Postanowienie NSA z dnia 16 marca 2010 r., sygn. I GZ 59/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1687/09 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1687/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. odmówił R. K. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] marca 2009 r., nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w sprawie nie zaistniała przesłanka przywrócenia terminu polegająca na uprawdopodobnieniu przez stronę braku winy w uchybieniu terminowi. Sąd nie podzielił stanowiska skarżącego, że zarówno on, jak i jego pełnomocnik procesowy do dnia 18 września 2009 r. nie mieli wiedzy o wydaniu przez organ podatkowy zaskarżonej decyzji. Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarówno w zaskarżonej decyzji, jak i na kopercie zawierającej to rozstrzygnięcie organ administracji prawidłowo oznaczył adresata przesyłki (radca prawny A. I., będący pełnomocnikiem R. K. w administracyjnym postępowaniu odwoławczym) oraz adres do jej doręczenia (ul. N. 1a/3 w D.). Przesyłka ta została doręczona na powyższy adres w dniu 7 kwietnia 2009 r. i odebrana przez R. P., która posiadała pełnomocnictwo pocztowe do odbioru korespondencji przeznaczonej dla radcy prawnego A. I. Natomiast skarga na wspomnianą decyzję została wniesiona dopiero w dniu 23 września 2009 r. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, w sytuacji, gdy decyzja została prawidłowo doręczona osobie upoważnionej do odbioru korespondencji, to nie można usprawiedliwiać uchybienia terminowi do wniesienia skargi nieprzekazaniem przez tę osobę przesyłki z decyzją pełnomocnikowi skarżącego. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że osoba, która odebrała przesyłkę jest zatrudniona w innej kancelarii prawniczej, znajdującej się - wbrew twierdzeniom skarżącego - pod tym samym adresem. W ocenie Sądu, przyjmując obiektywny miernik staranności, od każdego pełnomocnika należycie dbającego o interesy swojego mocodawcy należy wymagać właściwego zorganizowania swojej pracy, w tym odpowiedniej organizacji odbioru korespondencji. Zaistniałe w tym zakresie zaniechanie ze strony profesjonalnego pełnomocnika nie wskazuje na wystąpienie braku winy z jego strony.