Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2992/15

Koszt udokumentowany dowodem źródłowym, który dotyczy towaru lub usługi, które de facto nie były w obrocie, nie może stanowić podstawy zapisu w księgach podatkowych, a po jego wyeliminowaniu na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, ze zm.), czyli nie uznaniu za dowód zapisu w księgach podatkowych, w konsekwencji nie współtworzy podstawy ustalenia dochodu na szczególnych zasadach wynikających z art. 24 ust. 1 i art. 24a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Teza urzędowa

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 117/15 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 26 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 117/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 26 czerwca 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r.

2. Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że decyzją z dnia 19 grudnia 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił M. K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. ustalając, że w 2008 r. Skarżąca posiadała 50% udziałów w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Budowlanym "A." A. C., M. K. sp. jaw. z siedzibą w Krakowie. Organ I instancji wskazał, że w dokumentach księgowych firmy PPB A. sp. jaw. za 2008 r. znajdowało się 12 faktur VAT wystawionych przez Zakład Usługowy "B." E. C. z siedzibą w K. za wykonanie prac porządkowych terenu bazy oraz terenu budowy. Kwoty netto wynikające z faktur zostały uwzględnione w kosztach działalności gospodarczej kontrolowanego przedsiębiorstwa firmy PPB A. sp. jaw. Organ I instancji przyjął, że transakcje udokumentowane tymi fakturami w rzeczywistości nie zostały wykonane. Od powyższego rozstrzygnięcia wywiedzione zostało odwołanie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00