Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.775.2023.3.KP

Czy część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży towarów przypisana Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do źródła przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej tak jakby on sam wykonał w tej części usługę sprzedaży towarów zafakturowaną na podmiot trzeci i będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 4 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 4 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2024 r. (wpływ  11 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarówno w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, jak również jako wspólnik spółek osobowych i kapitałowych. Wnioskodawca rozważa w następnym roku podatkowym wybór formy opodatkowania – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć Umowę Konsorcjum (umowę wspólnego przedsięwzięcia), w ramach której to umowy spółka (...) z o.o. sp. k. (dalej także jako Spółka) będzie Liderem konsorcjum, zaś Wnioskodawca będzie członkiem konsorcjum (zwanym także Konsorcjantem). W ramach konsorcjum będą funkcjonować także inne podmioty jako konsorcjanci.

Ze względu na posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzę z zakresu sprzedaży bezpośredniej, wiedzę z zakresu budowy sieci sprzedaży, realizację programów opartych na sprzedaży internetowej, dobrej znajomości branży rolno-spożywczej oraz z drugiej strony obustronnie dążąc do zwiększenia sprzedaży produktów firmy Sp. z o.o. sp. k. oraz innych spółek kooperujących, a także poszukując nowych rynków zbytu, rozwój sprzedaży bez udziału Wnioskodawcy byłby utrudniony. Wnioskodawca w ramach swojej sieci spółek jest także kluczowym dostawcą produktów i półproduktów dla firmy Sp. z o.o. Posiada także szerokie kontakty biznesowe umożliwiające negocjowanie dużych kontraktów handlowych i wejście na nowe rynki zbytu.

Sp. z o.o. sp. k. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca i Spółka są podmiotami powiązanymi.

Prawdopodobnym jest, iż w ramach rozwoju biznesu będzie dochodzić do przystąpienia nowych podmiotów do Konsorcjum (obecnie rozważane jest wejście kilku kluczowych podmiotów), co zostanie uwzględnione w aneksowanej Umowie Konsorcjum, bowiem Wnioskodawca oraz Spółka planują rozwój sprzedaży poprzez poszukiwanie partnerów handlowych w kraju i poza granicami kraju (planują zwiększenie sprzedaży zagranicznej),  a także rozważają dystrybucję produktów za pośrednictwem sieci Internet.

Lider Konsorcjum prowadzi głównie działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży dodatków do pasz oraz różnego rodzaju mikroelementów dla drobiu i bydła. Sprzedaż jest prowadzona dla klientów detalicznych oraz do podmiotów trudniących się działalnością weterynaryjną (sprzedaż pośrednia), które to podmioty dokonują dalszej odsprzedaży tych produktów dla rolników i producentów rolno-spożywczych.

Szczegółowe warunki współpracy pomiędzy podmiotami zostaną określone w Umowie Konsorcjum, która stanowić będzie, iż strony działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia nieposiadającego odrębnej podmiotowości prawnej oraz zobowiązują się do uczestniczenia we wspólnym przedsięwzięciu na zasadzie realizacji poszczególnych zadań (każdemu z podmiotów przydzielony zostanie do realizacji odrębny zakres zadań w zakresie realizacji inwestycji w ramach Konsorcjum, co będzie wiązać się także z przypisaniem określonego zysku poszczególnym członkom Konsorcjum). Strony umowy dopuszczają możliwość modyfikacji postanowień Umowy Konsorcjum oraz okresową weryfikację realizowanych zadań w celu dostosowania podziału wynagrodzenia adekwatnie do ponoszonych nakładów  i osiąganych celów.

Celem wspólnego przedsięwzięcia będzie powierzenie wyodrębnionych działań stronom umowy Konsorcjum w celu zwiększenia skuteczności działania i maksymalizacji zysku.

Umowa Konsorcjum określać będzie za jakie czynności jest odpowiedzialny dany członek konsorcjum. Każdy z członków konsorcjum we własnym zakresie ponosi koszty związane  z wykonaniem umowy (zadaniowy podział pracy). Część kosztów może być zaś ponoszona wspólnie przez członków konsorcjum i każdy z członków będzie obowiązany do ponoszenia kosztów przypadających na jego udział.

