Wyrok SN z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. II UK 152/18

Ubezpieczony urodzony przed dniem 31 grudnia 1948 r., który po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego kontynuował ubezpieczenie i wystąpił o emeryturę po dniu 31 grudnia 2008 r., ma prawo do jej wyliczenia na podstawie art. 26 w związku z art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, nawet wówczas gdy wcześniej złożył wniosek o emeryturę w niższym wieku emerytalnym lub o emeryturę wcześniejszą.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z wniosku J. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 listopada 2019 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 24 maja 2017 r., sygn. akt III AUa (...),

1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala apelację organu rentowego,

2. zasądza od pozwanego organu rentowego na rzecz wnioskodawcy kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r., II AUa (...), Sąd Apelacyjny w (...) - na skutek apelacji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W. ­zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. i oddalił odwołanie wnioskodawcy J. S. od decyzji organu rentowego z dnia 5 czerwca 2014 r., odmawiającej przeliczenia emerytury na podstawie art. 26 w związku z art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm. dalej "ustawa emerytalna").

W odwołaniu od tej decyzji, wnioskodawca zarzucił błędną wykładnię art. 55 i 95 ustawy emerytalnej, poprzez przyjęcie, że wniosek o obliczenie emerytury według zasad kapitałowych i nowa decyzja emerytalna winna zostać wydana na tej samej podstawie prawnej co decyzja emerytalna z dnia 20 sierpnia 2009 r. Nadto zarzucił błędne przyjęcie w uzasadnieniu skarżonej decyzji, że emerytura została przyznana na podstawie art. 29 ustawy emerytalnej, podczas, gdy podstawą jej przyznania był art. 27 ustawy. Odwołujący się wskazał, że po nabyciu prawa do emerytury kontynuował zatrudnienie u swojego dotychczasowego pracodawcy do dnia 31 grudnia 2012 r., okres od nabycia prawa do świadczenia do 2012 r. został zaliczony do okresów składkowych, a emerytura była waloryzowana.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2014 r. ubezpieczony podtrzymał swoje stanowisko w sprawie, wskazując jednocześnie, że na skutek złożenia odwołania, organ rentowy wydał nową decyzję (z dnia 18 lipca 2014 r.), którą również odmówił mu prawa do przeliczenia świadczenia na podstawie art. 55 i 26 ustawy emerytalnej.