Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 11 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.123.2024.1.MK

1. Czy Spółki będące stronami umowy PGK (...), mogą zgodnie z art. 1a ust. 9 ustawy o CIT, poprzez zawarcie nowej umowy, przedłużyć okres funkcjonowania PGK na rok podatkowy lub na kolejne lata podatkowe (dwa, trzy lub więcej) lub na czas nieokreślony? 2. Czy przedłużając na kolejny okres umowę PGK (...), Spółka Dominująca powinna stosować przepisy art. 1a ust 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.? 3. Czy w trakcie trwania kolejnej umowy przedłużającej na kolejne lata podatkowe lub na czas nieokreślony, w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu PGK (...), dopuszczalne jest skrócenie okresu jej trwania poprzez zgodne oświadczenie woli stron, bez negatywnych konsekwencji wynikających z art.1 ust. 10-10c ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

-czy Spółki będące stronami umowy PGK (...), mogą zgodnie z art. 1a ust. 9 ustawy o CIT, poprzez zawarcie nowej umowy, przedłużyć okres funkcjonowania PGK na rok podatkowy lub na kolejne lata podatkowe (dwa, trzy lub więcej) lub na czas nieokreślony,

-czy przedłużając na kolejny okres umowę PGK (...), Spółka Dominująca powinna stosować przepisy art. 1a ust 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.,

-czy w trakcie trwania kolejnej umowy przedłużającej na kolejne lata podatkowe lub na czas nieokreślony, w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu PGK (...), dopuszczalne jest skrócenie okresu jej trwania poprzez zgodne oświadczenie woli stron, bez negatywnych konsekwencji wynikających z art. 1 ust. 10-10c ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) oraz spółki od niej zależne tworzą podatkową grupę kapitałową PGK (...) w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Zgodnie z zawartą (…) umową, w/w PGK została zawarta na okres trzech lat (2019-2021), po czym na mocy umowy (…) przedłużono czas jej funkcjonowania na kolejne trzy lata (2022-2024). Rokiem podatkowym PGK (...) jest rok kalendarzowy, natomiast spółką reprezentującą w/w PGK jest (…) jako Spółka Dominująca. Podstawa opodatkowania PGK (...) jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT.

W związku ze zbliżającym się końcem okresu przedłużenia umowy podatkowej grupy kapitałowej, Spółki tworzące PGK (...) rozważają począwszy od 2025 roku, kolejne przedłużenie okresu jej funkcjonowania w niezmienionym składzie, na kolejne lata podatkowe, tj. jeden rok lub więcej lat podatkowych, lub na czas nieokreślony, zgodnie z przepisami art. 1 a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”). Jednocześnie, na podstawie art. 59 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105), Spółka do przedłużenia ma zamiar stosować art. 1a ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.

W tym celu, przy spełnieniu ustawowych warunków do utworzenia podatkowej grupy kapitałowej, wszystkie Spółki będące stronami Umowy PGK (...), planują zawarcie nowej umowy w formie aktu notarialnego i zgłoszenie, i zarejestrowanie do właściwego według siedziby Spółki Dominującej naczelnika urzędu skarbowego co najmniej na 45 dni przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkowa grupę kapitałową.

Ponadto w przypadku kolejnego okresu przedłużenia funkcjonowania PGK na kolejne lata podatkowe lub na czas nieokreślony, Spółka Dominująca i Spółki Zależne rozważają możliwość skrócenia okresu funkcjonowania w trakcie kolejnego okresu przedłużenia.

Rozważane skrócenie okresu funkcjonowania PGK nastąpiłoby w trakcie kolejnego okresu przedłużenia, a więc:

- po zakończeniu minimalnego wymaganego okresu funkcjonowania PGK, tj. 3 lat podatkowych (okres ten upłynął 31 grudnia 2021 r.),

- po zakończeniu okresu przedłużenia (okres ten upłynie 31 grudnia 2024 r.),

- lecz przed zakończeniem kolejnego okresu przedłużenia, w tym na czas nieokreślony.

Dla przykładu:

W przypadku kolejnego przedłużenia na okres 3 lat podatkowych (lata 2025 - 2027), skrócenie okresu funkcjonowania PGK mogłoby nastąpić z końcem drugiego roku podatkowego przyjętego przez PGK (...) w aneksie do Umowy, tj. z końcem roku 2026.