Strony ustaliły, iż w kontaktach z podmiotami trzecimi (kontrahentami) tylko jeden  z członków konsorcjum funkcjonować będzie jako podmiot realizujący sprzedaż towarów lub podmiot nabywający towary/usługi, zaś Umowa Konsorcjum określać będzie podział czynności i wynagrodzenia między członków konsorcjum oraz podział kosztów wspólnych.

Taka konstrukcja umowna umożliwia zwiększenie rozpoznawalności marki oraz zwiększenie potencjału sprzedażowego.

Członek konsorcjum zawierający umowę handlową sprzedaży realizowaną w ramach Konsorcjum, wystawia dokument sprzedaży (fakturę/paragon) za realizowaną sprzedaż na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia.

W ramach rozliczeń finansowych pomiędzy Wnioskodawcą i Liderem mogą występować dwa rodzaje rozliczeń pieniężnych – wynagrodzenie będące udziałem w zysku wygenerowanym przez Konsorcjum oraz kwoty przekazywane przez Lidera w zamian za wyświadczone na jego rzecz przez Wnioskodawcę usługi w ramach umowy Konsorcjum.

Większość kwot będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu zysku wygenerowanego przez Konsorcjum, które to wynagrodzenie w części jest należne Wnioskodawcy  (np. wynagrodzenie za sprzedaż produktów), jednakże Wnioskodawca może także wykonywać czynności zlecone przez Lidera (np. czynności mają służyć zwiększeniu rozpoznawalności Lidera jako sprzedawcy).

Przewiduje się następujący sposób rozliczeń: członek konsorcjum zawierający umowę handlową z podmiotem trzecim realizowaną w ramach Konsorcjum wystawia dokument sprzedaży na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia, jednakże zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 jako przychód podatkowy tego podmiotu zostanie rozpoznana kwota pomniejszona o wynagrodzenie należne innym członkom konsorcjum. Jednocześnie każdy z członków konsorcjum wystawia fakturę/notę księgową na swoją część wynagrodzenia wynikającą  z Umowy Konsorcjum, które to wynagrodzenie będzie ich przychodem podatkowym z tytułu realizowanych czynności w ramach Umowy Konsorcjum.

Przedmiotem fakturowania i rozliczeń VATowskich będzie tylko kwestia świadczenia usług pomiędzy Konsorcjantami bądź przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel. W sytuacji zlecenia czynności przez Lidera, które mają na celu realizację usług względem niego, Wnioskodawca będzie wystawiać fakturę za świadczone usługi, które to koszty powinien ponieść Lider na podstawie faktury VAT. Analogicznie w sytuacji świadczenia usług przez Lidera na rzecz Wnioskodawcy, Lider wystawi fakturę za świadczone usługi.

W realizowanym wspólnie przedsięwzięciu, udział finansowy stron w ramach Konsorcjum  w zyskach i stratach może być różny i będzie zależny od wielkości udziału każdego członka Konsorcjum w realizacji przedsięwzięcia za dany miesiąc, w tym udziału w przedsięwzięciu  i wielkości poniesionych kosztów przez każdą ze Stron i wielkości przychodu.

Strony w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego dokonają rozliczenia udziałów członków Konsorcjum w realizowanych za ten okres przedsięwzięciach.

Każda ze Stron ponosi we własnym zakresie koszty własnej działalności, w tym podatki  i opłaty. Wspólne wydatki, takie jak np. przygotowanie polityki ochrony danych osobowych, będą ponoszone przez jednego z członków Konsorcjum (co do zasady Lidera), a następnie będą rozliczane proporcjonalnie według zaangażowania w realizację przedsięwzięcia, co do zasady uwzględniając wielkości udziału w przychodzie Konsorcjum.

W celu wyjaśnienia wszelkich wątpliwości Wnioskodawca oświadcza, iż zgodnie z posiadaną wiedzą:

-na dzień wyboru formy opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych nie będzie spełniony żaden z warunków (żadna z przesłanek) wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który to warunek/przesłanka wykluczałaby prawo wyboru opodatkowania w formie ryczałtu,

-Wnioskodawca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a świadczone usługi będą opodatkowane stawką podstawową (23%),

-członkowie Konsorcjum nie będą stanowić grupy VAT.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Jakie konkretnie zadania będzie Pan i Lider realizował w ramach zawartej umowy Konsorcjum w związku ze świadczeniem w ramach zawartych umów z kontrahentami?

