutego 2017 r., 2461-IBPP1.4512.1039.2016.1.MS, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dn. 18 marca 2010 r., II FSK 1764/08)”.

Także w indywidualnej interpretacji DKIS z dnia 30 października 2020 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.701.2020.1.MD wskazano, że działka stanowiąca m.in. wejście/wjazd od ulicy na podwórze wewnątrzblokowe, która w przeważającej części pokryta jest kostką betonową i ażurową (zaklasyfikowana zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych jako klasa PKOB 2112 "Ulice i drogi pozostałe") będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”.

Odnosząc się natomiast do kwestii kalifikacji Ogrodzenia znajdującego się na Nieruchomościach na gruncie ustawy o VAT (częściowego) wskazać należy na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) z 15 grudnia 2016 r., (sygn. II OSK 1463/16), w którym NSA stwierdził, że ogrodzenie działki już zabudowanej jest urządzeniem technicznym, związanym z istniejącymi na działce zabudowaniami. Tożsamy pogląd przedstawiono w indywidualnej interpretacji DKIS z dnia 1 sierpnia 2018 r., znak: 0115-KDIT1-3.4012.323.2018.2.APR gdzie wskazano, że: „Należy bowiem zauważyć, że w ustawie – Prawo budowlane ogrodzenie zostało umieszczone w katalogu urządzeń budowlanych określonych odrębnie od budowli, zatem zgodnie z Prawem budowlanym ogrodzenie nie mieści się w definicji budowli. Budowlami są wszystkie obiekty budowlane, które zostały przykładowo wymienione w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego oraz obiekty budowlane, które są podobne do nich. Przedstawione w ww. przepisie wyliczenie jest katalogiem otwartym, jednak budowla w rozumieniu Prawa budowlanego w szczególności powinna stanowić całość techniczno użytkową. Obiektów, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli. Zatem - w świetle Prawa budowlanego - ogrodzenie znajdujące się na gruncie stanowi urządzenie budowlane, a nie samodzielną budowlę, którą uznaje się za towar na gruncie podatku VAT. Wobec powyższego, skoro ogrodzenie (płot z metalowej siatki) stanowi urządzenie budowlane, a nie samodzielną budowlę, którą uznaje się za towar według przepisów podatku VAT”. W rezultacie Ogrodzenie jako urządzenie budowlane będące częścią składową Nieruchomości nie będzie wpływać na kwalifikację dostawy Nieruchomości na gruncie ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę wyżej wskazaną linię interpretacyjną oraz orzeczniczą, a także przede wszystkim przepisy ustawy o VAT, należy wskazać, że zdaniem Wnioskodawcy w niniejszym stanie faktycznym dostawę Nieruchomości utwardzonych Betonowymi płytami należy uznać za dostawę budowli. Nieruchomości wskazane powyżej, z perspektywy opodatkowania podatkiem od towarów i usług są gruntami zabudowanymi, ponieważ znajdują się na nich Betonowe płyty, które zgodnie z przepisami Prawa budowlanego są kwalifikowane jako budowle. Zatem ze względu na występowanie budowli w postaci Betonowych płyt do dostawy Nieruchomości należy stosować przepisy ustawy o VAT odpowiednie dla dostawy budowli.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy przy tym zauważyć, że pojęcie pierwszego zasiedlenia obejmuje również sytuację, gdy podatnik wykorzystuje nieruchomość dla potrzeb własnej działalności opodatkowanej. Taki pogląd znajduje potwierdzenia w orzecznictwie sądów administracyjnych (przykładowo wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt. I FSK 382/14).

Mając na uwadze konstrukcję zwolnień z podatku VAT, w celu wskazania prawidłowego sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości, kluczowe jest określenie czy i kiedy po wybudowaniu lub ulepszeniu budowli doszło do ich pierwszego zasiedlenia. Pozwoli to określić, czy planowana transakcja będzie podlegała zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Dostawa budynków lub budowli podlega zwolnieniu od podatku VAT, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Pierwsze zasiedlenie stanowi natomiast oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kontekście przywołanej powyżej definicji pierwszego zasiedlenia, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że w stosunku do Płyt betonowych stanowiących budowle posadowione na Nieruchomościach pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT miało miejsce dawniej niż dwa lata przed zawarciem planowanej Umowy Sprzedaży. W ocenie Wnioskodawcy, do pierwszego zasiedlenia budowli znajdujących się na Nieruchomości doszło w latach (…)-tych w wyniku faktycznego objęcia Nieruchomości przez Sprzedającego w posiadanie.

W myśl przywołanej powyżej treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - zasadą jest, iż dostawa budynków, budowli lub ich części podlega zwolnieniu od podatku VAT. Wyjątkiem od zwolnienia są następujące dwie sytuacje: (i) dostawa budynku jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim; (ii) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Odnosząc powyższe do statusu budowli posadowionych na Nieruchomościach planowana dostawa tych obiektów w ramach Umowy Sprzedaży będzie dokonana w okresie powyżej 2 lat od ich pierwszego zasiedlenia, wobec tego będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Mając na uwadze okoliczności faktyczne, bezprzedmiotowe jest analizowanie możliwości zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT, gdyż przepis ten może znaleźć zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy nie stosuje się zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 w ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy prawa własności Nieruchomości pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca nieruchomości są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz złożą, przed dniem dokonania tej dostawy, właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, lub w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy przedmiotowej nieruchomości.

