Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 26 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.63.2024.1.DW

Dotyczy ustalenia, czy JGD przekształcana w sp. z o. o. będzie uprawniona do korzystania z decyzji o wsparciu wydaną na rzecz JDG, oraz czy zmiana status przedsiębiorcy wpłynie na obowiązki i uprawnienia określone w decyzji o wsparciu

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek, z 4 lutego 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

- po zarejestrowaniu przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka ta, wchodząc w ogół praw i obowiązków przekształcanego przedsiębiorcy, będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,

- zmiana statusu Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia 651/2014 po wydaniu Decyzji o wsparciu nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Decyzji, ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na podstawie Decyzji o wsparciu, które determinowane są statusem przedsiębiorcy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej także: „Wnioskodawca”, „Przedsiębiorca”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w (…). W szczególności, w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawca prowadzi zakład produkcyjny w (…). W zakładach tych prowadzona jest produkcja (…).

W celu utrzymania pozycji rynkowej oraz stałego zwiększania konkurencyjności swojej oferty, Wnioskodawca stawia na ciągły rozwój przedsiębiorstwa, w tym na zwiększanie zdolności produkcyjnych posiadanych zakładów. W związku z tym, obecnie Przedsiębiorca realizuje inwestycję polegającą na nabyciu środków trwałych, zatrudnieniu pracownika i modernizacji zakładu w (…). W związku z planami inwestycyjnymi, Przedsiębiorca wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 13 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 74 ze zm. dalej: „Ustawa PSI”). W związku ze spełnieniem kryteriów wynikających z mających zastosowanie przepisów, Minister Rozwoju i Technologii wydał na rzecz Wnioskodawcy decyzję o wsparciu z (…) nr (…) (dalej: „Decyzja o wsparciu”). Na dzień złożenia wniosku o wydanie ww. Decyzji o wsparciu oraz na dzień jej wydania, Wnioskodawca posiadał status małego przedsiębiorcy zgodnie z przepisami Załącznika I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (dalej: „Rozporządzenie 651/2014”).

W momencie wydania Decyzji o wsparciu, wskaźnik intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej, mający zastosowanie do małych przedsiębiorstw realizujących inwestycje w województwie (…) wynosił 60%. Od tego momentu, Wnioskodawca konsekwentnie stosuje tę wartość celem obliczenia dostępnej puli pomocy publicznej.

Dodatkowo zgodnie z § 8 ust. 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (dalej: „Rozporządzenie PSI”), z uwagi na posiadanie statusu małego przedsiębiorcy Wnioskodawca nabywał, nabywa oraz będzie nabywać również używane środki trwałe i wydatki z tego tytułu kwalifikuje dla celów obliczenia limitu dostępnej pomocy publicznej.

W związku z intensywnym rozwojem przedsiębiorstwa Wnioskodawca planuje przekształcenie prowadzonej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 551 § 5 Kodeksu Spółek Handlowych, a następnie zbycie części udziałów w nowo powstałej spółce.

Wnioskodawca zakłada, że zakończenie realizacji inwestycji nastąpi już po zakończeniu procedury przekształcenia (zarejestrowaniu go przez sąd rejestrowy), w związku z czym planuje rozpoczęcie korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego już na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza, że w związku ze spodziewanym rozwojem działalności, w przyszłości (przed lub po dniu przekształcenia oraz przed lub po dniu zakończenia realizacji inwestycji) zatrudnienie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (w przyszłości należącym do nowopowstałej spółki), obroty lub suma bilansowa mogą istotnie zwiększyć się. Zwiększenie ww. wskaźników może doprowadzić do przekroczenia progów, o których mowa w art. 2 ust. 2 Załącznika I do Rozporządzenia 651/2014, określającego pułapy określające kategorię przedsiębiorstwa, co w konsekwencji oznaczałoby zmianę statusu przedsiębiorstwa na przedsiębiorstwo średnie.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym po zarejestrowaniu przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka ta, wchodząc w ogół praw i obowiązków przekształcanego przedsiębiorcy, będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zmiana statusu Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia 651/2014 po wydaniu Decyzji o wsparciu nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Decyzji, ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na podstawie Decyzji o wsparciu, które determinowane są statusem przedsiębiorcy?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym:

w odniesieniu do pytania nr 1: po zarejestrowaniu przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, Spółka, zgodnie z art. 93a § 4 OP, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych – w związku z powyższym, nowo powstała spółka stanie się stroną Decyzji o wsparciu i – jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych – będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT;

w odniesieniu do pytania nr 2: zmiana statusu Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia 651/2014 po wydaniu Decyzji o wsparciu nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Decyzji, ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na podstawie Decyzji o wsparciu, które determinowane są statusem przedsiębiorcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Pytanie nr 1

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 93a § 4 OP, w sytuacji przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą, nowopowstała jednoosobowa spółka kapitałowa wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. W wyniku przekształcenia nie dojdzie do uchylenia, stwierdzenia nieważności ani wygaśnięcia Decyzji o wsparciu.