Konsorcjant jako przedsiębiorca będzie zajmował się pozyskiwaniem nowych klientów, utrzymaniem relacji z tymi klientami poprzez kontakt osobisty oraz sprzedażą bezpośrednią produktów (uzgadnianiem ilości, ustaleniem ceny, ustalaniem jakie produkty mają być przedmiotem sprzedaży, realizacją sprzedaży za pośrednictwem maila i sprzedaży telefonicznej), będzie negocjował zakupy towarów z dostawcami, koordynował cały proces zakupów i sprzedaży. Dodatkowo także Wnioskodawca na bazie swoich dotychczasowych doświadczeń będzie starał się rozwijać sprzedaż zagraniczną szukając nowych kanałów zbytu.

Będą to wiec czynności realizowane przez Konsorcjanta jako osoby posiadającej stosowną wiedzę i renomę oraz przedsiębiorcy mającego duże doświadczenie z zakresu utrzymania relacji z klientami, rozwoju sprzedaży polegające na negocjacjach handlowych i oferowaniem produktów spółki.

Sporadycznie Wnioskodawca będzie także świadczył w ramach umowy Konsorcjum usługi na rzecz Lidera.

Lider Konsorcjum będzie odpowiedzialny za produkcję i nabywanie produktów w celu ich sprzedaży jako produktów w ramach konsorcjum, dostosowywanie produktów do potrzeb rynku zgłaszanych przez Wnioskodawcę, prowadzenie działań marketingowych, obsługę magazynową oraz obsługę biurową i administracyjno-prawną.

Lider Konsorcjum będzie także odpowiedzialny za rozwój swoich kanałów sprzedaży oraz utrzymanie relacji z wybranymi klientami pozyskanymi przez Wnioskodawcę.

Czy faktury wystawiane przez Lidera na rzecz kontrahentów będą dokumentowały zarówno świadczenia wykonywane przez Lidera, jak również świadczenia wykonane przez Pana?

Ideą wspólnego przedsięwzięcia jest rozwój sprzedaży pod marką Lidera, co także wymiernie zmniejszy koszty transakcyjne. Tym samym faktury wystawiane przez Lidera na rzecz Kontrahentów będą dokumentowały zarówno świadczenia wykonywane przez Lidera, jak również świadczenia wykonane przez Wnioskodawcę (członka Konsorcjum).

Czy Lider będzie wystawiał faktury na rzecz kontrahentów w swoim imieniu, czy również w Pana imieniu; jeśli również w Pana imieniu, to:

-czy upoważni Pan Lidera do wystawienia faktur w imieniu i na Pana rzecz;

-na jakich zasadach regulowane jest wystawianie faktur i czy powyższe zasady wynikają z umów z kontrahentami;

-wykonywanie jakich czynności przez Pana będą dokumentowały te faktury?

Lider Konsorcjum jako podmiot odpowiedzialny za funkcjonowanie całego przedsięwzięcia będzie wystawiał faktury na rzecz Kontrahentów w swoim imieniu, jak również w imieniu Wnioskodawcy (członka Konsorcjum).

Umowa Konsorcjum będzie określać, iż tylko Lider dokonuje fakturowania. Umowa Konsorcjum będzie stanowić upoważnienie do wystawiania faktur za sprzedaż realizowaną przez Wnioskodawcę, jednocześnie określając warunki podziału wynagrodzenia.

Wystawiane faktury przez Lidera za czynności Wnioskodawcy będą głównie dokumentować sprzedaż produktów realizowanych prze Wnioskodawcę (transakcje sprzedaży produktów na warunkach uzgodnionych przez Wnioskodawcę).

Czy w kontaktach z kontrahentami jedynie Lider będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż lub nabycie towarów/usług?

