Wyrok NSA z dnia 1 lutego 2023 r., sygn. II FSK 971/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Artur Kot, po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 lutego 2022 r., sygn. akt I SA/Kr 1744/21 w sprawie ze skargi K. C. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 października 2021 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpoznania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz K. C.kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 23 lutego 2022 r., sygn.. akt I SA/Kr 1744/21, w sprawie ze skargi K. C. (dalej: "Skarżący") na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS") z dnia 21 października 2021 r. w przedmiocie pozostawienia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej bez rozpoznania, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 135 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), uchylił zaskarżone postanowienie oraz postanowienie je poprzedzające.

2.1. Pełnomocnik organu podatkowego wniósł skargę kasacyjną i zaskarżył powyższy wyrok w całości zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 151 p.p.s.a. i w zw. z art. 169 § 1 i § 4 w zw. z art. 14h w zw. z art. 14b § 1 i § 3 oraz art. 14g § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.; dalej: "O.p."), poprzez dokonanie przez sąd nieprawidłowej oceny prawnej stanowiska organu interpretacyjnego zawartej w uchylonych postanowieniach oraz błędne uznanie, że organ interpretacyjny dopuścił się naruszenia ww. wymienionych przepisów Ordynacji podatkowej w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy i w rezultacie uchylenie na tej podstawie wydanych postanowień, podczas gdy organ interpretacyjny dokonał prawidłowego zastosowania przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, pozostawiając wniosek skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia wobec faktycznego nieuzupełnienia w wyznaczonym terminie braków formalnych złożonego wniosku, bowiem przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uniemożliwił podjęcie merytorycznego rozstrzygnięcia, tj. wydania interpretacji indywidualnej wobec niewskazania w elementach stanu faktycznego prowadzonej działalności gospodarczej jako działalności badawczo - rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 - 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U z 2020 r., poz. 1426 ze zm. dalej: "u.p.d.o.f.") oraz prowadzonych czynności jako prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 tej ustawy, podczas gdy powyższe informacje, które miały być wskazane przez stronę są niezbędne do zakwalifikowania w/w prawa do prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.