Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.425.2023.2.JSU

Uznanie, że przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem VAT oraz w sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 14 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 5 ustawy VAT dotyczące opodatkowania przekazania poszczególnych towarów na rzecz wspólników w ramach rozwiązania spółki osobowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek wspólny z 17 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem VAT oraz uznania, że nie znajdą zastosowania przepisy art. 14 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 5 ustawy VAT dotyczące opodatkowania przekazania poszczególnych towarów na rzecz wspólników w ramach rozwiązania spółki osobowej, wpłynął 17 listopada 2023 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 grudnia 2023 r. (wpływ 20 grudnia 2023 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

·X spółka jawna;

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

·Pan Y.

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jawna („Spółka”) z siedzibą na terytorium Polski powstała w (…) roku. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne, polscy rezydenci podatkowi, który są ze sobą spokrewnieni (ojciec i syn) („Wspólnicy”). Wspólnicy są podatnikami podatku od osób fizycznych z tytułu dochodów generowanych z działalności Spółki.

Zgodnie z umową Spółki, przedmiotem jej działalności są:

1)(…);

2)(…);

3)(…);

4)(…);

5)(…).

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest inwestowanie w zakup nieruchomości oraz środków transportu. W związku z koncentracją inwestycji Spółki wokół nieruchomości, Spółka jest udziałowcem w innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, która prowadzi inwestycję deweloperską. Ponadto, Spółka posiada ogół praw i obowiązków w spółce Z sp. j., która na posiadanych przez siebie gruntach rolnych prowadzi hodowle.

Zgodnie z umową Spółki, każdy ze Wspólników jest uprawniony do równego udziału w zyskach Spółki oraz zobowiązany do równego uczestniczenia w stratach Spółki. Wspólnicy wnieśli do Spółki wkłady w postaci: Wspólnik 1 - wkład pieniężny oraz wkład niepieniężny (ogół praw i obowiązków w innej spółce jawnej, a Wspólnik 2 - wkład pieniężny.

W skład przedsiębiorstwa Spółki wchodzą m.in.:

1)nieruchomości o charakterze mieszkaniowym i nie mieszkaniowym (np. miejsca postojowe);

2)meble;

3)(…);

4)samochody;

5)(…);

6)udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, która prowadzi działalność deweloperską („Udziały”);

7)umowy zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w szczególności umowy najmu, umowy na media, ubezpieczenia, umowy z dostawcą Internetu),

8)należności wynikające z umów najmu;

9)zobowiązania z licznych umów pożyczek zaciągniętych od podmiotu powiązanego na swoją bieżącą działalność („Umowy Pożyczek”);

10)prawa i obowiązki oraz należności z udzielonej przez Spółkę innemu podmiotowi powiązanemu pożyczki na cele inwestycyjne;

11)środki pieniężne zdeponowane na rachunkach bankowych;

12)tajemnice przedsiębiorstwa;

13)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

14)zobowiązania Spółki.

Spółka nie zatrudnia pracowników, gdyż przy rodzaju prowadzonej działalności polegającej głównie na wynajmie składników majątkowych (głównie nieruchomości) zatrudnianie pracowników nie jest niezbędnym elementem tej działalności. Obaj Wspólnicy spółki są uprawnieni i zobowiązani do prowadzenia spraw Spółki.

Ewidencja przychodów i kosztów jest prowadzona przez Spółkę zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Planowane jest rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na podstawie jednomyślnej uchwały wszystkich Wspólników (art. 58 § 1 pkt 2 kodeksu spółek handlowych w związku z art. 67 § 1 kodeksu spółek handlowych). Zgodnie z założeniem, cały majątek rozwiązywanej Spółki ma zostać przekazany wyłącznie na rzecz jednego ze Wspólników, Wspólnika 1. Składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na majątek Spółki przekazywany na rzecz Wspólnika 1 stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego („Przedsiębiorstwo”). Przedsiębiorstwo Spółki zostanie przeniesione w całości na Wspólnika 1, tzn. przedmiotem czynności zbycia będą wszystkie wchodzące w skład tego przedsiębiorstwa składniki. Czynność rozporządzająca w wykonaniu zobowiązania do przeniesienia Przedsiębiorstwa zostanie dokonana w formie aktu notarialnego, tzn. z uwzględnieniem art. 751 § 1 i 4 Kodeksu cywilnego, jako że w skład przedsiębiorstwa wchodzą także nieruchomości. W ramach tej konstrukcji Wspólnik 1 przejmie również całość należności i zobowiązań Spółki oraz wstąpi automatycznie na postawie art. 678 Kodeksu cywilnego w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu zawartych przez Spółkę. Dodatkowo, ze względu na fakt, iż w cywilistycznej definicji przedsiębiorstwa z art. 551 kodeksu cywilnego nie ma zobowiązań, przeniesienie zobowiązań Spółki związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (w tym zobowiązań z Umów Pożyczek) („Zobowiązania”) przez Spółkę na Wspólnika 1 jest planowane na podstawie art. 519 § 2 pkt 2 kodeksu cywilnego, o ile wierzyciele Spółki wyrażą zgodę.

Pan Y jako wspólnik Spółki („Wspólnik 1”) przejmie Przedsiębiorstwo wraz ze Zobowiązaniami Spółki jako osoba fizyczna prowadząca już indywidualną działalność gospodarczą. Wspólnik 1 jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. Przed przejęciem Przedsiębiorstwa i Zobowiązań Spółki, Wspólnik 1 dostosuje formalny opis przedmiotu prowadzonej działalności, tak aby zawierał w sobie poszczególne pozycje przedmiotu działalności Spółki.

