Wyrok NSA z dnia 31 sierpnia 2016 r., sygn. II OSK 2964/14

Władztwo planistyczne nie jest równoznaczne z nieskrępowaną dowolnością. Dowolności takiej nie oznacza możliwość ingerencji w prawo własności. Z istoty swojej plan miejscowy jest instrumentem prawnym, który wpływa na sposób wykonywania prawa własności (art. 6 ust. 1 u.p.z.p.). Taką możliwość ingerencji przewiduje przede wszystkim konstytucyjny system ochrony prawa własności i nawiązująca do tego systemu ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ingerencja w prawo własności jest wpisana w proces planowania przestrzennego. Nie stanowi w tym zakresie o jakichś nadzwyczajnych walorach prawa własności, które jest tylko jednym z wielu wartości jakie powinny być uwzględnione w planowaniu przestrzennym.

Teza od Redakcji

Dnia 31 sierpnia 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia NSA Robert Sawuła Protokolant: starszy asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 10 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Op 243/14 w sprawie ze skargi M. L. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Op 243/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, oddalił skargę M. L. na uchwałę Rady Gminy Pawłowiczki z dnia 28 lutego 2013 r., nr XXIV/141/13, w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

W dniu 28 lutego 2013 r. Rada Gminy podjęła uchwałę Nr XXIV/141/13 w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Naczęsławice przyjętego uchwałą Rady Gminy Pawłowiczki Nr 258/XLVI/10 z dnia 14 października 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Opolskiego z 2013 r., poz. 831). Zgodnie z § 1 pkt 1 i 4 ww. uchwały z 2013 r. zmieniono m.in. treść § 4 pkt 13 ww. uchwały z 2010 r. dotyczącego definicji "usług nieuciążliwych" oraz treść § 11 ust. 1 pkt 3 ww. uchwały z 2010 r. dotyczącego lokalizacji usług telekomunikacyjnych. Zgodnie z nowym brzmieniem § 4 pkt 13 przez usługi nieuciążliwe należy rozumieć "działalność gospodarczą niepogarszającą standardów środowiska (zwłaszcza dotyczących hałasu, wibracji, zanieczyszczeń powietrza i gleby) zakwalifikowaną do usług według Polskiej Klasyfikacji Działalności, z wyłączeniem przedsięwzięć zawsze znacząco oddziałujących na środowisko". Zgodnie zaś z nowym brzmieniem § 11 ust. 1 pkt 3 "w zakresie usług telekomunikacyjnych dopuszcza się lokalizację inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej w rozumieniu przepisów odrębnych".