W kontaktach z podmiotami trzecimi (Kontrahentami) nabywającymi towary/usługi – Lider będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż towarów/usług (wystawca faktury). Natomiast względem dostawców, każdy z uczestników będzie występować jako podmiot nabywający towary/usługi na swoją rzecz. Ideą Konsorcjum jest położenie nacisku na specjalizację i podział zadań poszczególnych członków Konsorcjum w celu sprzedaży dóbr i usług, gdzie Lider będzie pełnić funkcję podmiotu odpowiedzialnego za realizację całej sprzedaży, także sprzedaży uzgodnionej (zrealizowanej) przez Wnioskodawcę.

Czy zachowa Pan w ramach umowy Konsorcjum pełną odrębność i samodzielność jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą?

Tak, w ramach umowy Konsorcjum Wnioskodawca zachowa pełną odrębność i samodzielność jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jakkolwiek umowa Konsorcjum może nakładać obowiązek działania w ramach określonych reguł przez wszystkich członków konsorcjum – np. zachować określone widełki cenowe.

Czy możliwa jest sytuacja, w której nie otrzyma Pan wynagrodzenia za czynności wykonywane w ramach umowy Konsorcjum; jeśli tak, należy opisać dlaczego?

Tak, możliwa jest sytuacja, że Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia za czynności wykonywane w ramach umowy Konsorcjum – np. jeżeli działania Wnioskodawcy wygenerowały straty, to w takiej sytuacji Wnioskodawca nie uzyska udziału w wynagrodzeniu.

Czy w umowie zawieranej z kontrahentami zostanie zawarta informacja, że kontrahent zawiera umowę z Konsorcjum, a nie z jednym z członków Konsorcjum (Liderem); jeśli nie, należy wskazać dlaczego?

Odpowiednia informacja będzie ujawniana w dokumentach stanowiących o prawach i obowiązkach odbiorców towarów i usług, np. regulaminach, polityce ochrony danych osobowych. W sytuacji, gdzie ustawodawca wprost nakazał ujawnienie działania w formie konsorcjum (np. prawo zamówień publicznych) taka informacja jest ujawniana w umowie. Wnioskodawca i Lider nie wyklucza jednakże, iż taka informacja będzie także ujawniona w innych oficjalnych dokumentach (np. w sprawozdaniu finansowym).

Czy z umów z kontrahentami będzie wynikać, że płatność za świadczenia ma być dokonywana na Lidera?

Tak, z umów z Kontrahentami będzie wynikać, że płatność za świadczenia ma być dokonywana na rzecz Lidera.

Który z podmiotów będących członkami Konsorcjum (Pan jako członek Konsorcjum, Lider, czy inny członek Konsorcjum) zawrze z podmiotami trzecimi (kontrahentami) umowę handlową sprzedaży, kto będzie reprezentował Konsorcjum na zewnątrz?

W kontaktach z podmiotami trzecimi (Kontrahentami) nabywającymi towary/usługi – Lider będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż towarów/usług (wystawca faktury). Natomiast względem dostawców, każdy z uczestników będzie występować jako podmiot nabywający towary/usługi na swoją rzecz. Ideą Konsorcjum jest położenie nacisku na specjalizację i podział zadań poszczególnych członków Konsorcjum w celu sprzedaży dóbr i usług, gdzie Lider będzie pełnić funkcję podmiotu odpowiedzialnego za realizację całej sprzedaży, także sprzedaży uzgodnionej przez Wnioskodawcę.

Na jakach zasadach i pomiędzy jakimi podmiotami następuje podział wynagrodzenia wypracowanego przez Konsorcjum; czy dotyczy on konkretnych faktur lub świadczeń (np. świadczenia konkretnych usług) możliwych do zidentyfikowania czy też podział ten przyznawany jest na innej zasadzie – jakiej?

W jaki konkretnie sposób dokonywany będzie podział wynagrodzenia pomiędzy Liderem a Panem; w jaki sposób będzie kalkulowana i od czego uzależniona będzie wysokość wynagrodzenia przypadająca Panu i Liderowi?

Wnioskodawca będzie wykonywał cały szereg czynności zmierzających do sprzedaży towarów (główne czynności Wnioskodawcy) lub sporadycznie świadczenia usług. Czynności te będą realizowane na rzecz podmiotów trzecich. Będzie to więc wynagrodzenie z tytułu sprzedaży towarów i usług na rzecz podmiotów trzecich.