Wspólnik 1 zamierza kontynuować działalność Spółki po jej rozwiązaniu w ramach swojej jednoosobowej działalności gospodarczej, w tym dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wspólnik 1 ma zamiar przejąć obsługę umów najmu dotyczących składników majątkowych Spółki oraz dokonywać spłaty Zobowiązań, w zależności od bieżącej sytuacji finansowej i kondycji przejętego Przedsiębiorstwa. Wspólnik 1 nie planuje zasadniczych zmian w zakresie, czy też przedmiocie prowadzonej dotychczas działalności przez Spółkę. W szczególności, Wspólnik 1 nie będzie zawierać dodatkowo umowy o zarządzanie przejmowanymi od Spółki nieruchomościami i zarządzanie aktywami. Ponadto, na moment przeniesienia własności Przedsiębiorstwa Spółki, Wspólnik 1 nie będzie podejmował jakichkolwiek działań wskazujących na zmianę profilu działalności dotychczas prowadzonej przez Spółkę czy zmianę przeznaczenia składników majątkowych i niemajątkowych dotychczas wykorzystywanych w działalności Spółki. W szczególności z uwagi na charakter przejmowanych nieruchomości (nieruchomości mieszkaniowe, hala) Wspólnik 1 nie ma zamiaru zlecać opracowania koncepcji nowego zagospodarowania nieruchomości Spółki, czy opracowania planów architektonicznych i budowlanych dotyczących przeprowadzenia nowej inwestycji na nieruchomościach Spółki (w tym analiz prawnych, podatkowych, geodezyjnych, wodnoprawnych, geologicznych, środowiskowych dotyczących nowej inwestycji), ani też nie ma zamiaru wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, czy o zatwierdzenie projektu budowlanego i wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Wspólnik 1 otrzyma w ramach rozwiązania Spółki składniki materialne i niematerialne składające się na Przedsiębiorstwo pozwalające kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą Spółki, bez konieczności angażowania innych składników majątku lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia tej działalności. W oparciu o otrzymane przez Wspólnika 1 w ramach rozwiązania Spółki składniki majątkowej i niemajątkowe składające się na Przedsiębiorstwo wraz ze Zobowiązaniami Wspólnik 1 ma zamiar kontynuować w ramach swojej jednoosobowej działalności gospodarczej działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Spółkę.

Siedziba Spółki jest w tej samej miejscowości, co miejscowość wskazana według rejestru CEIDG jako stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej Wspólnika 1. Adres Spółki jest różny niż adres stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej Wspólnika 1. Charakter działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę nie wymaga stałej siedziby, tym niemniej zaraz po nabyciu Przedsiębiorstwa Spółki, Wspólnik 1 zmieni zakres wpisu w CEIDG dotyczącego swojej indywidualnej działalności gospodarczej dopisując w nim dotychczasowy adres siedziby Spółki jako adres dodatkowego stałego miejsca wykonywania działalności przez Wspólnika 1.

Na moment rozwiązania Spółki i nabycia Przedsiębiorstwa Spółki Wspólnik 1 ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez Spółkę, w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej. Wspólnik nie wie, jak długo będzie kontynuować działalność gospodarczą Przedsiębiorstwa przejętego w ramach rozwiązania Spółki. Możliwe, że w procesie planowania co do dalszego sposobu wykorzystania składników będących w majątku Wspólnika 1, Wspólnik zdecyduje się rozszerzyć bądź zawęzić zakres prowadzonej działalności. Na moment rozwiązania Spółki i nabycia Przedsiębiorstwa Spółki plany Wspólnika 1 nie są skonkretyzowane. Po nabyciu Przedsiębiorstwa Spółki będzie przeprowadzona analiza biznesowa, w wyniku której Wspólnik 1 może zdecydować, że zbędzie część bądź całość składników Przedsiębiorstwa nabytych w ramach rozwiązania Spółki w okresie kilku miesięcy, roku, czy kilku lat od nabycia.

W tej sytuacji Wspólnik chciałby upewnić się co do kwalifikacji podatkowej czynności przekazania Przedsiębiorstwa w ramach rozwiązania Spółki na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka przyporządkowuje zakupy w podatkiem naliczonym bezpośrednio do sprzedaży zwolnionej i sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług („VAT”), dlatego nie dokonuje korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1-8 ustawy.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że przejęcie Przedsiębiorstwa w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego przez Wspólnika 1 nie przyjmie żadnej z form prawnych przewidzianych w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC. W szczególności przejęcie Przedsiębiorstwa w ramach rozwiązania Spółki nie będzie ani tytułem umowy darowizny, ani tytułem zmiany umowy Spółki.

Rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na podstawie jednomyślnej uchwały wszystkich Wspólników jest procedurą uregulowaną w kodeksie spółek handlowych. Podstawą prawną do rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na podstawie jednomyślnej uchwały wszystkich Wspólników i przekazania majątku Spółki w postaci Przedsiębiorstwa do Wspólnika 1 jest art. 58 § 1 pkt 2 kodeksu spółek handlowych w związku z art. 67 § 1 kodeksu spółek handlowych. Nie jest to żadną z from wskazanych w katalogu art. 1 ust. 1 ustawy o PCC.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1.Przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze Zobowiązaniami Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika 1 podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT?

