Są spadki rezerw pracowniczych i pytanie, jak je ujmować

Rezerwy na świadczenia pracownicze są zaliczane do rozliczeń międzyokresowych biernych. W związku z tym ich ujęcie powinno obciążać koszty podstawowej działalności operacyjnej. W poprzednich latach jednostki odnotowywały ich wzrost. Jednak teraz, gdy aktuariusze przysyłają wyceny, zauważono, że w sprawozdaniu za 2021 r. może być inaczej. Dlatego też pojawiają się wątpliwości co do sposobu ewidencji. Jednostki zastanawiają się, czy jednak tej zmiany nie ująć jako pozostałe przychody operacyjne. A wszystko to za sprawą m.in. wzrostu inflacji, który powoduje, że stopa dyskontowa przyjmowana do wyceny jest na wyższym poziomie, co oznacza, że wartość rezerwy spada. W tej sytuacji kłopotliwe będzie też wykazanie zmniejszenia rezerw na świadczenia pracownicze w nocie podatkowej.

Jednostki zatrudniające pracowników są zobowiązane do ujmowania w księgach rachunkowych na dzień bilansowy rezerw związanych z przyszłymi świadczeniami na rzecz zatrudnionych. Są to świadczenia związane z odprawami emerytalnymi, rentowymi, nagrodami jubileuszowymi, świadczeniami medycznymi, niewykorzystanymi urlopami czy innymi benefitami, jakie pracodawca na mocy wiążących go przepisów lub porozumień będzie oferować swoim pracownikom, którzy świadcząc pracę, nabywają do nich prawa. Dlatego utworzenie rezerw z nimi związanych jest w istocie rozliczeniem międzyokresowym biernym (dalej: RMB). Rezerwy te obejmują także obciążenia wynikające z przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych czy emerytalnych, jeśli zgodnie z obowiązującymi przepisami pracodawca, wypłacając takie świadczenie, musiałby naliczyć składki ZUS czy składki na pracownicze plany kapitałowe.