Lider będzie podmiotem wyłącznie uprawnionym do wystawiania faktur i to Lider dokona przekazania części wynagrodzenia Wnioskodawcy.

Wnioskodawca otrzyma więc wynagrodzenie za czynności wykonane na rzecz podmiotów trzecich, które zostały uwzględnione na fakturze wystawionej przez Lidera. Lider jako wystawca faktury otrzyma całość tego wynagrodzenia na podstawie wystawionych faktur, dokonując później przekazania części wynagrodzenia na innych członków konsorcjum.

Podział wynagrodzenia będzie wyliczany głównie w oparciu o trzy elementy, tj. wielkość sprzedaży realizowaną przy udziale Wnioskodawcy, procentowy zakres realizowanych czynności o charakterze technicznym oraz wielkości poniesionych kosztów przez każdą ze stron konsorcjum.

Strony w okresach rozliczeniowych dokonują rozliczenia udziału członków Konsorcjum w realizowanych za ten okres przedsięwzięciach.

W odniesieniu do przychodów z jakiej formy działalności gospodarczej zamierza Pan wybrać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - tj. czy dotyczy to prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej czy działalności prowadzonej za pośrednictwem spółki osobowej?

Wnioskodawca zarówno prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jak również prowadzi działalność za pośrednictwem spółek. Zważywszy, iż uruchomienie konsorcjum jest procesem długotrwałym wymagającym podjęcia szeregu kroków, więc obecnie Wnioskodawca rozważa zawiązanie konsorcjum jako przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą (dominujące założenie) lub też opcjonalnie w formie spółki jawnej/cywilnej przy założeniu, iż wszyscy wspólnicy dokonają wyboru ryczałtu jako formy opodatkowania stosowanej przez wszystkich wspólników.

W jaki sposób jest Pan powiązany ze spółką komandytową sp. z o.o.; czy jest Pan wspólnikiem tej spółki, zasiada Pan w jej organach; jeżeli tak, to jakie ma Pan udziały w tej spółce i jak opodatkowuje Pan przychody z udziału w tej spółce oraz jaki jest zakres Pana obowiązków w spółce?

Wnioskodawca jest udziałowcem Spółki z o.o. sp. k. – wartość sumy komandytowej wynosi 7 000,00 PLN.

Wnioskodawca zajmuje się głównie generalnym nadzorem nad funkcjonowaniem spółki.

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami Wnioskodawca nie opodatkowuje przychodów z udziału w spółce. Jako wspólnik spółki może otrzymywać dywidendę, która to dywidenda jest opodatkowana 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym pobieranym przez płatnika podatku.

Jaką dokumentację podatkową stosuje Pan/będzie Pan stosował dla prowadzonej działalności gospodarczej?

W pierwszym roku funkcjonowania umowy konsorcjum (prawdopodobnie także w latach kolejnych) Wnioskodawca nie przewiduje sytuacji przekroczenia progów ustawowych nakazujących sporządzanie lokalnej dokumentacji podatkowej.

Dla celów dowodowych i rozliczeniowych Wnioskodawca będzie starł się gromadzić różnego rodzaju raporty dotyczące sprzedaży, zakupów, udziałów sprzedaży Wnioskodawcy w całej sprzedaży oraz wszelkie inne dokumenty pozwalające na przygotowanie dokumentacji podatkowej – gdyby udział Wnioskodawcy przekroczył progi ustawowe nakazujące przygotowanie dokumentacji podatkowej.

Czy Umowę Konsorcjum zamierza Pan zawrzeć jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą czy jako inny podmiot – jaki (proszę to wyjaśnić)?

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą (główne założenie). Ponieważ jednak proces tworzenia konsorcjum wiąże się z poszukiwaniem innych osób aktywnie działających w celu zwiększenia sprzedaży (zwiększenia potencjału), tym samym możliwa jest sytuacja, iż inne osoby chcące działać w ramach konsorcjum zawrą z Wnioskodawcą najpierw spółkę cywilną lub jawną (lub może przekona wspólników z posiadanych spółek do zaangażowania się w proces tworzenia konsorcjum), i w takim przypadku umowa konsorcjum może być zawarta przez taką spółkę. Zawarcie umowy przez spółkę jawną/cywilną wymaga, aby inni wspólnicy także aktywnie działali na rzecz konsorcjum, zwiększając potencjał działalności.