Opisana powyżej sytuacja w doktrynie i orzecznictwie przeważnie określana jest jako quasi-kontynuacją działalności (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2015 r., III CZP 106/14, LEX nr 1646365; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2016 r., II CZ 94/15, LEX nr 1982402; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 10 marca 2016 r., I ACa 45/16, LEX nr 2044443; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 30 września 2014 r., I ACa 829/14, LEX nr 1527079.), która co prawda nie wiąże się z sukcesją uniwersalną, ale powoduje przejście na inny podmiot (kontynuujący) praw podmiotu uprzednio prowadzącego działalność (osoby fizycznej będącej przedsiębiorcą).

Przede wszystkim nie ulega wątpliwości, że do katalogu praw związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą należy zaliczyć prawo do korzystania ze zwolnienia podatkowego, które zostało przez Wnioskodawcę nabyte w drodze decyzji administracyjnej (w tym przypadku Decyzji o wsparciu). Związek z działalnością gospodarczą wprost wynika z samej treści decyzji, która to obliguje Wnioskodawcę, jako przedsiębiorcę, do zrealizowania w ramach tejże działalności określonej inwestycji, w tym m.in. do poniesienia odpowiednich nakładów inwestycyjnych oraz zwiększenia stanu zatrudnienia i jego utrzymania.

Dalsza analiza treści art. 93a § 4 OP prowadzi do wniosku, że jedynym ograniczeniem tak wyrażonej zasady kontynuacji jest brak możliwości realizacji kontynuowanych praw na gruncie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Przyznane Wnioskodawcy Decyzją o wsparciu prawo do zwolnienia z podatku dochodowego, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wynika z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm. dalej: „Ustawa o PIT”). Analogiczne uprawnienie do zwolnienia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych przewidziane zostało również w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT. Zgodnie z ww. przepisami, przedsiębiorca-podatnik podatku dochodowego ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, przy czym szczegółowe warunki korzystania z tego zwolnienia określone zostały w Ustawie o PSI oraz rozporządzeniach wykonawczych. Co do samego sposobu korzystania z przyznanego zwolnienia, Ustawa PSI odsyła wprost (art. 3 ust. 1) do przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych albo o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że sama Ustawa PSI przewiduje w swoich założeniach możliwość korzystania ze zwolnienia zarówno przez podatników podlegających ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przez tych podlegających reżimowi Ustawy o CIT (zgodnie z art. 1 ust. 1 – spółki kapitałowe, jako osoby prawne podlegają opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych). Skoro więc instytucja zwolnienia podatkowego na podstawie decyzji o wsparciu pozostaje aktualna zarówno na gruncie p.d.o.f., jak i p.d.o.p., nie ulega wątpliwości, że przesłanka negatywna braku możliwości realizacji uprawnień na gruncie opodatkowania osób prawnych nie jest spełniona.

Na możliwość korzystania ze zwolnienia podatkowego nie wpłynie także dalsza planowana przez Wnioskodawcę transakcja zbycia części udziałów w Spółce – skład osobowy wspólników spółki kapitałowej nie wpływa bowiem na jej status jako podatnika w rozumieniu Ustawy o CIT.

Konkludując powyższe, przekształcenie przedsiębiorstwa prowadzonego przez osobę fizyczną w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a także przyszłe zbywanie udziałów przez wspólnika, którym z mocy prawa staje się osoba fizyczna uprzednio prowadząca działalność gospodarczą oznacza, że w ramach działalności kontynuowanej przez nowopowstałą spółkę możliwe jest korzystanie przez nią ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT. Poprawność takiego stanowiska została potwierdzona m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

z dnia 4 listopada 2022 r. o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.708.2022.3.EC,

z dnia 20 października 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.571.2022.2.PC,

z dnia 14 czerwca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.254.2023.1.PC.

