Interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.493.2023.2.SST

Brak obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu zakupu ładowarki kołowej, na podstawie art. 103 ust. 3 i 4 ustawy.

Uwzględnienie skargi i zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowny Panie,

1) uwzględniam w całości Pana skargę na interpretację indywidualną z 19 grudnia 2023 r. znak 0114-KDIP1-2.4012.493.2023.1.SST;

2) stwierdzam, że w sprawie wydania dla Pana tej interpretacji nie doszło do działania bez podstawy prawnej ani do rażącego naruszenia prawa;

3) zmieniam z urzędu zaskarżoną interpretację – uznaję, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku z 24 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 28 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu zakupu ładowarki kołowej, na podstawie art. 103 ust. 3 i 4 ustawy. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych. 26 sierpnia 2023 r. zakupił Pan ładowarkę kołową (…) od kontrahenta z Belgii, który również jest zarejestrowany dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji. Nabycie ładowarki kołowej nastąpiło w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ładowarka została przyjęta do używania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Ładowarka została zaliczona do grupy 5, Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne, podgrupy 58 - maszyny do robót ziemnych, budowlanych i drogowych, symbolu KŚT 580 - maszyny do robót ziemnych i fundamentowych.

Zajmuje się Pan sprzedażą węgla oraz świadczy Pan usługi transportowe. Ładowarka kołowa służy do przewożenia kruszyw w magazynie oraz do załadunku kruszyw. Ładowarka kołowa przyspiesza pracę, nie trzeba robić tego ręcznie.

Ładowarka nie podlega rejestracji na terytorium kraju ani obowiązkowym badaniom technicznym. Ładowarka nie może być wykorzystywana do transportu osób ani towarów. Mobilność ładowarki kołowej przejawia się wyłącznie załadunkiem i rozładunkiem kruszyw na placu. Posiada tylko 1 miejsce siedzące dla operatora. Ładowarka (…) ma silnik o pojemności 3,6 l.

Pytanie

Czy nabycie od kontrahenta unijnego ładowarki kołowej (…) zobowiązuje Pana do złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT na rachunek Urzędu Skarbowego?

Pana stanowisko w sprawie

Nabycie od kontrahenta z Belgii ładowarki kołowej (…) zakupionej na fakturę VAT w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie powoduje obowiązku złożenia informacji VAT-23 ani zapłaty podatku VAT na rachunek Urzędu Skarbowego. Ładowarka kołowa nie jest środkiem transportu, lecz urządzeniem pozwalającym na przewóz kruszyw z miejsca na miejsce bądź załadunku/rozładunku na placu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 19 grudnia 2023 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP1-2.4012.493.2023.1.SST, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 23 grudnia 2023 r.

Skarga na interpretację indywidualną

11 stycznia 2024 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 16 stycznia 2024 r.

Wniósł Pan o:

1. uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonej Interpretacji w całości,

2. zasądzenie na Pana rzecz kosztów postępowania, według norm przepisanych.

Zmiana interpretacji indywidualnej w wyniku uwzględnienia skargi

Ponownie przeanalizowałem Pana sprawę. W rezultacie:

1) uwzględniam w całości Pana skargę;

2) stwierdzam, że w sprawie wydania dla Pana tej interpretacji nie doszło do działania bez podstawy prawnej ani do rażącego naruszenia prawa;

3) zmieniam z urzędu zaskarżoną interpretację indywidualną – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.); zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 10 lit. a ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi z art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 99 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 103 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 103 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 103 ust. 7 ustawy:

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 103 ust. 7 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 27 maja 2019 r. w sprawie wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1007) określił wzór informacji i jest to druk VAT-23, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia.

Wymienione przepisy ustawy zobowiązują podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o takim nabyciu oraz do zapłaty podatku z tego tytułu. Przy czym informacja i zapłata podatku dotyczy zarówno „nowych środków transportu” jak i „innych środków transportu”.

Powołując się na definicję zawartą w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy za „nowe środki transportu” mogą być uznane pojazdy lądowe przeznaczone do transportu osób lub towarów, które spełniają określone warunki dotyczące mocy silnika bądź jego pojemności skokowej oraz dotyczące dotychczasowej długości ich używania (mierzonej czasem używania oraz przebiegiem). Natomiast przez „inne środki transportu”, o których mowa w art. 103 ust. 4 ustawy, należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak nie spełniające warunku uznania ich za „nowe środki transportu” w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia ich do użytku.

Aby można uznać jakąkolwiek maszynę za „nowy środek transportu” lub „inny środek transportu”, należy przede wszystkim ustalić, czy będzie się ona zawierała w zakresie pojęciowym „środka transportu”.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że z chwilą przystąpienia do Unii Europejskiej państwa członkowskie zobowiązały się do wykonywania i stosowania prawa wspólnotowego. Treść przepisu art. 249 Traktatu o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2, ze zm.) brzmi:

W art. 38 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona; Dz. Urz. UE. L 2011 Nr 77, str. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie wykonawcze 282/2011”) zawarta została definicja „środka transportu”.

Z kolei w art. 38 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego 282/2011 wskazano, że:

Stosownie do art. 38 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego 282/2011:

Analiza regulacji art. 38 rozporządzenia wykonawczego 282/2011 wskazuje, że elementem przesądzającym o uznaniu danej maszyny za środek transportu jest jej przeznaczenie, tzn. przewóz osób lub rzeczy z miejsca na miejsce. Użyty w definicji „środka transportu” zwrot dotyczący przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, dotyczy zarówno pojazdów, jak i innego rodzaju wyposażenia i urządzeń.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych. 26 sierpnia 2023 r. zakupił Pan ładowarkę kołową (…) od kontrahenta z Belgii, który również jest zarejestrowany dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji. Nabycie ładowarki kołowej nastąpiło w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ładowarka została przyjęta do używania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Ładowarka została zaliczona do grupy 5, Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne, podgrupy 58 - maszyny do robót ziemnych, budowlanych i drogowych, symbolu KŚT 580 - maszyny do robót ziemnych i fundamentowych. Zajmuje się Pan sprzedażą węgla oraz świadczy Pan usługi transportowe. Ładowarka kołowa służy do przewożenia kruszyw w magazynie oraz do załadunku kruszyw. Ładowarka kołowa przyspiesza pracę, nie trzeba robić tego ręcznie. Ładowarka nie podlega rejestracji na terytorium kraju ani obowiązkowym badaniom technicznym. Ładowarka nie może być wykorzystywana do transportu osób ani towarów. Mobilność ładowarki kołowej przejawia się wyłącznie załadunkiem i rozładunkiem kruszyw na placu. Posiada tylko 1 miejsce siedzące dla operatora. Ładowarka (…) ma silnik o pojemności 3,6 l.

Wątpliwości Pana dotyczą rozstrzygnięcia, czy nabycie od kontrahenta unijnego ładowarki kołowej (…) zobowiązuje Pana do złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT.

Dla oceny Pana stanowiska, związanego z przedstawionym opisem stanu faktycznego i wyrażonymi wątpliwościami, kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy nabyta ładowarka kołowa jest środkiem transportu. Przepis art. 2 pkt 10 lit a ustawy zawiera rozumienie pojęcia „nowy środek transportu” w odniesieniu do pojazdu lądowego. Natomiast ustawa o VAT nie definiuje jako takiego pojęcia „środek transportu”. Zatem wyłączając z definicji „nowego środka transportu” (w odniesieniu do pojazdu lądowego) te elementy, które wskazują na jego status jako przedmiotu nowego (przejechany dystans nie większy niż 6000 kilometrów lub czas jaki upłynął od momentu dopuszczenia do użytku nie dłuższy niż 6 miesięcy), okazuje się, że o uznaniu danego pojazdu za środek transportu decyduje jego przeznaczenie do przewozu osób lub towarów.

Definicja „środka transportu” zawarta została natomiast w art. 38 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego 282/2011, wskazując, że objęte nią są pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu.Użyty w tej definicji zwrot, wskazujący na przewóz osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, należy odczytywać dokładnie w kontekście przykładowego katalogu pojazdów, zawartego w art. 38 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego 282/2011.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy należy uznać, że nabyta przez Pana ładowarka kołowa nie jest „środkiem transportu” w rozumieniu jakie wynika z przepisów ustawy o VAT oraz rozporządzenia wykonawczego 282/2011. Jak wynika z opisu sprawy, Pana ładowarka nie może być wykorzystywana do transportu osób, ponieważ posiada tylko jedno miejsce siedzące dla operatora. Pana ładowarka kołowa nie służy do przewozu rzeczy, ale jest wykorzystywana do specjalnej funkcji (przeładunek, załadunek kruszyw). Ponadto mobilność ładowarki kołowej przejawia się wyłącznie załadunkiem, rozładunkiem kruszyw na placu, a przewóz tych kruszyw odbywa się w ramach ograniczonego terenu jakim jest plac czy magazyn. A zatem ww. ładowarka kołowa nie służy do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce. Ładowarka kołowa nie podlega rejestracji ani obowiązkowym badaniom technicznym.

Skoro zatem ładowarka kołowa, nabyta przez Pana od kontrahenta z Belgii, nie stanowi środka transportu w rozumieniu ustawy, zatem do czynności jej nabycia nie znajdą zastosowania przepisy art. 103 ust. 4 i 5 ustawy. Tym samym nie ma Pan obowiązku przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji VAT-23 oraz zapłaty podatku od towarów i usług w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14e § 1a pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Zgodnie z art. 14e § 1a pkt 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 54 § 3 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):