Czy w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, uzyskał Pan przychody z działalności w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro?

Umowa konsorcjum będzie zawarta w roku 2024. Wybór formy opodatkowania ryczałtem także będzie dokonany na rok 2024. Ponieważ jeszcze nie nastąpiło rozliczenie roku 2023, więc Wnioskodawca nie może odpowiedzieć na pytanie jednoznacznie, czy przychody nie przekroczyły limitu 2 mln EUR (na podstawie obecnie posiadanej wiedzy Wnioskodawca może udzielić odpowiedzi, iż taki próg nie powinien być przekroczony). Pytanie Wnioskodawcy dotyczące wyboru formy opodatkowania ryczałtem dotyczy sytuacji (która będzie weryfikowana na moment wyboru formy opodatkowania), kiedy to przychody Wnioskodawcy nie przekroczą tego limitu.

Dla uniknięcia wszelkich wątpliwości Wnioskodawca wskazuje więc, iż Pytanie dotyczy wyboru formy opodatkowania ryczałtem w danym roku podatkowym, jeżeli przychody w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wybór ryczałtu, nie przekroczą kwoty 2 000 000 euro.

Pytanie

Czy część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży towarów przypisana Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do źródła przychodu  z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej tak jakby on sam wykonał w tej części usługę sprzedaży towarów zafakturowaną na podmiot trzeci i będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży towarów przypisana Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do źródła przychodu  z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej tak jakby on sam wykonał w tej części usługę sprzedaży towarów zafakturowaną na podmiot trzeci i będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Na wstępie należy wskazać, iż zasady działania konsorcjum nie są w polskich przepisach odrębnie uregulowane. Dopuszczalność zawierania tego typu umów wynika z obowiązującej w prawie cywilnym swobody zawierania umów. Stąd, jak się przyjmuje, samo konsorcjum może przyjmować różnorodne formy.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia  23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Strony umowy konsorcjum, korzystając z powyższej zasady swobody umów, mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego. Zatem dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje, określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu, umowa ta może być zmieniana lub do tej umowy mogą przystępować inne podmioty.

Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność – związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania,  z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Jeden z członków konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu całego konsorcjum,  a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez ten podmiot. Pozostałe firmy wystawiają faktury/noty księgowe na ten podmiot i w ten sposób ostatecznie uczestniczą w zyskach wspólnego przedsięwzięcia. Tego typu konsorcjum nie wymaga własnej księgowości, a jego działalność jest sumą działań jego uczestników, które to działania – tj. uzyskiwane przychody, ponoszone koszty, podejmowane zobowiązania itp. rejestrowane są w ich księgach i sprawozdaniach finansowych.

Należy zauważyć, że konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń pomiędzy podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum (według zawartej umowy). Umowa konsorcjum może przewidywać, iż każdy z uczestników konsorcjum ponosi koszty we własnym zakresie, realizując określone czynności, a uzyskiwany przychód dzielony jest między członków konsorcjum proporcjonalnie do realizowanych czynności. Niezależnie od przyjętego modelu funkcjonowania konsorcjum, rozliczenia pomiędzy konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl natomiast art. 5 ust. 2 Ustawy CIT zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (jeżeli koszty są ponoszone łącznie na wspólne przedsięwzięcie).

Zbieżne zapisy zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych  w art. 8 ust. 1 – przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jednocześnie w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Przepisy te ustalają nadrzędne zasady rozliczeń podatkowych dokonywanych między podmiotami biorącymi udział we wspólnym przedsięwzięciu.

Cytowane przepisy wskazują, że określając wysokość przychodów podatkowych przypadających na danego członka Konsorcjum, jak również wysokość kosztów, podstawę opodatkowania i wysokość zobowiązania podatkowego, należy w pierwszym rzędzie kierować się zapisami Umowy Konsorcjum i zawartymi w niej uregulowaniami.

Zatem, skoro członkowie Konsorcjum ustalili w Umowie Konsorcjum zasady udziału w przychodzie każdego członka Konsorcjum, to powyższe postanowienie jest wiążące przy ustalaniu udziału każdego z członków w przychodach Konsorcjum dla potrzeb art. 5 ustawy  o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, jest to też postanowienie wiążące dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych po stronie wystawcy faktury na rzecz podmiotu trzeciego.

Zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających  z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da  i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z funkcjonującą linią orzeczniczą prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków  z działalnością tą związanych. Działalność gospodarcza charakteryzuje się pewnym stopniem zorganizowania – tj. pewnej systematyce działania i wprowadzenia logiki i porządku  w działaniu. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza stały zamiar jej wykonywania, nie wykluczając możliwości prowadzenia działalności sezonowo lub do czasu osiągnięcia określonych celów (np. pozyskania kontrahentów handlowych). Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny – tj. działania podejmowane w ramach Konsorcjum w sposób zorganizowany i systematyczny, dążenie do zwiększenia sprzedaży na rzecz klientów detalicznych, powtarzalność świadczonych usług – należy wskazać, iż prowadzona działalność nosi znamiona działalność gospodarczej, a prowadzenie jej w formie Konsorcjum (jako grupa podmiotów funkcjonująca jak jeden podmiot) nie jest przesłanką negatywną. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, uzyskany przychód uczestnicy Konsorcjum powinni zakwalifikować do przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o PIT i opodatkować zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Analizując przepisy art. 14 ustawy o PIT, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Tym samym, na gruncie ww. ustawy przychód powinien cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy.

Nie może to być zatem jakikolwiek przychód, lecz wyłącznie taki, w stosunku do którego podatnikowi przysługuje prawo do jego otrzymania i który stanowić będzie jego trwałe przysporzenie majątkowe. Innymi słowy, przychodem będzie wyłącznie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, którego rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że jest należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika.

W sytuacji zatem, w której członek Konsorcjum przekazuje część uzyskanych od klientów (podmiotów trzecich) aktywów (środki pieniężne) innemu podmiotowi, nie będąc uprawnionym do dysponowania tymi aktywami, ich wartość nie może być traktowana jako przychód w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o PIT. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca winien zaliczać do swoich przychodów podatkowych tylko tę część przychodów, która odpowiada jego udziałowi w Konsorcjum (określonemu w Umowie Konsorcjum), a tym samym nie zaliczać do swoich przychodów podatkowych kwoty przychodów należnych innemu członkowi Konsorcjum.

Stanowisko Wnioskodawcy jest także zgodne z wydawanymi interpretacjami indywidualnymi przepisów prawa podatkowego – np. w interpretacji z dnia 6 grudnia 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygnatura 0114-KDIP3-1.4011.821.2022.3.EC, wskazano, iż „Do źródła przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej powinien Pan zakwalifikować tę część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży detalicznej, która została Panu przypisana jako Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych. Wynagrodzenie to stanowi dla Pana kwotę należną, o której mowa w art. 6  ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przy czym, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji przychodu, jednak w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Analizując przepis art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Zaznaczam jednak, że zastrzeżenie, o którym mowa w tym przepisie, obejmuje m.in. przychody wymienione w art. 14 ww. ustawy, a więc przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony  o należny podatek od towarów i usług.

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów z tego źródła podatnik powinien zaliczyć przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – zgodnie z Pana wskazaniem – w Pana przypadku nie jest spełniony żaden z warunków (żadna z przesłanek) wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który to warunek/przesłanka wykluczałaby prawo do wyboru opodatkowania w formie ryczałtu.

Wskazał Pan również, że na podstawie obecnie posiadanej wiedzy próg 2 000 000 nie powinien być przekroczony.