Pytanie nr 2

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy o PIT (odpowiednio art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd (odpowiednio: 4-6d w Ustawie o CIT), z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Ustawy PSI, wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję w drodze decyzji, nazwanej na potrzeby Ustawy PSI „decyzją o wsparciu”. Ustawa PSI wprowadziła jednocześnie Polską Strefę Inwestycji (dalej: „PSI”). Z kolei § 5 ust. 1 Rozporządzenia PSI wskazuje, iż maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

- kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 9, albo,

- tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników,

- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia PSI, maksymalna intensywność pomocy publicznej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 6, jest określana zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 702).

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 2021 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2022-2027 maksymalna intensywność pomocy regionalnej liczona jako stosunek wartości pomocy regionalnej, wyrażonej w ekwiwalencie dotacji brutto, do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą wynosi 40% na obszarach należących do województwa (…).

Natomiast, § 6 ust. 2 Rozporządzenia PSI, przewiduje podwyższenie maksymalnej intensywności pomocy o 20 punktów procentowych w przypadku, gdy przedsiębiorca wnioskujący o udzielenie decyzji o wsparciu jest przedsiębiorcą małym w rozumieniu art. 2 pkt 2 Rozporządzenia 651/2014.

Jednocześnie, zgodnie z § 8 ust. 6 Rozporządzenia PSI środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i f, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców i z wyjątkiem realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b Ustawy PSI, oraz muszą być nabyte na warunkach rynkowych.

Ponadto, § 9 ust. 2 Rozporządzenia PSI wskazuje, iż warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres nie krótszy niż:

a)5 lat - w przypadku dużych przedsiębiorców,

b)3 lata - w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców,

- od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym.

Uwzględniając fakt, że w przypadku Wnioskodawcy pomoc publiczna udzielona została w oparciu o wydaną decyzję administracyjną, należy stwierdzić, iż prawa i obowiązki wynikające z posiadanej przez niego Decyzji o wsparciu, a także przepisów wykonawczych powinny być określane według statusu przedsiębiorcy obowiązującego na dzień wydania tego aktu. Powyższe znajduje potwierdzenie w odpowiedzi Ministra Przedsiębiorczości i Technologii na interpelację poselską nr 27710 z 25 listopada 2018 r., w której to minister wskazał, iż status mikro, małego lub średniego przedsiębiorcy jest oceniany na dzień wydania decyzji o wsparciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, utrata przez niego w toku realizacji inwestycji lub w późniejszym okresie statusu małego przedsiębiorcy po dniu wydania Decyzji o wsparciu nie wpływa na prawa i obowiązki z niej wynikające, w szczególności nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej przysługującej Wnioskodawcy na podstawie tejże decyzji. Przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu i powinna być niezmienna przez cały okres jej ważności.

Należy w tym miejscu wskazać, iż Wnioskodawca nie jest w stanie określić jaki status przedsiębiorcy w myśl Rozporządzeniu 651/2014 będzie posiadać przez cały okres realizacji inwestycji i korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego. Uzyskana przez Wnioskodawcę Decyzja o wsparciu określa czas jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które Wnioskodawca jest zobowiązany spełnić, dotyczące:

-poniesienia w określonym terminie minimalnej wysokości kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji,

-zatrudnienia określonej liczby pracowników,

-terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji,

-maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych,

-kryteriów jakościowych, do których spełnienia Wnioskodawca się zobowiązał,

-terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana.

Tym samym, realizacja Decyzji o wsparciu cechuje się zmiennością na wielu płaszczyznach. Ustawodawca dostrzega ten fakt, dlatego też Rozporządzenie PSI określa, że niezależnie od przyszłych uwarunkowań gospodarczych, przedsiębiorca ubiegający się o zwolnienie podatkowe w ramach realizacji inwestycji w PSI musi ponieść określoną wysokość kosztów kwalifikowanych, zobowiązać się do zwiększenia i utrzymania zwiększonego zatrudnienia, czy spełnić określone w Rozporządzeniu PSI kryteria ilościowe i jakościowe. W przypadku uchybienia przez przedsiębiorcę przewidzianym w decyzji o wsparciu warunkom, przedsiębiorca ma obowiązek zwrotu przyznanej mu na jej podstawie pomocy publicznej.

