Wyrok NSA z dnia 4 marca 2011 r., sygn. I OSK 2079/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędzia NSA del. Teresa Rutkowska (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 529/10 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2010r. o nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury specjalnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

l OSK 2079/10

Wyrokiem z dnia 17 września 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. D. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2010 roku (nr [...]) w przedmiocie odmowy przyznania emerytury specjalnej.

W uzasadnieniu wyroku, Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Prezes Rady Ministrów po rozpatrzeniu wniosku M. D. z dnia [...] lipca 2009 r., decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. (nr [...]), działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania dla wyżej wymienionej świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu podał, że świadczenie w formie emerytury lub renty Prezes Rady Ministrów może przyznać w szczególnie uzasadnionych przypadkach i w wysokości innej niż określone w ustawie, zaś decyzja ta ma charakter uznaniowy. Przy rozpatrywaniu takich wniosków, brana jest pod uwagę sytuacja bytowa wnioskodawcy, jednak nie stanowi ona jedynego kryterium przyznania świadczenia. Może być ono bowiem przyznane osobie znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, niezdolnej do pracy z uwagi na wiek lub stan zdrowia, o ile w sprawie występują też inne okoliczności, wskazujące na jej szczególny charakter, tzn. wnioskodawca posiada wybitne zasługi w jakiejś dziedzinie działalności np. naukowej, kultury czy sportu na rzecz kraju albo uzasadnia to szczególne, nadzwyczajne zdarzenie losowe. Wskazał przy tym na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 października 2006 r., sygn. akt P 38/05, w którym Trybunał stwierdził, że celu ustanowienia renty lub emerytury specjalnej przyznawanej przez Prezesa Rady Ministrów należy szukać w sferze uhonorowania osób szczególnie zasłużonych dla kraju.