2.Jeżeli stanowisko Spółki w zakresie pytania 1 jest prawidłowe, to czy art. 14 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 5 ustawy VAT nie znajdzie zastosowania do przekazania Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze Zobowiązaniami Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika 1?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Spółki przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze Zobowiązaniami Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika 1 będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania są czynności wymienione w art. 6 pkt 1 ustawy VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pod pojęciem „transakcji zbycia” należy rozumieć dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, gdzie „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Z uwagi na fakt, że ustawa VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, zgodnie z zasadami wykładnie systemowej zasadnym jest odwołanie się do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 551 Kodeksu cywilnego. W myśl art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, które obejmuje w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto z treści art. 551 Kodeksu cywilnego wynika, że czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że przepis art. 6 pkt 1 ustawy VAT, nie uzależnia wyłączenia spod opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa od spełnienia jakichkolwiek dodatkowych warunków. Jedynym warunkiem wyłączenia spod opodatkowania podatkiem VAT jest to, aby przedmiotem czynności było przedsiębiorstwo. Zatem, jeżeli przedmiotem transakcji przekazania jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, to należy uznać, że w sytuacji tej znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych (przykładowo: interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej „DKIS” z dnia 20.12.2022 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.699.2022.2.AM. czy interpretacja DKIS z dnia 2 sierpnia 2023 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.248.2023.2.WK) przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji (wyrok TSUE z 30 maja 2013 r. w sprawie C-651/11 X BV, pkt 34).

Organy podkreślają, że wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. W przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo.

Należy wskazać, że w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, głównym rodzajem prowadzonej przez Spółkę działalności jest wynajem składników majątkowych (głównie nieruchomości). Do prowadzenia tej działalności Spółka nie potrzebuje zatrudniać pracowników. Obaj Wspólnicy spółki są uprawnieni i zobowiązani do prowadzenia spraw Spółki, co jest wystarczające dla rodzaju działalności prowadzonej przez Spółkę. Wspólnik 1, na rzecz którego w ramach rozwiązania Spółki bez formalnej likwidacji zostanie wydane Przedsiębiorstwo Spółki wraz ze Zobowiązaniami jako osoba fizyczna prowadząca już indywidualną działalność gospodarczą czynny podatnik podatku VAT ma zamiar kontynuować działalność dotychczas prowadzoną przez Spółkę. W ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego Wspólnik 1 nie tylko nabędzie na własność wszystkie składniki materiale i niematerialne Spółki, ale także automatycznie (na postawie art. 678 Kodeksu cywilnego) wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu zawartych przez Spółkę. Przejmie również wszystkie Zobowiązania Spółki. Z uwagi na fakt, iż Wspólnik 1 nabędzie wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe oraz Zobowiązania Spółki konieczne do kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Spółkę, po stronie Wspólnika 1 nie wystąpi konieczność zaangażowania dodatkowych składników majątku lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia tej działalności. Wspólnik 1 nabędzie zbiór zorganizowanych składników materialnych i niematerialnych oraz Zobowiązania pozwalający mu na płynną kontynuację dotychczasowej działalności gospodarczej Spółki w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej. A zatem Wspólnik 1 będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania działalności Spółki.

W praktyce organów podatkowych podkreśla się, że kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa należy rozumieć jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa. Tak właśnie stanie się w przypadku Wspólnika 1, który ma zamiar kontynuować działalność analogiczną do działalności wprowadzonej wcześniej przez Spółkę.

Ponadto w interpretacjach DKIS podkreśla się, że: „(...) przy ocenie zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją ocenianych na moment zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy”. Tak, m.in. interpretacja DKIS z 22.05.2023 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.120.2023.2.JM. W tym kontekście na uwagę zasługuje fakt, iż jednym z dowodów potwierdzających zamiar Wspólnika 1 kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Spółkę jest fakt, iż przed przejęciem Przedsiębiorstwa i Zobowiązań Spółki, Wspólnik 1 dostosuje formalny opis przedmiotu prowadzonej działalności, tak aby zawierał w sobie poszczególne pozycje przedmiotu działalności Spółki, jak również będzie kontynuował działalność gospodarczą w dotychczasowej siedzibie Spółki, dopisując ten adres w CEIDG. Gdyby nie miał zamiaru kontynuowania takie dostosowanie przedmiotu indywidualnej działalności gospodarczej oraz dodatkowego adresu stałego miejsca prowadzonej działalności byłoby zbędne.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą.” Z kolei w wyroku C-497/01 (w sprawie Zita Modes z Luksemburga) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) stwierdził, iż „pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, łącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie. Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

W świetle powyższego, z wyłączenia z opodatkowania na gruncie ustawy VAT na podstawie art. 6 pkt 1 korzysta takie zbycie przedsiębiorstwa, które jest zbiorem tych dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Zatem oprócz zamiaru Wspólnika 1 do kontynuowania działalności gospodarczej Spółki, dla wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania Przedsiębiorstwa Spółki oraz Zobowiązań na rzecz Wspólnika 1, niezbędne jest, aby Przedsiębiorstwo Spółki i Zobowiązania stanowiły zespół składników pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach, w sposób pozwalający Wspólnik 1 na faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem zbycia.

Zatem przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, co oznacza, że najważniejsze jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Nie może dojść do sytuacji, w której majątek przedsiębiorstwa jest rozdzielony, a następnie musi zostać ponownie złączony (np. w nowej spółce), aby możliwym było prowadzenie działalności gospodarczej.