Skrócenie okresu funkcjonowania PGK nastąpiłoby poprzez złożone w formie aktu notarialnego oświadczenie wszystkich Spółek tworzących PGK o zgodnym zamiarze zmiany (aneksowanie obowiązującej umowy) i zgłoszenie tego faktu do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od zaistnienia tych okoliczności.

Pytania

1.Czy Spółki będące stronami umowy PGK (...), mogą zgodnie z art. 1a ust. 9 ustawy o CIT, poprzez zawarcie nowej umowy, przedłużyć okres funkcjonowania PGK na rok podatkowy lub na kolejne lata podatkowe (dwa, trzy lub więcej) lub na czas nieokreślony?

2.Czy przedłużając na kolejny okres umowę PGK (...), Spółka Dominująca powinna stosować przepisy art. 1a ust 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.?

3.Czy w trakcie trwania kolejnej umowy przedłużającej na kolejne lata podatkowe lub na czas nieokreślony, w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu PGK (...), dopuszczalne jest skrócenie okresu jej trwania poprzez zgodne oświadczenie woli stron, bez negatywnych konsekwencji wynikających z art.1 ust. 10-10c ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie nr 1

Spółki będące stronami umowy PGK (...), zgodnie z art. 1a ust. 9 ustawy o CIT, poprzez zawarcie kolejnej umowy, mogą przedłużyć okres funkcjonowania PGK na kolejny rok podatkowy lub na kolejne lata podatkowe (np. dwa, trzy i więcej) lub na czas nieokreślony.

Pytanie nr 2

Przedłużając na kolejny okres czas trwania umowy PGK (...), tj. od roku 2025, Spółka Dominująca powinna stosować przepis art. 1a ust. 9 w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.

Pytanie nr 3

W trakcie trwania umowy PGK (...) na kolejne lata podatkowe (dwa, trzy lub więcej) lub na czas nieokreślony, w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu PGK (...), Spółki mogą bez negatywnych konsekwencji wynikających z art. 1a ust. 10-10c, skrócić okres trwania PGK poprzez zgodne oświadczenie woli stron. Przy czym zakończenie skróconego okresu funkcjonowania PGK będzie miało miejsce z końcem roku podatkowego przyjętego przez strony w aneksie do Umowy PGK (...).

Uzasadnienie

Pytanie nr 1

Zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jednym z warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika, jest zawarcie przez spółkę dominującą i spółki zależne umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, na okres nie krótszy niż 3 lata podatkowe i zarejestrowanie tej umowy przez naczelnika urzędu skarbowego.

Natomiast, zgodnie z art. 1a ust. 9 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r., do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej jest wymagane zawarcie nowej umowy, podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu skarbowego.

Z brzmienia wyżej wymienionych regulacji wynika, że okres funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej może być dłuższy - bądź to od początku na podstawie pierwotnie zawartej umowy, co sugeruje użyte stwierdzenie „nie krótszy niż 3 lata podatkowe” lub też po przedłużeniu okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.

Ponadto art. 1a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT wskazuje minimalny okres na jaki może zostać utworzona podatkowa grupa kapitałowa, w związku z powyższym, w ocenie Spółki, podatkowa grupa kapitałowa może zostać utworzona na okres dłuższy niż wskazane trzy lata podatkowe.

Skoro więc, dopuszczalne jest utworzenie podatkowej grupy kapitałowej na okres przekraczający 3 lata podatkowe, to również za dopuszczalne należy uznać przedłużenie funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej na kolejny rok lub więcej lat podatkowych, w tym na czas nieokreślony.

Podsumowując, w związku z powyższym zdaniem Spółki, dopuszczalne jest przedłużenie obowiązywania umowy podatkowej grupy kapitałowej zarówno (i) tylko o jeden rok, (ii) jak również dwa lata i więcej lub (iii) na czas nieokreślony w drodze nowej umowy, w przypadku, gdy fakt ten zostanie zgłoszony i zarejestrowany przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Powyższe podejście potwierdzają również interpretacje indywidualne organów podatkowych wydane w tym zakresie, np.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2020 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.288.2020.1.MS, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 października 2020 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.203.2020.5.MR.

