Rozliczenie podróży służbowej przedsiębiorcy

Specyfika prowadzonej przez wielu podatników działalności gospodarczej zmusza ich do odbywania podróży związanych z tą działalnością. Podróże takie nazywane są służbowymi i mogą być odbywane na terenie kraju oraz poza granicami kraju. Należy jednak zauważyć, iż o ile ustawodawca określił, jakie wymagania musi spełnić podróż pracownika, aby można było uznać ją za służbową, o tyle w przypadku osoby prowadzącej działalność gospodarczą należy się kierować zasadami ogólnymi. Właściciel firmy nie jest bowiem pracownikiem w rozumieniu ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) i nie mają do niego wprost zastosowania przepisy o krajowych i zagranicznych podróżach służbowych pracowników.

Oceny zasadności i celowości wydatku związanego z odbyciem podróży służbowej przedsiębiorcy należy dokonać na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W świetle zatem tego przepisu, aby określony wydatek związany z odbyciem podróży służbowej właściciela firmy można było uznać za koszty uzyskania przychodu, musi istnieć związek przyczynowy między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu, polegający na tym, że wydatek ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, a ponadto wydatek ten nie może być przez ustawodawcę wyłączony z kosztów uzyskania przychodów.