Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. II GSK 722/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T.S. - T.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 4 marca 2010 r. sygn. akt III SA/Wr 699/09 w sprawie ze skargi T.S. - T.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie nieuzgodnienia wydania zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we W.; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz T.S. - T.W. kwotę 220 (słownie: dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 marca 2010 r. sygn. akt III SA/Wr 699/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. oddalił skargę T.S. - T.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie nieuzgodnienia wydania zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób.

Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że Starosta W. wystąpił do działającego w imieniu Prezydenta Miasta W. Dyrektora Zarządu Dróg i Komunikacji w W. o uzgodnienie wydania zezwolenia skarżącemu na wykonywanie przewozów regularnych osób w krajowym transporcie drogowym w ramach linii regularnej nr 33 W. - D. - W. Prezydent Miasta W. sporządził opracowanie obejmujące wykonywanie przewozów na terenie Gminy W., z którego wynika, że trasa linii komunikacyjnej pozamiejskiej nr 33 pokrywa się na terenie W. z trasami nr 0, nr 4, nr 5, nr 20 i nr 101, obsługiwanymi przez innych przewoźników. Z badań potoków pasażerskich przeprowadzonych w 2007 r. wynika, że linie komunikacyjne miejskie obsługiwane przez przewoźnika wyłonionego w przetargu publicznym są niedochodowe. Dla linii nr 0 w skali roku strata wyniosła 300.172,48 zł, dla linii 4 - 223.948,37 zł., dla linii 5 - 600.382,84 zł., a dla linii 20 - 136.547,71 zł. Skarżący ustosunkowując się do zebranego materiału dowodowego stwierdził, że zakaz zatrzymywania się jego pojazdów na przystankach autobusowych na terenie gminy wywoła niezadowolenie pasażerów linii 33 korzystających z komunikacji międzygminnej, z uwagi na konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów zakupu biletów komunikacji miejskiej na trasie pokrywającej się z określonym kursem.