Pytanie nr 2

Ustawa o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r. wskazywała, że do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej jest wymagane zawarcie nowej umowy, podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego (art. 1a ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.).

Od 1 stycznia 2022 r. przepis ten został znowelizowany, jednak jak wynika z art. 59 ustawy z 29 października 2021 o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105), przepis art. 1a ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu ustalonym przez ww. ustawę ma zastosowanie do umów o utworzenie podatkowej grupy kapitałowej zawartych po dniu poprzedzającym wejście w życie wyżej wymienionej ustawy, tj. umów o utworzenie podatkowej grupy kapitałowej, zawartych po dniu 31 grudnia 2023 r.

Z uwagi, że umowa o utworzeniu PGK (...) została zawarta (…)., Spółka stoi na stanowisku, że do przedłużenia funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej należy stosować art. 1 a ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.

Powyższe należy stosować za każdym razem, gdy Spółki podejmą decyzję o kolejnym przedłużeniu okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.

Konsekwentnie, po spełnieniu ustawowych warunków co do utworzenia podatkowej grupy kapitałowej wynikających z art. 1a ust. 2 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., Spółka Dominująca i Spółki Zależne będą zobowiązane do zawarcia w formie aktu notarialnego nowej umowy i zarejestrowania i zgłoszenia jej do właściwego naczelnika urzędu skarbowego co najmniej na 45 dni przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową, czyli zgodnie z art. 1a ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.

Pytanie nr 3

Według opinii Spółki, brak jest przepisów w ustawie o CIT lub w innych ustawach, które wykluczałyby możliwość umownego, poprzez złożenie przez strony zgodnych oświadczeń, skrócenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.

Umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej jest umową cywilnoprawną, która jest zawierana zgodnie z zasadami swobody umów, ustanowionej w art. 353 (1) kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r.; Dz.U. z 2023 r. poz. 1610).

Z przepisów art. 1a ust. 8 ustawy o CIT wynika, że dopuszczalne jest dokonywanie zmian w umowie dotyczącej powołania lub przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z brzmieniem powyżej wskazanego przepisu, spółka dominująca obowiązana jest zgłosić naczelnikowi urzędu skarbowego, zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym spółek tworzących podatkowa grupę kapitałową, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.

Ponadto, jednym z warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, przy zachowaniu innych warunków, jest zawarcie umowy o utworzeniu, na okres co najmniej 3 lat podatkowych oraz jej zarejestrowanie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, o czym stanowi art. 1a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, skoro podatkowa grupa kapitałowa może być utworzona w ramach swobody umów, poprzez złożenie zgodnego oświadczenia woli przez strony, to według opinii Spółki, nie ma przeszkód by w taki sam sposób strony umówiły się o skróceniu okresu jej funkcjonowania, pod warunkiem że nie nastąpi to przed minimalnym trzyletnim wymaganym na podstawie przepisów okresem funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej (w rozważanej sprawie warunek ten został już spełniony 31 grudnia 2021 roku).

Zgodnie z art. 1a ust. 10 ustawy o CIT w przypadku, gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanienie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień poprzedzający dzień wystąpienia tych zmian jest dniem, w którym następuje utrata przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego. Dzień wystąpienia tych zmian, o których mowa w zdaniu pierwszym, jest pierwszym dniem roku podatkowego spółek, które przed tym dniem tworzyły podatkową grupę kapitałową. Przepis art. 8 ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W opinii Spółki, powyższy przepis nie będzie miał jednak zastosowania do zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku. PGK (...) nie utraci bowiem statusu podatnika podatku dochodowego ze względu na naruszenie któregokolwiek z warunków istnienia PGK, lecz utraci ten status ze względu na wygaśnięcie umowy o utworzeniu PGK w związku ze zmianą (aneksowaniem) tej umowy poprzez zgodne oświadczenie stron złożone w formie aktu notarialnego o skrócenie okresu jej funkcjonowania.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że skrócenie okresu funkcjonowania PGK przed upływem przedłużonego okresu jej funkcjonowania, w tym na czas nieokreślony, nie będzie skutkowało naruszeniem żadnego z warunków funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej o którym mowa w art. 1a ust. 10-10c ustawy o CIT.