Ponadto z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że zamierza Pan zawrzeć Umowę Konsorcjum (umowę wspólnego przedsięwzięcia), w ramach której to umowy spółka z o.o. sp. k. (dalej: Spółka) będzie Liderem konsorcjum, natomiast Pan będzie członkiem konsorcjum. Ze względu na posiadaną przez Pana wiedzę z zakresu sprzedaży bezpośredniej, wiedzę z zakresu budowy sieci sprzedaży, realizację programów opartych na sprzedaży internetowej, dobrej znajomości branży rolno-spożywczej oraz z drugiej strony obustronnie dążąc do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki oraz innych spółek kooperujących, a także poszukując nowych rynków zbytu, rozwój sprzedaży bez Pana udziału byłby utrudniony. Szczegółowe warunki współpracy między podmiotami zostaną określone w Umowie Konsorcjum, która stanowić będzie, że strony działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia nieposiadającego odrębnej podmiotowości prawnej oraz zobowiązują się do uczestniczenia we wspólnym przedsięwzięciu na zasadzie realizacji poszczególnych zadań (każdemu z podmiotów przydzielony zostanie do realizacji odrębny zakres zadań w zakresie realizacji inwestycji w ramach konsorcjum, co będzie wiązać się także z przypisaniem określonego zysku poszczególnym członkom konsorcjum). Strony Umowy Konsorcjum dopuszczają możliwość modyfikacji jej postanowień oraz okresową weryfikację realizowanych zadań w celu dostosowania podziału wynagrodzenia adekwatnie do ponoszonych nakładów i osiąganych celów. Strony ustaliły, że w kontaktach z podmiotami trzecimi (kontrahentami) tylko jeden z członków konsorcjum funkcjonować będzie jako podmiot realizujący sprzedaż towarów lub podmiot nabywający towary/usługi, natomiast Umowa Konsorcjum będzie określać podział czynności i wynagrodzenia miedzy członków konsorcjum oraz podział kosztów wspólnych. Członek konsorcjum zawierający umowę handlową sprzedaży realizowaną w ramach konsorcjum wystawia dokument sprzedaży (fakturę/paragon) za realizowaną sprzedaż na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia. Przewiduje się następujący sposób rozliczeń: członek konsorcjum zawierający umowę handlową z podmiotem trzecim realizowaną w ramach konsorcjum wystawia dokument sprzedaży na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia, jednak zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 jako przychód podatkowy tego podmiotu zostanie rozpoznana kwota pomniejszona o wynagrodzenie należne innym członkom konsorcjum. Jednocześnie każdy z członków konsorcjum wystawia fakturę na swoją część wynagrodzenia wynikającą z Umowy Konsorcjum, które to wynagrodzenie będzie ich przychodem podatkowym z tytułu realizowanych czynności w ramach Umowy Konsorcjum.

W związku z powyższym opisem – zwracam uwagę, że umowa konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze – „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie istniejących stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Działalność wykonywana w ramach wspólnego przedsięwzięcia może być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, jednak do uznania takiej działalności za wspólne przedsięwzięcie wystarczy jednokrotne jej wykonanie, nie musi to być więc działalność nastawiona na wykonanie w sposób powtarzający się. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Umowa konsorcjum, jak już wyżej wskazałem, należy do tzw. umów nienazwanych. Strony takiej umowy – korzystając z powyższej zasady swobody umów – mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego, mogą traktować zawartą umowę jako nieuregulowaną przepisami Kodeksu cywilnego umowę konsorcjum. Zatem dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne, aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje, określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu. Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność – związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania, z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Lider konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu konsorcjum, a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez lidera.

Zwracam również uwagę, że konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń między podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach, zwłaszcza z zamawiającym. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia między konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym. Dlatego też stwierdzam, że rozliczenia przychodów i kosztów między konsorcjantami, w zależności od ustaleń wynikających z zawartych umów/porozumień w ramach zawiązanego konsorcjum, mogą mieć miejsce na zasadzie procentowej lub zadaniowej. Należy jednak mieć na względzie, że rozliczenia między podmiotami powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie przychodów podatkowych (a także kosztów) dla poszczególnych firm realizujących projekt – udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia będących osobami fizycznymi, np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą określoną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Wskazuję, że przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni do wzajemnych rozliczeń stosować podział przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między członkami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia między podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie tych przychodów/kosztów podatkowych dla poszczególnych członków realizujących projekt.

W konsekwencji – Pana przychodem będzie tylko ta część wynagrodzenia, która jest dla Pana kwotą należną, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – do źródła przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej powinien Pan zakwalifikować tę część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży detalicznej, która została Panu przypisana jako Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych. Wynagrodzenie to stanowi dla Pana kwotę należną, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Powołana przez Pana interpretacja zapadła w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00