Interpretacja indywidualna z dnia 16.03.2009, sygn. IPPB1/415-1415/08-5/JB, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB1/415-1415/08-5/JB

Czy w świetle przypisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 2008 r. opłaty poniesione w 2005 i 2006 roku w związku z prowadzoną sprawą sądową?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22.12.2008 r. (data wpływu 24.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do koszów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na pokrycie kosztów sądowych i komorniczych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.12.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do koszów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na pokrycie kosztów sądowych i komorniczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na świadczeniu usług windykacji wierzytelności i usługi ściągania długów. W grudniu 2005 r. zawarł z klientem umowę, na mocy której zobowiązał się do odzyskania wierzytelności klienta od jego dłużnika. Odzyskanie wierzytelności na drodze polubownej okazało się bezskuteczne i wymagało skierowania sprawy na drogę sądową. W celu umożliwienia odzyskania wierzytelności klient przeniósł prawa do wierzytelności na rzecz Wnioskodawcy. W umowie, którą podpisał z klientem, klient zobowiązał się do pokrycia kosztów sądowych i komorniczych, których poniesienie było związane z dochodzeniem przedmiotowej wierzytelności. Ponieważ Wnioskodawca nie dysponował wystarczającymi środkami finansowymi jego klient nie dokonywał zwrotu poniesionych przez stronę wydatków, lecz zobowiązał się do przelania odpowiednich kwot na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a Wnioskodawca zobowiązał się do wykorzystania tych kwot celem opłacenia wpisu sądowego i zaliczki na egzekucje komorniczą. Zaliczka na koszty komornicze miała na celu zabezpieczenie majątku dłużnika podczas trwania kolejnej sprawy sadowej (odwołanie od wyroku nakazowego).