Wyrok NSA z dnia 28 sierpnia 2018 r., sygn. II OSK 2206/16

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia del. WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej I. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Gd 57/16 w sprawie ze skargi I. B. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Gd 57/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę I. B. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie sprawy.

Decyzją z dnia [...] października 2014 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.), Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. nakazał I. B. rozbiórkę samowolnie wybudowanego obiektu budowlanego, o wymiarach ok. 3 m x 15,07 m i wysokości ok. 2,30 m, pełniącego funkcję kojca dla psów, zlokalizowanego na działce nr [...] w S. K.. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji stwierdził, że na terenie przedmiotowej działki znajduje się m.in. obiekt budowlany o konstrukcji drewnianej, posadowiony na bloczkach betonowych, nietrwale związany z gruntem, z dachem jednospadowym. Obiekt nie posiada przyłączy do mediów. W dniu kontroli w obiekcie znajdowały się psy. Według oświadczenia inwestora I. B. obiekt został wybudowany w 2013 r., na jego wzniesienie nie posiada pozwolenia na budowę, ani nie dokonała zgłoszenia budowy. Obiekt stanowi kojec dla psów.

Organ pierwszej instancji uznał, że obiekt ten mający formę wiaty, ze względu na swoje wymiary zewnętrzne oraz przeznaczenie wymagał uzyskania pozwolenia na budowę. Organ wskazał, że zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 12 ustawy - Prawo budowlane pozwolenia na budowę nie wymaga budowa tymczasowych obiektów budowlanych, niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki, lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż przed upływem 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu. Natomiast w przypadku, gdy taki obiekt istnieje dłużej niż 120 dni, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Jedynie budowa budynków o powierzchni zabudowy do 25 m2, wolno stojących parterowych budynków gospodarczych, wiat i altan oraz przydomowych oranżerii (ogrodów zimowych) zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, ale zgłoszenia. Z uzasadnienia organu wynika, że pomimo wezwania do przedłożenia dokumentacji zmierzającej do legalizacji zaistniałej samowoli budowlanej, inwestor do dnia wydania decyzji nie złożył wymaganych dokumentów, co obligowało do wydania decyzji o rozbiórce zgodnie z art. 48 ustawy - Prawo budowlane. Organ ustalił również, że opłata legalizacyjna w tym przypadku wynosiłaby 25.000 zł.