Jak prawidłowo udzielić urlopu na żądanie - najczęstsze problemy pracodawców

urlop na żądanie, urlop wypoczynkowy, obowiązki pracownicze

Pracownik, który skorzystał z nieudzielonego urlopu na żądanie, ciężko narusza swoje podstawowe obowiązki. W takiej sytuacji pracodawca może zastosować nie tylko karę porządkową, ale również rozwiązać z pracownikiem umowę bez wypowiedzenia.

Wymiar urlopu na żądanie

W praktyce może powstać wątpliwość, czy urlop na żądanie przysługuje pracownikom w takim samym wymiarze, niezależnie od wymiaru czasu pracy (pełny lub niepełny etat). Uwzględniając fakt, że przepisy nie zawierają wyraźnego wyłączenia w tym zakresie, należy przyjąć, że 4 dni urlopu na żądanie będą przysługiwały również pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy, w przypadku których prawo do urlopu jest ustalane proporcjonalnie do wymiaru ich czasu pracy.

Łączny wymiar urlopu na żądanie nie może przekroczyć 4 dni rocznie, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy (art. 167³ Kodeksu pracy, dalej k.p.). Informacja dotycząca liczby dni wykorzystanego urlopu na żądanie powinna znaleźć się w świadectwie pracy.

Kiedy pracownik może zgłosić żądanie udzielenia urlopu

Kwestią budzącą w praktyce wątpliwości, która może mieć dla pracownika negatywne konsekwencje, jest czas, w jakim może on złożyć prawnie skuteczne oświadczenie woli o zamiarze skorzystania z urlopu na żądanie. Pracownik zgłasza żądanie skorzystania z tej formy urlopu najpóźniej w dniu jego rozpoczęcia. Zwrot ten jest mało precyzyjny, ponieważ nie zawiera określenia ostatecznego terminu złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu na żądanie. Nasuwa się więc pytanie, czy przez pojęcie "dzień" należy rozumieć dzień w znaczeniu kalendarzowym czy chodzi o węższe rozumienie tego słowa, czyli dobę pracowniczą. Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku pracowników zatrudnionych na zmiany (w tym w porze nocnej), gdzie praca jest świadczona na pograniczu dwóch dni kalendarzowych. Rozstrzygając ten problem należy w pierwszej kolejności zauważyć, że definicja doby pracowniczej nie pokrywa się z pojęciem doby astronomicznej. Przez dobę kodeksową należy rozumieć kolejne 24 godziny poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.