W opisanym stanie faktycznych dochodzi do przeniesienia składników majątku rozwiązywanej Spółki, na ten majątek składają się:

1)nieruchomości mieszkaniowe i przemysłowe;

2)meble;

3)(…);

4)samochody;

5)(…);

6)udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce;

7)umowy zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w szczególności umowy najmu, umowy na media, ubezpieczenia, umowy z dostawcą Internetu);

8)należności wynikające z umów najmu;

9)zobowiązania z licznych umów pożyczek zaciągniętych od podmiotu powiązanego na swoją bieżącą działalność;

10)prawa i obowiązki oraz należności z udzielonej przez Spółkę innemu podmiotowi powiązanemu pożyczki na cele inwestycyjne;

11)środki pieniężne zdeponowane na rachunkach bankowych;

12)tajemnice przedsiębiorstwa;

13)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

14)Zobowiązania Spółki.

Przenoszone składniki majątku, stanowią całość pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład Przedsiębiorstwa Spółki pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach, gdyż w oparciu o nie możliwe jest kontynuowanie działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Spółkę. Należy zatem uznać je za zespół, a nie zbiór pewnych elementów.

W tym kontekście warto przywołać tezy z objaśnień wydanych przez Ministerstwo Finansów w dniu 11 grudnia 2018 r. dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych („Objaśnienia”). Objaśnienia wskazują w jakich okolicznościach, dana transakcja zbycia nieruchomości komercyjnych, tj. nieruchomości przeznaczonych do celów działalności gospodarczej generujących periodycznie przychody na rzecz jej właściciela w przeważającej mierze z tytułu realizacji umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, powinna być zakwalifikowana jako zbycie przedsiębiorstwa. Należy wskazać, że, mimo że w skład Przedsiębiorstwa Spółki wchodzą nie tylko nieruchomości oraz prawa i obowiązki z umów najmu dotyczących tych nieruchomości, to jednak odwołanie się do tez Objaśnień jest o tyle uzasadnione, gdyż głównym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem nieruchomości).

W Objaśnieniach wskazano: „Dla przesądzenia analizowanego kryterium [czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę] należy ocenić czy zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo lub ZCP zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności: (i) angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub (ii) podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. W celu ustalenia czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę należy ustalić czy oprócz przeniesienia standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT [grunt, budynek, grunt, budynek (budynki), budowle, infrastruktura techniczna oraz przynależności, a także prawa i obowiązki z umów najmu] na nabywcę są przeniesione wszystkie poniżej wskazane elementy:

a.prawa i obowiązki z umów, na podstawie których udzielono zbywcy finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonej nieruchomości, o ile zbywca korzystał z takiego finasowania i jest stroną takich umów;

b.umowy o zarządzanie nieruchomością;

c.umowy zarządzania aktywami;

d.należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem.

Zastrzec należy, że przy ocenie czy zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych oraz tych wskazanych w lit. a-d powyżej. Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej (Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2018 r. sygn. akt IFSK 1204/16). Dodatkowo za okoliczność wykluczającą możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Sytuacja taka ma miejsce w przypadku, w którym nabywca sam zawarł lub zawiera umowy o zarządzanie nieruchomością i zarządzanie aktywami, nawet z tymi samymi podmiotami, które świadczyły ww. usługi zarządzania na rzecz zbywcy. W takim przypadku bowiem nabywca podejmuje dodatkowe działania w celu kontynuowania działalności gospodarczej zbywcy”.

Uwzględniając powyższe tezy, należy wskazać, że Wspólnik 1 zamierza kontynuować działalność Spółki po jej rozwiązaniu w oparciu o składniki majątkowe i niemajątkowe oraz Zobowiązania przejmowane od Spółki. Wspólnik 1 ma zamiar przejąć obsługę umów najmu dotyczących składników majątkowych Spółki oraz dokonywać spłaty Zobowiązań, w zależności od bieżącej sytuacji finansowej i kondycji przejętego Przedsiębiorstwa.

Na moment nabycia Przedsiębiorstwa w ramach rozwiązania Spółki Wspólnik 1 nie planuje zasadniczych zmian w zakresie, czy też przedmiocie prowadzonej dotychczas działalności przez Spółkę. W szczególności, Wspólnik 1 nie będzie dodatkowo zawierać umowy o zarządzanie przejmowanymi od Spółki nieruchomościami i zarządzanie aktywami. Do kontynuacji działalności Spółki przez Wspólnika 1 nie ma konieczności angażowania innych składników majątku lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia tej działalności. Wspólnik 1 nie ma zamiaru angażować dodatkowych składników, czy podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych w celu kontynuacji dotychczasowej działalności Spółki.

Ponadto, w Objaśnieniach podkreślono, że : „Przy ocenie czy nabywca nieruchomości komercyjnych ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją ocenianych na moment zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy (np. w formie korespondencji elektronicznej/mailowej). Zaznaczyć należy, że jeżeli w takiej sytuacji - po pewnym czasie - zostanie zmieniony- np. ze względu na zmianę sytuacji gospodarczej podatnika - sposób wykorzystania nieruchomości brak jest podstaw do uznania, że nabywca nie miał zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Podkreślić należy, że kontynuowanie wynajmu nieruchomości komercyjnej przez jakiś okres po zawarciu transakcji nie stanowi samoistnej okoliczności potwierdzającej zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę, jeżeli z obiektywnych okoliczności wynika, że jego zamiarem - na moment zawarcia transakcji - było wykorzystanie nieruchomości dla własnych celów gospodarczych niepolegających na wynajmie nieruchomości komercyjnych”.