W konsekwencji, ostatni dzień okresu funkcjonowania PGK wskazany przez strony w aneksie do umowy zawartym w formie aktu notarialnego, będzie stanowić ostatni dzień ostatniego roku podatkowego PGK. W tym terminie wygaśnie też funkcjonowanie PGK jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Dla przykładu:

W aneksie do Umowy PGK (...), Spółki wskazują, że zakończenie okresu jej funkcjonowania ma nastąpić 31 grudnia 2026 roku. W związku z powyższym, dzień 31 grudnia 2026 r. jest ostatnim dniem funkcjonowania PGK. Jednocześnie z tym dniem, PGK traci status podatnika podatku dochodowego.

Reasumując, w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu PGK w trakcie trwania przedłużenia (na przykład na 2 lata podatkowe lub więcej lat podatkowych lub na czas nieokreślony), Spółka może skrócić okres funkcjonowania PGK poprzez złożenie w formie aktu notarialnego zgodnego oświadczenia woli stron o zmianie (aneksowanie) aktualnie obowiązującej umowy. Przy czym zmiana ta powinna być zgłoszona w ciągu 30 dni od zaistnienia tych okoliczności do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Jednocześnie w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania negatywne konsekwencje wynikające z art. 1a ust. 10-10c ustawy o CIT.

Powyższe podejście potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.295.2020.1.OK

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Warunki jakie łącznie musi spełniać podatkowa grupa kapitałowa, aby zostać podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zostały wskazane w art. 1a ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w myśl którego:

Podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, proste spółki akcyjne lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

a) przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w ust. 2b, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 250 000 zł,

b) jedna ze spółek, zwana dalej „spółką dominującą”, posiada bezpośredni 75% udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej "spółkami zależnymi", która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji,

c) (uchylona)

d) w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu państwa;

2) umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, zwana dalej "umową":

a) została zawarta przez spółkę dominującą i spółki zależne, w formie pisemnej, na okres co najmniej 3 lat podatkowych,

b) została zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego;

3) po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają warunki wymienione w pkt 1 lit. a-c, a ponadto:

a) nie korzystają ze zwolnień podatkowych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,

b) w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, nie ustalają lub nie narzucają warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3.

4) (uchylony)

Zgodnie z art. 1a ust. 4 ustawy o CIT:

Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę dominującą do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 45 dni przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Organ ten jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy kapitałowej oraz składania sprawozdań finansowych przez spółki tworzące podatkową grupę kapitałową.

Zgodnie z art. 1a ust. 5 ustawy o CIT:

Naczelnik urzędu skarbowego dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie naczelnik urzędu skarbowego odmawia zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a oraz ust. 3 i 4. Do decyzji o rejestracji umowy oraz do decyzji o odmowie rejestracji umowy stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 1a ust. 6 ustawy o CIT:

Po rejestracji umowy podatkowa grupa kapitałowa nie może być rozszerzona o inne spółki ani pomniejszona o którąkolwiek ze spółek tworzących tę grupę, z wyjątkiem:

1) przejęcia w drodze łączenia spółki zależnej tworzącej podatkową grupę kapitałową przez inną spółkę z tej podatkowej grupy kapitałowej lub przez zawiązanie przez spółki tworzące podatkową grupę kapitałową nowej spółki z tej grupy, chyba że prowadzi to do zmniejszenia liczby spółek tworzących podatkową grupę kapitałową poniżej dwóch;

2) podziału spółki zależnej tworzącej podatkową grupę kapitałową przez zawiązanie nowej spółki lub nowych spółek zależnych, które staną się członkiem tej podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z art. 1a ust. 8 ustawy o CIT:

Spółka dominująca obowiązana jest zgłosić naczelnikowi urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 4:

1) zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym spółek tworzących podatkową grupę kapitałową,

2) zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego

- w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.

Zgodnie z art. 1a ust. 8a ustawy o CIT:

Za naruszenie warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego uważa się również zmniejszenie udziału spółki dominującej w kapitale spółki zależnej wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej poniżej progu określonego w ust. 2 pkt 1 lit. b.

Jednym z warunków utworzenia podatkowej grupy kapitałowej jest zawarcie umowy na okres nie krótszy niż 3 lata. Z brzmienia ww. regulacji wynika, że okres ten może, jednakże być dłuższy - bądź to od początku na podstawie pierwotnie zawartej umowy, bądź też po przedłużeniu okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.

Przy czym stosownie do art. 1a ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej jest wymagane zawarcie nowej umowy, podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Od 1 stycznia 2022 r. na mocy art. 2 pkt 2 lit. c ustawy z 29 października 2021 o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2021 r. poz. 2105, dalej „ustawa zmieniająca”), art. 1a ust. 9 ustawy o CIT otrzymał brzmienie:

Do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej jest wymagane:

1) zgłoszenie nowej umowy albo jej zmiany, w terminie 14 dni od dnia ich zawarcia, oraz

2) zarejestrowanie tej nowej umowy lub zmiany umowy przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Posługując się regułami wykładni językowej, stwierdzić należy, że „przedłużenie okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej” nie powoduje powstania nowej podatkowej grupy kapitałowej, a jedynie potwierdza kontynuację bytu już istniejącej podatkowej grupy kapitałowej, która została utworzona na mocy pierwotnej umowy. W umowie wskazanej w art. 1a ust. 9 ustawy o CIT, strony wskazują jedynie wolę przedłużenia funkcjonowania istniejącej już przez okres co najmniej 3 lat podatkowej grupy kapitałowej o kolejne lata (jeden rok lub więcej lat). Z istoty instytucji „przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej” wynika, że w umowie dotyczącej tego przedłużenia powinny uczestniczyć te same podmioty, które zawarły umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej i w momencie przedłużenia spełniają warunki wymienione w art. 1a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Umowa przedłużająca różni się więc od pierwotnej umowy zawartej w celu utworzenia podatkowej grupy kapitałowej. W przeciwnym wypadku, należałoby wnioskować, że dochodzi do powstania nowej podatkowej grupy kapitałowej. Ustawodawca jasno tymczasem rozróżnił „umowę o utworzeniu” podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 1a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT od umowy, na podstawie której okres funkcjonowania utworzonej już podatkowej grupy kapitałowej, zostaje przedłużony (czyli umowy, o której mowa w art. 1a ust. 9 ustawy o CIT).

Gdyby umowy te nie miały w zamierzeniu ustawodawcy się różnić, przepis art. 1a ust. 9 ustawy byłby zbędny, gdyż możliwość zawarcia zupełnie nowej umowy i utworzenia nowej podatkowej grupy kapitałowej wynika już z art. 1a ust. 2 ustawy o CIT.

W konsekwencji, umowa wskazana w art. 1a ust. 9 ustawy o CIT, czyli przedłużająca okres funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej może zostać zawarta na dowolną liczbę lat podatkowych.

Biorąc zatem pod uwagę całokształt przepisów dotyczących okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej, dopuszczalne jest, by podatkowa grupa kapitałowa została utworzona na okres dłuższy niż trzy lata podatkowe (tj. np. na pięć lat) lub funkcjonowała przez taki okres (np. łącznie pięć lat) po przedłużeniu, o którym mowa w art. 1a ust. 9 ustawy o CIT.

Tym samym, dopuszczalne jest przedłużenie obowiązywania umowy podatkowej grupy kapitałowej zarówno tylko o jeden rok, jak również dwa lata i więcej lub na czas nieokreślony w drodze nowej umowy, w przypadku, gdy fakt ten zostanie zgłoszony i zarejestrowany przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia w jakim brzmieniu w przedmiotowej sprawie powinny być stosowane przepisy art. 1a ust. 9 ustawy o CIT w sytuacji przedłużenia na kolejny okres umowy podatkowej grupy kapitałowej, tj. czy w brzmieniu przed czy po 1 stycznia 2022 r. należy wskazać, że jak wynika z art. 59 ustawy zmieniającej:

Przepis art. 1a ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ma zastosowanie do umów o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej zawartych po dniu poprzedzającym wejście w życie niniejszej ustawy.

Z przedstawionego opis sprawy wynika, że umowa o utworzeniu PGK (...) została zawarta w (…).

Jak już wskazano przedłużenie okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej nie powoduje powstania nowej podatkowej grupy kapitałowej, a jedynie potwierdza kontynuację bytu już istniejącej podatkowej grupy kapitałowej, która została utworzona na mocy pierwotnej umowy.

Uwzględniając powyższe, w ocenie organu należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym do przedłużenia funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej należy stosować art. 1 a ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r., bowiem umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej została zawarta przed dniem poprzedzającym wejście w życie ustawy zmieniającej.

Tym samym, do przedłużenia okresu funkcjonowania PGK (...) jest wymagane zawarcie nowej umowy, podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Z kolei odnosząc się do kwestii w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu PGK i możliwości skrócenia okresu trwania umowy należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 1a ust. 10 ustawy o CIT:

W przypadku gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień poprzedzający dzień wystąpienia tych zmian jest dniem, w którym następuje utrata przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego. Dzień wystąpienia zmian, o których mowa w zdaniu pierwszym, jest pierwszym dniem roku podatkowego spółek, które przed tym dniem tworzyły podatkową grupę kapitałową. Przepis art. 8 ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 1a ust. 10a ustawy o CIT:

W przypadku, o którym mowa w ust. 10, spółki tworzące uprzednio podatkową grupę kapitałową są obowiązane w terminie 3 miesięcy od dnia utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika rozliczyć podatek dochodowy za okres od drugiego roku podatkowego poprzedzającego dzień utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika, liczonego od początku roku podatkowego, w którym to zdarzenie wystąpiło, oraz za okres od początku roku, w którym nastąpiła utrata przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika, do dnia utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika - przyjmując, że podatkowa grupa kapitałowa w tych okresach nie istniała. Rozliczenia podatku dochodowego dokonuje odrębnie każda z tych spółek, obliczając należne zaliczki na podatek dochodowy oraz należny podatek za poszczególne lata podatkowe od dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 1-3, odpowiednio za poszczególne miesiące i lata, w których podatek był rozliczany przez spółkę dominującą.

Zgodnie z art. 1a ust. 10b ustawy o CIT:

Jeżeli podatkowa grupa kapitałowa funkcjonuje krócej niż trzy pełne lata podatkowe, przepis ust. 10a stosuje się do całego okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej. W przypadku gdy okres funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej uległ wydłużeniu zgodnie z ust. 9, przepis ust. 10a stosuje się wyłącznie do przedłużonego okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z art. 1a ust. 10c ustawy o CIT:

W przypadku obowiązku dokonania rozliczenia, o którym mowa w ust. 10a:

1) kwoty zaliczek i podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe, wpłacone przez podatkową grupę kapitałową za okres, o którym mowa w ust. 10a, zalicza się, proporcjonalnie do dochodów poszczególnych spółek, na poczet ich należnych zaliczek i należnego podatku;

2) jeżeli należne zaliczki lub należny podatek dochodowy od poszczególnych spółek, obliczone zgodnie z pkt 1, będą wyższe niż przypadające na daną spółkę zaliczki lub podatek, które zostały wpłacone przez podatkową grupę kapitałową, powstała różnica stanowi zaległość podatkową, od której pobiera się odsetki za zwłokę liczone od dnia, do którego powinna nastąpić płatność zaliczki lub podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym rozważane jest skrócenie okresu funkcjonowania PGK, które nastąpiłaby poprzez złożone w formie aktu notarialnego oświadczenie wszystkich Spółek tworzących PGK o zgodnym zamiarze zmiany (aneksowanie obowiązującej umowy) i zgłoszenie tego faktu do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od zaistnienia tych okoliczności.

Mając na uwadze powyższe w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu PGK w trakcie trwania przedłużenia, należy zgodzić się z Państwem, że Spółka może skrócić okres funkcjonowania PGK poprzez złożenie w formie aktu notarialnego zgodnego oświadczenia woli stron o zmianie (aneksowanie) aktualnie obowiązującej umowy. Przy czym zmiana ta, stosownie do art. 1a ust. 8 ustawy o CIT, powinna być zgłoszona w ciągu 30 dni od zaistnienia tych okoliczności do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Jednocześnie w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania negatywne konsekwencje wynikające z art. 1a ust. 10-10c ustawy o CIT.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00