Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. II FSK 3996/17

Art. 2 pkt 1 ustawy o inwestycjach wiatrowych uzupełnia katalog budowli wyszczególnionych w art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane. W konsekwencji, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegały elektrownie wiatrowe (o mocy większej niż moc mikroinstalacji), a przedmiotem opodatkowania tym podatkiem objęte były fundament i wieża oraz elementy techniczne, wymienione w art. 2 pkt 2 ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA del. Agnieszka Olesińska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 września 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 733/17 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Wójta Gminy S. z dnia 23 stycznia 2017 r. nr FN.PO.310.2.2017 w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 września 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 733/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej: spółka) na interpretację indywidualną Wójta Gminy S. z dnia 23 stycznia 2017 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiodła spółka. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

I) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 134 § 1 w zw. z art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.; dalej: P.p.s.a.) w zw. z art. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 961; dalej: u.e.w.) oraz art. 2 i 3 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290 ze zm., dalej: Prawo budowlane) i art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716 ze zm.; dalej: u.p.o.l.):

a) wyrażające się w odstąpieniu przez Sąd pierwszej instancji od sporządzenia zindywidualizowanego stosownie do okoliczności rozstrzyganej sprawy uzasadnienia wyroku (ponieważ Sąd kierował się uzasadnieniami wyroków sądów administracyjnych wydanych w innych tego typu sprawach) oraz braku przedstawienia własnego wyjaśnienia podstaw prawnych rozstrzygnięcia wraz z oceną prawną stanu faktycznego sprawy, co uniemożliwia pełną rekonstrukcję stanowiska orzekającego sądu, co do przyjętej w rozstrzyganym przypadku oceny prawnej stanu faktycznego sprawy i przebiegu postępowania wyjaśniającego przed organami administracji publicznej, a w konsekwencji ocenę poprawności dokonanego rozstrzygnięcia, a także uzasadnia poważną wątpliwość co do wnikliwości i oparcia w stanie faktycznym rozstrzyganej sprawy dokonywanych przez Sąd pierwszej instancji ocen. Powyższe miało istotny wpływ na wynik sprawy, bowiem w ostateczności doprowadziło do oddalenia skargi na podstawie art. 151 P.p.s.a. i tym samym naruszenia art. 146 § 1 P.p.s.a., który powinien znaleźć zastosowanie w sprawie;