Interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.242.2024.2.KF

Obowiązek złożenia zeznania podatkowego w Polsce za 2023 r.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 4 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku złożenia zeznania podatkowego w Polsce. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 maja 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani obywatelką Polski i Belgii. Pani mąż jest obywatelem Belgii. Tam rozliczają Państwo coroczny podatek. W ubiegłym roku (za 2022) nie mieli Państwo obowiązku rozliczenia się w Polsce, ponieważ to tam (w Belgii) było Państwa centrum interesów i tam przebywali Państwo przez większość roku.

W 2023 r. przebywała Pani na terenie Polski, ponieważ tu kupili Państwo dom i tu zapisali Państwo córkę do przedszkola. Nie posiadała Pani żadnych dochodów oprócz „500+”.

Dodaje Pani, że w Belgii rozlicza się Pani wspólnie z mężem, ponieważ są Państwo małżeństwem. Tutaj (w Polsce) utrzymują się Państwo z renty chorobowej męża z Belgii, ten jednak więcej niż 183 dni w roku przebywa w Belgii i innych krajach, gdzie znajduje się jego centrum życia: mama, siostry, przyjaciele, sklepy, lekarze.

Sytuacja męża została opisana w osobnym wniosku ORD-IN.

Wie Pani, że jeśli nie przekroczyło się dochodu ok. 30 tys. zł nie ma obowiązku rozliczenia się z podatku w Polsce, ale woli się Pani upewnić.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Nie posiadała Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Belgii w 2023 r. Mieszkała Pani już wtedy w Polsce pod wskazanym adresem.

W Polsce przebywała Pani powyżej 183 dni w 2023 r.

Centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych znajdowało się głównie w Polsce w 2023 r.

Pani stałym miejscem zamieszkania i zameldowania w 2023 r. był wskazany adres czyli Polska. Przebywała Pani jednak również w Belgii podczas odwiedzin rodziny i znajomych oraz wizyt lekarskich.

Jeśli chodzi o powiązania osobiste i majątkowe: w Polsce mieszka Pani i wychowuje córkę, tutaj było i nadal jest Pani centrum interesów osobistych. Tutaj ma Pani dom. Jednak również w Belgii ma Pani swoją rodzinę ze strony męża, przyjaciół i niektórych lekarzy.

W Polsce przebywała Pani większość roku w 2023 r.

Pod pojęciem „500+” ma Pani na myśli świadczenie wychowawcze otrzymywane w Polsce na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Poza ww. świadczeniem nie otrzymała Pani żadnych innych dochodów w Polsce i w Belgii.

Pytania

Czy ma Pani obowiązek rozliczenia się w Polsce za 2023 r.? Jeśli tak, to na jakich drukach?

Pani stanowisko w sprawie

Pani dochód w 2023 r. to tylko „500+” (zwolnione z podatku).

Do ok. 30.000 zł nie ma obowiązku rozliczania się w Polsce z podatku od osób fizycznych.

W związku z powyższym uważa Pani, że nie ma takiego obowiązku za 2023 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 3 ust. 2a tej ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, w 2023 r. przebywała Pani w Polsce powyżej 183 dni i tu też znajdowało się Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że spełnia Pani warunki, określone w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalające uznać, że w 2023 r. posiadała Pani w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, a zatem podlegała Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatkiem dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie.

Zatem, do przychodów z innych źródeł zalicza się te wszystkie przychody, które nie mieszczą się w kategorii przychodów zaliczonych do enumeratywnie wymienionych w art. 10 ust. 1-8b powołanej ustawy źródeł przychodów. W rezultacie, otrzymywane przez Panią świadczenie wychowawcze, zwane świadczeniem 500+, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać również należy na przepis art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa w sposób enumeratywny (tj. wyczerpujący) przychody (lub dochody) objęte zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Świadczenie 500+ jest świadczeniem wychowawczym przyznawanym na podstawie ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 810). Świadczenia te korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na mocy ww. przepisu ustawy podatkowej. Oznacza to, że taki przychód nie podlega opodatkowaniu i rozliczeniu w zeznaniu rocznym.

Podsumowując, w 2023 r. podlegała Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponieważ jednak nie uzyskała Pani w 2023 r. zarówno w Polsce, jak i w Belgii żadnych innych przychodów (poza świadczeniem 500+, które jest zwolnione z opodatkowania), nie ma Pani obowiązku składania zeznania podatkowego i rozliczenia się z podatku dochodowego w Polsce za 2023 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).