Ponadto, Objaśnienia wskazują przykłady działań, które mogą świadczyć o braku zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności gospodarczej zbywcy np. zlecenie opracowania koncepcji nowego zagospodarowania nieruchomości; zlecenie opracowania planów architektonicznych i budowlanych dotyczących przeprowadzenia nowej inwestycji; zlecenie innych analiz dotyczących planowanej inwestycji (np. prawnych, podatkowych, geodezyjnych, wodnoprawnych, geologicznych, środowiskowych); wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy; wystąpienie o zatwierdzenie projektu budowlanego i wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Warto podkreślić, że na moment przeniesienia własności Przedsiębiorstwa Spółki, Wspólnik 1 nie będzie podejmował jakichkolwiek działań wskazujących na zmianę profilu działalności dotychczas prowadzonej przez Spółkę czy zmianę przeznaczenia składników majątkowych i niemajątkowych dotychczas wykorzystywanych w działalności Spółki. Z uwagi na charakter przejętych nieruchomości (nieruchomości mieszkaniowe, hala) Wspólnik 1 nie ma zamiaru zlecać opracowania koncepcji nowego zagospodarowania nieruchomości Spółki, czy opracowania planów architektonicznych i budowlanych dotyczących przeprowadzenia nowej inwestycji na nieruchomościach Spółki (w tym analiz prawnych, podatkowych, geodezyjnych, wodnoprawnych, geologicznych, środowiskowych dotyczących nowej inwestycji), ani też nie ma zamiaru wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, czy o zatwierdzenie projektu budowlanego i wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Na moment rozwiązania Spółki i nabycia Przedsiębiorstwa Spółki Wspólnik 1 ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez Spółkę, w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej. Natomiast Wspólnik 1 nie wie, jak długo będzie kontynuować działalność gospodarczą Przedsiębiorstwa przejętego w ramach rozwiązania Spółki. Możliwe, że w procesie planowania co do sposobu wykorzystania składników będących w majątku Wspólnika 1, Wspólnik zdecyduje się rozszerzyć bądź zawęzić zakres prowadzonej działalności. Na moment rozwiązania Spółki i nabycia Przedsiębiorstwa Spółki plany Wspólnika 1 nie są skonkretyzowane. Po nabyciu Przedsiębiorstwa Spółki będzie przeprowadzona analiza biznesowa, w wyniku której Wspólnik 1 może zdecydować, że zbędzie część ze składników Przedsiębiorstwa nabytych w ramach rozwiązania Spółki w okresie kilku miesięcy, roku, czy kilku lat od nabycia.

Zdaniem Spółki, Objaśnienia potwierdzają, że nie ma obowiązku bezwzględnego kontynowania przejmowanej działalności i że jeśli po pewnym czasie od nabycia, ze względu na różne okoliczności (w szczególności decyzje podjęte prze Wspólnika 1 po analizie biznesowej w zakresie dalszego sposobu wykorzystywania składników majątkowych Wspólnika) zmieni się sposób wykorzystania nabytych składników majątkowych, to nie będzie to stanowić podstawy do uznania, że nabywca nie miał zamiaru kontynuowania prowadzenia działalności w momencie ich nabywania.

W rezultacie, zdaniem Spółki spełnione są wszystkie warunki uznania, że przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze Zobowiązaniami Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. interpretacja prawa podatkowego wydana przez Izbę Skarbową w Katowicach w dniu 6.12.2016 r., nr 2461-IBPP3.4512.698.2016.1.BJ w stanie faktycznym dotyczący kwalifikacji zbycia wspólnikowi spółki jawnej przedsiębiorstwa tej spółki w związku z jej rozwiązanie na gruncie ustawy VAT, w której wskazano: „Mając jednakże na uwadze przepis art. 6 pkt 1 ustawy, w myśl którego przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy stwierdzić, że przejęcie majątku spółki w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego przez jednego ze wspólników należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

W rezultacie, z uwagi na fakt, że przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze zobowiązaniami Spółki (za zgodą wierzycieli) w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT w Wspólnik 1 nabywając Przedsiębiorstwo i Zobowiązania Spółki nie będzie występował w roli konsumenta, ale przedsiębiorcy mającego zamiar kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą Spółki, to nie znajdą również zastosowania przepisy art. 14 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 5 ustawy VAT dotyczące opodatkowania przekazania poszczególnych towarów na rzecz wspólników w ramach rozwiązania spółki osobowej.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej. Przepisy ust. 1 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy VAT).

Dodatkowo, w myśl art. 14 ust. 5 ustawy VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zdaniem Spółki, w procesie rozwiązania bytu prawnego Spółki, nie znajdzie zastosowania przepis art. 14 ust. 1 ustawy VAT, gdyż nie dojdzie do zbycia poszczególnych składników, ale zbycia całego Przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z tym, zdaniem Spółki na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT, w momencie rozwiązania Spółki, skoro składniki jej majątku będą stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów art. 551 kodeksu cywilnego, to ich wydanie na rzecz Wspólnika 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Jedynym posiadanym przez Spółkę towarem jest w istocie Przedsiębiorstwo, a dyspozycja określona na podstawie przywołanego art. 6 pkt 1 ustawy VAT wyłącza przedmiotowo z zakresu opodatkowania podatkiem VAT transakcje zbycia przedsiębiorstwa oraz transakcje związane ze zbyciem przedsiębiorstwa.