Mimo, iż Ustawodawca nie określił wprost w Ustawie PSI, czy Rozporządzeniu PSI w jaki sposób należy ustalać wysokość intensywności pomocy publicznej w przypadku zmiany statusu przedsiębiorcy, to przedsiębiorca decydujący się na rozpoczęcie działalności w ramach Polskiej Strefy Inwestycji powinien mieć możliwość dokładnego określenia wartości przyznanej mu pomocy publicznej przed jej rozpoczęciem, ze względu na podejmowane przez niego przyszłe decyzje inwestycyjne oraz zobowiązania. Zmiana maksymalnej intensywności pomocy publicznej po wydaniu Decyzji o wsparciu, wpływałaby nie tylko na wysokość zwolnienia podatkowego, ale przede wszystkim zmuszała przedsiębiorców do zmiany długoterminowych planów biznesowych, co mogłoby prowadzić do niepoprawnego rozliczenia zwolnienia podatkowego.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że potencjalna zmiana jego statusu – wielkości przedsiębiorcy po wydaniu Decyzji o wsparciu nie ma wpływu na wiążące się z posiadaniem Decyzji o wsparciu uprawnienia i obowiązki, w szczególności na wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej. Warunki te, zostały w ocenie Wnioskodawcy definitywnie ustalone na moment wydania Decyzji o wsparciu tj. zgodnie ze statusem przedsiębiorcy, jaki Wnioskodawca posiadał na dzień wydania Decyzji o wsparciu.

Stanowisko zgodne z powyższym znalazło dotychczas potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach podatkowych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przykładowo:

-interpretacja z dnia 26 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.483.2023.1.JG,

-interpretacja z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.283.2023.2.PC,

-interpretacja z dnia 23 marca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.59.2023.2.KKA,

-interpretacja z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.637.2022.2.PC,

-interpretacja z dnia 26 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.513.2022.1.PC.

W wymienionych wyżej interpretacjach indywidualnych stanowisko organu wskazuje, iż kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca. Tym samym przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania Decyzji o wsparciu i powinna być niezmienna przez cały okres ważności decyzji o wsparciu.

Powyższą argumentację aprobuje również Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który w piśmie z 8 lipca 2008 r., znak: DDO-522-57I2/08/JB (dalej: „Pismo UOKiK”) stwierdził, że „dla oceny praw i obowiązków podmiotu posiadającego zezwolenie należy brać pod uwagę przepisy obowiązujące w dniu wydania zezwolenia”. Mimo, że ww. Pismo UOKiK odnosi się do zezwoleń na prowadzenie działalności na terenach Specjalnych Stref Ekonomicznych, ze względu na analogiczne brzmienie przepisów można uznać, że przedstawione stanowisko winno znajdować zastosowanie również do regulacji dotyczących decyzji o wsparciu.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ewentualna zmiana statusu przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia 651/2014 po wydaniu Decyzji o wsparciu nie ma wpływu na obowiązki i uprawnienia określone w Decyzji, ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na podstawie decyzji o wsparciu, które determinowane są statusem przedsiębiorcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie Interpretacji Indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 551 § 5ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm. dalej: „KSH”),

Przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641, 803, 1414 i 2029) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Stosownie do art. 5841 KSH,

Przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu do rejestru (dzień przekształcenia).

W myśl art. 5842 KSH,

§ 1. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

§ 2. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

§ 3. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.

Stosownie natomiast do art. 93a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm. dalej: „OP”),

Jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Powyższe przepisy regulują kwestie sukcesji prawnej oraz podatkowej podmiotu, która powstała w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Kontynuacja bytu prawnego oznacza, że majątek przedsiębiorcy przekształcanego staje się majątkiem przekształconej spółki. Innymi słowy - następuje przekształcenie formy działalności przy jednoczesnej kontynuacji podmiotowości prawnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 74 ze zm. dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o WNI,

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, zgodnie z art. 4 ustawy o WNI,

zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o WNI,

wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Zgodnie z art. 17 ustawy o WNI,

1. Prawo do korzystania ze zwolnienia, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu, jeżeli przedsiębiorca:

1)zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu lub

2)rażąco uchybił warunkom określonym w decyzji o wsparciu, lub

3)nie usunął uchybień w realizacji warunków, o których mowa w pkt 2, stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 22, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

2a. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla albo zmienia decyzję o wsparciu, jeżeli jest to konieczne ze względu na decyzję Komisji Europejskiej, o której mowa w art. 15 ust. 2.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu również na wniosek złożony przez przedsiębiorcę.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek przedsiębiorcy, może zmienić decyzję o wsparciu, przy czym zmiana nie może:

1)dotyczyć obniżenia poziomu zatrudnienia, określonego w decyzji o wsparciu w dniu jej wydania, o więcej niż 20%;

2)skutkować zwiększeniem maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, określonych w zmienianej decyzji o wsparciu.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcie decyzji o wsparciu na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej w ramach tej decyzji, albo przedsiębiorcy, który skorzystał z pomocy publicznej i spełnił wszystkie warunki określone w tej decyzji o wsparciu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, przedsiębiorca dołącza oświadczenie o niekorzystaniu z pomocy publicznej, na podstawie decyzji o wsparciu, której dotyczy wniosek, albo oświadczenie o zrealizowaniu warunków udzielania pomocy publicznej, o których mowa w ust. 5.

