Wyrok NSA z dnia 13 maja 2014 r., sygn. II FSK 1412/12

Akty prawne stanowione przez państwa obce, co do zasady, nie mogą być źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Polsce. Nie mogą być zatem przedmiotem wykładni dokonywanej przez polskie organy administracji publicznej w trybie przepisów rozdziału 1a Ordynacji podatkowej regulujących interpretacje przepisów prawa podatkowego. Przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają również norm kompetencyjnych dających podstawy zwracania się przez Ministra Finansów, w toku postępowania mającego na celu udzielanie interpretacji prawa podatkowego, do organów państw obcych o informacje na temat obowiązującego tam prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA del. Andrzej Jagiełło, Protokolant Katarzyna Domańska, po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1419/11 w sprawie ze skargi G. G. na zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2010 r. nr DD4/033/013/RMU/10/DD-16 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz G. G. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1419/11, w sprawie ze skargi G. G., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że w dniu 30 stycznia 2009 r. G. G. złożyła wniosek o interpretację indywidualną przedstawiając następujące zdarzenie przyszłe. Skarżąca mająca miejsce zamieszkania w Polsce i podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu była w latach 2007-2008 jedynym wspólnikiem spółki kapitałowej ([...]) z siedzibą w Luksemburgu. Spółkę wykreślono z właściwego rejestru w dniu 20 sierpnia 2008 r., w związku z zaprzestaniem działalności w dniu 29 lipca 2007 r., w wyniku rozwiązania spółki, co potwierdza zaświadczenie wydane przez sąd rejestrowy w Luksemburgu w dniu 4 grudnia 2008 r. Środki pieniężne pozostałe po rozwiązaniu spółki pozostawały na rachunku prowadzonym uprzednio dla spółki w banku w Szwajcarii. Na tle przedstawionego stanu faktycznego skarżąca zadała pytania: