Kobieta w pracy

W krajach wysoko rozwiniętych, w tym w Polsce, obserwuje się wzrost aktywności zawodowej kobiet. Ma na to wpływ wiele czynników. Z jednej strony rozwój gospodarczy danego kraju, z drugiej coraz wyższy poziom wykształcenia kobiet, a wraz z tym rosnące aspiracje zawodowe, jak też chęć uzyskania samodzielności finansowej. Istotną rolę przy podejmowaniu decyzji o podjęciu zatrudnienia odgrywa także potrzeba poprawy sytuacji materialnej rodziny oraz chęć podniesienia standardu życia.

Stosunek pracy kobiet został poddany daleko idącej szczególnej ochronie. Przede wszystkim kobiety nie mogą być zatrudniane przy wszystkich pracach i w każdych warunkach.

Zakaz ten odnosi się wyłącznie do prac, które stwarzają szczególne uciążliwości lub są szkodliwe dla zdrowia. O uciążliwości mówimy, gdy praca wymaga dużego wysiłku lub stwarza obciążenia dla ustroju ludzkiego, które, choć nie powodują bezpośrednich zagrożeń, w dłuższych okresach mogą wywołać niekorzystne zmiany w funkcjonowaniu organizmu. Pojęcie szkodliwości odnoszone jest do prac grożących zatruciami lub schorzeniami zawodowymi.

Artykuł 176 k.p. adresowany jest do wszystkich podmiotów zatrudniających kobiety, niezależnie od formy organizacyjno-prawnej pracodawcy. Dotyczy więc zarówno pracodawców państwowych, jak i prywatnych, spółdzielczych oraz osób fizycznych zatrudniających pracowników.