7. Oświadczenia, o których mowa w ust. 6, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 Kodeksu karnego oświadczam, że dane zawarte we wniosku są zgodne z prawdą”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Na podstawie § 6 ust. 2 rozporządzenia rady Ministrów z 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2861 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”),

maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej mikroprzedsiębiorcom, małym przedsiębiorcom i średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o:

1) 20 punktów procentowych - w przypadku mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców,

2) 10 punktów procentowych - w przypadku średnich przedsiębiorców

- w stosunku do maksymalnej intensywności tej pomocy określonej dla poszczególnych obszarów.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2022-2027 z dnia 30 czerwca 2014 r. (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2422),

maksymalna intensywność pomocy regionalnej liczona jako stosunek wartości pomocy regionalnej, wyrażonej w ekwiwalencie dotacji brutto, do kosztów kwalifikowalnych, z zastrzeżeniem § 4-6, wynosi:

1) 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, warmińsko-mazurskiego oraz do podregionu siedleckiego;

2) 40% - na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, zachodniopomorskiego oraz do regionu mazowieckiego regionalnego, z wyjątkiem podregionu siedleckiego;

3) 30% - na obszarach należących do województw: pomorskiego i śląskiego;

4) 25% - na obszarach należących do województw: dolnośląskiego i wielkopolskiego, z wyłączeniem obszarów wskazanych w pkt 5;

5) na obszarach należących do miast Poznania i Wrocławia oraz do podregionu poznańskiego:

a) 20% - w okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.,

b)  15% - w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2027 r.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, ustawa o WNI nie przewiduje zastrzeżenia, aby przedsiębiorca, który jest w posiadaniu decyzji o wsparciu nie mógł dokonywać przekształceń w rozumieniu przepisów KSH. Jednocześnie, należy zwrócić uwagę także na fakt, iż w ustawie o WNI, nie jest zawarte zastrzeżenie, aby podmiot uprawniony do zwolnienia z opodatkowania dochodu na podstawie decyzji o wsparciu musiał zachować formę prawną działalności. Tym samym, nie dochodzi do uchylenia, bądź stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o wsparciu, gdyż katalog okoliczności prowadzących do wygaśnięcia lub uchylenia decyzji został określony w art. 17 ustawy o WNI i jak wynika z powyższego wylistowania, nie zawiera przesłanki dotyczącej przekształcenia formy prawnej przedsiębiorcy.

Odnośnie pytania drugiego zadanego we wniosku, stwierdzić należy, że z brzmienia wyżej powołanych przepisów wynika, że dla ustalenia maksymalnej intensywności pomocy publicznej dostępnej dla podatnika korzystającego ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, kluczowy jest jego status w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 2 pkt 28 ww. rozporządzenia, data przyznania pomocy oznacza dzień, w którym beneficjent nabył prawo otrzymania pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym.

W art. 2 ust. 11 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 702), ustawodawca wskazał, że za dzień udzielenia pomocy,

należy przez to rozumieć dzień, w którym podmiot ubiegający się o pomoc publiczną nabył prawo do otrzymania tej pomocy, a w przypadku gdy udzielenie pomocy w formie ulgi podatkowej następuje na podstawie aktu normatywnego, bez wymogu wydania decyzji:

a) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy, z zastrzeżeniem lit. b,

b) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym,

c) dzień faktycznego przysporzenia korzyści finansowych - w przypadku braku obowiązku złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy

- chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej;

Status przedsiębiorcy jest okolicznością faktyczną mającą znaczenie prawne w zakresie skutków podatkowych funkcjonowania w polskiej strefie inwestycyjnej. O statusie tym decyduje spełnienie przez danego przedsiębiorcę określonych prawem wymogów. O statusie tym decyduje także podatnik, w tym sensie, że jego decyzje gospodarcze, strukturalne, własnościowe itd., stanowią o spełnieniu kryteriów określonych dla danej kategorii przedsiębiorcy. Do zmiany takiej dochodzi poprzez fakt zmiany statusu danego przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy), bez konieczności wydawania jakiejkolwiek decyzji czy aktu administracyjnego.

Odnosząc się do cytowanych powyżej przepisów wskazać należy, że przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.

Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca.

Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z decyzji o wsparciu. W dniu wydania decyzji o wsparciu do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00