Wyrok SN z dnia 15 lipca 2020 r., sygn. II PK 223/18

1. Sędziowie nie mogą domagać się wyższej stawki zaszeregowania tylko dlatego, że przed wejściem w życie reformy płacowej przebyli już odpowiedni staż pracy w danym sądzie.

2. Wynagrodzenie zasadnicze za wykonywanie służby sędziowskiej sędziego nie może być ani wyższe, ani niższe od ustawowo określonych stawek wynagrodzenia zasadniczego, uzależnionych wyłącznie od stażu służbowego na stanowisku sędziego danego sądu lub - jeżeli jest to korzystniejsze - od ogólnego stażu służby sędziowskiej. W tym znaczeniu ustalenie wyższej stawki (podwyższenie) wynagrodzenia zasadniczego sędziemu następuje z mocy samego prawa (ex lege) z upływem wymaganego okresu (stażu) służby i nie zależy od decyzji jakiegokolwiek organu ani pracodawcy. Wszystko to oznacza, że każdy sędzia ma prawo do ustalenia mu wynagrodzenia w wysokości zgodnej z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa o wynagradzaniu sędziów, które jest uzależnione wyłącznie od stażu służbowego lub sprawowanej funkcji. W związku z powyższym, zgodne z imperatywnymi przepisami o wynagradzaniu sędziów sądów powszechnych, ustalenie sędziemu określonej stawki i wysokości wynagrodzenia zasadniczego nie oznacza naruszenia zakazu dyskryminacji lub zasady równego traktowania sędziów danego sądu, przeto bezpodstawne jest roszczenie sędziego o odszkodowanie z art. 18^3d k.p. w związku z art. 5 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Bohdan Bieniek

SSN Krzysztof Rączka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa H. B. przeciwko Sądowi Okręgowemu w P. o wynagrodzenie i ewentualnie o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 lipca 2020 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w P. II Wydział Cywilny-Odwoławczy z dnia 21 czerwca 2018 r., sygn. akt II Ca (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z 21 czerwca 2018 r., sygn. akt II Ca (...) oddalił apelację powódki H. B. od wyroku Sądu Rejonowego w P. z 14 lipca 2017 r., sygn. akt V P (...), którym Sąd pierwszej instancji oddalił powództwo o wynagrodzenia i ewentualnie odszkodowanie.

W sprawie ustalono, że powódka 18 września 1976 r. została mianowana asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w D., a następnie otrzymała nominację na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Z.. Nadto, 28 marca 2002 r. otrzymała nominację na sędziego Sądu Okręgowego w P. oraz 1 lipca 2008 r. osiągnęła prawo do pierwszej stawki awansowej, a od 28 marca 2012 r. planowano przyznać powódce prawo do drugiej stawki awansowej.