Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2019 r., sygn. I FSK 746/17

W świetle art. 15 ust. 1 u.p.t.u. oraz art. 86 ust. 1 u.p.t.u. gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, który realizuje powierzone mu zadania własne tej gminy, jeżeli te inwestycje są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W każdej sytuacji, tj. zarówno w stosunkach pomiędzy zakładem budżetowym i gminą, jak i w stosunkach z podmiotami trzecimi, podatnikiem pozostaje tylko gmina.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia del. WSA Maja Chodacka (sprawozdawca), Protokolant Iga Szymańska-Wnęk, po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 2997/15 w sprawie ze skargi Gminy B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2010 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji.

1.1. Wyrokiem z 29 grudnia 2016r. w sprawie III SA/Wa 2997/15 ze skargi Gminy B. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 sierpnia 2015r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2010r. Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: orzeczenia.nsa.gov.pl.

1.2. Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż punktem wyjścia dla oceny zasadności skargi przy zaistniałym sporze jest ustalenie wzajemnych relacji i implikacji prawnych pomiędzy postępowaniem w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty, a postępowaniem w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego. W tym zakresie przywołano tezy uchwały składu 7 sędziów z dnia 27 stycznia 2014r. sygn. akt II FPS 5/13 i odnosząc rozważania zawarte w tej uchwale do realiów niniejszej sprawy Sąd pierwszej instancji przypomniał, że postępowanie w przedmiocie określenia skarżącej wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010r. zakończono wydaniem przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie decyzji ostatecznej z dnia 14 sierpnia 2015r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 12 maja 2015r., określającej stronie zobowiązanie podatkowe za miesiące styczeń - grudzień 2010r. Decyzja odmawiająca stwierdzenia nadpłaty wydana po uprzednim określeniu Gminie wysokości zobowiązań podatkowych, uwzględniała zatem rozstrzygnięcie w sprawie określenia tych zobowiązań, które to rozstrzygnięcie miało w konsekwencji wpływ na treść rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, tj. stwierdzenia nadpłaty. Jednocześnie Sąd pierwszej instancji stwierdził, że przedmiotowa decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2015r. została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2016r., sygn. akt III SA/Wa 2996/15.

Dodatkowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważył, że mimo, iż postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty ma ewidentnie charakter wtórny w stosunku do mającego charakter zasadniczy (pierwotny) postępowania w sprawie określenia zobowiązania podatkowego, to jednak nie oznacza to, że rolą Sądu administracyjnego w sprawie ze skargi na decyzję w przedmiocie nadpłaty jest jedynie zbadanie, czy w dacie jej wydania istniała w obrocie decyzja w przedmiocie zobowiązania, i czy te decyzje są ze sobą skorelowane w tym sensie, że odmowa stwierdzenia nadpłaty wynika z określenia zobowiązania na poziomie pierwotnego zeznania podatkowego.