Interpretacja indywidualna z dnia 11 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.19.2024.2.BR

Możliwość odliczenia ulgi prorodzinnej w wysokości 1333,36 zł (8x166,67 zł) uwzględniając córkę z obecnego związku nieformalnego jako trzecie dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego wpodatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 stycznia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 lutego 2024 r. (wpływ 12 lutego 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Z pierwszego małżeństwa, które trwało 5 lat i zakończyło się w 2020 r. urodziło się dwoje dzieci. Obecnie mają (...) lat i uczęszczają do szkół. Zgodnie z wyrokiem sądu miejsce zamieszkania dzieci zostało ustalone przy byłej żonie. Kontakty z dziećmi także są ustalone sądownie, tj. 2 weekendy w miesiącu (od piątku od godz. 17:00 do niedzieli do godz. 17:00) oraz wakacje, ferie w równej części. Alimenty są opłacane regularnie, z byłą żoną ma Pan wspólne prawo do opieki nad dziećmi. Uczestniczy Pan w wychowaniu, nauce dzieci i opiece nad nimi. Poza ustalonymi dniami przez sąd, utrzymuje Pan kontakt telefoniczny z dziećmi. Była żona w pełni odlicza ulgę prorodzinną na dwójkę dzieci. (…) 2023 r. urodziła się córka ze związku nieformalnego, którą wspólnie z jej matką Pan wychowuje. Córka nosi Pana nazwisko. Córka jest Pana trzecim dzieckiem. Podjęta została wspólnie z matką córki decyzja, aby to Pan rozliczył ulgę prorodzinną w rozliczeniu rocznym PIT-37. W okresie podatkowym obowiązek alimentacyjny był spełniany. W 2023 r. nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W piśmie z 12 lutego 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.Czy – w okresie, którego dotyczy wniosek, tj. w 2023 r. – podlegał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

Odp. Tak.

2.Czy w roku podatkowym, którego dotyczy zapytanie (rok 2023), uzyskiwał Pan dochody opodatkowane według skali podatkowej (np. z tytułu umowy o pracę, umowy zlecenia itp.)?

Odp. Tak, z tytułu umowy o pracę.

3.Czy w roku podatkowym, którego dotyczy zapytanie (rok 2023) prowadził Pan działalność gospodarczą? Należy wskazać formę opodatkowania tej działalności.

Odp. Nie, nie prowadził Pan działalności gospodarczej.

4.Czy w 2023 r. Pana dochód nie przekroczył kwoty 56.000 zł?

Odp. Nie, Pana dochód nie przekroczył kwoty 56 000 zł.

Pytanie

Czy w rozliczeniu rocznym PIT-37 może Pan wpisać odliczenie ulgi prorodzinnej w wysokości 1 333,36 zł (8x166,67 zł), uwzględniając córkę jako trzecie dziecko? Tym samym wymieniając dwójkę dzieci z poprzedniego małżeństwa i wpisując 0 zł odliczenia przy każdym z dwójki dzieci w załączniku PIT/O ze względu na to, że była żona odlicza ulgę w pełnej wysokości na dzieci, z poprzedniego małżeństwa, zgodnie z ustaleniami nieformalnymi po rozwodzie?

Pana stanowisko w sprawie

Córka urodzona w 2023 r. jest Pana trzecim dzieckiem, a nad 2 dzieci z poprzedniego małżeństwa spełnia Pan obowiązek zarówno rodzicielski, wychowawczy, jak i alimentacyjny, w związku z tym, według Pana, przysługuje Panu ulga prorodzinna w wysokości 166,67 zł za każdy miesiąc roku podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Natomiast, jak stanowi art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy:

W myśl art. 27f ust. 2b ww. ustawy:

Na mocy art. 27f ust. 2c ustawy:

Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:

Z kolei art. 27f ust. 3 ww. ustawy stanowi:

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Stosownie do art. 26 § 1 powołanej ustawy:

Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

W myśl art. 26 § 2 cytowanej ustawy:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1) odpis aktu urodzenia dziecka;

2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Przy czym, ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do dziecka podatnika mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, co wynika z art. 27f ust. 7 w zw. z art. 6 ust. 8 cyt. ustawy.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem z literalnego brzmienia art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej.

Art. 27f ust. 7 powoływanej ustawy, stanowi, że:

Zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Według art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że:

W świetle art. 96 § 1 ww. Kodeksu:

Na gruncie art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:

Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Z przytoczonych regulacji wynika, że wysokość odliczenia z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy, została określona na dziecko, przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. Jeżeli zatem w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Powyższe oznacza, że suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy. Co istotne, kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Na podstawie cytowanego przepisu art. 27f ww. ustawy, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół, należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.

Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Zatem, ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia kwoty ulgi przez jednego z rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. Natomiast w sytuacji braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Z opisu sprawy wynika, że z pierwszego małżeństwa, które zakończyło się w 2020 r. posiada Pan dwoje małoletnich dzieci. Zgodnie z wyrokiem sądu miejsce zamieszkania Pana dwójki dzieci z poprzedniego małżeństwa zostało ustalone przy Pana byłej żonie. Kontakty z dziećmi także są ustalone sądownie, tj. 2 weekendy w miesiącu (od piątku od godz. 17:00 do niedzieli do godz. 17:00) oraz wakacje, ferie w równej części. Alimenty opłaca Pan regularnie. Z byłą żoną ma Pan wspólne prawo do opieki nad dziećmi. Uczestniczy Pan w wychowaniu, nauce dzieci i opiece nad nimi. Poza ustalonymi dniami przez sąd, utrzymuje Pan kontakt telefoniczny z dziećmi. Pana była żona w pełni odlicza ulgę prorodzinną na dwójkę dzieci z Pana poprzedniego małżeństwa. (…) 2023 r. urodziła się Panu córka ze związku nieformalnego, którą wspólnie Pan z jej matką wychowuje. Córka nosi Pana nazwisko i jest Pana trzecim dzieckiem. Podjął Pan wspólnie z matką córki decyzję, że to Pan rozliczy ulgę prorodzinną w rozliczeniu rocznym PIT-37. Pana dochód w roku 2023 nie przekroczył kwoty 56 000 zł.

Jak już wyżej wyjaśniono, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto w myśl art. 27f ust. 4 wskazanej ustawy, kwotę przysługującej ulgi mogą odliczyć w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Przenosząc powyższe wyjaśnienia na grunt analizowanej sprawy oraz biorąc pod uwagę fakt, że jak wynika z treści wniosku, pomiędzy Panem a Pana byłą żoną doszło do porozumienia co do sposobu podziału kwoty ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci (odliczenie przez Pana byłą żonę ulgi prorodzinnej w wysokości 100%) – stwierdzić należy, że nie może Pan uwzględnić córki z obecnego związku jako trzecie dziecko, ponieważ do liczby dzieci uprawnionych wliczane są tylko te dzieci, za które podatnik odlicza przysługującą mu ulgę. Z uwagi na fakt, że pomiędzy Panem a Pana byłą żoną doszło do porozumienia co do sposobu podziału kwoty ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci z małżeństwa zakończonego w 2020 r. to nie przysługuje Panu na te dzieci prawo do odliczenia z tytułu tej ulgi. W konsekwencji przysługuje Panu ulga prorodzinna tylko na jedno dziecko, tj. córkę urodzoną w 2023 r.

Zatem, nie może Pan wymienić w załączniku PIT/O w części E.1. „DANE IDENTYFIKACYJNE DZIECKA” dwójki dzieci z poprzedniego małżeństwa wpisując w poz. 7 „Przysługujące odliczenie z tytułu ulgi na dzieci”, 0 zł odliczenia przy każdym z dwójki dzieci. Tym samym nie może Pan w załączniku PIT/O w części C. poz. 40 „Liczba dzieci” uwzględnić córki urodzonej w 2023 r. jako trzecie dziecko oraz w poz. 41 odliczyć kwotę w wysokości 1333,36 zł (8x166,67 zł). W związku z powyższym nie może Pan w rozliczeniu rocznym PIT-37 za rok 2023 wpisać odliczenia ulgi prorodzinnej w wysokości 1333,36 zł, uwzględniając córkę urodzoną w 2023 r. jako trzecie dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikowi niepozostającemu w związku małżeńskim przysługuje ulga prorodzinna na jedno dziecko w sytuacji, gdy jego dochody nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł.

W związku z tym jest Pan uprawniony do dokonania odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę z obecnego związku nieformalnego w wysokości odpowiadającej kwocie odliczenia na pierwsze dziecko, tj. 92,67 zł za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym wykonywał Pan władzę rodzicielską w stosunku do małoletniej córki.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy oraz przywołane wyżej przepisy prawa podatkowego uznać należy, że nie może Pan wymienić dwójki dzieci z poprzedniego małżeństwa wpisując 0 zł odliczenia przy każdym z dwójki dzieci w załączniku PIT/O, tym samym nie może Pan w rozliczeniu rocznym PIT-37 za 2023 r. wpisać odliczenie ulgi prorodzinnej w wysokości 1 333,36 zł (8x166,67 zł), uwzględniając córkę z obecnego związku jako trzecie dziecko.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).