Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. II FSK 173/05

Pobranie podatku przez płatnika spowodowało wygaśnięcie zobowiązania podatkowego jedynie w tej wysokości, w której nie została skutecznie zakwestionowana przez organy podatkowe oraz podatnika, a więc w zakresie podatku należnego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Anny C. i Jerzego C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 października 2004 r. I SA/Ka 1427/03 w sprawie ze skargi Anny C. i Jerzego C. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 9 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 października 2004 roku, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w sprawie I SA/Ka 1427/03, oddalił skargę Anny i Jerzego C. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 9 czerwca 2003 r., w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 rok. Zaskarżoną do sądu administracyjnego decyzją uchylono decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z dnia 6 marca 2003 r., w części dotyczącej zobowiązania podatkowego Anny i Jerzego C. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 rok, obniżając wysokość tego zobowiązania. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Izba Skarbowa na podstawie analizy art. 26 oraz 59 par. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60/ stwierdziła, iż uiszczenie przez płatnika czyli pracodawcę Jerzego C., to jest "CZ." Spółka Akcyjna kwoty niepobranego podatku wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej tegoż płatnika nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania podatkowego podatnika. Organ podatkowy, poddając analizie przychody uzyskane w 1997 roku przez Jerzego C. ustaliła, iż skarżący w ramach łączącej go z "CZ." S.A. umową o pracę z dnia 11 września 1995 roku, otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 1.800 USD miesięcznie podlegające rosyjskim przepisom podatkowym. W umowie tej gwarantowano pracownikowi bezpłatne mieszkanie wraz z wyposażeniem. Niezależnie od tego, na podstawie aneksu do tej umowy z dnia 12 września 1995 r., skarżącemu przysługiwało wynagrodzenie dodatkowe w kwocie 4.400 złotych, płatne w Polsce. Na podstawie tych ustaleń organ odwoławczy stwierdził, iż w Rosji uiszczono podatek od otrzymanego wynagrodzenia za pracę w wysokości 1.800 USD. Nie uwzględniono natomiast jako dochodu do opodatkowania wartości nieodpłatnego świadczenia uzyskanego w związku z wykonywaną pracą. W ocenie organu wartość tego świadczenia stanowi przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu z uwzględnieniem zasad określonych w art. 21 ust. 1 pkt 19 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176/ /dalej ustawa podatkowa/.

2. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w zaskarżonym wyroku stwierdził, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Sąd w pierwszej kolejności stwierdził, że uiszczenie kwoty podatku wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika, co w rozpoznawanej sprawie miało miejsce wobec spółki "CZ." S.A., powoduje na podstawie art. 59 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, wygaśnięcie zobowiązania podatkowego.