Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. II OSK 3427/18

Dla wystąpienia określonej w art. 35 ustawy o ewidencji ludności przesłanki wymeldowania, którą jest "opuszczenie miejsca pobytu stałego" konieczne jest aby fizycznemu przebywaniu osoby w innym miejscu towarzyszyła wola opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu oraz zamiar związania się z tym innym miejscem i urządzenia w nim trwałego centrum życiowego. Z tego względu w postępowaniu w sprawie wymeldowania wymagane jest ustalenie tego, czy nastąpiło faktyczne opuszczenie miejsca pobytu stałego i zbadanie trwałości oraz dobrowolności zamiaru jego opuszczenia. Ustalając "trwałość i dobrowolność opuszczenia lokalu" nie można wyłącznie poprzestawać na twierdzeniach (oświadczeniach) osoby zainteresowanej rozpatrzeniem sprawy. Trzeba zbadać, czy argumentacja strony znajduje potwierdzenie w ustalonych okolicznościach faktycznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Siegień Sędzia del. NSA Andrzej Irla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 września 2018 r., sygn. akt II SA/Po 149/18 w sprawie ze skargi H.L. decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 5 września 2018 r. (sygn. akt II SA/Po 149/18) oddalił skargę H. L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych: