Postanowienie NSA z dnia 26 kwietnia 1996 r., sygn. I SA 1653/95

1. W rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia, jako przesłanki skargi, musi być zjawiskiem faktycznym i realnym, a nie hipotetycznym i niepewnym.

2. Z konstrukcji przepisu art. 62 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wynika, że przewidziane w zmienionym ust. 2 art. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym reprezentowanie grupy mieszkańców oznacza działanie w imieniu tej grupy na podstawie pisemnej zgody członków grupy, uzyskanej przed podjęciem tego działania, a nie o poparcie przez osoby trzecie skargi już wniesionej w imieniu własnym.