W ocenie Stron, Sprzedający oraz Kupujący mogą zrezygnować ze zwolnienia z podatku VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budowli (Betonowych płyt) posadowionych na Nieruchomościach, z uwagi na fakt, że zarówno Sprzedający i Kupujący są zarejestrowanymi czynny podatnikami podatku VAT, i Kupujący oraz Sprzedający złożą przed dniem podpisania Umowy Sprzedaży do właściwemu dla Nabywcy naczelnika urzędu skarbowego, lub w samej Umowie Sprzedaży zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT.

4. Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy organ uzna, że Nieruchomości będące przedmiotem niniejszego wspólnego wniosku stanowią grunty budowlane niezabudowane, to dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana na zasadach ogólnych i nie będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9.

5. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2

W przypadku jeżeli organ mimo argumentacji Wnioskodawcy w stosunku do pytania nr 1 uzna jednak, że Nieruchomości dla celów klasyfikacji na gruncie podatku o VAT nie są zabudowane budynkami, budowlami albo ich częściami, w tej sytuacji do dostawy Nieruchomości należy stosować przepisy ustawy o VAT właściwe dla dostawy gruntów niezabudowanych.

W treści ustawy o VAT jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku, przy spełnieniu określonych warunków.

Należy w pierwszej kolejności wskazać, że zwolnienie z art. 43 ust, 1 pkt 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania do dostawy Nieruchomości, gdyż pomimo, że Zbywca nie miał prawa do odliczenia podatku należnego na nabyciu własności Nieruchomości (gdyż zasiedzenie nie podlegało opodatkowaniu VAT), to jednak wykorzystywał Nieruchomości wyłącznie do działalności gospodarczej w 100% opodatkowanej podatkiem VAT (a nie zwolnionej).

Kolejno stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt. 33 ustawy o VAT rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej jako: „MPZP”), a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z treści ww. przepisów wynika zatem, że ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa gruntów niezabudowanych jedynie w sytuacji, gdy nie są one – zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT – terenami budowlanymi, czyli nie są przeznaczone pod zabudowę.

W tym miejscu warto wskazać, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony bądź uzbrojony teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Jak przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 195/18, opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że Nieruchomości są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone jako (…) – tereny (…) (…) (uchwalonym Uchwałą nr (…) (…) (…) (…) (…) z dnia (…) (…) (…) r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru „(…)”), z tego względu, Nieruchomości te należy uznać za tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W związku z tym, w przypadku gdy organ uzna, że Nieruchomości będące przedmiotem niniejszego wspólnego wniosku stanowią grunty budowlane niezabudowane, to dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana na zasadach ogólnych i nie będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Wniosek powyższy potwierdza przykładowo indywidualna interpretacja DKIS z dnia 20 maja 2022 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.181.2022.1.GK, w której wskazano: „Przechodząc do kwestii dotyczących zwolnienia, należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku działka nr (...) jest niezabudowana i w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako (…) - tereny o funkcji (…). Zatem, działka ta stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy i w konsekwencji dostawa tej działki nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy”.

6. Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3

W przypadku, gdy dostawa Nieruchomość będzie podlegać w całości opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. w związku z dostawą Nieruchomości wystąpi podatek VAT należny, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia własności Nieruchomości.

7. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz b) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, jak również z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96 ustawy o VAT, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy o VAT. Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Potwierdza to przykładowo interpretacja DKIS z 12 grudnia 2017 r. znak 0111-KDIB3-1.4012.630.2017.2.JP, w której wskazano, że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wyraźnie wynika, że Nabywca jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT czynny, a nabywane Nieruchomości będą wykorzystywane do prowadzenia przez Nabywcę działalności wyłącznie opodatkowanej podatkiem VAT. Nabywca, planuje wybudować na Nieruchomościach Inwestycję. Nabywca dokonuje sprzedaży w 100% opodatkowanej podatkiem VAT. Nabywca będzie używał Inwestycji w celu jej wynajmu lub dalszej odsprzedaży. W konsekwencji, spełniona jest przesłanka warunkująca prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony oraz istnienie ścisłego związku pomiędzy zakupem nieruchomości, a transakcją opodatkowaną. Podobnie wskazano choćby w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 grudnia 2018 r. znak 0114-KDIP1-3.4012.626.2018.4.MT.

Jeżeli zatem dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT z wykazanym należnym podatkiem VAT (gdyż Strony zrezygnują ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybiorą opodatkowanie podatkiem VAT), Nabywcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie podatku od towarów i usług dotyczące pytania nr 1 oraz pytania nr 3 jest prawidłowe.

Pytanie nr 2 było warunkowe, dotyczyło sytuacji, w której dostawa Nieruchomości będąca przedmiotem wniosku zostanie uznana za dostawę gruntu niezabudowanego. Z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, tj. uznanie że przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana, rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że obecny publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to: t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, ze zm. Natomiast obecny publikator ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny to: t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, ze zm.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. Ocena prawna stanowiska Państwa dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Ponadto powołane w stanowisku wyroki sądu nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r., poz. 1634, ze zm.). Zatem powołane wyroki nie posiadają waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowią one podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowany będący stroną postępowania – (XX.) (art. 14r § 2 o.p.) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) (…) (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1634, ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 wzw.zart.14r § 5 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00