Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 maja 2022 r., sygn. II SA/Ol 44/22

Dnia 17 maja 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 maja 2022 roku sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z (...) wydaną z upoważnienia Prezydenta O. przez Zastępcę Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. (dalej jako: organ I instancji), na podstawie oraz art. 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 pkt 1 lit. a oraz art. 32 ust. 2 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r., poz. 111, dalej jako: u.ś.r.), odmówiono E. S. (dalej jako: strona, wnioskodawczyni lub skarżąca) od 1 czerwca 2021 r. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad D. S. W uzasadnieniu podano, że strona wniosła o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad synem. Do wniosku dołączyła wypis z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z 26 kwietnia 1999 r. o uznaniu jej za trwale całkowicie niezdolną do pracy oraz orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w O. z (...), z którego wynika, że syn wnioskodawczyni został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe, niepełnosprawność istnieje od urodzenia, zaś ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 10 maja 2007 r. W toku postępowania ustalono, że strona cierpi na szereg schorzeń. Natomiast syn, którego wnioskodawczyni wychowuje samotnie, nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować i wymaga stałej opieki. Większość czynności wykonuje za niego matka, w tym także wszystkie sprawy urzędowe, jako jego opiekun prawny. Jedyną formą pomocy są usługi opiekuńcze MOPS w wymiarze 3-5 godzin dziennie. Wskazano, że zostały spełnione przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego określone w art. 17 ust. 1 pkt 1 u.ś.r. Jednakże okoliczność pobierania przez stronę renty inwalidzkiej stanowi przeszkodę do przyznania wnioskowanego świadczenia zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. Wyjaśniono, że pismem z 10 sierpnia 2021 r. organ I instancji poinformował stronę o możliwości zawieszenia pobierania renty, jednakże strona oświadczyła, że nie wniosła o zawieszenie renty, gdyż w jej ocenie przysługuje jej prawo do wyrównania różnicy między kwotą świadczenia pielęgnacyjnego a pobieraną rentą. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, podano, że nawet zawieszenie pobierania renty nie znosi negatywnej przesłanki z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., ponieważ w przepisie tym mowa jest o ustaleniu prawa renty, a nie o jej pobieraniu. Wskazano, że przepisy u.ś.r. nie przewidują możliwości wyboru między świadczeniem pielęgnacyjnym a świadczeniami wymienionymi w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. Tym samym, posiadanie prawa do jednego ze świadczeń wymienionych w tym przepisie wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego niezależenie od tego, jaka jest wysokość danego świadczenia.