Wyrok SN z dnia 29 marca 2001 r. sygn. I PKN 334/00

1. Okres "nie dłuższy niż 3 miesiące", w którym liczba rozwiązanych z pracownikami (grupą pracowników), stosunków pracy decyduje o tym, czy zwolnienia te mają charakter zwolnień grupowych, może rozpocząć się w dowolnym dniu miesiąca.

2. Przez pozostawanie radcy prawnego z osobą, której dotyczy prowadzona przez niego sprawa, "w takim stosunku, że mogłoby to oddziaływać na wynik sprawy" (art. 15 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, Dz.U. Nr 19, poz. 145 z zm.) należy rozumieć istnienie między radcą prawnym a tą osobą stosunków (zależności) uczuciowych, majątkowych, rodzinnych, towarzyskich itp., które mogłyby wpływać na sposób prowadzanie sprawy.

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka

Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2001 r. sprawy z powództwa Barbary K. przeciwko Zakładom Samochodowym „J." Spółce Akcyjnej w J.L. o odszkodowanie, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 5 października 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Powódka Barbara K. po sprecyzowaniu swojego stanowiska żądała zasądzenia od Zakładów Samochodowych „J." SA w J.-L. odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem, twierdząc, że rozwiązanie to nie było konieczne, gdyż inny radca prawny (koordynator) ma przejść na emeryturę, wskutek czego zwolni się jeden etat; poza tym rozwiązanie umowy o pracę było niewskazane dla pracodawcy ze względu na to, że powódka prowadzi wiele poważnych spraw. Powódka zarzuciła również, że jej zwolnienie powinno nastąpić w ramach zwolnień grupowych (a nie indywidualnych), a wobec tego pracodawca naruszył przepisy zobowiązujące go do zachowania określonych terminów przy zawiadomieniu związków zawodowych i właściwego urzędu pracy o zamiarze wypowiadania umów o pracę.

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Oławie wyrokiem z dnia 29 czerwca 1999 r. oddalił powództwo o zasądzenie odszkodowania i umorzył postępowanie w zakresie żądania odprawy pieniężnej przewidzianej w ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy, co do którego powódka cofnęła powództwo.