Podsumowując, w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku art. 14 ust. 1 ustawy VAT nie znajdzie zastosowania, gdyż nie zostanie spełniona przesłanka wskazana w bezpośrednio art. 14 ust. 4 ustawy VAT. Transakcja opisana w stanie faktycznym będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawnie art. 6 pkt 1 ustawy VAT, ponieważ będzie stanowić zbycie Przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego.

Dodatkowo należy wskazać, że ratio legis art. 14 ustawy jest opodatkowanie konsumpcji (tak m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego „NSA” z dnia 22.01.2015 r., sygn. I FSK 1996/13). Przepis ten zrównuje sytuację podatnika z sytuacją ostatecznego konsumenta, ponoszącego ciężar podatku zawartego w cenie nabywanych towarów, tak aby zapobiec unikaniu płacenia podatku należnego przez osoby fizyczne - byłych wspólników spółek niemających osobowości prawnej lub osoby, które prowadziły jednoosobową działalność gospodarczą. Jednakże znajdzie zastosowanie zarówno wtedy, gdy wspólnikami były osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i wtedy, gdy wspólnikami były spółki kapitałowe prowadzące taką działalność. Bez znaczenia jest to, że w tym drugim przypadku towary będą nadal wykorzystywane w działalności gospodarczej, tyle że innego podmiotu. Treść art. 14 ustawy VAT ma doniosłe konsekwencje w przypadku wszelkich czynności związanych z restrukturyzacją spółki jawnej Opodatkowanie może być konieczne, kiedy wspólnicy zatrzymają majątek spółki po jej likwidacji dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, bo jedynie wówczas występują w roli konsumentów. Słuszność tego stanowiska potwierdza wyrok NSA z dnia 22.01.2015 r., sygn. akt I FSK 1995/13, w którym sąd ten stwierdził, że nie trzeba sporządzać remanentu i opodatkowywać pozostających towarów, jeżeli majątek rozwiązanej spółki osobowej zostanie wykorzystany do prowadzenia dalszej działalności gospodarczej, którą wspólnicy będą kontynuować w innej formie. Sąd opierał się na argumentacji wypracowanej w orzecznictwie TSUE, zwłaszcza na zasadzie opodatkowania konsumpcji, na podstawie której VAT powinien prowadzić do opodatkowania konsumpcji, co oznacza, że nie powinien prowadzić do opodatkowania przedsiębiorców. Opodatkowanie to może nastąpić jedynie wtedy, kiedy osoby te zatrzymają majątek spółki po jej likwidacji dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, bo jedynie wówczas występują w roli konsumentów.

W rezultacie, z uwagi na fakt, że przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze zobowiązaniami Spółki (za zgodą wierzycieli) w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT w Wspólnik 1 nabywając Przedsiębiorstwo i Zobowiązania Spółki nie będzie występował w roli konsumenta, ale przedsiębiorcy mającego zamiar kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą Spółki, to nie znajdą również zastosowania przepisy art. 14 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 5 ustawy VAT dotyczące opodatkowania przekazania poszczególnych towarów na rzecz wspólników w ramach rozwiązania spółki osobowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy :

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu,

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE:

W przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i, że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej – musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 551 k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Ponadto, w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z okoliczności sprawy, planują Państwo rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w wyniku którego cały majątek rozwiązywanej Spółki ma zostać przekazany wyłącznie na rzecz jednego ze Wspólników, Wspólnika 1.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, mają Państwa wątpliwości czy przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze Zobowiązaniami Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika 1 podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że przedmiotem nieopłatnego przekazania będzie całe przedsiębiorstwo. Ponadto, wskazują to Państwo wprost w opisie sprawy podając, że składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na majątek Spółki przekazywany na rzecz Wspólnika 1 stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego, które to przedsiębiorstwo zostanie przeniesione w całości na Wspólnika 1, przedmiotem czynności zbycia będą wszystkie wchodzące w skład tego przedsiębiorstwa składniki, tj.:

1)nieruchomości o charakterze mieszkaniowym i nie mieszkaniowym (np. miejsca postojowe);

2)meble;

3)(…);

4)samochody;

5)(…);

6)udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, która prowadzi działalność deweloperską;

7)umowy zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w szczególności umowy najmu, umowy na media, ubezpieczenia, umowy z dostawcą Internetu),

8)należności wynikające z umów najmu;

9)zobowiązania z licznych umów pożyczek zaciągniętych od podmiotu powiązanego na swoją bieżącą działalność;

10)prawa i obowiązki oraz należności z udzielonej przez Spółkę innemu podmiotowi powiązanemu pożyczki na cele inwestycyjne;

11)środki pieniężne zdeponowane na rachunkach bankowych;

12)tajemnice przedsiębiorstwa;

13)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

14)zobowiązania Spółki.

Wspólnik 1 – będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT – zamierza kontynuować działalność Spółki po jej rozwiązaniu w ramach swojej jednoosobowej działalności gospodarczej, w tym dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wspólnik 1 ma zamiar przejąć obsługę umów najmu dotyczących składników majątkowych Spółki oraz dokonywać spłaty Zobowiązań, w zależności od bieżącej sytuacji finansowej i kondycji przejętego Przedsiębiorstwa.

Wskazali Państwo wprost w opisie sprawy, że Wspólnik 1 nie planuje zasadniczych zmian w zakresie, czy też przedmiocie prowadzonej dotychczas działalności przez Spółkę, w szczególności:

-nie będzie zawierać dodatkowo umowy o zarządzanie przejmowanymi od Spółki nieruchomościami i zarządzanie aktywami,

-na moment przeniesienia własności Przedsiębiorstwa Spółki, Wspólnik 1 nie będzie podejmował jakichkolwiek działań wskazujących na zmianę profilu działalności dotychczas prowadzonej przez Spółkę czy zmianę przeznaczenia składników majątkowych i niemajątkowych dotychczas wykorzystywanych w działalności Spółki,

-nie ma zamiaru zlecać opracowania koncepcji nowego zagospodarowania nieruchomości Spółki, czy opracowania planów architektonicznych i budowlanych dotyczących przeprowadzenia nowej inwestycji na nieruchomościach Spółki (w tym analiz prawnych, podatkowych, geodezyjnych, wodnoprawnych, geologicznych, środowiskowych dotyczących nowej inwestycji),

-nie ma zamiaru wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, czy o zatwierdzenie projektu budowlanego i wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Otrzymane w ramach rozwiązania Spółki składniki materialne i niematerialne składające się na Przedsiębiorstwo pozwolą kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą Spółki, bez konieczności angażowania innych składników majątku lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia tej działalności. W oparciu o otrzymane przez Wspólnika 1 w ramach rozwiązania Spółki składniki majątkowej i niemajątkowe składające się na Przedsiębiorstwo wraz ze Zobowiązaniami Wspólnik 1 ma zamiar kontynuować w ramach swojej jednoosobowej działalności gospodarczej działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Spółkę.

Wskazali Państwo, że na moment rozwiązania Spółki i nabycia Przedsiębiorstwa Spółki Wspólnik 1 ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez Spółkę, w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej, natomiast nie wie, jak długo będzie kontynuować działalność, przejętego w ramach rozwiązania Spółki, Przedsiębiorstwa. Możliwe, jest że w procesie planowania co do dalszego sposobu wykorzystania składników będących w majątku Wspólnika 1, Wspólnik zdecyduje się rozszerzyć bądź zawęzić zakres prowadzonej działalności. Na moment rozwiązania Spółki i nabycia Przedsiębiorstwa Spółki plany Wspólnika 1 nie są skonkretyzowane. Po nabyciu Przedsiębiorstwa Spółki będzie przeprowadzona analiza biznesowa, w wyniku której Wspólnik 1 może zdecydować, że zbędzie część bądź całość składników Przedsiębiorstwa nabytych w ramach rozwiązania Spółki w okresie kilku miesięcy, roku, czy kilku lat od nabycia.

W przedmiotowej sprawie, w oparciu o przedstawione wyżej informacje, dla rozstrzygnięcia Państwa wątpliwości, istotne jest ustalenie zamiaru kontynuowania przez Wspólnika 1 działalności prowadzonej dotychczas przede Spółkę.

W tym miejscu należy odwołać się do objaśnień podatkowych z 11 grudnia 2018 r., zgodnie z którymi przy ocenie czy nabywca nieruchomości komercyjnych ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją ocenianych na moment zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy (np. w formie korespondencji elektronicznej/mailowej). Zaznaczyć należy, że jeżeli w takiej sytuacji – po pewnym czasie – zostanie zmieniony – np. ze względu na zmianę sytuacji gospodarczej podatnika – sposób wykorzystania nieruchomości brak jest podstaw do uznania, że nabywca nie miał zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę.

Przy czym, wskazać należy, że jak wynika z Objaśnień, kontynuowanie wynajmu nieruchomości komercyjnej przez jakiś okres po zawarciu transakcji nie stanowi samoistnej okoliczności potwierdzającej zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę, jeżeli z obiektywnych okoliczności wynika, że jego zamiarem – na moment zawarcia transakcji - było wykorzystanie nieruchomości dla własnych celów gospodarczych niepolegających na wynajmie nieruchomości komercyjnych.

Wracając na grunt analizowanej sprawy, zauważyć należy, że – jak sami Państwo wskazali – Wspólnik 1, pomimo że na moment rozwiązania Spółki i nabycia Przedsiębiorstwa jego plany nie są skonkretyzowane (jak bowiem podali Państwo w opisie sprawy po nabyciu Przedsiębiorstwa Spółki będzie przeprowadzona analiza biznesowa, w wyniku której Wspólnik może zdecydować, że zbędzie część bądź całość składników Przedsiębiorstwa nabytych w ramach rozwiązania Spółki w okresie kilku miesięcy, roku, czy kilku lat od nabycia), to zamierza on kontynuować działalność Spółki po jej rozwiązaniu w ramach swojej jednoosobowej działalności gospodarczej. Wspólnik 1 przejmie całość należności i zobowiązań Spółki oraz wstąpi automatycznie na postawie art. 678 Kodeksu cywilnego w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu zawartych przez Spółkę. Wspólnik 1 ma zamiar przejąć obsługę umów najmu dotyczących składników majątkowych Spółki oraz dokonywać spłaty Zobowiązań, nie planuje zasadniczych zmian w zakresie, czy też przedmiocie prowadzonej dotychczas działalności przez Spółkę.

Dodatkowo, fakt zamiaru kontynuowania działalności przez Wspólnika 1 potwierdzają m.in. jednoznacznie wskazane przez Państwa okoliczności, że Wspólnik 1 nie będzie podejmował jakichkolwiek działań wskazujących na zmianę profilu działalności dotychczas prowadzonej przez Spółkę czy zmianę przeznaczenia składników majątkowych i niemajątkowych dotychczas wykorzystywanych w działalności Spółki, w szczególności z uwagi na charakter przejmowanych nieruchomości (nieruchomości mieszkaniowe, …) Wspólnik 1 nie ma zamiaru zlecać opracowania koncepcji nowego zagospodarowania nieruchomości Spółki, czy opracowania planów architektonicznych i budowlanych dotyczących przeprowadzenia nowej inwestycji na nieruchomościach Spółki (w tym analiz prawnych, podatkowych, geodezyjnych, wodnoprawnych, geologicznych, środowiskowych dotyczących nowej inwestycji), ani też nie ma zamiaru wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, czy o zatwierdzenie projektu budowlanego i wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Powyższe wskazuje zatem, że w sprawie spełniony jest warunek kontynuacji działalności prowadzonej przez Państwa przy użyciu przekazywanego Wspólnikowi 1 majątku, gdyż po rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na podstawie jednomyślnej chwały wszystkich Wspólników i przekazaniu całego majątku Spółki (składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na przedsiębiorstwo wraz ze zobowiązaniami) na rzecz Wspólnika 1, będzie on kontynuował działalność w takim samym zakresie, w jakim dotychczas prowadziła ją Spółka. Po dokonaniu przeniesienia w całości przedsiębiorstwa Spółki, Wspólnik 1 dla kontynuacji działalności nie będzie musiał angażować innych składników majątku, które nie są przedmiotem planowanego przeniesienia. Na dzień dokonania przeniesienia w całości majątku Spółki na Wspólnika 1 będzie istniała faktyczna możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem opisanej czynności.

Zatem w sytuacji w której, Wspólnik 1 (w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej), ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez Spółkę i nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań wskazujących na zmianę profilu działalności prowadzonej przez Spółkę czy zmianę przeznaczenia składników majątkowych i niemajątkowych dotychczas wykorzystywanych w działalności Spółki - to opisane przekazanie majątku należy uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Zatem, uznać należy, że przekazanie Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze Zobowiązaniami Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika 1 będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, jest prawidłowe.

Kolejna Państwa wątpliwości dotyczy zastosowania art. 14 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 5 ustawy VAT do przekazania Przedsiębiorstwa Spółki wraz ze Zobowiązaniami Spółki w ramach rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na rzecz Wspólnika 1.

Należy wskazać, że rozwiązanie spółki osobowej (jawnej) rodzi konsekwencje podatkowe. Likwidacja spółki powoduje, że podmiot ten przestaje być podatnikiem podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy przewidują w takim przypadku obowiązek sporządzenia tzw. „remanentu likwidacyjnego”, wycenienie majątku oraz jego opodatkowanie.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy:

opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy:

opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1)rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2)zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;

3)wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego - w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2022 r. poz. 66).

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy:

przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy:

przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy:

przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 5 ustawy:

w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Jak stanowi art. 14 ust. 6 ustawy:

obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Z treści art. 14 ustawy wynika, że obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy tej części posiadanych przez spółkę handlową niemająca osobowości prawnej (a spółka jawna jest handlową spółką osobową niemającą osobowości prawnej) towarów, które po nabyciu nie zostały odprzedane i w stosunku, do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania towarów w zakresie wynikającym z art. 14 ustawy jest istnienie po stronie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towaru. Tym samym w przypadku zaistnienia określonych okoliczności, wszystkie towary, przy zakupie których został odliczony podatek naliczony muszą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, aby zrównoważyć to odliczenie. Towary, które nie spełniają ww. warunku, nie podlegają w takiej sytuacji opodatkowaniu.

Wobec tego towary (w tym środki trwałe oraz towary handlowe) objęte spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy, należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując odpowiednio opodatkowanie według właściwej stawki lub zwolnienie od podatku VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że w momencie rozwiązania Spółki, w Spółce nie będą znajdować się żadne składniki majątkowe, gdyż z tą chwilą zostaną one przekazane Wspólnikowi 1. Innymi słowy, Spółka w związku z rozwiązaniem wyda wszystkie posiadane przez siebie składniki majątkowe.

Zatem, w związku z przeniesieniem ze Spółki jawnej do działalności gospodarczej Wspólnika 1 całego majątku rozwiązywanej Spółki przed zakończeniem działalności gospodarczej Spółki, nie będą Państwo zobowiązani do sporządzenia „spisu z natury” towarów, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy, ponieważ na dzień zaprzestania działalności nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu.

Zatem należy się zgodzić z Państwa stanowiskiem w myśl którego, w tej sytuacji, nie znajdą zastosowania przepisy art. 14 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 5 ustawy VAT dotyczące opodatkowania przekazania poszczególnych towarów na rzecz wspólników w ramach rozwiązania spółki osobowej. Przy czym nie wynika to z tego, że dojdzie do przekazania przedsiębiorstwa i wyłączenia tej transakcji spod regulacji podatku VAT (jak wskazali Państwo we własnym stanowisku), lecz z tego powodu, że na dzień rozwiązania Spółki nie będzie w Spółce towarów podlegających opodatkowaniu.

Pomimo częściowo odmiennej argumentacji, wywiedli Państwo prawidłowy skutek prawnopodatkowy, dlatego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 oceniono prawidłowo.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa zapytań w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

X spółka jawna (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00